IPTPB2/4511-874/15-3/EC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2015 r. (data wpływu 31 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 marca 2016 r. (data wpływu 24 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 14 marca 2016 r., Nr IPTPB2/4511-874/15-2/EC, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 14 marca 2016 r. (skutecznie doręczono w dniu 16 marca 2016 r.), zaś w dniu 21 marca 2015 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania 22 marca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wspólnie z mężem..., stała się w dniu 5 lutego 2009 r. na mocy umowy zamiany (akt notarialny sporządzony przez notariusza...., prowadzącego Kancelarię Notarialną.... przy ul....., repertorium A nr.....) właścicielką własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego oznaczonego nr...., położonego..... przy ulicy....., wraz z wkładem budowlanym. Własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego zostało nabyte przez małżonków..... na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej i w związku z tym stanowiło majątek wspólny małżonków, nabyty podczas trwania związku małżeńskiego, w którym obowiązywał ustrój wspólności majątkowej, a małżonkowie umów majątkowych wyłączających tą wspólność nie zawierali.

W dniu 3 czerwca 2014 r. Sąd Okręgowy...., Wydział II Cywilny, w sprawie toczącej się pod sygnaturą akt.... wydał wyrok, którym rozwiązał przez rozwód związek małżeński...... W wyroku tym Sąd ustalił, że w skład majątku wspólnego małżonków wchodzi własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego nr...., położonego.... przy ul......, należące do zasobów....Spółdzielni Mieszkaniowej..... wraz z wkładem budowlanym, o łącznej powierzchni użytkowej 60,64 m² i aktualnej wartości 150 000 zł, dla którego nie ma urządzonej księgi wieczystej.

Sąd dokonał zgodnego podziału majątku wspólnego małżonków w ten sposób, że opisane wyżej własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego przyznał na wyłączną własność....., bez obowiązku spłaty na rzecz....

W dniu 23 października 2015 r. Wnioskodawczyni na mocy umowy sprzedaży (akt notarialny sporządzony przez notariusza...., prowadzącą Kancelarię Notarialną..... przy ul......, repertorium A nr.....) dokonała sprzedaży wyżej opisanego własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni dodała, że przedmiotem podziału majątku dorobkowego, oprócz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, był samochód Skoda.... nr rej...... oraz nakłady pochodzące z majątku osobistego Wnioskodawczyni na majątek wspólny.

Mąż Wnioskodawczyni nie otrzymał formalnej spłaty, gdyż w wyniku podziału majątku dorobkowego otrzymał samochód Skoda...., jak również nie był zobowiązany do zwrotu na rzecz Wnioskodawczyni nakładów poniesionych z Jej majątku osobistego na majątek wspólny.

Wnioskodawczyni nie uzyskała przysporzenia majątkowego przekraczającego Jej udział w majątku wspólnym. Wartość składników majątkowych nabytych w wyniku podziału majątku wspólnego nie przekraczała wartości udziału Wnioskodawczyni we wszystkich składnikach majątkowych wchodzących w skład majątku wspólnego.

Odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego nie było dokonane w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie Wnioskodawczyni informuje, że zawarła nowy związek małżeński i obecnie nosi nazwisko....

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, nabytego uprzednio przez małżonków do wspólności majątkowej małżeńskiej, a następnie przyznanego w toku postępowania rozwodowego na wyłączną własność Wnioskodawczyni, podlega w części opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedstawionym stanie faktycznym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako u.p.d.o.f.), a w konsekwencji art. 30e ust. 1 i 4 u.p.d.o.f. nie znajdują zastosowania, do całej wartości przychodu uzyskanego ze zbycia własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, gdyż odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat, od zakończenia roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

Ocena zaistniałego stanu znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1101/10, w którym to Sąd stwierdził, że "współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela. Obu współwłaścicielom przysługuje pełne prawo do całej masy majątkowej w niej zawartej i dlatego żaden ze współwłaścicieli nie może korzystać z praw własności przez cały czas trwania współwłasności łącznej (Edward Gniewek, Komentarz do art. 196 Kodeksu cywilnego, Lex)". Uproszczeniem byłoby przyjęcie, że Wnioskodawczyni dwukrotnie nabyła nieruchomość, w której, z uwagi na ustrój majątkowy, niemożliwe było określenie jej udziałów. Pierwszy raz, w chwili zamiany własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego wraz mężem, z którym łączyła ją wspólność majątkowa, drugi raz w wyniku podziału majątku wspólnego po rozwodzie. Skoro, z uwagi na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które Wnioskodawczyni oraz - odrębnie - jej mąż posiadali w chwili nabycia własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze podziału majątku wspólnego.

