IPTPB2/4511-729/15-2/KK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB2/4511-729/15-2/KK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2015 r. (data wpływu 16 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w związku z działem spadku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w związku z działem spadku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia 1 marca 2009 r. zmarła..... Spadek po zmarłej, na mocy postanowienia Sądu z dnia 10 września 2009 r. wydanego w sprawie...., nabyli w częściach równych tj. po 1/4 części:.... - wprost (mąż zmarłej) oraz córki: Wnioskodawczyni - wprost,....,.... - z dobrodziejstwem inwentarza. W skład masy spadkowej po zmarłej wchodziło: lokal mieszkalny o powierzchni 75,00 m2 wraz z pomieszczeniem przynależnym 10,31 m2 oraz działka gruntu z garażem zawierająca obszar 0,0020 ha, położona...., obręb...., nr 438/115 i wierzytelność wobec.... Bank S.A. w kwocie 15 690 zł 82 gr.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 4a ustawy o podatku dochodowym od spadków i darowizn, Wnioskodawczyni dokonała zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (SD-Z2) do właściwego naczelnika Urzędu Skarbowego w ustawowym terminie. Nabycie zostało zwolnione z podatku od spadków i darowizn.

W wyniku wspólnej decyzji spadkobiercy, z wyjątkiem...., postanowili podzielić spadek i znieść współwłasność. W związku z tym, w dniu 11 września 2015 r. spadkobiercy:..., Wnioskodawczyni oraz..... zawarli przed notariuszem umowę o częściowy dział spadku i częściowe zniesienie współwłasności. Na mocy zawartej umowy, strony dokonały częściowego zniesienia współwłasności ww. nieruchomości, obejmującego udział wynoszący 7/8 części, w ten sposób, że udział ten w obu nieruchomościach nabył na wyłączność.... Strony oświadczyły że wartość przedmiotu działu spadku szacują na kwotę 80 000 złotych, zaś wartość przedmiotu zniesienia szacują na kwotę 161 000 zł. Wartość udziału w majątku spadkowym przypadająca Wnioskodawczyni stanowi kwotę 23 000 zł, jednakże w wyniku tego, że całą należność wobec..... Bank została w całości uregulowana przez....., strony postanowiły, że spłata na rzecz Wnioskodawczyni zostaje obniżona, i że..... zobowiązany jest zapłacić na rzecz Wnioskodawczyni kwotę 21 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, kwota uzyskana z tytułu spłaty w związku z częściowym działem spadku po mamie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, odziedziczyła Ona wraz z pozostałymi spadkobiercami majątek po zmarłej..... tytułem dziedziczenia ustawowego, a więc zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768), podlega on opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Stosownie do art. 4a ust. 1 tejże ustawy, we właściwym terminie Wnioskodawczyni razem z innymi spadkobiercami złożyła zeznanie podatkowe (SD-Z2). Naczelnik Urzędu Skarbowego..... wydał zaświadczenie stwierdzające, że od nabycia ww. spadku podatek nie należy się. Jeżeli nabycie przez Wnioskodawczynię 1/4 udziału w spadku podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, to w sprawie znajduje zastosowanie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zgodnie z którym przepisów ww. ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni uważa, że rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy otrzymana przez Nią w wyniku działu spadku po matce kwota, nieprzekraczająca udziału w spadku, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a konkretniej, czy stanowi ona przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych. Odpowiedź na to pytanie wymaga uprzedniej analizy przepisów zawartych w Kodeksie cywilnym (k.c.) oraz w Kodeksie postępowania cywilnego (k.p.c.), regulujących kwestie dziedziczenia. W części pierwszej, księdze II, tytule II, dziale IV k.p.c. ustawodawca zawarł przepisy dotyczące stwierdzenia nabycia spadku i działu spadku (rozdział 8 i 9). Przepisy księgi IV k.c. regulują z kolei kwestie dotyczące spadków.

W tytule I tej księgi, w art. 926 § 1 k.c. ustawodawca wskazał, że powołanie do spadku (dziedziczenie) wynika z ustawy albo z testamentu. Spadkobierca na mocy art. 925 k.c. nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, zaś otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 924 k.c.). Tytuł VI dotyczy stwierdzenia nabycia spadku, natomiast tytuł VIII reguluje kwestie wspólności majątku spadkowego i działu spadku.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z treści tych przepisów wynika, że w postępowaniu spadkowym mogą wystąpić dwa powiązane ze sobą postępowania, pierwsze - zmierzające do stwierdzenia nabycia spadku (postanowienie o nabyciu spadku - art. 669 k.p.c.), drugie - do działu spadku (art 680 - art. 689 k.p.c.), przy czym dział spadku jest konsekwencją postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku. To zaś oznacza, że oba one należą do spraw z zakresu prawa spadkowego. Spadek, jako prawa i obowiązki wchodzące w skład spadku w wyniku stwierdzenia nabycia spadku, mogą przechodzić na jednego lub kilku spadkobierców. W przypadku wielości spadkobierców, powstaje między nimi współwłasność w częściach ułamkowych, co oznacza, że każdy z nich jest właścicielem całej rzeczy i żaden nie jest właścicielem całości.

Od chwili nabycia spadku między współspadkobiercami istnieje wspólność majątku spadkowego, do której stosuje się odpowiednie przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych, każdy ze współspadkobierców może swobodnie rozporządzać swoim udziałem w spadku, nie może natomiast swobodnie rozporządzać w udziale konkretnej rzeczy należącej do spadku (tu potrzebna jest zgoda współspadkobierców, wyrażona przed lub po dokonaniu czynności); a w razie jej braku, zgodę taką może zastąpić zgoda sądu. Wspólność między spadkobiercami ma charakter przejściowy, tj. do chwili podziału między spadkobiercami majątku spadkowego.

Zniesienie tej współwłasności następuje dopiero przez dział spadku. Ustawa nie nakłada jednak obowiązku działu, ani nie wprowadza terminu na jego dokonanie. Jednak, gdy jeden ze współspadkobierców wyrazi wolę działu, dział musi zostać dokonany. Dział spadku polega na tym, że po ustanowieniu wartości całego majątku, ustala się wartość sched poszczególnych spadkobierców.

Wskutek działu spadku, poszczególni spadkobiercy stają się wyłącznymi podmiotami przyznanych im praw majątkowych, a prawa te wchodzą do majątków osobistych współspadkobierców.

W konsekwencji powyższej regulacji, zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinno budzić wątpliwości, że dziedziczenie niezależnie od tego, czy następuje na podstawie ustawy, czy testamentu, należy rozumieć zarówno jako nabycie na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, jak i nabycie w drodze działu spadku (tak sądowego, jak i umownego) - tak też wyrok WSA w Szczecinie z dnia 5 maja 2011 r., sygn. akt I SA/Sz 93/11, podobnie, choć w innym stanie faktycznym i prawnym, wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 sierpnia 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 835/09, Lex Nr 529494. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku.

Zgodnie z art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

W rezultacie, w wyniku działu spadku, dochodzi jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Wnioskodawczyni zauważa, że w przedstawionym przez Nią stanie faktycznym, w wyniku umowy o częściowy dział spadku i częściowe zniesienie współwłasności nastąpił dział spadku w taki sposób, że jednemu ze spadkobierców przypadła własność praw majątkowych z obowiązkiem spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców. W zamian za spłatę, doszło po stronie nabywcy udziału do zapłaty jego równowartości w zamian za utratę przez Wnioskodawczynię prawa do udziału. Wartość spłaty na Jej rzecz jest ekwiwalentem posiadanego udziału w spadku (nie przekracza jego wartości). W związku z działem spadku, Wnioskodawczyni nie uzyskała żadnego przysporzenia (przyrostu) majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. Na skutek dokonania częściowego działu spadku, stan majątkowy Wnioskodawczyni nie uległ zmianie, gdyż całość przysporzenia "mieści się" w wartości przypadającego Jej udziału spadkowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, opisywane zdarzenie prawne powinno być ocenione przez pryzmat art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako znajdujące się poza zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem dochodowym. Tym samym, nie ma podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty, którą otrzymała w wyniku umowy notarialnej o częściowy dział spadku i częściowe zniesienie współwłasności.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawczyni uważa, że otrzymana przez Nią kwota tytułem spłaty wynikającej z działu spadku i zniesienia wspólności majątku spadkowego po mamie, nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni wskazuje, że Jej stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, znajduje odzwierciedlenie w odpowiedzi Ministerstwa Finansów na interpelację poselską nr 9106/12, a także w interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów przez m.in.:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 września 2013 r., znak ITPB2/415-621/13/MN,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 sierpnia 2013 r., znak IPTPB2/415-405/13-2/KKU,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 sierpnia 2013 r., znak IPPB4/415-366/13-4/MS,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 stycznia 2014 r., znak IPTPB2/415-693/13-2/KKU.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w kontekście wyżej zacytowanych przepisów, nabycie w drodze spadku praw majątkowych podlegało wyłącznie przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wobec tego, nie miały zastosowania zasady przewidziane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Przy czym pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć nie tylko sprzedaż, czy zamianę, ale każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości, jej części lub udziału w niej oraz własności praw majątkowych za odpłatnością, a więc co do zasady również dział spadku i odpłatne zniesienie współwłasności.

W przypadku nabycia w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej powinien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spadku.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

Stosownie do art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Zgodnie z art. 1035 ustawy - Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Stosownie do art. 1037 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego). Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia Sądu.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Z przedstawione we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 1 marca 2009 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. Spadek po zmarłej, na mocy postanowienia Sądu nabyli w częściach równych tj. po 1/4 części: mąż zmarłej - wprost oraz córki: Wnioskodawczyni - wprost,.....,..... - z dobrodziejstwem inwentarza. W skład masy spadkowej po zmarłej wchodziło: lokal mieszkalny o powierzchni 75,00 m2 wraz z pomieszczeniem przynależnym 10,31 m2 oraz działka gruntu z garażem zawierająca obszar 0,0020 ha i wierzytelność wobec Banku w kwocie 15 690 zł 82 gr. Nabycie spadku zostało zwolnione z podatku od spadków i darowizn.

W wyniku wspólnej decyzji spadkobiercy, z wyjątkiem...., postanowili podzielić spadek i znieść współwłasność. W związku z tym, w dniu 11 września 2015 r. spadkobiercy:..., Wnioskodawczyni oraz.... zawarli przed notariuszem umowę o częściowy dział spadku i częściowe zniesienie współwłasności. Na mocy zawartej umowy, strony dokonały częściowego zniesienia współwłasności ww. nieruchomości, obejmującego udział wynoszący 7/8 części, w ten sposób, że udział ten w obu nieruchomościach nabył na wyłączność..... Wartość udziału w majątku spadkowym przypadająca Wnioskodawczyni stanowi kwotę 23 000 zł, jednakże w wyniku tego, że całą należność wobec Banku została w całości uregulowana przez...., strony postanowiły, że spłata na rzecz Wnioskodawczyni zostaje obniżona, i że.... zobowiązany jest zapłacić na rzecz Wnioskodawczyni kwotę 21 000 zł.

Mając powyższe na względzie wyjaśnić należy, że dział spadku, którego przedmiotem są nieruchomości, następujący ze spłatą na rzecz Wnioskodawczyni, powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu takiego zbycia ww. prawa. Jeżeli suma spłaty nie przekracza wartości przysługującego spadkobiercy udziału spadkowego, to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, w sytuacji, w której spłata jest ekwiwalentna do posiadanego przez podatnika udziału w spadku, podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. W takim przypadku, brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że skoro otrzymana przez Wnioskodawczynię w związku z dokonanym działem spadku spłata, nie przekroczyła Jej udziału w spadku - co wynika z treści wniosku - to w opisanej sytuacji nie powstał przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i spłata ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do kwestii dotyczącej zastosowania wyłączenia wynikającego z przepisu art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiącego, że przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn, stwierdzić należy, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. Nr 86, z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego; darowizny, polecenia darczyńcy; zasiedzenia; nieodpłatnego zniesienia współwłasności; zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu; nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nieodpłatne nabycie majątku na podstawie tytułów w nim wymienionych, w tym między innymi tytułem spadku.

Do wyłączenia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodzi przy nabyciu majątku w drodze dziedziczenia. Jednakże przepis ten nie ma zastosowania, gdy spadkobierca w związku z tym majątkiem w okresie późniejszym uzyskuje przychody z tytułu odpłatnego zbycia otrzymanych w spadku składników majątkowych.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odpłatne zbycie, na podstawie umowy o dział spadku, udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku. Zatem, zbycie udziału w nieruchomości stanowi odrębną czynność prawną od nabycia spadku.

W świetle powyższego, wyłączenie od opodatkowania podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym, gdyż opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn nie podlega czynność zbycia udziału w nieruchomości w drodze działu spadku.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznano w całości za nieprawidłowe, z uwagi na wskazanie w nim błędnej podstawy prawnej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tutejszy Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl