IPTPB2/4511-18/15-4/AU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2015 r. (data wpływu 14 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu 8 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność:

* w części dotyczącej przeznaczenia przychodu na wykup lokalu mieszkalnego od gminy, na własne potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawczyni #61485; jest prawidłowe,

* w części dotyczącej przeznaczenia przychodu na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, który nie będzie użytkowany na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 31 marca 2015 r., Nr IPTPB2/4511-18/15-2/AU, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 31 marca 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 1 kwietnia 2015 r.). W dniu 8 kwietnia 2015 r. (data nadania 7 kwietnia 2015 r.) wpłynęło pismo z dnia 7 kwietnia 2015 r. uzupełniające wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2013 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. W spadku pozostało prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Po przeprowadzonym dziale spadku i zniesieniu współwłasności Wnioskodawczyni stała się jedyną właścicielka lokalu mieszkalnego. Obecnie w ww. lokalu zamieszkuje matka Wnioskodawczyni na podstawie służebności osobistej. Wnioskodawczyni chciałaby sprzedać ww. mieszkanie, ale od działu spadku i zniesienia współwłasności nie minęło 5 lat. Wnioskodawczyni od 27 lat mieszka w innej miejscowości (oddalonej o 140 km) od miejsca położenia dziedziczonego lokalu mieszkalnego. W chwili obecnej Wnioskodawczyni jest wdową (od 11 lat) i ma troje dorosłych dzieci, które z Nią zamieszkują.

Wnioskodawczyni mieszka w lokalu na podstawie umowy najmu. Jej matka, która niedługo skończy 70 lat jest schorowana (cierpi na nowotwór). Wnioskodawczyni, w związku z tym, że mieszka w oddalonej miejscowości, trudno jest się nią opiekować. Matka Wnioskodawczyni chce zrzec się służebności osobistej, a Wnioskodawczyni sprzedać mieszkanie. Za przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w spadku i wyniku zniesienia współwłasności chciałaby wykupić mieszkanie od gminy (w którym obecnie mieszka z dziećmi), a za resztę pieniędzy zakupić drugie mieszkanie, aby móc opiekować się matką. Wnioskodawczyni chciałaby uniknąć konfliktów rodzinnych, których źródłem jest wielopokoleniowe zamieszkiwanie. Powodem sprzedaży mieszkania jest także wysoki koszt jego utrzymania.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni dodała, że lokal mieszkalny będący przedmiotem spadku po ojcu położony jest w K. przy ul. C. Ojciec wraz z matką Wnioskodawczyni byli wspólnie właścicielami lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność. W skład spadku po zmarłym ojcu wchodziło wyłącznie ww. prawo do lokalu mieszkalnego.

Na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego spadek otrzymała żona zmarłego oraz dzieci - wszyscy po 1/3 części. Wnioskodawczyni nabyła więc w drodze spadku 1/3 z połowy lokalu mieszkalnego. W wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności w 2014 r., które nastąpiło bez spłat i dopłat, zwiększył się udział Wnioskodawczyni w prawie do lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać lokal jak najszybciej. Odpłatne zbycie ww. lokalu nie nastąpi w wyniku działalności gospodarczej. Przychód uzyskany z tego tytułu zostanie w całości przeznaczony na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni - wykup lokalu mieszkalnego od gminy i jego remont (lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość) oraz zakup drugiego lokalu mieszkalnego (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego). Oba lokale mieszkalne położone są w P. W pierwszym z nich Wnioskodawczyni zamieszka razem z dziećmi, natomiast w drugim zamieszka matka, którą Wnioskodawczyni będzie się opiekować. Wnioskodawczyni nie będzie uzyskiwała przychodów z tytułu najmu nabytego lokalu mieszkalnego i nie będzie umożliwiać nieodpłatnego korzystania z ww. lokalu przez osoby trzecie.

Wykup mieszkania od gminy i kupno drugiego mieszkania nastąpi w ciągu dwóch lat od sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w spadku i zniesieniu współwłasności, ze środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni może skorzystać z tzw. "ulgi mieszkaniowej" w przypadku, gdy przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przeznaczy na wykup mieszkania od gminy i zakup drugiego mieszkania.

Czy przychód od sprzedaży mieszkania będzie zwolniony od podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w obowiązującej ustawie nie ma adnotacji, że własne cele mieszkaniowe podatnika ograniczają się tylko do nabycia jednego lokalu mieszkalnego. Zatem należy uznać, że każdy zakupiony lokal stanowiący własność może dawać prawo do skorzystania z ulgi mieszkaniowej. Wnioskodawczyni chciałaby najpierw wykupić lokal mieszkalny od gminy, który będzie Jej własnością, a potem zakupić drugi mniejszy lokal, który także będzie Jej własnością. Wnioskodawczyni uważa, że każdy lokal stanowiący własność wyczerpuje art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i daje prawo do skorzystania z ulgi mieszkaniowej, nie płacąc przy tym podatku dochodowego od sprzedaży mieszkania. Według Wnioskodawczyni, przychód, który uzyska ze sprzedaży mieszkania może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego w ramach ulgi mieszkaniowej.

