IPTPB3/423-174/12-6/KJ - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowizji bankowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2012 r. (data wpływu 9 maja 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 16 lipca 2012 r. (data wpływu 23 lipca 2012 r.) i z dnia 20 sierpnia 2012 r. (data wpływu 22 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowizji bankowej - jest prawidłowe.

W dniu 9 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowizji bankowej,

* różnic kursowych powstałych w momencie spłaty rat kredytu przewalutowanego z PLN na EUR.

Z uwagi na braki wniosku, pismami z dnia 9 lipca 2012 r., nr IPTPB3/423-174/12-2/KJ i z dnia 13 sierpnia 2012 r., nr IPTPB3-174/12-4/KJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), wystąpił do Wnioskodawcy o jego uzupełnienie. W odpowiedzi na ww. wezwania w dniach: 23 lipca 2012 r. i 22 sierpnia 2012 r. wpłynęły uzupełnienia wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: "Spółka") działa na terenie Polski i zajmuje się produkcją piany polietylenowej służącej przede wszystkim jako opakowania zabezpieczające towary przed uszkodzeniem podczas transportu oraz jako podkład pod panele podłogowe. W związku z rozwojem działalności Spółki podjęto decyzję o zaciągnięciu kredytu inwestycyjnego na zakup nowej fabryki.

W dniu 3 sierpnia 2010 r. Spółka zawarła umowę dziesięcioletnią z bankiem o kredyt inwestycyjny "z przeznaczeniem na refinansowanie wydatków poniesionych na remont i modernizację nowo zakupionego kompleksu fabrycznego, który w przyszłości umożliwi wykorzystanie nieruchomości do produkcji i magazynowania asortymentów wytwarzanych przez Spółkę". Kredyt został zaciągnięty w PLN i wykorzystany zgodnie z umową podpisaną z bankiem. Wszystkie koszty związane z zaciągnięciem kredytu obciążały wartość początkową realizowanej inwestycji do dnia przekazania nieruchomości do użytkowania, zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nieruchomość została oddana do użytkowania w dniu 28 lutego 2011 r.

Z uwagi na fakt, że Spółka dokonuje sprzedaży swoich produktów i otrzymuje należności w znaczącej części w walucie EUR Zarząd podjął decyzję o przewalutowaniu kredytu inwestycyjnego z PLN na EUR. Decyzja Zarządu była podyktowana przede wszystkim chęcią ujednolicenia waluty rozrachunków prowadzonych przez Spółkę.

Porozumienie z bankiem o przewalutowaniu kredytu inwestycyjnego zostało zawarte w dniu 3 sierpnia 2012 r. w formie aneksu do umowy o kredyt inwestycyjny. Kurs przewalutowania został ustalony przez bank.

Dodatkowo w aneksie do umowy o kredyt inwestycyjny bank zastrzegł sobie, że warunkiem wejścia w życie aneksu jest: dostarczenie kompletu dokumentów formalnych (w tym potwierdzenia ustanowionych zabezpieczeń) oraz zapłata prowizji za sporządzenie aneksu w wysokości 0,4% kwoty pozostającej do spłaty, czyli ponad 40.000,00 zł.

W wyniku spełnienia wszystkich warunków aneksu do umowy o kredyt inwestycyjny zobowiązanie Spółki w PLN wygasło i powstał w dniu 11 kwietnia 2012 r. dług w walucie EUR.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Spółki, prowizja bankowa zapłacona za sporządzenie aneksu do umowy o kredyt inwestycyjny po oddaniu inwestycji do użytkowania jest kosztem uzyskania przychodu w momencie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Uzasadniając celowość przewalutowania i poniesienia wydatku prowizji bankowej od sporządzenia umowy aneksu, Spółka chce podkreślić związek przyczynowo - skutkowy z osiągnięciem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od obiektywnej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, Spółka przewiduje, iż wydatek ten przysporzy Spółce określone korzyści.

Z uwagi na to, iż Spółka osiąga znaczną część swoich przychodów w walucie EUR koszty, które ponosi z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w tej samej walucie zabezpieczą Spółkę przed niepożądanymi różnicami kursowymi oraz znacznie ułatwią funkcjonowanie jednostki. Innymi słowy opisany koszt prowizji bankowej nosi znamiona wydatku poniesionego w celu zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów. Jednakże koszty poniesione w celu stworzenia przez bank aneksu nie będą pozostawały w bezpośrednim związku z przychodami jakie Spółka uzyska w przyszłości ze sprzedaży wyrobów powstałych w nowym kompleksie fabrycznym. Z uwagi na powyższe prowizja bankowa powinna być traktowana jako inny niż bezpośredni koszt uzyskania przychodów i zgodnie z art. 15 ust. 4d omawianej ustawy powinna być ujęta w kosztach podatkowych w dacie poniesienia.

Przede wszystkim należy podkreślić to, iż bank uzasadniając pobranie od Spółki prowizji użył sformułowania "z tytułu sporządzenia aneksu...", co zdaniem Spółki wskazuje na to, iż jest to jedna z wielu opłat jakie mogą wystąpić w trakcie trwania umowy kredytu. Ponadto pobrana prowizja bankowa nie służy całemu kredytowi, ponieważ następuje tylko zmiana waluty niespłaconej części kredytu zaciągniętego wcześniej, a nie jest to nowa umowa o kredyt inwestycyjny zawarta z tym samym bankiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały poniesione w sposób racjonalny w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Aby określić czy dany koszt jest bezpośrednio, czy pośrednio związany z przychodem, należy rozstrzygnąć czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym.

Stosownie do przepisów art. 15 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca dokonał podziału kosztów na:

* koszty bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4-4c) oraz

* koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, tzw. koszty pośrednie (art. 15 ust. 4d i ust. 4e).

Data potrącalności kosztów zależy od charakteru powiązania tych kosztów z przychodem podatkowym.

Na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Ponadto z treści art. 15 ust. 4e tej ustawy wynika, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Analiza tych przepisów prowadzi do wniosku, że moment potrącalności kosztów podatkowych jest ściśle związany z tym, jaki charakter mają ponoszone przez podatnika wydatki, a dokładniej, czy można je zaliczyć do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanym przychodem.

Koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty określonego rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika, także koszty związane z konkretnymi transakcjami składającymi się na tę działalność.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zaciągnął bankowy kredyt inwestycyjny w PLN. Kredyt ten został następnie przewalutowany na EUR. Porozumienie z bankiem zostało zawarte w formie aneksu do umowy o kredyt inwestycyjny, za sporządzenie którego zapłacono prowizję w wysokości 0,4% kwoty pozostającej do spłaty.

Wobec powyższego, uznać należy, iż koszty prowizji od kredytów bankowych, stanowią koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z przychodami. Dlatego w sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ww. ustawy).

Koszt podatkowy powstaje zatem w dniu faktycznego zaksięgowania kosztu w księgach rachunkowych, a nie w dniu przeprowadzenia operacji gospodarczej, np. w dniu wystawienia faktury.

Reasumując, koszt prowizji od sporządzenia aneksu do umowy o kredyt bankowy, jako koszt inny niż bezpośredni stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodów w dacie jego poniesienia, rozumianej jako moment ujęcia kosztu w księgach rachunkowych - stosownie do art. 15 ust. 4d w zw. z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.