IPTPB2/4511-194/15-6/18-S/KR - PIT w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych w ramach Programu "Mobilność Plus".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lipca 2018 r., sygn. akt II FSK 1854/16 (data wpływu orzeczenia 17 sierpnia 2018 r.) oraz prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 31 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 1210/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 17 września 2018 r.), stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2015 r. (data wpływu 30 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 czerwca 2015 r. (data wpływu 22 czerwca 2015 r.) oraz pismem z dnia 29 czerwca 2015 r. (data wpływu 1 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych w ramach Programu "Mobilność Plus" - jest prawidłowe.

W dniu 30 marca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych w ramach Programu "Mobilność Plus".

Dotychczasowy przebieg postępowania.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 8 czerwca 2015 r., znak: IPTPB2/4511-194/15-2/PK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 9 czerwca 2015 r. (skutecznie doręczono dnia 11 czerwca 2015 r.), zaś w dniu 22 czerwca 2015 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania 18 czerwca 2015 r.).

W dniu 1 lipca 2015 r. do tutejszego Organu wpłynęło pismo Wnioskodawczyni informujące o zmianie adresu doręczeń.

W dniu 10 lipca 2015 r. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 25 marca 2015 r. (data wpływu 30 marca 2015 r.), uzupełnionego pismem z dnia 17 czerwca 2015 r. (data wpływu 22 czerwca 2015 r.) oraz pismem z dnia 29 czerwca 2015 r. (data wpływu 1 lipca 2015 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawczyni interpretację indywidualną znak: IPTPB2/4511-194/15-5/PK, dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych w ramach Programu "Mobilność Plus", w której uznał stanowisko przedstawione przez Wnioskodawczynię za nieprawidłowe. Organ podatkowy stwierdził, że do otrzymanych przez Wnioskodawczynię środków finansowych w związku z udziałem w Programie "Mobilność Plus" nie znajdzie zastosowania zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.). W konsekwencji, środki te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przy czym przychód ten z uwagi na fakt, że nie pochodzi ze środków pracodawcy Wnioskodawczyni (Uniwersytet), a jedynie za jego pośrednictwem jest przekazywany, podlega opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 10 lipca 2015 r., znak: IPTPB2/4511-194/15-5/PK, wniosła pismem z dnia 20 lipca 2015 r. (data wpływu 24 lipca 2015 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 14 sierpnia 2015 r., znak: IPTPB2/4511-1-25/15-2/PK, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawczyni reprezentowana przez Pełnomocnika złożyła na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 10 lipca 2015 r., znak: IPTPB2/4511-194/15-5/PK, skargę z dnia 17 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 31 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 1210/15, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Organ podatkowy po otrzymaniu nieprawomocnego wyroku WSA z dnia 31 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 1210/15, złożył skargę kasacyjną z dnia 20 maja 2016 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 3 lipca 2018 r., sygn. akt II FSK 1854/16, oddalił skargą kasacyjną Organu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 31 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 1210/15.

W dniu 17 września 2018 r. do Organu podatkowego wpłynął prawomocny od dnia 3 lipca 2018 r. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 31 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 1210/15, w którym Sąd uwzględnił skargę w całości i orzekł, że cyt. " (...) spełnione zostały wymagania dla uznania opisanego stanu faktycznego za podróż służbową, tj. wyjazd pracownika na polecenie pracodawcy poza miejscowość, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałe miejsce pracy - w celu wykonania zadania służbowego, co skutkuje możliwością zastosowania dyspozycji z art. 21 ust. 1 pkt 16 u.p.d.o.f. (...)".

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony z dnia 25 marca 2015 r. (data wpływu 30 marca 2015 r.), uzupełniony pismem z dnia 17 czerwca 2015 r. (data wpływu 22 czerwca 2015 r.) oraz pismem z dnia 29 czerwca 2015 r. (data wpływu 1 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych w ramach Programu "Mobilność Plus" wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ podatkowy.

Stosownie do art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) postępowania dotyczące wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, przejmuje dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest zatrudniona na stanowisku adiunkta naukowego Uniwersytetu... (dalej "Pracodawca"). Na podstawie umowy z dnia 13 marca 2014 r., zawartej między Wnioskodawczynią a Pracodawcą (dalej "Umowa"), Wnioskodawczyni została skierowana do udziału w badaniach naukowych w zagranicznym ośrodku naukowym,... (...,...,...), w latach 2014-2016. Zagraniczny pobyt Wnioskodawczyni związany z powyższym skierowaniem, finansowany jest w ramach programu "Mobilność Plus" na podstawie umowy nr... z dnia 6 marca 2014 r., zawartej pomiędzy Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Pracodawcą. Celem programu "Mobilność Plus" jest umożliwienie młodym naukowcom, w tym uczestnikom studiów doktoranckich, udziału w badaniach naukowych prowadzonych w renomowanych zagranicznych ośrodkach naukowych pod opieką wybitnych naukowców o międzynarodowym autorytecie w danej dziedzinie nauki.

Zgodnie z Umową, środki finansowe przyznane Wnioskodawczyni są wykorzystywane na pokrycie kosztów utrzymania i bieżących wydatków związanych z pobytem w zagranicznym ośrodku oraz kosztów podróży Wnioskodawczyni i członków Jej rodziny (tj. małżonka i niepełnoletnich dzieci). Umowa zastrzega, że środki finansowe wykorzystane niezgodnie z celem przewidzianym w Umowie podlegają zwrotowi.

Ponadto, Pracodawca udzielił Wnioskodawczyni urlopu na okres pobytu w zagranicznym ośrodku naukowym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że finansowanie uczestnictwa Wnioskodawczyni w programie odbywa się na zasadach wyrażonych w Komunikacie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 kwietnia 2012 r. o ustanowieniu programu pod nazwą "Mobilność Plus" (M. P. 2012, poz. 254; dalej: Komunikat). Komunikat w części I ust. 4 określa, że udział w programie finansowany jest ze środków finansowych na naukę, wyodrębnionych w części budżetu państwa - Nauka, na finansowanie programów i przedsięwzięć określanych przez ministra właściwego do spraw nauki, zwanego dalej "Ministrem". Przedmiotowe środki finansowe zostały przyznane Wydziałowi Fizyki Uniwersytetu... na podstawie Decyzji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 20 stycznia 2014 r., nr..., z przeznaczeniem na finansowanie w latach 2014 - 2016 uczestnictwa Wnioskodawczyni w programie "Mobilność Plus" - III edycja programu. W ramach Programu "Mobilność Plus" środki finansowe przyznawane są w drodze konkursu ogłoszonego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, na zasadach określonych w części III Komunikatu.

Zadania wykonywane w ramach programu "Mobilność Plus" określone zostały w harmonogramie realizacji badań naukowych w zagranicznym ośrodku naukowym; znajdują one odzwierciedlenie w ust. 1 pkt 3 umowy o pracę zawartej na podstawie art. 118 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.) w dniu 28 lutego 2014 r. między Uniwersytetem.... a Wnioskodawczynią i obejmują:

* wprowadzenie reprezentacji przepływów turbulencyjnych do modelu kinematycznego rozwijanego w Instytucie Geofizyki Wydziału Fizyki Uniwersytetu.... (IGF...),

* stworzenie w języku... nowych implementacji schematów mikrofizycznych typu bulk i bin,

* opracowanie protokołu testów schematów mikrofizycznych i napisanie jego implementacji w języku.....,

* stworzenie i przetestowanie nowej parametryzacji procesów powstawania opadu w modelach numerycznych,

* dołączenie nowej parametryzacji do modelu LES rozwijanego w IGF....,

* użycie protokołu testów do przykładowych schematów mikrofizycznych używanych w modelach LES i NWP.

Wyjazd Wnioskodawczyni realizowany jest na podstawie umowy o finansowanie uczestnictwa w programie "Mobilność Plus", zawartej w dniu 13 marca 2014 r. pomiędzy Uniwersytetem. Wydziałem Fizyki, reprezentowanym przez Dziekana dr hab......, a Wnioskodawczynią, zatrudnioną na stanowisku adiunkta Naukowego Uniwersytetu... (dalej: umowa grantowa).

W związku z wyznaczeniem Wnioskodawczyni do udziału w programie "Mobilność Plus" przez swojego pracodawcę, uczestnictwo to, na podstawie § 1 umowy grantowej związane jest ze skierowaniem do udziału w badaniach naukowych w zagranicznym ośrodku naukowym,... (...,...,...).

Na podstawie § 3 umowy grantowej, Rektor udziela Uczestnikowi urlopu płatnego na okres pobytu w zagranicznym ośrodku naukowym na zasadach określonych w Uchwale Nr.. Senatu Uniwersytetu.... z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie warunków i trybu kierowania za granicę pracowników w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych (dalej: Uchwała).

Stosownie do § 2 ust. 1 Uchwały, w szczególnie uzasadnionych przypadkach na wniosek pracownika kierowanego za granicę może być przyznany urlop płatny na okres pobytu za granicą, nie dłużej jednak niż na okres 12 miesięcy. W świetle ust. 2 § 2 Uchwały, umotywowany wniosek pracownika powinien być zaopiniowany przez bezpośredniego przełożonego w rozumieniu regulaminu jednostki organizacyjnej Uniwersytetu oraz dziekana wydziału/kierownika jednostki organizacyjnej Uniwersytetu. Wskazane powyżej unormowania stanowią podstawę do uczestnictwa Wnioskodawczyni w programie i nie są obwarowane koniecznością wypełnienia wniosku wyjazdowego ani też polecenia podróży służbowej w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy.

Na podstawie § 4 umowy grantowej, udział w programie uznawany jest za zadanie służbowe, którego termin realizacji strony ustaliły na dzień wyjazdu Uczestnika do zagranicznego ośrodka, tj. na 1 kwietnia 2014 r. a zakończenie na dzień zakończenia udziału Uczestnika na 31 marca 2016 r. Tego rodzaju zadanie, pozostaje w ścisłym związku z obowiązkami, jakie spoczywają na osobie zatrudnionej w charakterze adiunkta na Uniwersytecie, co zostało szerzej omówione we wniosku o wydanie przedmiotowej interpretacji. Co więcej zadania realizowane podczas wyjazdu, ściśle wiążą się z zakresem obowiązków, w związku z umową o pracę zawartą między Wnioskodawczynią a Uniwersytetem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy środki finansowe otrzymywane przez Wnioskodawczynię na podstawie Umowy podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na postawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, środki finansowe otrzymywane przez Wnioskodawczynię na podstawie Umowy podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.; dalej ustawa o PIT).

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa w art. 10 ust. 1 źródła przychodów. Jednym ze źródeł przychodów jest stosunek pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT). Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych (art. 12 ust. 1 ustawy o PIT).

Jednocześnie, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o PIT wolne od podatku dochodowego są "diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika (...) - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13".

Kluczowym dla rozstrzygnięcia czy środki finansowe otrzymywane przez Wnioskodawczynię na podstawie Umowy podlegają powyższemu zwolnieniu, jest zatem ustalenie czy stanowią one należność za "czas podróży służbowej pracownika". Ustawa o PIT nie definiuje pojęcia "podróży służbowej", w związku z czym na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o PIT utrwaliła się praktyka interpretowania pojęcia "podróży służbowej" w świetle ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.; dalej k.p.).

Zgodnie z art. 77 (5) § 1 k.p., "Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową".

Jak wskazuje się w doktrynie, z podróżą służbową mamy do czynienia w przypadku łącznego spełnienia następujących przesłanek:

Należy wskazać, że wszystkie te przesłanki są spełnione w odniesieniu do pobytu Wnioskodawczyni w zagranicznym ośrodku naukowym, przedstawionego w opisie stanu faktycznego.

Nie podlega wątpliwościom, że Wnioskodawczyni została wyznaczona do udziału w programie przez swojego pracodawcę, w związku z czym należy uznać, że spełniona jest przesłanka obejmująca polecenie wyjazdu.

Ponadto, Wnioskodawczyni została wyznaczona do udziału w programie badawczym, który to udział stanowi wyznaczone przez pracodawcę zadanie służbowe. Należy przy tym zauważyć, że zadanie tego rodzaju pozostaje w ścisłym związku z obowiązkami, jakie spoczywają na osobie zatrudnionej w charakterze adiunkta na Uniwersytecie.

