IPTPB2/415-882/12-7/14-S/JR - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenia otrzymanego za ustanowienie służebności przesyłu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB2/415-882/12-7/14-S/JR Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenia otrzymanego za ustanowienie służebności przesyłu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 października 2013 r., sygn. akt I Sa/Łd 791/13 (data wpływu 11 grudnia 2013 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2012 r. (data wpływu 20 grudnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2013 r. (data wpływu 14 marca 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podatkowego do otrzymanego wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podatkowego do otrzymanego wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.). Pismem z dnia 8 marca 2013 r., Nr IPTPB2/415-882/12-2/JR, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie doręczono w dniu 11 marca 2013 r., natomiast w dniu 14 marca 2013 r. wpłynęło uzupełnienie ww. wniosku (data nadania 13 marca 2013 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, właścicielką gospodarstwa rolnego o pow. 2,836 ha położonego w miejscowości K. Wnioskodawczyni wskazuje, że przez działkę stanowiącą Jej gospodarstwo przechodzi napowietrzna linia energetyczna na długości 146 m z odnogą słupa średniego napięcia 15 kV wybudowana w 1994 r. Wnioskodawczyni wskazuje, że bez wcześniejszego poinformowania Jej o takiej inwestycji, część gospodarstwa została zajęta samowolnie przez Zakład Energetyczny. Jak podaje Wnioskodawczyni, od roku 1994 do roku 2012, właściciele instalacji energetycznej korzystali z nieruchomości bezumownie, czyli był to okres samowolnego obciążenia przez Zakład Energetyczny gospodarstwa służebnością gruntową. Od roku 2008 ustawodawca wprowadził dodatkowo pojęcie służebność przesyłu. Zakład Energetyczny również nie uregulował sytuacji prawnej wybudowanej samowolnie linii SN do...lipca 2012 r. Przez cały okres istnienia linii SN 15 kV do roku 2012 Wnioskodawczyni nie otrzymała żadnego odszkodowania: np. za wybudowanie instalacji energetycznej, za korzystanie z gruntu w okresie normalnej eksploatacji linii SN 15 kV, tj. oględziny, konserwację linii, przemieszczanie się po gospodarstwie według potrzeb sprzętem zmechanizowanym. Po przekształceniach w energetyce następca, a zarazem obecny właściciel instalacji, to P. oddział w Ł.

Wnioskodawczyni w dniu...lipca 2012 r. za jednorazowym wynagrodzeniem zawarła ostateczną umowę z P. odnośnie służebności przesyłu na okres 30 lat w formie aktu notarialnego. Powierzchnia służebności wynosi 876 m2. Zawarta umowa była formą rekompensaty za straty wstecz jakie Wnioskodawczyni poniosła i będzie ponosiła w przyszłości, za ograniczenie prawa własności. Porozumienie dało zakładowi pełne prawo do korzystania z gruntu na trasie przebiegu linii SN, pełne dysponowanie strefą ochronną linii SN, ograniczyło to zdaniem Wnioskodawczyni Jej prawo własności. Praktycznie w strefie ochronnej - jak sama wskazuje - może siać tylko zboże, uprawiać roślinność o małej wysokości. Prawidłowe zagospodarowanie np. założenie sadu, rozbudowa gospodarstwa, budowa nowych budynków, zostało znacząco ograniczone na lata. Oznacza to, że grunt w pasie linii SN praktycznie jest we władaniu P. Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ Jej prawo jednostki zostało ograniczone dla dobra ogólnego, to powinna otrzymać ulgę w postaci zwolnienia od odprowadzenia podatku od otrzymanej kwoty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od otrzymanego wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu z przedstawionego wyżej stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni przysługuje zwolnienie podatkowe.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w nowelizacji Kodeksu cywilnego w 2008 r., ustawodawca wprowadził instytucję służebności przesyłu jako odmianę służebności gruntowej. W art. 3054 Kodeksu cywilnego określił, że "Do służebności przesyłu stosuję się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych". Od tego czasu przedsiębiorstwa przesyłowe - energetyczne w nazwie umów stosują tylko "służebność przesyłu".

Wnioskodawczyni wskazuje, że służebności przesyłu, jako szczególny rodzaj służebności gruntowych pozwalają na stwierdzenie, że ze względu na swoją konstrukcję, służą one w korzystaniu przez przedsiębiorców z cudzej nieruchomości w celu eksploatacji urządzeń przesyłowych, dostępu do infrastruktury, modernizacji, w tym przebudowy i rozbudowy (w szczególności wprowadzania nowych obwodów). Ponadto, zdaniem Wnioskodawczyni, zakres ingerencji w Jej prawo własności w przypadku służebności przesyłu jest większy, skoro służebność ta nie ma na celu zwiększenia użyteczności Jej nieruchomości. Służebność przesyłu realizuje ważne z punktu widzenia interesu ogólnego cele społeczno ekonomiczne, cele te nie mogą pozostać poza zakresem przedmiotowej ulgi podatkowej wynikającej z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni wskazuje, że w zapadłym wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2011 r., sygn. II FSK 654/10, NSA stwierdził, że: "przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sentencji stwierdził, że ulga podatkowa z tytułu odszkodowania wypłaconego, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, przysługuje także z tytułu ustanowienia służebności przesyłu jako odmiany służebności gruntowej". Sąd podkreślił, iż o fakcie, że służebność przesyłu jest odmianą służebności gruntowej zadecydował sam ustawodawca, odsyłając do art. 3054 Kodeksu cywilnego reżimu prawnego służebności gruntowych.

Stąd też w toku interpretacji i stosowania przepisów o służebności przesyłu należy sięgać odpowiednio do przepisów traktujących o służebnościach gruntowych.

W wyroku z dnia 1 czerwca 2011 r. (sygn. II FSK 88/10) NSA uznał, że zwolnienie podatkowe z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie do wszystkich świadczeń z tytułu ustanowienia służebności przesyłu - nie tylko nazwanych mianem odszkodowań lecz posiadających charakter rekompensaty (ekwiwalentu) za ograniczenie prawa własności w zakresie takich gruntów na rzecz przedsiębiorcy przesyłowego, a zatem także tych, które w zawieranych umowach są określane jako wynagrodzenie.

Wnioskodawczyni wskazała, że analogicznie wypowiedział się w przedmiotowej sprawie także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, który w wyroku z dnia 6 kwietnia 2011 r. stwierdził, że "... zastąpienie w sferze cywilistycznej służebności gruntowej służebnością przesyłu ustanawianych w związku z budową lub użytkowaniem przedmiotowych urządzeń (sieci), nie zmieniło ani celu ani treści tych służebności". Zatem, WSA w sentencji wyroku wskazał, że ze zwolnienia od opodatkowania przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po 2 sierpnia 2008 r. powinny korzystać wszelkie formy wynagrodzenia należnego z tytułu służebności przesyłu niezależnie od tego czy jest to jednorazowa rekompensata pieniężna na podstawie art. 124 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami z tytułu odszkodowania za wszelkie szkody powstałe w trakcie budowy urządzeń przesyłowych, czy wynagrodzenia wynikające z tytułu zawartej umowy przesyłu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zwolnienie z podatku od otrzymanego wynagrodzenia w Jej przypadku jest zasadne, poparte orzeczeniami Sądów Administracyjnych.

W dniu 21 marca 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 18 grudnia 2012 r., wydał interpretację indywidualną Nr IPTPB2/415-882/12-4/JR, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podatkowego do otrzymanego wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu - jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej wniesiono w dniu 4 kwietnia 2013 r. (data wpływu 5 kwietnia 2013 r.). Odpowiedź na powyższe wezwanie została udzielona pismem z dnia 25 kwietnia 2013 r., Nr IPTPB2/415W-78/13-2/JR.

W dniu 29 maja 2013 r. wpłynęła do tut. Organu skarga adresowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie ww. interpretacji.

Pismem z dnia 25 czerwca 2013 r., Nr IPTPB2/4160-67/13-2/JR, tut. Organ udzielił odpowiedzi na ww. skargę wnosząc o jej oddalenie.

W wyniku rozpatrzenia skargi Strony reprezentowanej przez pełnomocnika, na wydaną interpretację indywidualną z dnia 21 marca 2013 r., Nr IPTPB2/415-882/12-4/JR, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, wyrokiem z dnia 4 października 2013 r., sygn. akt I Sa/Łd 791/13, uchylił zaskarżoną interpretację. W uzasadnieniu wyroku wskazał, że skarga jest zasadna.

Sąd wyjaśnił, że spór jaki pojawił się na gruncie rozpatrywanej sprawy sprowadza się do wykładni art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis ten zwalnia od podatku dochodowego od osób fizycznych odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

a.

ustanowienia służebności gruntowej,

b.

rekultywacji gruntów,

c.

szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

- w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Zdaniem Sądu, Organ nie kwestionuje tego, że świadczenie wypłacone Wnioskodawczyni przez spółkę energetyczną w związku z ustanowieniem służebności przesyłu jest odszkodowaniem, o którym stanowi powyższy przepis. Nie neguje też spełnienia pozostałych przesłanek zawartych w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z jednym wyjątkiem, a mianowicie stoi na stanowisku, że analizowane zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku służebności przesyłu, bowiem ustawodawca nie wskazał wprost by zwolnienie dotyczyło odszkodowań z tego tytułu. Wnioskodawczyni uważa inaczej i to Jej zdaniem Sądu należy przyznać rację.

Sąd wskazał, że problem jaki pojawił się w niniejszej sprawie nie ma charakteru precedensowego. W kwestii zwolnienia od podatku odszkodowań wypłacanych w związku z ustanowieniem służebności przesyłu sądy administracyjne obu instancji wypowiadały się wielokrotnie. Potwierdzeniem są chociażby orzeczenia, powoływane przez Wnioskodawczynię.

Wg Sądu, z powodzeniem stwierdzić można, że stanowisko judykatury w tym zakresie jest jednolite. Sąd stwierdził, że w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę przyłącza się do tego stanowiska. W związku z powyższym wskazał, że z dniem 3 sierpnia 2008 r. nie jest już możliwe ustanowienie służebności gruntowej dla realizacji inwestycji liniowych, lecz jedynie służebności przesyłu stanowiącej odmianę służebności gruntowej (por. także G. Bieniek. Urządzenia przesyłowe. Problematyka prawna. Warszawa 2008, str. 61). Ten fakt, zdaniem Sądu, zaakcentował również ustawodawca skoro w art. 3054 Kodeksu cywilnego odesłał do reżimu prawnego służebności gruntowych. Wg Sądu, należy więc w toku interpretacji i stosowania przepisów o służebności przesyłu dopełniać regulację prawną poprzez odpowiednie sięganie do przepisów z dziedziny służebności gruntowych (por. Kodeks cywilny pod red. E. Gniewka, Warszawa 2011, str. 480).

Sąd wskazał, że istotą służebności przesyłu jest obciążenie nieruchomości na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w ograniczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń. Służebność przesyłu jako ograniczone prawo rzeczowe, staje się składnikiem przedsiębiorstwa w rozumieniu podmiotowym (art. 551 Kodeksu cywilnego). Ponadto służebność przesyłu jako szczególny rodzaj służebności gruntowej może być przedmiotem zasiedzenia. Wskazane wyżej cechy służebności przesyłu, jakkolwiek różniące się w pewnym zakresie od służebności gruntowych pozwalają na stwierdzenie, że stanowią one w istocie odmianę służebności gruntowych i ze względu na swoją konstrukcję służą w korzystaniu przez przedsiębiorców z cudzej nieruchomości w celu wybudowania i eksploatacji urządzeń przesyłowych. W związku z tym, zdaniem Sądu, nie można podzielić poglądu, że służebność przesyłu pozostaje poza zakresem art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sąd podkreślił, że poza wskazaną wyżej wykładnią systemową zewnętrzną przeciwko stanowisku przyjętemu przez Organ przemawiają także względy celowościowe. Po pierwsze, zakres ingerencji w prawa właściciela nieruchomości w przypadku służebności przesytu jest większy, skoro służebność ta nie musi mieć na celu zwiększenia użyteczności nieruchomości władnącej (art. 285 § 2 Kodeksu cywilnego). Po drugie, jej wprowadzenie do ustawy podyktowane zostało narastającymi potrzebami gospodarczymi, a co się z tym wiąże ustanowienie służebności przesyłu realizuje, na co trafnie zwróciła uwagę Wnioskodawczyni, ważne z punktu widzenie interesu ogólnego cele społeczno-ekonomiczne.

W związku z tym, zdaniem Sądu, trudno przyjąć, że te cele mogłyby pozostać poza zakresem przedmiotowej ulgi podatkowej. Po trzecie, nie sposób przyjąć, że w wyniku wprowadzenia do Kodeksu cywilnego instytucji służebności przesyłu, przedmiotowa ulga podatkowa zostałaby pozbawiona swego praktycznego znaczenia.

Istotne pozostają także względy natury historycznej. Art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych był już, po wejściu w życie przepisów dotyczących służebności przesyłu, nowelizowany. Nowelą z 6 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zdanie końcowe otrzymało następujące brzmienie: "w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.)". Zdaniem Sądu, wynika z tego, że ustawodawca rozszerzył zakres przedmiotowego zwolnienia także na inwestycje dotyczące budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej. Mając na uwadze, że inwestycje te związane są z koniecznością lokalizacji urządzeń posadowionych na cudzym gruncie zaś ta lokalizacja możliwa jest poprzez ustanowienie służebności przesyłu, to logicznym jest, że racjonalny ustawodawca poszerzając zakres przedmiotowy ulgi podatkowej miał na uwadze regulacje prawa cywilnego, które prawo do ulgi z cywilistycznego punktu widzenia uzasadniały (tak w wyroku NSA z dnia 25 czerwca 2013 r. II FSK 2131/11 - dostępne w CBOIS).

Reasumując powyższe rozważania, Sąd stwierdził, że przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulga podatkowa z tytułu odszkodowania wypłaconego, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, przysługuje także z tytułu ustanowienia służebności przesyłu jako odmiany służebności gruntowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 października 2013 r., sygn. akt I Sa/Łd 791/13 - stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl regulacji art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 przytoczonej ustawy wolne od podatku dochodowego są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

a.

ustanowienia służebności gruntowej,

b.

rekultywacji gruntów,

c.

szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

- w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami pod pojęciem budowy urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Służebność gruntowa uregulowana została w art. 285 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Stanowi on, że nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Zgodnie natomiast z art. 3051 Kodeksu cywilnego nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Z kolei, jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu (art. 3052 § 2 Kodeksu cywilnego).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu...lipca 2012 r. za jednorazowym wynagrodzeniem została zawarta w formie aktu notarialnego, ostateczna umowa z P., odnośnie służebności przesyłu na okres 30 lat. Zwarta umowa była formą rekompensaty za straty wstecz jakie Wnioskodawczyni poniosła i będzie ponosiła w przyszłości, za ograniczenie prawa własności.

Oceniając tak przedstawiony stan faktyczny, uwzględniając stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wyrażone w wyroku z dnia 4 października 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 791/13, stwierdzić należy, że ulga podatkowa z tytułu odszkodowania wypłaconego, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu ustanowienia służebności gruntowej przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje także z tytułu ustanowienia służebności przesyłu jako odmiany służebności gruntowej. Wobec tego, przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z tytułu ustanowienia służebności przesyłu korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl