IPTPB2/4511-180/15-4/MP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB2/4511-180/15-4/MP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2015 r. (data wpływu 25 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 czerwca 2015 r. (data wpływu 9 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w spadku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w spadku.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), w związku z czym pismem z dnia 27 maja 2015 r., Nr IPTPB2/4511-180/15-2/MP, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wystąpił do Wnioskodawcy o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 1 czerwca 2015 r., natomiast w dniu 9 czerwca 2015 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 8 czerwca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Dnia 1 lipca 2011 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy, M.J. Zmarły ojciec opuścił matkę Wnioskodawcy przed Jego narodzinami i choć uznał ojcostwo oraz płacił alimenty, to nie utrzymywał z Wnioskodawcą, ani Wnioskodawca z nim oraz z jego nową rodziną żadnych kontaktów. Dopiero na sprawie spadkowej, Wnioskodawca dowiedział się o istnieniu brata P. i o tym, że należy Mu się jakiś spadek. Wiedzę na temat posiadanego majątku do podziału, Wnioskodawca czerpał z oświadczenia brata. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 22 sierpnia 2012 r., spadek po zmarłym nabyli jego żona D., syn P. oraz Wnioskodawca, z dobrodziejstwem inwentarza po 1/3 części. Wnioskodawca stał się współwłaścicielem mieszkania spółdzielczego własnościowego o powierzchni 38,30 m2 i o wartości 129 500 zł, w którym mieszka żona zmarłego ojca, jak również współwłaścicielem samochodu rok produkcji 1994 i o wartości 3 000 zł oraz gotówki w kwocie 50 000 zł. Wymienione składniki majątkowe stanowiły współwłasność spadkodawcy (ojca) i jego żony. Wartość otrzymanego spadku wynosiła 30 416 zł.

Nabycie udziału w spadku zostało zgłoszone we właściwym terminie Naczelnikowi Urzędu Skarbowego, który zaświadczeniem z dnia 19 lutego 2014 r. potwierdził zwolnienie z podatku od spadków i darowizn, w zakresie udziału: w prawie do opisanego lokalu, w samochodzie osobowym oraz środkach pieniężnych.

W dniu 2 lipca 2013 r. złożono zgodny wniosek do Sądu Rejonowego o dział spadku ze zniesieniem współwłasności. Nie wyznaczono terminu rozprawy. W lutym 2014 r. przyrodni brat poprosił Wnioskodawcę o uregulowanie praw spadkowych u notariusza, nie czekając na decyzję sądu, ponieważ matka brata poważnie zachorowała, co skomplikuje sprawy spadkowe.

Dnia 5 marca 2014 r. w kancelarii notarialnej, Wnioskodawca dokonał umowy sprzedaży 1/3 udziału spadku w kwocie 30 416 zł (udział w nieruchomości 21 583 zł, w samochodzie 500 zł, oraz środki pieniężne 8 333 zł), bratu P.

Wnioskodawca posiada dom jednorodzinny, obciążony kredytem hipotecznym w wysokości 35 989, 80 CHF (na obecną chwilę).

Pieniądze ze sprzedaży, Wnioskodawca przeznaczył na cele mieszkaniowe (spłata kredytu hipotecznego, zakup materiałów budowlanych).

W uzupełnieniu z dnia 7 czerwca 2015 r., Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca na sprawie spadkowej dowiedział się o istnieniu brata P. oraz, że należy Mu się spadek po zmarłym ojcu. Wnioskodawca nie znał tych osób, ani sytuacji prawnomajątkowej, dlatego przyjął spadek z dobrodziejstwem inwentarza. Wiedzę na temat wielkości spadku czerpał z oświadczenia brata i jego matki na sprawie spadkowej.

W skład spadku wchodziło mieszkanie spółdzielcze własnościowe o cenie rynkowej 129 500 zł, stanowiące współwłasność zmarłego i jego żony po 1/2, samochód osobowy rok produkcji 1994 o wartości rynkowej 3 000 zł, stanowiący współwłasność zmarłego i jego żony po #189; i gotówka w kwocie 50 000 zł, stanowiąca wspólne oszczędności zmarłego i jego żony w udziale 1/2. W związku z tym, do podziału było 1/3 z połowy wartości mieszkania (129 500 zł 50% = 64 749 zł) co stanowiło kwotę 21 583 zł, po 1/3 z połowy wartości samochodu (3 000 - 50% = 1 500 zł) co dla Wnioskodawcy stanowiło kwotę 500 zł, 1/3 z połowy środków pieniężnych (50 000 zł - 50% = 25 000 zł), co dla Wnioskodawcy stanowiło 8 333 zł.