Co więcej, nie budzi żadnych wątpliwości fakt, że pobyt w zagranicznej placówce badawczej, w której Wnioskodawczyni ma wykonywać zadanie służbowe na polecenie pracodawcy, stanowi pobyt poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy (a także poza stałym miejscem pracy Wnioskodawczyni). Nie bez znaczenia pozostaje także fakt, że w celu uzyskania finansowania pobytu w zagranicznej placówce badawczej, Wnioskodawczyni przez cały czas pobytu musi pozostawać z Pracodawcą w stosunku pracy.

Zaznaczyć również należy, że ani prawo podatkowe, ani prawo pracy nie uzależnia uznania danych środków finansowych za należności z tytułu podróży służbowej od źródła ich finansowania. Bez znaczenia dla kwalifikacji podatkowej świadczenia pozostaje zatem fakt, że Pracodawca sfinansował je ze środków uzyskanych w ramach programu "Mobilność Plus".

Przeszkody w uznaniu pobytu Wnioskodawczyni w zagranicznym ośrodku badawczym za podróż służbową nie stanowi również udzielenie jej na ten czas urlopu przez Pracodawcę. Wymóg udzielenia urlopu stanowi bowiem spełnienie wymogu wynikającego wprost z przepisów prawa, tj. z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 października 2006 r. w sprawie warunków kierowania osób za granicę w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych oraz szczególnych uprawnień tych osób (Dz. U. Nr 190 z dnia 19 października 2006 r., poz. 1405). W związku z powyższym, w okolicznościach zaistniałych na gruncie opisanego stanu faktycznego, zrealizowanie podróży służbowej było możliwe jedynie pod warunkiem udzielenia Wnioskodawczyni urlopu. Powyższy pogląd potwierdza m.in. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 25 czerwca 2014 r. (sygn. akt I SA/Po 163/14).

W związku z powyższym, pobyt Wnioskodawczyni w zagranicznym ośrodku badawczym stanowi podróż służbową. Należy zatem uznać również, że środki otrzymywane przez Wnioskodawczynię na podstawie Umowy mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o PIT.

Stanowisko takie wyraził m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 16 kwietnia 2014 r. (sygn. akt I SA/Po 1059/13), który odnosząc się do podobnej sprawy, zaistniałej w związku z realizacją programu "Mobilność Plus" stwierdził, że "spełnione zostały wymagania dla uznania opisanego stanu faktycznego za podróż służbową tj. wyjazd pracownika na polecenie pracodawcy poza miejscowość, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałe miejsce pracy - w celu wykonania zadania służbowego, co skutkuje możliwością zastosowania dyspozycji z art. 21 ust. 1 pkt 16 u.p.d.o.f.". Tożsame stanowisko w kwestii możliwości zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 16 w odniesieniu do środków przekazywanych w ramach realizacji programu "Mobilność Plus" wyrażono także w innych orzeczeniach sądów administracyjnych, w tym w przywoływanym już wyroku WSA w Poznaniu z dnia 25 czerwca 2014 r. (sygn. akt I Sa/Po 163/14), w wyroku WSA w Gdańsku z dnia 3 grudnia 2013 r. (sygn. akt I SA/Gd 1296/13), czy w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 21 sierpnia 2013 r. (sygn. akt I SA/Wr 867/13).

Ponadto, na gruncie innych niż "Mobilność Plus" programów zapadały już podobne orzeczenia, w tym wyrok NSA z dnia 12 października 2012 r. (sygn. akt II FSK 309/11), a także wyroki WSA w Krakowie z dnia 26 czerwca 2013 r. (sygn. akt I SA/Kr 599/13) i z dnia 4 marca 2013 r. (sygn. akt I SA/Kr 281/13).

Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, a w szczególności fakt, że pobyt Wnioskodawczyni w zagranicznej placówce badawczej stanowi podróż służbową, należy uznać, że środki otrzymywane przez Wnioskodawczynię na podstawie Umowy mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku prawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 31 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 1210/15 i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lipca 2018 r., sygn. akt II FSK 1854/16.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.