IPTPB2/436-10/14-2/KK
Pismo z dnia 22 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB2/436-10/14-2/KK
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zastosowania "ulgi mieszkaniowej" - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zastosowania "ulgi mieszkaniowej".
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.
Wnioskodawca wraz z żoną (z którą posiada współwłasność majątkową) wybudował w 2000 r. dom. Budynek wraz z działką, na której stoi, stanowią współwłasność jego oraz żony. W lipcu 2013 r. zmarła siostra matki Wnioskodawcy (ciotka). Zgodnie z zapisem w testamencie, Wnioskodawca odziedziczył po zmarłej mieszkanie własnościowe o powierzchni 37,60 m2. Do chwili obecnej trwa postępowanie spadkowe.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy wnioskodawca, w związku z posiadaniem współwłasności budynku mieszkalnego, jest właścicielem budynku mieszkalnego, w rozumieniu art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
W związku z tym, czy po zakończeniu postępowania spadkowego i nabycia własności lokalu mieszkalnego, ma prawo do skorzystania z ulgi określonej w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
Zdaniem Wnioskodawcy, współwłasność budynku mieszkalnego nie jest tożsama z posiadaniem własności budynku mieszkalnego, w rozumieniu w art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W związku z powyższym, przy spełnieniu pozostałych warunków określonym w art. 16 ust. 2 ww. ustawy, Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z ulgi określnej w art. 16 ust. 1.
W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.
Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, w przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie - w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu lub polecenia testamentowego przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej - nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m2 powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. W przypadku nabycia części (udziału) budynku mieszkalnego lub lokalu albo udziału w spółdzielczym prawie do budynku mieszkalnego lub lokalu ulga przysługuje stosownie do wielkości udziału.
W myśl art. 16 ust. 2 tej ustawy, z omawianej ulgi mogą skorzystać nabywcy, którzy łącznie spełniają następujące warunki:
spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4;
nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
nie przysługuje im spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
będą zamieszkiwać będąc zameldowanymi na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku i nie dokonają jego zbycia przez okres 5 lat:
od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego - jeżeli w chwili złożenia zeznania lub zawarcia umowy darowizny nabywca mieszka i jest zameldowany na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku,
od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku - jeżeli nabywca zamieszka i dokona zameldowania na pobyt stały w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.
Z powołanego zapisu ustawy wynika, że powyższe warunki zastosowania ulgi z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn odnoszą się wyłącznie do osób, które są właścicielami lokalu lub budynku mieszkalnego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Nie dotyczą natomiast osób, które są współwłaścicielami tych lokali lub budynków, w tym także w sytuacji gdy stanowią one majątek wspólny małżonków.
Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną (z którą posiada współwłasność majątkową) wybudował dom w 2000 r. Budynek wraz z działką, na której stoi, stanowią współwłasność jego oraz żony. W lipcu 2013 r. zmarła siostra matki Wnioskodawcy (ciotka). Zgodnie z zapisem w testamencie, Wnioskodawca odziedziczył po zmarłej mieszkanie własnościowe o powierzchni 37,60 m2.
Wobec powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawca, jako współwłaściciel ww. budynku mieszkalnego, spełnia warunek określony w art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Jednakże, tutejszy Organ zwraca uwagę na fakt, że aby skorzystać z ww. ulgi niezbędne jest łączne spełnienie wszystkich warunków zawartych w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wszystkie ulgi i zwolnienia podatkowe są natomiast wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych w ustawie. Z tego względu oceniając, czy w danej sytuacji przysługuje do niej prawo, należy przepisy stosować w sposób ścisły tj. nie należy dokonywać ich wykładni rozszerzającej, ani też zawężającej.
W związku z tym, to na Wnioskodawcy spoczywa ciężar udowodnienia, że spełnia warunki do uzyskania ulgi określonej w art. 16 cytowanej ustawy. Okoliczność ta w każdej sytuacji, jako indywidualny przypadek, podlega ocenie organów podatkowych.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.