Wyrok Sądu uprawomocnił się w dniu 19 września 2012 r. W dniu 12 marca 2013 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie o nabyciu własności i rzeczy, praw majątkowych na druku SD-Z2 na kwotę 30 416 zł.

W Kancelarii Notarialnej w dniu 5 marca 2014 r., Wnioskodawca sprzedał swój udział w spadku wynoszący 1/3 w kwocie 30 416 zł, bratu P. (Rep. A Nr x/14).

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że przed podpisaniem aktu notarialnego notariusz poinformował Wnioskodawcę o obowiązku zapłaty podatku dochodowego w związku ze sprzedażą przed upływem 5 lat z zastrzeżeniem, że jeżeli kwotę tę Wnioskodawca przeznaczy na cele mieszkaniowe, to nie będzie płacił podatku. Kwotę ze sprzedaży częściowo Wnioskodawca wydatkował i wydatkuje na cele mieszkaniowe w okresie 2 lat. Będzie to spłata kredytu mieszkaniowego, własny kąt hipoteczny zawartego dnia 27 kwietnia 2006 r. z bankiem x z przeznaczeniem na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych (budowa domu) oraz wydatki na zakup materiałów budowlanych (faktury VAT na nazwisko Wnioskodawcy). Dla kredytowanej nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta KW nr x. Wpisani właściciele to Wnioskodawca i żona.

Wartość kredytu na dzień złożenia wniosku wynosi xx CHF. Odpłatne zbycie nabytego udziału nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy dochód uzyskany ze sprzedaży udziałów na rzecz innego współspadkobiercy (brata), a następnie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe zwalnia z obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonał On odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat od daty nabycia, a pieniądze uzyskane z tego tytułu przeznaczył na cele mieszkaniowe, czyli podlegające zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131.

W uzupełnieniu wniosku pismem z dnia 7 czerwca 2015 r., Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego, spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

Każdy ze spadkobierców może swobodnie dysponować swoim udziałem w spadku. Zgodnie z art. 1051 Kodeksu cywilnego spadkobierca, który spadek przyjął, może spadek ten zbyć w całości lub w części. To samo dotyczy zbycia udziału spadkowego. Pod pojęciem zbycia można rozumieć np. sprzedaż, zamianę lub darowiznę. Spłata równa jest wartości udziału w spadku i nie przekracza go.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym, podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2 odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zwolnienie podatkowe określa art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Na podstawie tego przepisu wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30c, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe. Zwolnienie ma zastosowanie o ile przychód zostanie wydatkowany na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d, tj. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego oraz na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 nie później niż w okresie 2 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości (art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ww. ustawy). Według Wnioskodawcy, nie można określić jednoznacznie spadku mianem prawa majątkowego bez dokonywania daleko idących zabiegów interpretacyjnych na niekorzyść podatnika, dlatego też zbycie udziałów w spadku (odmienne niż zbycie konkretnych składników majątkowych wchodzących w skład spadku, a przyznanych podatnikowi w drodze spadku), nie może być traktowane jako zbycie prawa majątkowego.

Ponadto bezspornym jest fakt, że Wnioskodawca jest synem zmarłego i należy do pierwszej grupy dziedziczenia po nim. Swój udział w spadku w uzgodnionej wysokości z pozostałymi spadkobiercami Wnioskodawca sprzedał bratu i otrzymał spłatę.

Wnioskodawca uważa, że nie powinien płacić podatku z oczywistych powodów, tj. linia dziedziczenia i przypadający spadek wykorzystuje na cele mieszkaniowe, co opisał powyżej. W ocenie Wnioskodawcy niezwolnienie Go z zapłaty podatku, będzie uważał za rażąco krzywdzące.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości i praw majątkowych oraz innych rzeczy stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce w przypadku: nieruchomości i praw majątkowych - przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Z analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 1 lipca 2011 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Na sprawie spadkowej, Wnioskodawca dowiedział się, że należy Mu się udział w spadku po ojcu. Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 22 sierpnia 2012 r., spadek po zmarłym ojcu nabyli jego żona D., syn P. oraz Wnioskodawca, z dobrodziejstwem inwentarza po 1/3 części. Wyrok Sądu uprawomocnił się w dniu 19 września 2012 r.

