IPTPB2/415-91/14-6/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2014 r. (data wpływu 10 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 maja 2014 r. (data wpływu 5 maja 2014 r.), oraz pismem z dnia 15 maja 2014 r. (data wpływu 16 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu nakładów na nieruchomość i wydatków na rzecz dożywotników poniesionych w trakcie trwania umowy dożywocia - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu nakładów na nieruchomość i wydatków na rzecz dożywotników poniesionych w trakcie trwania umowy dożywocia.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.). Pismem z dnia 25 kwietnia 2014 r., nr IPTPB2/415-91/14-2/AK Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 25 kwietnia 2014 r. (data doręczenia 28 kwietnia 2014 r.), natomiast w dniu 5 maja 2014 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (doręczono osobiście).

W związku z niejednoznacznym opisem stanu faktycznego w ww. uzupełnieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 7 maja 2014 r., Nr IPTPB2/415-91/14-3/AK, ponownie wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 7 maja 2014 r. (skutecznie doręczono dnia 8 maja 2014 r.), zaś w dniu 16 maja 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania - 15 maja 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 21 grudnia 2010 r. zawarta została umowa dożywocia, małżeństwo G przenieśli własność nieruchomości rolnej na rzecz swojego syna R. G. w zamian za dożywotnie utrzymanie.

W dniu 11 lutego 2012 r. przedmiotowa umowa dożywocia została rozwiązana na mocy umowy. Własność nieruchomości powróciła do małżeństwa G, którzy z kolei zwrócili R. G. nakłady poczynione na nieruchomość oraz zwrócili świadczenia wynikające z umowy dożywocia w łącznej kwocie XXX zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że na podstawie umowy dożywocia zobowiązał się do zapewnienia dożywotnikom dożywotniego utrzymania polegającego na: przyjęciu ich jako domowników, dostarczaniu im wyżywienia, mieszkania, ubrania, światła i opału, zapewnienia im pomocy i pielęgnowania ich w chorobie oraz sprawienie im pogrzebu. Nadto w ramach umowy dożywocia Wnioskodawca ustanowił na rzecz dożywotników służebność osobistą polegającą na prawie zamieszkania w budynku mieszkalnym, której wartość w stosunku rocznym określono na kwotę y zł.

W okresie od dnia 21 grudnia 2010 r. do dnia 11 lutego 2013 r. Wnioskodawca spełniał na rzecz dożywotników następujące świadczenia: przyjął ich jako domowników, dostarczał im wyżywienia i mieszkania, ubrania, światła i opału, zapewniał im pomoc i pielęgnację w chorobie. Zamieszkiwali w budynku Wnioskodawcy, zgodnie z treścią ustanowionej służebności.

Wartość świadczeń spełnionych przez Wnioskodawcę na rzecz dożywotników została określona w następujący sposób: wartość służebności mieszkania zgodnie z treścią umowy dożywocia ustalono na kwotę y zł w stosunku rocznym (za okres od dnia 21 grudnia 2010 r. do dnia 11 lutego 2013 r. w sumie z zł); pozostałe świadczenia (np.: opał, prąd, leki itd.) były spełniane przez Wnioskodawcę na bieżąco, zgodnie z potrzebami dożywotników, a ich wartość całkowitą strony określiły przy rozwiązaniu umowy na kwotę ok. zz zł - co zostało pokwitowane w akcie notarialnym przy rozwiązywaniu umowy dożywocia dnia 11 lutego 2013 r. Nie wszystkie wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na rzecz dożywotników mogły zostać udokumentowane (żywność, opał, transport itp.). Część świadczeń spełniana była w naturze, z uwagi na prowadzone przez Wnioskodawcę gospodarstwo rolne (opał, żywność, pomoc i pielęgnacja itp.)

Wnioskodawca posiada jedynie rachunki za prąd, wywóz śmieci, ubezpieczenia, podatki od nieruchomości, potwierdzenia przelewów na rzecz dożywotników (w łącznej kwocie ok. yy zł.