Przyjmując argumentację Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjąć należy, że wadliwy jest pogląd, zgodnie z którym, w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków znajdującego się w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej z art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonek, któremu przyznano własnościowe spółdzielcze prawa do lokalu mieszkalnego na wyłączną własność bez obowiązku spłaty, nabywa po raz drugi, udział w tej samej nieruchomości, ponieważ z uwagi na istotę wspólności majątkowej małżeńskiej, nie było możliwe wyodrębnienie przypadającego każdemu z małżonków udziału we własnościowym spółdzielczym prawie do lokalu mieszkalnego już podczas pierwotnego, wspólnego jej nabycia.

Naczelny Sądy Administracyjny we wspomnianym wyżej wyroku, wskazał, że "nie ma możliwości określenia w jakiej części nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. przez małżonków nabywających razem tą nieruchomość a pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej z art. 31 ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy".

Nie jest też możliwe nabycie w określonym udziale nieruchomości przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej.

Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności o charakterze bezudziałowym, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej, to znaczy obejmuje cały zbiór praw majątkowych takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. W małżeństwie, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej ustawowej, występują trzy masy majątkowe: majątek wspólny małżonków oraz dwa majątki osobiste każdego z małżonków. Majątki te zwykle w trakcie trwania wspólności ustawowej nie są wyodrębnione i stanowią jedną całość gospodarczą, a ich podział następuje dopiero po ustaniu wspólności. Składnikami majątku wspólnego są majątkowe prawa podmiotowe o charakterze zarówno bezwzględnym, jak i względnym, a w szczególności prawa rzeczowe i wierzytelności (Tomasz Sokołowski, Komentarz do art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zawarty w programie Lex).

Wskazać należy, że współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela. Obu współwłaścicielom zatem przysługuje pełne prawo do całej masy majątkowej w niej zawartej, natomiast żaden ze współwłaścicieli nie może korzystać i samodzielnie rozporządzać prawem własności co do nieruchomości przez cały czas trwania współwłasności łącznej. Zatem, wadliwe jest stanowisko przeciwne zakładające, że w przypadku jednego własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego wystąpiłyby dwa terminy nabycia przez tę samą osobę: jeden dotyczący nabycia całego prawa do wspólności małżeńskiej, a drugi dotyczący nabycia udziału w tym prawie na skutek podziału majątku małżeńskiego po rozwodzie. Wnioskodawczyni, już od 2009 r., posiadała prawo własności przedmiotowego własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego (na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej), co do całości tego prawa.

Dodatkowo podkreślić należy, że rozstrzyganie wątpliwości przy pomocy wykładni na korzyść fiskusa (in dubio pro fisco) miałoby w tej sprawie charakter wykładni rozszerzającej, która nie ogranicza się tylko do stosowania budzącego wątpliwości art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. Objęcie skutkami tego przepisu takich stanów faktycznych, których opodatkowanie nie jest wyraźnie i jednoznacznie wskazane w ustawie, prowadziłoby w sposób nieuprawniony, do zmiany zakresu stosowania tego przepisu.

W przedmiotowym stanie faktycznym należy rozważyć, wobec wypełnienia przez Wnioskodawczynię warunku dotyczącego terminu zbycia nieruchomości z art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., a w każdym razie niemożności wykazania faktu niedopełnienia tego warunku, zastosowanie zasady in dubio pro tributario, tj. w razie wątpliwości na korzyść podatnika.

Gdyby nawet uznać, że Wnioskodawczyni nabyła własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozostaje kwestia ustalenia podstawy opodatkowania. Własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu z chwilą zawarcia umowy zamiany weszło do majątku wspólnego małżonków, a jest to wspólność łączna, o charakterze bezudziałowym. Oznacza to, że dopóki wspólność trwa, nie można określić udziałów przypadających małżonkom. Nie sposób więc ustalić, od jakiej kwoty podatek miałby zostać zapłacony. Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, ale udział przypada małżonkowi dopiero w momencie ustania wspólności. Co więcej, możliwa jest sytuacja, w której udziały okażą się nierówne, gdyż każdy z małżonków może żądać ustalenia udziałów w innej wysokości, stosownie do przyczynienia się do powstania majątku.