W skład spadku wchodził: udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego o powierzchni 38,30 m2 i o wartości 129 500 zł; udział we współwłasności samochodu osobowego marki x rok produkcji 1994 o wartości 3 000 zł; środki pieniężne w kwocie 50 000 zł. Wymienione składniki majątkowe stanowiły współwłasność spadkodawcy (ojca) i jego żony. Wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę udziału w spadku wynosiła 30 416 zł. Wnioskodawca stał się współwłaścicielem: spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, samochodu i środków pieniężnych.

W dniu 2 lipca 2013 r. został złożony wniosek do Sądu Rejonowego o dział spadku ze zniesieniem współwłasności, jednakże nie wyznaczono terminu rozprawy. W dniu 5 marca 2014 r. w kancelarii notarialnej, Wnioskodawca dokonał w drodze umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego, odpłatnego zbycia udziału w spadku po zmarłym ojcu o wartości 30 416 zł - innemu współspadkobiercy (przyrodniemu bratu).

Wnioskodawca dochód z tej sprzedaży częściowo wydatkował i wydatkuje na spłatę kredytu mieszkaniowego hipotecznego, zaciągniętego w Banku w dniu 27 kwietnia 2006 r. z przeznaczeniem na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych (budowa domu) oraz na wydatki na zakup materiałów budowlanych (faktury VAT są wystawione na nazwisko Wnioskodawcy).

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

W myśl przepisu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zauważyć należy, że pojęcie "prawo majątkowe" nie ma definicji w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przez prawa te należy rozumieć tutaj prawa podmiotowe, które mogą występować w trzech postaciach: roszczeń, uprawnień kształtujących i zarzutów. Jednym z podziałów praw podmiotowych, jaki jest dokonywany w doktrynie, jest podział na prawa majątkowe i prawa niemajątkowe. Podstawą dokonania tego podziału jest interes, jaki one realizują. Prawa majątkowe związane są bowiem z interesem ekonomicznym danego podmiotu. W doktrynie prawa podatkowego (por. np. A. Gomułowicz, J. Małecki, Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, Komentarz, Warszawa 2002 r., s. 93, 153-154), przy definiowaniu praw majątkowych sięga się do wykładni systemowej i powszechnie stosowanego tego terminu na gruncie prawa cywilnego. Prawa majątkowe - to zatem najogólniej rzecz biorąc prawa podmiotowe pozostające w ścisłym związku z ekonomicznym interesem uprawnionego, związane z jego majątkiem.

Do praw majątkowych zalicza się zatem m.in. następujące prawa:

* rzeczowe (prawo własności, prawo wieczystego użytkowania, ograniczone prawa rzeczowe);

* obligacyjne (np. wynikające z umowy najmu, dzierżawy czy rachunku bankowego);

* na dobrach niematerialnych o charakterze majątkowym (np. prawa autorskie czy własności przemysłowej);

* rodzinne o charakterze majątkowym (np. prawa spadkowe związane ze spadkiem, zachowkiem i zapisem);

* wynikające ze stosunku prawnopodatkowego, a związane np. z prawem do nadpłaty i oprocentowania jak za zaległości podatkowe, prawo do odszkodowania za wadliwe czynności organu podatkowego.

Wyliczenie zawarte w przepisie art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych praw majątkowych, z których przychody podlegają opodatkowaniu, nie ma charakteru wyczerpującego, o czym świadczy posłużenie się przez ustawodawcę terminem "w szczególności". Skoro zatem katalog przychodów z praw majątkowych ma charakter otwarty, to uprawnionym jest zaliczenie do niego także innych praw majątkowych, literalnie niewymienionych w tym przepisie. Jednocześnie treść tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zarówno przychody z wykonania (wykorzystania) tych praw, jak również z ich sprzedaży lub zamiany.

Samo nabycie własności rzeczy i praw majątkowych w drodze spadku albo darowizny - zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 powyższej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie podlega opodatkowaniu tymże podatkiem dochodowym, lecz ewentualnie podatkiem od spadków i darowizn.