W związku z tym, że dożywotnicy już przy wznoszeniu budynku mieszkalnego mieli zamiar przekazania własności nieruchomości swojemu synowi, stał się on współinwestorem i od 2007 r. Wnioskodawca współinwestował budowę na przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca posiada następujące dokumenty:

* Fa Vat nr z dnia 21 września 2007 r., za wyposażenie łazienki na kwotę a zł,

* Fa Vat nr z dnia 30 stycznia 2008 r., za wyposażenie łazienki na kwotę b zł,

* Fa Vat nr z dnia 26 maja 2008 r., za wyposażenie sypialni na kwotę c zł,

* Paragon fiskalny z dnia 2 grudnia 2009 r., za pralkę na kwotę d zł

* Duplikat Fa nr z dnia 17 stycznia 2007 r., za pokrycie dachowe na kwotę e zł,

* Paragon fiskalny z dnia 3 czerwca 2009 r., za wyposażenie kuchni na kwotę f zł,

* Paragon fiskalny z dnia 17 lipca 2009 r., za krzesła na kwotę g zł,

* Fa Vat Nr z dnia 16 stycznia 2008 r., za wyposażenie łazienki na kwotę h zł,

* Fa Vat z dnia 14 marca 2011 r., za wykładzinę i zł,

* Razem-jjj zł.

Kwota XXX zł obejmuje również zwrot kosztów zawarcia umowy dożywocia z dnia 21 grudnia 2010 r. (koszty sporządzenia aktu notarialnego wraz z podatkami uiszczonymi przez Wnioskodawcę w łącznej wysokości k zł.

Uzupełniając wniosek, Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość będąca przedmiotem umowy dożywocia położona jest w miejscowości; jest to gospodarstwo rolne.

Wnioskodawca zamieszkiwał w budynku mieszkalnym usytuowanym na nieruchomości i zgodnie z umową dożywocia przyjął dożywotników jako domowników, a w szczególności zgodnie z treścią umowy dożywocia z dnia 21 grudnia 2010 r. dożywotnicy mieli zagwarantowane prawo zamieszkiwania w części parterowej i piwnicznej budynku mieszkalnego wraz z prawem korzystania z wszystkich budynków gospodarczych oraz prawem przejścia po działce siedliskowej. Z uwagi na okoliczność, że dożywotnicy zostali przyjęci przez Wnioskodawcę jako domownicy i wspólnie zamieszkiwali w jednym budynku (który nie posiadał odrębnych instalacji), to rachunki za opał, prąd, wywóz śmieci itd. obejmują świadczenia dla dożywotników oraz Wnioskodawcy, tym bardziej, że część świadczeń (np. drewno na opał) pochodziła z gospodarstwa rolnego, na co brak jest jakichkolwiek dokumentów w postaci rachunków czy paragonów.

Obowiązek zapłaty ubezpieczenia, podatku od nieruchomości wynika z przepisów prawa. Na każdym właścicielu nieruchomości ciąży obowiązek uiszczenia podatku od nieruchomości. Ubezpieczenie i podatek od nieruchomości Wnioskodawca uiszczał, ponieważ w okresie od 21 grudnia 2010 r. do dnia 11 lutego 2013 r. był właścicielem i ponosił wszelkie wydatki związane z posiadaniem i własnością nieruchomości (licząc na to, że nim pozostanie).

W związku z powyższym zadano następujące pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

1. Czy uzyskana tytułem zwrotu nakładów na nieruchomość, zwrotu kosztów umowy dożywocia oraz świadczeń dla dożywotników kwota XXX zł stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym należy uwzględnić tę wartość w rozliczeniu rocznym.

2. Czy do kosztów uzyskania tego przychodu zaliczyć można:

* kwoty wydatkowane na nieruchomość przez Wnioskodawcę (nakłady budowlane i adaptacyjne), wskazane we wniosku w wysokości jjj zł;

* koszt utrzymania dożywotników oszacowane w akcie notarialnym na kwotę z zł (służebność osobista mieszkania) oraz ok. zz zł pozostałych kosztów poniesionych na utrzymanie dożywotników, potwierdzonych przez dożywotników przy rozwiązaniu umowy dożywocia w akcie notarialnym z dnia 11 lutego 2013 r.;

* koszt aktu notarialnego umowy dożywocia z dnia 21 grudnia 2010 r. w kwocie k zł.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są "inne źródła". Do przychodów z innych źródeł należy zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze - nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie - nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazuje, że w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Wnioskodawca uważa, że z tego względu do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się pieniędzy uzyskanych za różnego rodzaju zwrot nakładów własnych poczynionych za inny podmiot. Nie można zatem mówić, że u Wnioskodawcy wystąpiło przysporzenie w majątku, skoro otrzymał zwrot pieniędzy, które pozostawił w nieruchomości oraz zwrot pieniędzy, które wydatkował na utrzymanie dożywotników.

