IPTPB2/4160-2/11-4/KO - Możliwość skorzystania z ulgi meldunkowej przez oboje małżonków.

W związku ze skargą z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu 3 sierpnia 2011 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 3 czerwca 2011 r., Nr IPTPB2/415-172/11-2/KO, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego, doręczoną w dniu 8 czerwca 2011 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 3 czerwca 2011 r., Nr IPTPB2/415-172/11-2/KO, uznając stanowisko Wnioskodawczyni wyrażone w tym, iż spełnienie przez jednego z małżonków warunków do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - tzw. ulga meldunkowa pozwala na skorzystanie z przedmiotowej ulgi przez oboje małżonków - za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na wniosek Pani (data wpływu 11 maja 2011 r.) wydał zaskarżoną indywidulaną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 3 czerwca 2011 r., Nr IPTPB2/415-172/11-2/KO, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego, stwierdzając, nieprawidłowość zajętego przez Wnioskodawczynię w ww. wniosku stanowiska, gdyż Wnioskodawczyni nie spełniła wymaganego przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunku dwunastomiesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy co oznacza, że brak jest podstaw do stwierdzenia, że Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej.

We wniosku z dnia 9 maja 2011 r. (data wpływu 11 maja 2011 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawiono następujący stan faktyczny;

Pani, wraz z mężem, umową zawartą w dniu 11 grudnia 2007 r., przekształciła spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. W lokalu tym zameldowany na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy był tylko mąż. Wnioskodawczyni pozostaje wraz z mężem w ustroju ustawowej wspólności majątkowej. Dnia 30 marca 2011 r. ww. lokal został sprzedany. Notariusz dokonujący spisania aktu notarialnego sprzedaży lokalu poinformował, iż Jej mężowi przysługuje prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej. Jeszcze tego samego dnia, tj. 30 marca 2011 r. udali się do właściwego urzędu skarbowego celem złożenia stosownych dokumentów. Po kilku dniach otrzymali telefoniczną informację od jednego z pracowników urzędu skarbowego o konieczności dokonania korekty złożonego oświadczenia. Zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego, z ulgi meldunkowej skorzystać może jedynie mąż, bowiem tylko on spełnia warunek zameldowania na okres powyżej 12 miesięcy. Zalecono im, aby sumę uzyskaną ze sprzedaży mieszkania tj. 180.000 zł podzielić na pół i złożyć nowe oświadczenia (każdy z małżonków odpowiednio po 90.000 zł). Dnia 7 kwietnia 2011 r. Wnioskodawczyni złożyła w urzędzie skarbowym oświadczenie wpisując kwotę 90.000 zł wraz z pismem. Nie otrzymała żadnej pisemnej odpowiedzi. Jedynie telefonicznie uzyskała informację, iż jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego, gdyż przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu w części przypadającej na Jej męża może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w części przypadającej na Nią będzie opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 21 ww. ustawy, zwolnienie ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia. Wszelkie terminy zostały zatem zachowane.

W związku z tym, zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni, pozostając w ustroju ustawowej wspólności majątkowej z mężem, powołując się na przepisy art. 21 ust. 1 pkt 126 oraz art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest zobowiązana do zapłaty podatku od sprzedaży lokalu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, opierając się na wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 października 2010 r., zwolnienie od podatku dochodowego wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy, dotyczy łącznie obojga małżonków, a zatem zwolnienie jest możliwe, gdy warunek wcześniejszego zameldowania został spełniony przez jednego z małżonków, niezależnie od tego, czy współmałżonek spełnił hipotezę art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, tj. czy sam był zameldowany przez wymagany okres. Skoro więc małżonek Wnioskodawczyni spełnia wymogi skorzystania z ulgi meldunkowej przy zachowaniu stosownych terminów o jej ubieganie się, to Wnioskodawczyni jako żona mimo, iż nie była zameldowana w sprzedanym lokalu z takiej ulgi może skorzystać.

W dniu 3 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną Nr IPTPB2/415-172/11-2/KO, uznając, iż stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (data wpływu 11 maja 2011 r.) jest nieprawidłowe.

Interpretację doręczono w dniu 8 czerwca 2011 r.

Nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem, Strona reprezentowana przez pełnomocnika, na mocy art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) w dniu 22 czerwca 2011 r. (data wpływu 24 czerwca 2011 r.) wezwała organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa.

Pełnomocnik Strony w złożonym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, podniósł, iż w wydanej interpretacji o zmianę której złożony został wniosek, tutejszy Organ podatkowy dokonał nieprawidłowej wykładni przepisów art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f., uznając iż tylko małżonek zameldowany w sprzedanym mieszkaniu mógł skorzystać z tzw. ulgi meldunkowej.

Po dokonaniu analizy zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 1 lipca 2011 r., Nr IPTPB2/415W-2/11-2/KO, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa doręczono w dniu 14 lipca 2011 r.

Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Nr IPTPB2/415-172/11-2/KO Pani reprezentowana przez pełnomocnika, pismem z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data stempla pocztowego 1 sierpnia 2011 r., data wpływu 3 sierpnia 2010 r.), złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z tytułu naruszenia prawa.

Pełnomocnik Skarżącej zarzucił ww. interpretacji indywidulanej naruszenie prawa tj.:

W związku z powyższym pełnomocnik Skarżącej wniósł o:

W uzasadnieniu skargi pełnomocnik Skarżącej wskazał, iż w wydanej interpretacji, której dotyczy wnoszona skarga tutejszy Organ podatkowy dokonał nieprawidłowej wykładni przepisów art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznając, iż tylko małżonek zameldowany w sprzedanym mieszkaniu mógł skorzystać z tzw. ulgi meldunkowej.

Z uwagi na fakt, iż interpretacja ta narusza prawo, w imieniu mocodawczyni, pełnomocnik wezwał Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa. Wobec stwierdzenia braku podstaw do jej zmiany (pismo z dnia 1 lipca 2011 r., doręczone w dniu 14 lipca 2011 r.) wniesiona została skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

W ocenie pełnomocnika Skarżącej w związku ze sprzedażą mieszkania małżonkowie będący jego współwłaścicielami byli uprawnieni do skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej tj. jeden z małżonków był zameldowany w mieszkaniu oraz w terminie ustawowym złożono oświadczenie o skorzystaniu z ulgi. Następnie mocodawca został wprowadzony w błąd jeśli chodzi o potrzebę rozdzielenia kwoty z tytułu sprzedaży mieszkania i złożenia oświadczenia przez każdego z małżonków pozostających we wspólnocie majątkowej.

Nie zmienia to jednak faktu, iż w dniu 30 kwietnia 2011 r., czyli w dniu sprzedania nieruchomości złożone zostało prawidłowe oświadczenie uprawniające do skorzystania z ulgi. Tym samym, z uwagi na wskazane poniżej przepisy oraz niebudzący już w chwili obecnej pogląd wypracowany przez orzecznictwo sądów administracyjnych, wydana interpretacja jest nieprawidłowa i oboje małżonkowie uprawnieni byli do skorzystania z ulgi podatkowej (np. wyrok WSA z dnia 17 grudnia 2009 r.,). Niemniej jednak chcąc uzyskać potwierdzenie powyższego w drodze interpretacji indywidualnej złożyli wniosek o jej wydanie.

Pełnomocnik Skarżącej podniósł, iż w myśl art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem zastosowania zwolnienia jest zameldowanie w sprzedawanym lokalu mieszkalnym przez okres co najmniej 12 miesięcy przed datą zbycia. Art. 21 ust. 21 ustawy wprowadza z kolei wymóg złożenia odpowiedniego oświadczenia naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego w terminie 14 dni od daty zbycia lokalu. Podkreślił, iż zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie, o którym mowa, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Oznacza to, iż także przesłanki zwolnienia mają zastosowanie łącznie do obojga małżonków. W związku z tym, jeśli zostaną spełnione przez choćby jednego z małżonków, to uznać należy, że skutki prawne, jakie pociąga za sobą ich spełnienie, rozciągają się również na drugiego małżonka. Inna interpretacja, polegająca na przyjęciu, iż przesłanki zastosowania zwolnienia powinny być spełnione także i przez drugiego małżonka, nie znajduje żadnego oparcia w obowiązującym prawie. Ponadto zauważył, że gdyby ustawodawca zamierzał wprowadzić rozwiązanie polegające na wymogu spełnienia owych przesłanek odrębnie przez każdego z małżonków, to wyraźnie wprowadziłby odpowiedni przepis do konstrukcji zwolnienia.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż w niniejszej sprawie do skorzystania ze zwolnienia wystarczające jest spełnienie przesłanek przewidzianych w art. 21 ust. 1 pkt 126 oraz ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez jednego małżonka i wystarczające w tym względzie było złożenie oświadczenia przez jednego z małżonków. Argumentując a maiori ad minus stwierdził, iż samo niezłożenie oświadczenia wymaganego przez art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tym bardziej nie może pozbawiać podatnika prawa do zwolnienia.

Podniósł, że taką wykładnię art. 21 ust. 22 ww. ustawy znaleźć można także w urzędowych interpretacjach wydanych przez organy podatkowe. Wskazał decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z 17 września 2007 r. (IS.I/2-4151/9/07, IS.V2-4151/10/07), w której Dyrektor stwierdził, iż "w przypadku sprzedaży np. prawa do lokalu przez małżonków warunki zwolnienia muszą być w odniesieniu do nich rozpatrywane łącznie. Ustawa nie stwierdza bowiem, że przesłanki zwolnienia powinny zaistnieć dla każdego z małżonków z osobna, ewentualnie, że spełnienie warunków przez jednego z nich nie wyłącza konieczności spełnienia ich przez współmałżonka. Byłyby to zastrzeżenia dodatkowe, pozaustawowe, tym samym niedopuszczalne". Podobne stanowisko zajął WSA w Szczecinie w wyroku z 18 lipca 2007 r. Sąd w przywołanym orzeczeniu nie rozstrzygał zagadnienia stosowania przesłanek zwolnienia do każdego z małżonków z osobna, a zajął się wyjaśnieniem stosowania wymogu okresu 12 miesięcznego zameldowania w zbywanym lokalu mieszkalnym. Poczynione przez niego uwagi mają jednakże pełne zastosowanie w niniejszej sprawie. Sąd zauważył mianowicie, że nie można dokonywać "wykładni w sposób sprzeczny z literalnym brzmieniem przepisu. Gdyby intencją ustawodawcy było uzależnienie zastosowania zwolnienia od okresu zameldowania we własnym lokalu czy budynku, to dokonałby właśnie takiego zapisu - skoro takiego zapisu w ustawie nie ma, to nie można w drodze interpretacji przepisu tworzyć dodatkowego warunku uprawniającego do ulgi podatkowej". WSA w Szczecinie potwierdził tym samym tezę, iż interpretacja idąca w kierunku stworzenia dodatkowego warunku uprawniającego do ulgi podatkowej jest niedopuszczalna.

Pełnomocnik Skarżącej podniósł, iż Dyrektor Izby Skarbowej, działający w imieniu Ministra Finansów, w wydanej interpretacji przyjął, iż jako że art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, że zwolnienie ma zastosowanie do obojga małżonków, to skoro Wnioskodawczyni nie była zameldowana to będzie musiała wykazać 19% podatek od połowy dochodów uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego. W interpretacji nie przeprowadzono przy tym wykładni treści art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f., ograniczono się wyłącznie do przytoczenia treści przepisu i stwierdzenia, że skoro zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to każde z nich musi spełnić przesłanki warunkujące zwolnienie. W związku z tym uzasadnienie interpretacji ma charakter wyłącznie sprawozdawczy i rażąco narusza obowiązek uzasadnienia faktycznego i prawnego wydanej interpretacji.

W ocenie Pełnomocnika, warto zwrócić uwagę na niezwykle istotny dla niniejszej sprawy wyrok WSA w Warszawie 14 listopada 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 1387/07). W orzeczeniu tym Sąd uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, który, podobnie jak uczynił to Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi oraz Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew, rozstrzygając problem ewentualnego wymogu spełnienia przesłanek zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez każdego z małżonków z osobna, w żaden sposób nie uargumentował swojej oceny poprzestając na sprawozdawczym zacytowaniu przepisów.

Także Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 14 października 2010 r., sygn. akt II FSK 949/09, uznał, że jeżeli art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, ze ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to prawidłowym jest rozumowanie zgodnie z którym, mimo że warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków, zwolnienie od podatku przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia. Tylko wówczas zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków, a nie odrębnie w stosunku do połowy dochodu uzyskanego przez każdego z nich (LEX nr 784687).

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej, działając w imieniu Ministra Finansów, po rozpatrzeniu skargi z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data stempla pocztowego 1 sierpnia 2011 r., data wpływu 3 sierpnia 2011 r.), uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku (data wpływu 11 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię z tzw. ulgi meldunkowej - jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek w przedmiotowej sprawie, zważył co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że odpłatnie zbyty w dniu 30 marca 2011 r. lokal mieszkalny Zainteresowana nabyła wraz z mężem w drodze przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w dniu 11 grudnia 2007 r.

W związku z tym, do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (...).

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Stosownie do art. 21 ust. 21 ww. ustawy, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest więc, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu mieszkalnym przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże w myśl art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14 dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Jeżeli zatem cyt. art. 21 ust. 22 ustawy stanowi, że ww. zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to - uwzględniając okoliczność, że analizowane zwolnienie ma charakter przedmiotowy, a więc dotyczy przychodów ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych - w przypadku spełnienia warunków zwolnienia przez co najmniej jednego z małżonków, obejmuje ono na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego całość przychodów ze zbycia lokalu mieszkalnego. Tylko wtedy owo zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie, wobec regulacji zawartej w art. 21 ust. 22 ww. ustawy, przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży lokalu mieszkalnego korzysta - przy spełnieniu wszystkich pozostałych przesłanek - ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w rzeczonym lokalu zameldowany na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy był mąż Zainteresowanej.

Stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione w wniosku z dnia 9 maja 2011 r. było zatem w przedmiotowej materii prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczący opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości został złożony przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego, tj. męża Wnioskodawczyni.

Mąż Zainteresowanej, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Ponadto, należy wskazać, iż powołany w treści wniosku wyrok sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż zdaniem tut. Organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu, gdyż nie stanowią przepisów prawa materialnego powszechnie obowiązujących.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.

Stronie przysługuje prawo wniesienia skargi na niniejsze rozstrzygnięcie. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia za pośrednictwem organu, który wydał decyzję (art. 54 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Tryb., ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Tryb.