Środki pieniężne ze sprzedaży lokalu mieszkalnego zostaną przeznaczone na własne cele mieszkaniowe. Można wtedy skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Własne cele mieszkaniowe trzeba zrealizować w ciągu dwóch lat od sprzedaży lokalu. Wydatkami poniesionymi na cele mieszkaniowe zgodnie z art. 21 ust. 25 ww. ustawy są m.in.:

* nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego;

* nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia od podatku przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność:

* w części dotyczącej przeznaczenia przychodu na wykup lokalu mieszkalnego od gminy na własne potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawczyni #61485; jest prawidłowe,

* w części dotyczącej przeznaczenia przychodu na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, który nie będzie użytkowany na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części, lub udziału w nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższego, dla opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma data nabycia przedmiotowej nieruchomości bądź udziału w niej.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Natomiast stosownie do treści art. 1035 Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Jednak zgodnie z art. 1036 Kodeksu cywilnego, istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom i nie zmieni tego fakt, że dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku.

Jeżeli zatem, udział w nieruchomości nabytej przez spadkobiercę w wyniku podziału jest zgodny z udziałem posiadanym przed działem spadku - nie następuje nabycie skutkujące opodatkowaniem, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi o nowej dacie nabycia nieruchomości w tej części, która przekracza udział nabyty w spadku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 2013 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni, który wspólnie z żoną był właścicielem lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębna własność. Na mocy postanowienia sądu Wnioskodawczyni otrzymała 1/3 części z połowy lokalu mieszkalnego. W 2014 r. został przeprowadzony dział spadku i zniesienie współwłasności do przedmiotowego lokalu. W wyniku tego Wnioskodawczyni została jedyną właścicielką lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębna nieruchomość. Na lokalu mieszkalnym została ustanowiona służebność osobista na rzecz matki Wnioskodawczyni.

Dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębna nieruchomość należy wskazać, że Wnioskodawczyni poszczególne udziały we własności ww. lokalu nabyła w następujących datach:

* w 2013 r. #61485; w dacie śmierci ojca,

* w 2014 r. #61485; w dacie nabycia udziałów od matki i rodzeństwa w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności.

Zatem bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, winien być liczony stosownie do nabycia udziałów, czyli od końca 2013 r. i od końca 2014 r.

Biorąc powyższe pod uwagę, sprzedaż lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość przed upływem pięciu lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie będzie stanowiło źródło przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zapisem art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (m.in. sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) rzeczy lub praw nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie z treścią art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 cyt. ustawy).

Na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 27 ww. ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przychód który Wnioskodawczyni uzyska z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość zamierza przeznaczyć na wykup lokalu mieszkalnego od gminy oraz zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. W jednym lokalu mieszkalnym zamieszka Wnioskodawczyni wraz z dziećmi, natomiast w drugim lokalu zamieszka matka, którą Wnioskodawczyni będzie się opiekować.

Okolicznością decydującą o możliwości skorzystania ze zwolnienia wynikającego z powołanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest przeznaczenie przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na własne cele mieszkaniowe, które zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy obejmują m.in. nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, a także remont własnego lokalu mieszkalnego.

Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez Wnioskodawczynię, że byłyby to jej własne cele mieszkaniowe. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem Wnioskodawczyni jest dążenie, aby w tym nowym lokalu zamieszkać. Wyrażenie własne cele mieszkaniowe należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu na nabycie lokalu mieszkalnego w znaczeniu przedmiotowym.

Z istoty zwolnienia, o którym stanowi przywołany powyżej przepis w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu "własne cele mieszkaniowe". U podstaw omawianego zwolnienia legło bowiem założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Przy czym "własne cele mieszkaniowe" w takim przypadku należy rozumieć jednoznacznie zgodnie w wykładnią literalną. Realizacja własnych celów mieszkaniowych winna polegać na tym, że w przypadku nabycia nieruchomości, to w niej podatnik faktycznie winien takie cele realizować, a więc mieszkać.

W orzecznictwie przyjmuje się, że cel mieszkaniowy wiąże się z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych przy czym chodzi tu o potrzeby mieszkaniowe w sensie obiektywnym, a zatem potrzeby przeciętnego podatnika, który o ulgę się ubiega. Zawsze bowiem centrum życiowe koncentruje się w konkretnym budynku mieszkalnym i ten właśnie budynek służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych. Ustawowy warunek do skorzystania z ulgi powinien być spełniony w chwili nabycia nieruchomości.

Należy wyjaśnić, że samo poniesienie wydatku na nabycie np. lokalu mieszkalnego nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Realizacja własnych celów mieszkaniowych jest podstawową przesłanką dopuszczającą w ogóle przedmiotowe prawo do zwolnienia, a kryterium przeznaczenia środków "na własne cele mieszkaniowe" jest spełnione wówczas, gdy zostaną one przeznaczone na zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie np. w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych innych osób.

Poprzedzenie bowiem wyrażenia "cele mieszkaniowe" przymiotnikiem "własne" świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie "własnych" potrzeb mieszkaniowych podatnika. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika a nie czyichkolwiek potrzeb mieszkaniowych lub potrzeb rekreacyjnych.

Wskazać także należy, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych - w tym na "własne cele mieszkaniowe" spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nabytego w drodze spadku oraz działu spadku i zniesienia współwłasności na wykup lokalu mieszkalnego od gminy, w którym Wnioskodawczyni faktycznie będzie zamieszkiwała, spełnia warunek zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nie w celu zamieszkania, lecz w celu użytkowania przez matkę Wnioskodawczyni, nie spełnia warunku zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. W przypadku zakupu spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego celem działania Wnioskodawczyni nie jest dążenie do zrealizowania własnej potrzeby mieszkaniowej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni w części dotyczącej możliwości zwolnienia od podatku przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego przeznaczonego na zakup lokalu mieszkalnego, który nie będzie użytkowany na własne cele mieszkaniowe - należy uznać za nieprawidłowe.

Tutejszy Organ podkreśla, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa. Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.