Zaprezentowane stanowisko znajduje także odzwierciedlenie w aktualnym orzecznictwie administracyjnym, m.in. w wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 7 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Go 136/14, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 września 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 760/13 oraz z dnia 15 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 1115/11, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 listopada 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 1177/13, z dnia 20 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3464/12 oraz z dnia 12 kwietnia 2013 r., sygn. akt. III SA/Wa 2999/12, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 1378/12, czy też Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1474/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okres ten odnosi się do każdej z osób dokonujących zamiany.

Zatem każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części oraz udziału w nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższej regulacji prawnej należy wyjaśnić, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części bądź udziału w nieruchomości lub praw, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu, ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 5 lutego 2009 r., na mocy umowy zamiany zawartej w formie aktu notarialnego, Wnioskodawczyni wraz z mężem stali się właścicielami własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego wraz z wkładem budowlanym. Małżeństwo Wnioskodawczyni zostało rozwiązane przez rozwód. Zgodnie z wyrokiem Sądu, Wnioskodawczyni stała się jedynym właścicielem ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Przed datą podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni była współwłaścicielem ww. prawa do lokalu mieszkalnego, na prawach wspólności ustawowej. Przedmiotem podziału majątku dorobkowego, oprócz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego był samochód oraz nakłady pochodzące z majątku osobistego Wnioskodawczyni na majątek wspólny. Wnioskodawczyni w wyniku podziału otrzymała spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego wraz z wkładem budowlanym. Wartość składników majątkowych, nabytych w wyniku podziału majątku wspólnego nie przekraczała wartości udziału Wnioskodawczyni we wszystkich składnikach majątkowych wchodzących w skład majątku wspólnego. W dniu 23 października 2015 r. na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego Wnioskodawczyni zbyła ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Zbycie lokalu nie było związane z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę, jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu, na skutek zawartej między nimi umowy - art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, na skutek orzeczenia sądu - art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków - art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej, w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, a także w wyniku ustania małżeństwa, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast w myśl art. 50¹ Kodeksu - w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając jednak na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy wyjaśnić, że nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas, jeśli:

Za datę nabycia rzeczy lub praw, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego) pod warunkiem, że podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty, lub wartość otrzymanych przez daną osobę rzeczy lub praw, w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast podział nie był ekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty i dopłaty, lub wartość otrzymanych przez małżonka rzeczy lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w rzeczach lub prawach, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat).

Wszelkie przypadki, gdy udział majątkowy danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą lub prawem - jak też stan jej majątku osobistego.

Ustalenia wartości majątku należy dokonać w oparciu o obiektywne kryteria, czyli zgodnie z wyliczeniem dokonanym na podstawie cen rynkowych, obowiązujących na danym obszarze w dniu zawarcia umowy, na mocy której doszło do podziału majątku dorobkowego małżonków, a nie według subiektywnego przekonania małżonków. Jeżeli przedmiotem podziału majątku wspólnego małżonków jest więcej niż jeden składnik majątku, wchodzący w skład majątku dorobkowego małżonków, wówczas aby ustalić czy podział był ekwiwalentny w naturze lub czy wartość otrzymanych przez byłego małżonka w wyniku podziału majątku rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał mu w majątku wspólnym, należy w pierwszej kolejności zsumować wartość rynkową wszystkich składników majątku podlegających podziałowi i podzielić na pół oraz ustalić wartość rynkową składników majątku otrzymanych przez każdego z małżonków.

W świetle powyższego, przyjmując za Wnioskodawczynią, że poprzez nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego wskutek podziału majątku wspólnego nie uzyskała Ona przysporzenia majątkowego przekraczającego Jej udział w majątku wspólnym, to za datę nabycia sprzedanego prawa do lokalu mieszkalnego w 2015 r., przyjąć należy 2009 r., czyli rok, w którym małżonkowie nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego do majątku wspólnego. W konsekwencji przychód z tytułu zbycia prawa do lokalu mieszkalnego nie będzie podlegał w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ odpłatne zbycie nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym miało miejsce nabycie.

W przeciwnym wypadku, czyli w sytuacji gdyby wskutek podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni w rzeczywistości otrzymała majątek o wyższej wartości niż Jej były małżonek, to wówczas za datę nabycia udziału przekraczającego 1/2 udziału w majątku objętym wspólnością majątkową będącego przedmiotem częściowego podziału należałoby uznać dzień, w którym dokonano tego podziału.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis stanu faktycznego, jak i powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż pięcioletni okres między końcem roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego a datą sprzedaży, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy upłynął z dniem 31 grudnia 2014 r.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku stanem faktycznym (opisu zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.