IPTPB2/4511-297/15-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lipca 2015 r. (data wpływu 27 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia:

* #189; udziału w niezabudowanej nieruchomości nabytego w 2006 r. - jest prawidłowe

* #189; udziału w niezabudowanej nieruchomości nabytego w 2014 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 maja 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia niezabudowanej nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613). Pismem z dnia 17 lipca 2015 r., nr IPTPB2/4511-297/15-2/AK Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 17 lipca 2015 r. (data doręczenia 21 lipca 2015 r.), natomiast w dniu 27 lipca 2015 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 24 lipca 2015 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 7 września 2006 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zakupili nieruchomość niezabudowaną tj. działkę o pow. 0,0684 ha - do majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską za kwotę XXX zł.

W 2013 r. małżeństwo Wnioskodawczyni zostało rozwiązane przez rozwód.

W dniu 30 grudnia 2013 r. przed Sądem Rejonowym Wnioskodawczyni i były małżonek zawarli ugodę dotyczącą podziału majątku wspólnego - o następującej treści:

2. Strony zgodnie ustalają, że niniejsza ugoda wyczerpuje wszelkie roszczenia stron związane z majątkiem wspólnym stron.

3. Strony zgodnie ustalają, że każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie".

W dniu 2014 r. Wnioskodawczyni sprzedała przedmiotową nieruchomość za kwotę XXX zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w akcie notarialnym kupna nieruchomości z 2006 r. jako nabywcy nieruchomości wskazani zostali M i P małżonkowie T na prawach wspólności ustawowej. Nabycie nieruchomości nastąpiło ze środków pieniężnych Wnioskodawczyni uzyskanych podczas trwania związku małżeńskiego lecz ze środków pochodzących z darowizny dla Wnioskodawczyni uzyskanej od rodziców oraz brata, stanowiących zgodnie z art. 33 pkt 2 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy Jej majątek osobisty. W świetle ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy środki te nie wchodziły w skład majątku wspólnego małżonków. Do założonej księgi wieczystej jako właściciele po kupnie nieruchomości wpisani zostali M i P Toma na prawach wspólności ustawowej. Data uprawomocnienia się ugody zawartej w dniu 30 grudnia 2013 r. przed Sądem Rejonowym to 7 styczeń 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaką datę należy uznać za datę nabycia przez Wnioskodawczynię działki o powierzchni 0,0684 ha.

Zdaniem Wnioskodawczyni, za datę nabycia nieruchomości przez Wnioskodawczynię należy uznać datę jej faktycznego zakupu w czasie trwania związku małżeńskiego tj. 2006 r., bowiem zakup, mimo że wszedł w skład majątku wspólnego, nastąpił ze środków stanowiących odrębną własność Wnioskodawczyni, co zostało potwierdzone w treści protokołu w sprawie o podział majątku wspólnego, który to podział nastąpił bez wzajemnych spłat i dopłat.

W związku z powyższym sprzedaż nieruchomości nie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przepis stanowi, że źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że od końca roku nabycia przez Wnioskodawczynię nieruchomości (działki), tj. od końca 2006 r. do daty sprzedaży nieruchomości w dniu 8 października 2014 r. upłynęło 5 lat, dlatego sprzedaż tej nieruchomości przez Wnioskodawczynię nie stanowi, zgodnie z przytoczonym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) Jej źródła przychodu.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do odprowadzenia podatku dochodowego ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

* jest prawidłowe - w części dotyczącej odpłatnego zbycia #189; udziału w nieruchomości nabytego w 2006 r.

* jest nieprawidłowe - w części dotyczącej odpłatnego zbycia #189; udziału w nieruchomości nabytego w 2014 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw wymienionych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma zatem data ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2006 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zakupili nieruchomość niezabudowaną tj. działkę, do majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską.

W dniu 12 lutego 2013 r. małżeństwo Wnioskodawczyni zostało rozwiązane przez rozwód.

W dniu 30 grudnia 2013 r. przed Sądem Rejonowym. Wnioskodawczyni i były małżonek zawarli ugodę dotyczącą podziału majątku wspólnego - o następującej treści:

2. Strony zgodnie ustalają, że niniejsza ugoda wyczerpuje wszelkie roszczenia stron związane z majątkiem wspólnym stron.

3. Strony zgodnie ustalają, że każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie".

W 2014 r. Wnioskodawczyni sprzedała przedmiotową nieruchomość za kwotę XXX zł.

