IPTPB2/415-796/12-4/JR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu 16 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lutego 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.). Pismem z dnia 31 stycznia 2013 r., Nr IPTPB2/415-796/12-2/JR, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 4 lutego 2013 r., natomiast w dniu 11 lutego 2013 r. wpłynęło uzupełnienie ww. wniosku (data nadania 7 lutego 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w dniu..stycznia 2012 r. sprzedała wraz z mężem należący do nich lokal mieszkalny. Sprzedana została jedna nieruchomość. Lokal nie miał jednej podstawy nabycia, ponieważ powstał z połączenia dwóch innych lokali stanowiących jego dwie części składowe. Wnioskodawczyni wskazuje, że pierwszą nabyła..maja 2002 r., natomiast drugą..listopada 2007 r. i to właśnie tej drugiej części (lokalu) dotyczy niniejszy wniosek. Po zakupie pierwszej części składowej zbywanego lokalu tj. wcześniejszego lokalu mieszkalnego w 2002 r. małżonkowie zameldowali się w nim całą rodziną. W roku 2005 zawarli umowę przedwstępną na zakup drugiej części składowej zbytego lokalu, tj. lokalu oznaczonego wcześniej jako 2../5 przy ul. B. w K. W roku 2006 małżonkowie uzyskali zgodę na przebudowę i połączenie dwóch lokali w jeden. Wszystkie prace zostały wykonane zgodnie z projektem budowlanym, zgłoszone i odebrane przez nadzór budowlany w K. w roku 2006.

Wnioskodawczyni wskazuje, że w dacie zawarcia notarialnej umowy kupna - sprzedaży drugiej części składowej zbytego lokalu - nie istniała ona już fizycznie jako samodzielny lokal mieszkalny, ponieważ została połączona z posiadaną wcześniej częścią. Ze względu na ten fakt, Wnioskodawczyni podaje, że nikt nie meldował się dodatkowo w nowo nabytej części (lokalu), ponieważ w lokalu małżonkowie byli już zameldowani od 2002 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż tytuł prawny do lokalu, a raczej nieruchomości nabytej w 2007 r. i sprzedanej w 2012 r. to prawo własności nieruchomości lokalowej stanowiącej odrębną nieruchomość. Sprzedaż nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) następujące pytanie:

Czy podatnik ma prawo skorzystać ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (na lata 2007-2008), po sprzedaży nieruchomości, której część składową połączono w jedną całość z resztą nieruchomości na podstawie pozwolenia na budowę, stwierdzenia samodzielności lokalu i aktu notarialnego zniesienia odrębności lokali, nabył w 2007 r., jeżeli może poświadczyć zameldowanie w sprzedanej nieruchomości jako całość przez okres dłuższy niż 12 miesięcy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, które ostatecznie zostało sformułowane w uzupełnieniu wniosku, ma Ona prawo skorzystać ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (na lata 2007-2008), ponieważ spełnia wynikające z ustawy warunki do zwolnienia tzn. nabycie nastąpiło w 2007 r., a podatnik był zameldowany, uznać należy więc, że zameldowanie dotyczyło całej zbywanej nieruchomości, w tym części nabytej w 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczynię w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni, w 2012 r. wspólnie z mężem odpłatnie zbyła lokal mieszkalny. Sprzedany lokal powstał z połączenia dwóch lokali stanowiących jego dwie części składowe. Pierwsza część tego lokalu został nabyta w 2002 r., natomiast druga część została nabyta w 2007 r. Wnioskodawczyni wskazała, że po zakupie pierwszej części składowej zbytego lokalu zameldowała się w nim z całą rodziną. W 2005 r. zawarła umowę przedwstępną na zakup drugiej części składowej zbytego lokalu. W 2006 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem uzyskała zgodę na przebudowę i połączenie dwóch lokali w jeden. Wszystkie prace zostały wykonane zgodnie z projektem budowlanym, zgłoszone i odebrane przez nadzór budowlany w 2006 r. Wnioskodawczyni wskazała, że w dacie zawarcia notarialnej umowy kupna - sprzedaży drugiej części składowej zbytego lokalu, nie istniała ona fizycznie jako samodzielny lokal mieszkalny, ponieważ została połączona z posiadaną wcześniej częścią. Ze względu na ten fakt, Wnioskodawczyni podaje, że nikt nie meldował się dodatkowo w nowo nabytej części (lokalu), ponieważ w lokalu małżonkowie byli już zameldowani od 2002 r.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Z uwagi na fakt, iż nabycie przez Wnioskodawczynię części składowej przedmiotowego lokalu mieszkalnego miało miejsce w 2007 r., dokonując oceny skutków prawnych przedstawionego stanu faktycznego należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. (obowiązujące w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.).

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł, stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie do art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a - d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Podkreślić należy, iż ujęty w tym przepisie katalog rzeczy i praw, których sprzedaż objęta jest zwolnieniem jest katalogiem zamkniętym.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania. Tym samym, nie uzależnia zameldowania od posiadania tytułu własności do budynku lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Bez znaczenia są natomiast stosunki własnościowe istniejące w okresie tych 12 miesięcy.

W myśl art. 21 ust. 21 ww. ustawy, zwolnienie to, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, tj. podatnicy, którzy zbywają nieruchomości lub prawa nabyte w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Oznacza to, że w odniesieniu do osób, które w 2012 r. uzyskały przychody z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw nabytych w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. termin do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia został przedłużony do dnia 30 kwietnia 2013 r.

Ponadto, zgodnie z art. 21 ust. 22 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

* terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Sprawy dotyczące ewidencji ludności normuje ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 z późn. zm.). Zgodnie z art. 9b ust. 1 i ust. 2 pkt 2 zameldowanie na pobyt stały lub czasowy następuje pod oznaczonym adresem. Adres określa się przez podanie nazwy miejscowości, numeru domu i lokalu, nazwy gminy, nazwy województwa, kodu pocztowego oraz nazwy ulicy, jeżeli w miejscowości występuje podział na ulice.

Z wniosku wynika, iż przedmiotem umowy sprzedaży był lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, który powstał z połączenia dwóch lokali stanowiących jego dwie części składowe. Lokal ten stanowił współwłasność małżonków. Wnioskodawczyni wraz z mężem zameldowana była w lokalu nabytym w 2002 r. stanowiącym pierwszą część składową. Wnioskodawczyni wskazała, że nikt nie meldował się dodatkowo w nowo nabytej części lokalu, bowiem Jej zdaniem w lokalu małżonkowie byli już zameldowani od 2002 r.

Powyższe nie daje jednak podstaw do twierdzenia, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości w części przypadającej na lokal mieszkalny nabyty w 2007 r., podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy. Zauważyć należy, że zameldowanie w lokalu mieszkalnym nabytym w 2002 r. nie jest tożsame z zameldowaniem w sprzedanym lokalu mieszkalnym, który powstał z połączenia lokali nabytych w 2002 r. i 2007 r. Z treści wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawczyni była zameldowana w lokalu przy ul. B. 2. lokal 2, a nie przy ul. B. 2. lokale 2-5.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jasno wyraża tożsamość lokalu będącego przedmiotem sprzedaży z lokalem, w którym istniał meldunek na pobyt stały. Takiej tożsamości w sprawie niniejszej nie było. Wnioskodawczyni, ani Jej mąż, nie byli zameldowani w nowopowstałym lokalu mieszkalnym, który był przedmiotem sprzedaży. W takim wypadku #189; przychodu Wnioskodawczyni uzyskanego ze sprzedaży części lokalu nabytego w 2007 r., w którym ani Ona, ani Jej mąż nie byli zameldowani, podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym.

Reasumując, Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedmiotowej sprawie, nie było tożsamości lokalu będącego przedmiotem sprzedaży z lokalem, w którym istniało zameldowanie na pobyt stały.

Należy zauważyć że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) jest sam przepis prawa podatkowego. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Podkreślić ponadto należy, że przepisy prawa podatkowego stanowią pełną autonomiczną całość w stosunku do której, inne regulacje prawne mogą być traktowane jako przepisy szczególne tylko wówczas, gdy przepisy prawa podatkowego tak stanowią. Dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego, należy powoływać się przede wszystkim na przepisy ustaw podatkowych, ponieważ w ich treści jest uregulowany - z założenia - podmiot, przedmiot, podstawa i sposób opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, został złożony przez Wnioskodawczynię, jako jednego ze Współwłaścicieli lokalu mieszkalnego, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współwłaściciela (męża).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. Nr z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.