Na marginesie Wnioskodawca dodaje, że kwota wskazana w akcie notarialnym XXX zł obejmuje jedynie wartość służebności mieszkania, bez uwzględnienia innych kosztów utrzymania. W przedmiotowej sprawie strony umów (umowy dożywocia i umowy o rozwiązaniu dożywocia) ustaliły, że kwota XXX zł odpowiada wartości nakładów budowlanych i adaptacyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę na nieruchomość oraz kwocie wydatkowanej na utrzymanie dożywotników w okresie trwania umowy dożywocia. W związku z powyższym zwrot poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów nie stanowi dla Niego źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, a tym samym nie podlega opodatkowaniu. Zdaniem Wnioskodawcy, kwota XXX zł nie stanowi dla Niego przysporzenia, które miałoby realny wymiar.

Na wypadek odmiennej interpretacji i uznania, że kwota XXX zł stanowi przychód podlegający opodatkowaniu pojawia się pytanie o możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania o koszty nakładów (do wniosku załączono faktury zakupu materiałów budowlanych i adaptacyjnych) oraz koszt utrzymania dożywotników przez czas trwania umowy dożywocia (w akcie notarialnym ustalono wartość służebności na y zł rocznie).

W uzupełnieniu stanowiska Wnioskodawca wskazuje, że umowę dożywocia zaliczamy do odpłatnych, ekwiwalentnych czynności prawnych, a zatem w przypadku rozwiązania takiej umowy strony powinny zwrócić sobie to co wzajemnie świadczyły. Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, zarówno wydatki na nieruchomość, wydatki związane z utrzymaniem dożywotników oraz koszty aktu notarialnego powinny zostać uwzględnione w przypadku przyjęcia, że kwota XXX zł uzyskana przez Wnioskodawcę przy rozwiązaniu umowy dożywocia (jako zwrot świadczeń) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wynika z treści przepisu art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Rodzaje przychodów, które podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zostały enumeratywnie wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód uzyskany z tytułu zwrotu nakładów poniesionych w trakcie trwania umowy dożywocia, nie mieści się w katalogu źródeł określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8. Dla przychodów niemieszczących się w katalogu źródeł określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawodawca wprowadził źródło przychodu - "inne źródła", wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Z ogólnej definicji przychodów, zawartej w art. 11 ww. ustawy, wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Definicja ta, dla potrzeb opodatkowania dochodów uzyskiwanych z innych źródeł została uzupełniona w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Dożywocie jest instytucją prawną uregulowaną przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z art. 908 § 1 Kodeksu, jeżeli w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie (umowa o dożywocie), powinien on, w braku odmiennej umowy, przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.

Przedmiotem świadczenia ze strony zbywcy (dożywotnika) jest przeniesienie własności nieruchomości. Umowa dożywocia ma charakter umowy zobowiązującej, odpłatnej i wzajemnej. Zatem zawarta umowa dożywocia ma charakter świadczenia ekwiwalentnego. Przeniesienie własności nieruchomości na podstawie umowy o dożywocie następuje z jednoczesnym obciążeniem nieruchomości prawem dożywocia. Do takiego obciążenia stosuje się odpowiednio przepisy o prawach rzeczowych ograniczonych art. 910 § 1 Kodeksu cywilnego. Ustanowione prawo dożywocia jest niezbywalne. Osoba względem, której zostało ono ustanowione nie może przenieść go na inną osobę, nie podlega również dziedziczeniu. Najpóźniej wygasa wraz ze śmiercią dożywotnika. Jak wynika z art. 913 Kodeksu, który jest normą szczególną, rozwiązanie umowy dożywocia na żądanie jednej ze stron umowy może nastąpić tylko w drodze orzeczenia sądowego. Z takim żądaniem może wystąpić każda ze stron umowy. Jeżeli z jakichkolwiek powodów wytworzą się między dożywotnikiem, a zobowiązanym takie stosunki, że nie można wymagać od stron, żeby pozostawały nadal w bezpośredniej ze sobą styczności, sąd na żądanie jednej z nich może zamienić wszystkie lub niektóre uprawnienia objęte treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę odpowiadającą wartości tych uprawnień lub w wypadkach wyjątkowych sąd może na żądanie zobowiązanego lub dożywotnika będącego zbywcą nieruchomości, rozwiązać umowę dożywocia. W następstwie wydania wyroku rozwiązującego umowę dożywocia, własność nieruchomości przechodzi z powrotem na zbywcę, a prawo dożywocia wygasa.

Zgodnie z treścią art. 494 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) strona, która odstępuje od umowy wzajemnej, obowiązana jest zwrócić drugiej stronie wszystko, co otrzymała od niej na mocy umowy; może żądać nie tylko zwrotu tego, co świadczyła, lecz również naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 21 grudnia 2010 r. Wnioskodawca zawarł z rodzicami umowę dożywocia. Rodzice przenieśli na Wnioskodawcę własność nieruchomości rolnej w zamian za dożywotnie utrzymanie. W dniu 11 lutego 2012 r. przedmiotowa umowa dożywocia została rozwiązana na mocy umowy. Własność nieruchomości powróciła do rodziców Wnioskodawcy, którzy z kolei zwrócili Wnioskodawcy nakłady poczynione na nieruchomość oraz zwrócili świadczenia wynikające z umowy dożywocia w łącznej kwocie XXX zł.

Analizując prawno-podatkowe konsekwencje przedmiotowego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że kwota obejmująca zwrot nakładów, stanowiąca rezultat rozliczeń pomiędzy Wnioskodawcą a rodzicami, spowodowała powstanie realnej korzyści finansowej po stronie Wnioskodawcy. W związku z powyższym przychód z tytułu zwrotu nakładów poniesionych w trakcie trwania umowy dożywocia jest przychodem z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest przepisu, który pozwalałby na zwolnienie z opodatkowania tak uzyskanego przychodu.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku z przychodem lub ze źródłem przychodu, tj. być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się w katalogu wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Jak wskazano powyżej, aby można było mówić o koszcie uzyskania przychodu musi dojść do poniesienia przez podatnika wydatku, a więc rzeczywistego wydatkowania środków.

Reasumując, biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz opisany we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, że przychód z tytułu zwrotu nakładów i wydatków poniesionych w trakcie trwania umowy dożywocia jest przychodem z innych źródeł, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega wyłącznie dochód stanowiący nadwyżkę otrzymanego przez Wnioskodawcę przychodu z tytułu zwrotu nakładów nad kosztami uzyskania przychodu, o których mowa w wyżej cytowanym art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby zwrot poniesionych wydatków oraz nakładów nie rodził skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot ten musi odpowiadać kwocie uprzednio poniesionych kosztów.

Należy wskazać, że to na podatniku spoczywa ciężar dowodu poniesionych wydatków i istnienia związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a przychodem bądź związek ze źródłem przychodu, jeżeli z faktu tego wywodzi skutki prawne. Poniesione wydatki, koszty powinny być udokumentowane rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania poniesionego wydatku. To do organu podatkowego prowadzącego postępowanie podatkowe lub postępowanie kontrolne należeć będzie ocena, czy poniesione wydatki (koszty) zostały w wystarczający sposób udowodnione i udokumentowane i mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Wobec powyższego, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek uwzględnienia w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym przychodów i kosztów uzyskania przychodów w związku z rozliczeniem zwrotu nakładów na nieruchomość i wydatków na rzecz dożywotników, wynikającym z rozwiązania umowy dożywocia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo zauważyć należy, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), że w przedmiotowej sprawie tutejszy Organ wydając interpretację indywidualną prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

W związku z czym tutejszy Organ nie jest zobowiązany ani uprawniony do oceny dokumentów załączonych do wniosku; Organ jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

W odniesieniu do przedstawionych kwot podanych we wniosku, organ informuje, że ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tut. organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, gdyż prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

W związku z powyższym tutejszy Organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.