Wnioskodawczyni wskazała, że w akcie notarialnym kupna nieruchomości z 2006 r. jako nabywcy nieruchomości wskazani zostali M i P małżonkowie T na prawach wspólności ustawowej. Nabycie nieruchomości nastąpiło ze środków pieniężnych Wnioskodawczyni uzyskanych podczas trwania związku małżeńskiego, ze środków pochodzących z darowizny dla Wnioskodawczyni uzyskanej od rodziców oraz brata, stanowiących zgodnie z art. 33 pkt 2 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy Jej majątek osobisty. W świetle ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy środki te nie wchodziły w skład majątku wspólnego małżonków. Do założonej księgi wieczystej jako właściciele po kupnie nieruchomości wpisani zostali M i P...na prawach wspólności ustawowej. Data uprawomocnienia się ugody zawartej w dniu 30 grudnia 2013 r. przed Sądem Rejonowym.

W związku z przedstawionym opisem wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia "nabycie", nie wskazując, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy. Zatem, poprzez "nabycie" należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Rozstrzygając kwestię odnoszącą się do daty nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w opisanej we wniosku nieruchomości należy odwołać się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Jak stanowi art. 43 § 1 Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Wskazać należy, że małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa (art. 47 § 1 ww. ustawy). Jest to zatem umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

Ponadto w doktrynie prawa rodzinnego podkreśla się, że w przypadku majątku osobistego małżonek pozostaje w stosunku do niego podmiotem wyłącznie uprawnionym, co oznacza, że jego uprawnienia do dysponowania przedmiotami wchodzącymi w skład majątku osobistego nie podlegają co do zasady żadnym ograniczeniom, w tym wynikającym z przepisów prawa rodzinnego, takimi jak konieczność uzyskania zgody współmałżonka co do możliwości rozporządzania konkretnym składnikiem majątku osobistego. Możliwe jest więc swobodne dokonywanie pomiędzy małżonkami czynności rozporządzających prowadzących do przeniesienia określonego przedmiotu majątkowego z majątku osobistego do majątku wspólnego.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zgodnie natomiast z art. 43 § 1 tej ustawy, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W świetle powyższego, skonstatować należy, że z chwilą ustania wspólności majątkowej do majątku, który był nią objęty, stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Nadmienia się, że w myśl art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości nastąpiło w dwóch terminach:

* w 2006 r. - na podstawie aktu notarialnego w czasie trwania związku małżeńskiego, w wysokości #189; udziału,

* w 2014 r. - na podstawie uprawomocnionej ugody przed Sądem, w wysokości #189; udziału w nieruchomości.

W tym stanie faktycznym i prawnym odpłatne zbycie udziału w nieruchomości - w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawczyni (tekst jedn.:1/2) nabytemu w 2006 r. w czasie trwania związku małżeńskiego - nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem jego zbycie zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Oznacza to, że przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast z uwagi na fakt, że odpłatne zbycie nabytego w 2014 r. udziału w przedmiotowej nieruchomości w wysokości #189; nastąpiło przed upływem 5-letniego okresu, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że po stronie Wnioskodawczyni wystąpi źródło przychodu w rozumieniu tej ustawy i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, do przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2014 r. w drodze ww. ugody, tj. #189; udziału, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Przychodem, stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określona organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Natomiast, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie, związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

Wysokość nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Podsumowując, elementem mającym wpływ na podstawę opodatkowania są koszty odpłatnego zbycia oraz koszty uzyskania przychodu. Oznacza to, że opodatkowaniu podlega dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw (art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a kosztami uzyskania tego przychodu (art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że odpłatne zbycie #189; udziału w nieruchomości nabytego w 2006 r. przez Wnioskodawczynię w czasie trwania związku małżeńskiego - nie stanowi dla Niej źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jego zbycie zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast odpłatne zbycie w 2014 r. przez Wnioskodawczynię #189; udziału w nieruchomości nabytego w dniu 7 stycznia 2014 r. tj. w dniu przekazania przez męża w wyniku sporządzenia ugody przed Sądem, będzie stanowiło dla Wnioskodawczyni źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym uzyskany przychód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.