Czym innym jest natomiast osiąganie dochodów z owych praw majątkowych nabytych przez spadkobiercę. Tego rodzaju osiąganie dochodów z praw majątkowych może mieć charakter stały w przypadku np. dzierżawy tych praw albo jednorazowy w przypadku ich sprzedaży (zbycia). Te ostatnie stany faktyczne, co do zasady w konstrukcji prawnej każdego współczesnego podatku dochodowego, podlegają opodatkowaniu globalnym podatkiem dochodowym, aczkolwiek zaliczone być mogą do różnych źródeł przychodu, co niekiedy ma praktyczny wpływ na sposób postępowania przy wymiarze podatku.

W przedstawionym stanie faktycznym, w przypadku sprzedaży udziału w spadku - spełnione zostały przesłanki art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. źródłami przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Albowiem dokonując sprzedaży udziału w spadku Wnioskodawca nie dokonał sprzedaży poszczególnych składników spadku (np. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, samochodu osobowego).

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie Sądu potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W tym miejscu należy podkreślić, że ugruntowanym poglądem zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie jest traktowanie spadku jako prawa majątkowego i to prawa majątkowego o charakterze zbywalnym, albowiem regulacje prawa spadkowego dopuszczają możliwość zbycia spadku na podstawie art. 1051 Kodeksu cywilnego.

Natomiast stosownie do treści art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Jednak zgodnie z art. 1036 Kodeksu cywilnego, istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców.

Zgodnie z art. 1051 ustawy - Kodeks cywilny, spadkobierca, który spadek przyjął, może spadek ten zbyć w całości lub w części. To samo dotyczy zbycia udziału spadkowego.

W myśl art. 1052 § 1 Kodeksu cywilnego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do zbycia spadku przenosi spadek na nabywcę, chyba że strony inaczej postanowiły. Stosownie natomiast do art. 1052 § 3 Kodeksu cywilnego, umowa zobowiązująca do zbycia spadku powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej spadek, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do zbycia spadku.

Tym samym, zbycie udziału spadkowego oznacza, że współspadkobierca przenosi na inną osobę (nienależącą do kręgu spadkobierców lub na innego spadkobiercę) wszystkie prawa i obowiązki, jakie przysługują mu z tytułu dziedziczenia w zamian za określone świadczenie. Zbycie to może polegać na: sprzedaży, darowiźnie zamianie, bądź umowie renty jako umowy zobowiązującej do zbycia spadku. Nabywca udziału wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki spadkobiercy, co oznacza, że może on podejmować wszystkie te czynności, które mógł podejmować zbywca będący spadkobiercą. Odpowiada on także za długi spadkowe na takich samych zasadach jak zbywca. Umowa zbycia udziału spadkowego musi być jednak zawarta w formie aktu notarialnego, gdyż w przeciwnym wypadku jest nieważna. Spadkobierca, który chce zbyć swój udział, może tego dokonać w każdym czasie, pod warunkiem jednak, że przyjął już spadek (to znaczy albo złożył oświadczenia o przyjęciu spadku, albo upłynął już sześciomiesięczny termin do złożenia takiego oświadczenia).

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonując w dniu 5 marca 2014 r. odpłatnego zbycia udziału w spadku po ojcu w drodze umowy sprzedaży uzyskał przychód, który należy zakwalifikować do przychodu z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zaś przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy.

Wskazać natomiast należy, że w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że ulga na własne cele mieszkaniowe (tekst jedn.: zwolnienie przedmiotowe z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy) ma zastosowanie wyłącznie do dochodu uzyskanego przez podatnika z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym nie ma zastosowania do dochodu zakwalifikowanego jako przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ww. ustawy.

Reasumując, kwota uzyskana przez Wnioskodawcę z tytułu zbycia udziału w spadku po ojcu w drodze umowy sprzedaży, stanowi przychód z praw majątkowych w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota uzyskana z tytułu zbycia udziału w spadku stanowi dochód z tytułu sprzedaży praw majątkowych, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z innymi dochodami zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i należy je wykazać w zeznaniu rocznym, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku. W tym samym terminie należy wpłacić z tego tytułu podatek, obliczony zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast przeznaczenie - wydatkowanie przez Wnioskodawcę w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodu, który uzyskał w dniu 5 marca 2014 r. ze sprzedaży udziału w spadku na własne cele mieszkaniowe, nie zwalnia Wnioskodawcy z opodatkowania podatkiem dochodowym tego dochodu, ponieważ nie jest to dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl