IPTPB2/415-819/12-4/AKr - Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych rekompensaty za mienie pozostawione za granicą.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu 23 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu 20 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych rekompensaty za mienie pozostawione za granicą - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych rekompensaty za mienie pozostawione za granicą.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 6 lutego 2013 r., nr IPTPB2/415-819/12-2/AKr, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 6 lutego 2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 11 lutego 2013 r.). W dniu 20 lutego 2013 r. (data nadania 18 lutego 2013 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wystąpiła w 2008 r. do Wojewody z wnioskiem o rekompensatę za mienie pozostawione poza granicami Polski po II Wojnie Światowej. Wojewoda wszczął postępowanie w przedmiocie wniosku i po zebraniu całości dokumentacji wydal decyzję, którą przyznał Wnioskodawczyni prawo do rekompensaty w kwocie 81.197,40 zł. Kwota została przeznaczona do wypłaty na rzecz Uprawnionej przez Bank Gospodarstwa Krajowego.

W związku z prawomocnym zakończeniem postępowania o rekompensatę, Wnioskodawczyni występuje z zapytaniem, czy w świetle art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rekompensata, do której prawo zostało przyznane na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1418) korzysta ze zwolnienia przedmiotowego od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż wystąpiła z wnioskiem o rekompensatę w dniu 31 grudnia 2008 r. Postępowanie było prowadzone przez organ administracji publicznej - Wojewodę i zostało zakończone decyzją administracyjną wydaną przez Wojewodę w dniu 30 marca 2012 r. Decyzja stała się prawomocna z dniem 14 kwietnia 2012 r. Następnie prawomocna decyzja w oryginale została przekazana do Banku Gospodarstwa Krajowego z wnioskiem o wypłatę zwaloryzowanej kwoty przyznanej decyzją, tj. kwoty 81.197,40 zł. Bank Gospodarstwa Krajowego dokonał wypłaty Wnioskodawczyni zwaloryzowanego świadczenia (82.009,37 zł po waloryzacji) w dniu 27 czerwca 2012 r. Zatem, według Wnioskodawczyni, za datę otrzymania przez Nią rekompensaty należy uznać dzień 27 czerwca 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy rekompensata za mienie pozostawione poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej otrzymana przez Wnioskodawczynię na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczpospolitej Polskiej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zdaniem Wnioskodawczyni, rekompensata przyznana i wypłacana uprawnionej osobie na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczpospolitej Polskiej. (Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1418) jest wolna od podatku dochodowego a to na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Rekompensata wypłacana jest na podstawie przepisów ustawy, przy czym ustawa określa tryb postępowania wraz ze sposobem ustalenia wysokości rekompensaty, kompleksowo regulując zasady realizacji prawa do rekompensaty. Do orzekania w przedmiocie wniosku stosowane są odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Sama zaś rekompensata jest świadczeniem o charakterze odszkodowawczym, mającym prowadzić do wyrównania uszczerbku majątkowego uprawnionego, który został zmuszony do pozostawienia własnej nieruchomości poza granicami RP. W wyniku konieczności opuszczenia terytorium ówczesnego państwa polskiego w związku z działaniami wojennymi rozpoczętymi w 1939 r., a także wobec zapisów przedmiotowej ustawy - Wnioskodawczyni jako obywatelka polska w 1939 r. spełniła wszystkie warunki przewidziane ustawą, tj. złożyła wniosek w terminie, wykazała przysługiwanie Jej prawa własności do nieruchomości położonej poza granicami państwa polskiego, wykazała brak realizacji uprawnień w okresie poprzedzającym złożenie wniosku.

W związku z powyższym uzasadnione jest stanowisko, iż rekompensata za mienie pozostawione poza obecnymi granicami RP, przyznana na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. jest zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż opisany stan faktyczny odpowiada w całości dyspozycji cytowanego przepisu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni podtrzymuje stanowisko, iż rekompensata za mienie pozostawione poza obecnymi granicami RP przyznana i wypłacona w dniu 27 czerwca 2012 r. na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. jest zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż opisany stan faktyczny odpowiada w całości dyspozycji cytowanego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził szereg zwolnień od podatku dochodowego.

I tak w myśl art. 21 ust. 1 pkt 3 wolne od podatku są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Z treści powyższej wynika, że wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania i zadośćuczynienia.

Z kolei stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu realizacji prawa do rekompensaty na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418, z 2006 r. Nr 195, poz. 1437 oraz z 2008 r. Nr 197, poz. 1223), przez osoby uprawnione na podstawie tej ustawy.

Zatem, z powyższego zwolnienia korzystają wyłącznie rekompensaty wypłacone na podstawie konkretnej ustawy.

Ze przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wystąpiła w 2008 r. do Wojewody z wnioskiem o rekompensatę za mienie pozostawione poza granicami Polski po II Wojnie Światowej. Wojewoda wszczął postępowanie w przedmiocie wniosku i po zebraniu całości dokumentacji wydal decyzję, którą przyznał Wnioskodawczyni prawo do rekompensaty na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1418 z późn. zm.). Wypłata ww. rekompensaty na rzecz Wnioskodawczyni nastąpiła w dniu 27 czerwca 2012 r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, iż rekompensata za mienie pozostawione poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej otrzymana przez Wnioskodawczynię na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe, ponieważ we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego wskazała błędną podstawę prawną zwolnienia przedmiotowej rekompensaty od podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, zamiast wyżej powołanego art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a.

Ponadto Organ wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.