IPTPB2/4511-334/15-2/KR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce - jest prawidłowe.

W dniu 25 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Kilkanaście lat temu Wnioskodawczyni wyjechała na stałe do USA. Do dnia 2 września 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem (dalej "Małżeństwo") stale przebywali na terytorium USA.

W dniu 3 września 2014 r. Wnioskodawczyni powróciła do Polski z zamiarem rozpoczęcia procesu przeniesienia ośrodka interesów życiowych do Polski. Wraz z Wnioskodawczynią do Polski powróciły dzieci Małżeństwa. Od dnia 1 października 2014 r. Wnioskodawczyni uzyskała przychody z tytułu wykonywania pracy na terytorium Polski na podstawie umowy o pracę (przychody ze stosunku pracy).

Małżonek Wnioskodawczyni pozostał w USA i zamierza wrócić do Polski w 2015 r. po zakończeniu realizowanych projektów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz po sprzedaży majątku Małżeństwa w USA. W 2014 r. małżonek Wnioskodawczyni nie uzyskał żadnych przychodów w Polsce ani nie przebywał w Polsce.

W USA małżonek Wnioskodawczyni prowadził i prowadzi nadal działalność gospodarczą i zatrudnia pracowników.

Małżeństwo rozliczało się w USA łącznie (wspólne opodatkowanie) i składali wspólne zeznania podatkowe.

W 2014 r. Małżeństwo uzyskało dochody opodatkowane w USA w tym:

* Wnioskodawczyni uzyskała dochód z kapitałów pieniężnych (sprzedaż nieruchomości) oraz

* małżonek Wnioskodawczyni uzyskał dochód z prowadzonej działalności gospodarczej oraz dochód z kapitałów pieniężnych (sprzedaż nieruchomości).

Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazała, ze małżonek Wnioskodawczyni złożył w swojej sprawie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko, ze Wnioskodawczyni powinna rozliczyć w Polsce podatek dochodowy od osób fizycznych za 2014 r. od przychodów uzyskanych w 2014 r. wyłącznie na terytorium Polski i nie ma obowiązku wykazywania w zeznaniu rocznym PIT-37 przychodów/dochodów uzyskanych w 2014 r. na terytorium USA.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w 2014 r. opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm., dalej " ustawa o PIT")) w Polsce podlegają wyłącznie przychody uzyskane przez Wnioskodawczynię w Polsce w 2014 r., tj. z tytułu stosunku pracy oraz Wnioskodawczyni nie ma obowiązku wykazywania w zeznaniu rocznym PIT-37 przychodów/dochodów uzyskanych w 2014 r. na terytorium USA.

I. Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o PIT za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Zgodnie z art. 4 ustawy o PIT przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawczyni wskazała, że w świetle art. 3 ust. 1 pkt 7 i 8 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178, dalej: "Umowa PL-USA") określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski" (pkt 7) i odpowiednio "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych" (pkt 8) oznacza osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski i odpowiednio USA dla celów jej opodatkowania.

Zgodnie z art. 4 Umowy PL-USA, jeżeli w znaczeniu art. 3 ust. 1 pkt 7 i 8 Umowy PL-USA osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obydwu Umawiających się Państwach, to:

Zgodnie z wytycznymi Model Tax Convention on Income and Capital (dalej "Komentarz OECD") przy określaniu życiowych należy wziąć pod uwagę powiązania osobiste i ekonomiczne, w tym powiązania rodzinne, towarzyskie, wykonywane zajęcia, miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, miejsce, z którego osoba fizyczna zarządza swoim majątkiem oraz wszelkiego rodzaju inną działalność, w tym polityczną i kulturalną. Powyższe kryteria muszą być rozpatrywane całościowo, a kluczową kwestią pozostaje samo postępowanie danej osoby.

Komentarz OECD odnosi się również do sytuacji, gdy osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w jednym państwie (w przypadku Wnioskodawczyni - w USA), tworzy podobne miejsce w drugim państwie (w analizowanym przypadku - w Polsce), przy jednoczesnym zachowaniu dotychczasowego miejsca zamieszkania (w okresie przejściowym nadal w USA - do momentu całkowitego przeniesienia ośrodka interesów życiowych na terytorium Polski). Wówczas, w świetle Komentarza OECD zazwyczaj uznaje się, że osoba ta zachowała swój ośrodek interesów osobistych w pierwszym państwie tj. w USA.

W świetle powyższych przepisów Umowy PL-USA oraz ustawy o PIT Wnioskodawczyni uważa, że dla celów podatkowych nie posiada w Polsce miejsca zamieszkania w 2014 r. ponieważ:

2. Wnioskodawczyni przebywała w 2014 r. w Polsce przez okres krótszy niż 183 dni.

3. Wnioskodawczyni przebywała zazwyczaj na terytorium USA, co w świetle art. 4 lit. b Umowy PL-USA oznacza, że Wnioskodawczyni jest rezydentem podatkowym USA.

II. Źródła przychodów

1. Przychody uzyskane w Polsce

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PIT osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Artykuł 3 ust. 2b ustawy o PIT wskazuje, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

W konsekwencji, przychody uzyskane wyłącznie na terytorium Polski przez osoby fizyczne posiadające ograniczony obowiązek podatkowy są opodatkowane w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawczyni, opodatkowane w Polsce są wyłącznie przychody z tytułu stosunku pracy uzyskane przez Wnioskodawczynię w 2014 r. w Polsce.

2. Przychody uzyskane w USA

Wnioskodawczyni do dnia 2 września 2014 r. uzyskiwała przychody w USA z tytułu kapitałów pieniężnych (sprzedaż nieruchomości). W opinii Wnioskodawczyni, przychody te jako uzyskane przez rezydenta podatkowego USA na terytorium USA podlegają opodatkowaniu wyłącznie na terytorium USA.

Reasumując, Wnioskodawczyni uważa, że w 2014 r. opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce podlegają wyłącznie przychody uzyskane przez Wnioskodawczynię w Polsce w 2014 r., tj. z tytułu stosunku pracy oraz Wnioskodawczyni nie ma obowiązku wykazywania w zeznaniu rocznym PIT-37 przychodów/dochodów uzyskanych w 2014 r. na terytorium USA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Zauważyć należy, że niniejsza interpretacja oparta została na przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) oraz umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178).

Jednocześnie wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.