IPTPB2/415-89/11-4/ASZ - Sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych należności wypłacanych sędziom sportowym.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB2/415-89/11-4/ASZ Sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych należności wypłacanych sędziom sportowym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2011 r. (data wpływu 12 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 21 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych sędziom sportowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2011 r. do Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych sędziom sportowym. Pismem z dnia 19 kwietnia 2011 r., Nr ILPB1/2/415-583/11-2/AO, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w zw. z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 1 marca 2011 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), przekazał ww. wniosek, celem załatwienia zgodnie z właściwością przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 i § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 10 czerwca 2011 r., Nr IPTPB2/415-89/11-2/ASZ, wezwano do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 czerwca 2011 r., natomiast w dniu 21 czerwca 2011 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 20 czerwca 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca deleguje na zawody sportowe, które odbywają się w ramach prowadzonych rozgrywek: sędziów, delegatów i obserwatorów, którym wypłaca wynagrodzenie - ekwiwalent (na odpowiednim druku "delegacji sędziowskiej").

Wysokość wskazanego ekwiwalentu regulują stosowne przepisy - uchwały PZPN lub Wojewódzkich ZPN i jest ona uzależniona od rodzaju zawodów oraz roli w jakiej delegowany występuje (np.: sędzia główny, sędzia asystent, obserwator lub delegat).

Wyżej wymienione osoby nie są pracownikami ŁZPN i rozliczają się na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy w świetle obowiązujących zmian w podatku dochodowym od osób fizycznych, od dnia 1 stycznia 2011 r., sposób rozliczania sędziów, prowadzących zawody sportowe w ramach rozgrywek jest prawidłowy.

2.

Czy sędzia otrzymujący w miesiącu u jednego płatnika kwotę (y) do 200 zł winien być rozliczany ryczałtowo zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a.

Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie sposób rozliczania delegacji zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodów, bez względu na wysokość osiągniętego przychodu. W ten sam sposób dokonać się winno rozliczeń w odniesieniu do przychodu poniżej 200 zł, jak i tych, które przekraczają wskazaną kwotę.

Zainteresowany w załączeniu do wniosku przesłał interpretację podatkową otrzymaną w lipcu 2010 r. Wyjaśnia, że prośba o ponowną interpretację podyktowana jest zmianami w art. 30 ust. 1 pkt 5a w stosunku do brzmienia ustawy o podatku dochodowym na rok 2010.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 cyt. Ustawy, źródłem przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Przepisem art. 1 pkt 22 lit. b) ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478) dokonano zmiany w pkt 5a ust. 1 art. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nadając mu brzmienie, iż od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Zmiana weszła w życie z dniem 1 stycznia 2011 r. i ma zastosowanie do dochodów (poniesionych strat) od dnia 1 stycznia 2011 r.

Analiza normy wyrażonej w znowelizowanym przepisie art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

* kwota należności określona w umowie nie przekracza 200 zł oraz

* umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Obecnie znaczenie ma zatem kwota wynikająca z umowy (tzn. z danego tytułu prawnego). Nie jest istotne, czy takich przychodów w miesiącu od tego samego płatnika jest więcej, czy nie. Decyduje tylko i wyłącznie kwota wynikająca z pojedynczej umowy (pojedynczego dokumentu na podstawie którego dokonano wypłaty należności). Płatnik nie musi już kontrolować czy w danym miesiącu zawarł z tym samym zleceniobiorcą inne umowy zlecenia. Bez znaczenia jest łączna wartość wszystkich umów zawartych w danym miesiącu z tym zleceniobiorcą.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 i 5-9 cytowanej ustawy po spełnieniu wskazanych wyżej warunków.

W myśl art. 30 ust. 3 ww. ustawy, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Zauważyć należy, iż powołany powyżej przepis odwołuje się do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, a zatem obejmuje również dochody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca deleguje na zawody sportowe sędziów, delegatów i obserwatorów, którym wypłaca wynagrodzenie - ekwiwalent (na podstawie delegacji sędziowskiej). Wysokość wskazanego ekwiwalentu regulują stosowne przepisy - uchwały PZPN lub Wojewódzkich ZPN i jest ona uzależniona od rodzaju zawodów oraz roli w jakiej delegowany występuje (np.: sędzia główny, sędzia asystent, obserwator lub delegat).

Należy zatem przyjąć, że mimo iż Wnioskodawca nie zawiera z sędziami umów (np. zlecenia, o dzieło) regulujące miesięczną kwotę należności, to jednak otrzymują oni wynagrodzenie wypłacane na podstawie konkretnego zlecenia - delegacji sędziowskiej. Zatem zostaje im zlecone wykonanie określonych czynności. Znana jest również Wnioskodawcy suma należności jaka wynika z danej delegacji, gdyż jak wskazano, wysokość ekwiwalentu regulują stosowne przepisy uchwały PZPN lub Wojewódzkich ZPN.

Tym samym, odnosząc przedstawiony stan faktyczny do przedstawionych powyżej przepisów prawa, należy uznać, iż przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., dotyczący opodatkowania ryczałtem przychodów, o których mowa m.in. w art. 13 pkt 2 ww. ustawy ma zastosowanie w analizowanym przypadku, jeżeli kwota należności określona w jednej delegacji nie przekracza 200 zł.

Zatem, od wynagrodzenia wypłacanego przez Wnioskodawcę na rzecz sędziego sportowego, niebędącego pracownikiem Wnioskodawcy, jeżeli suma należności określona w jednej delegacji nie przekracza kwoty 200 zł, należy pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 18% przychodu, wynikający z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art. 42 ust. 1 ww. ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a cyt. ustawy.

Natomiast w przypadku, gdy kwota należności za przeprowadzenie zawodów sportowych, określona w jednej delegacji przekracza 200 zł, przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma zastosowania. W tej sytuacji na Wnioskodawcy jako płatniku dokonującym wypłat ekwiwalentu sędziowskiego ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie przy wypłacie ekwiwalentu sędziowskiego w 2011 r., gdy kwota należności określona w jednej delegacji nie przekracza 200 zł, należy stosować przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pobierać zryczałtowany podatek dochodowy bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania. W konsekwencji Wnioskodawca może opodatkować ryczałtem delegacje sędziowskie za przeprowadzenie poszczególnych zawodów sportowych.

Natomiast przy wypłacie ekwiwalentu sędziowskiego w 2011 r., gdy kwota należności określona w jednej delegacji przekracza 200 zł, nie należy stosować przepisu art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania. W konsekwencji Wnioskodawca nie może opodatkować ryczałtem delegacji sędziowskich za przeprowadzenie poszczególnych zawodów sportowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl