IPTPB2/415-794/12-6/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: z. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2012 r. (data wpływu 13 listopada 2012 r.), uzupełnione pismami z dnia 4 lutego 2013 r. (data wpływu 6 lutego 2013 r.) oraz z dnia 22 lutego 2013 r. (data wpływu 28 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym pismami z dnia 23 stycznia 2013 r., Nr IPTPB2/415-794/12-2/AP oraz z dnia 13 lutego 2013 r., Nr IPTPB2/415-794/12-4/AP, na podstawie art. 169 § 1 i § 2, w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 23 stycznia 2013 r. wysłano w dniu 24 stycznia 2013 r., skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 29 stycznia 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 4 lutego 2013 r. (data wpływu 6 lutego 2013 r.), nadanym w dniu 5 lutego 2013 r. Natomiast wezwanie z dnia 13 lutego 2013 r. wysłano w dniu 13 lutego 2013 r., skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 18 lutego 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 22 lutego 2013 r. (data wpływu 28 lutego 2013 r.), nadanym w dniu 25 lutego 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 29 kwietnia 2008 r. Aktem Notarialnym Rep A Nr B Wnioskodawca nabył nieruchomość składającą się z działek nr: 165, 157, 162, 167, 166 o pow. 9.739 m² stanowiącą grunty orne w obrębie miasta Z. Cena nabycia wyniosła 290.000 zł. Została ona uiszczona z funduszy pochodzących z majątku osobistego Wnioskodawcy. Nieruchomość ta została zakupiona na cele prowadzonej działalności gospodarczej - Przedsiębiorstwo Wielobranżowe Wnioskodawcy w Z. W gotówce zapłacona została kwota 58.000 zł, reszta ceny w kwocie 232.000 zł została zapłacona Wnioskodawcy przelewem z przyznanego inwestycyjnego kredytu bankowego.

W dniu 21 maja 2008 r. Aktem Notarialnym Rep A Nr C Wnioskodawca nabył nieruchomość składającą się z działki nr 168 o pow. 535 m² stanowiącą działkę gruntową położaną w obrębie miasta Z. Cena nabycia wynosiła 12.000 zł. Została ona uiszczona z funduszów pochodzących z majątku osobistego na cele prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W dniu 4 marca 2009 r. Aktem Notarialnym Rep A Nr D Wnioskodawca nabył nieruchomość składająca się z działki nr 172 o pow. 398 m² stanowiącą grunty orne. Cena nabycia wyniosła 9.000 zł. Została ona uiszczona z funduszów pochodzących z majątku osobistego na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

W dniu 15 października 2009 r. Aktem Notarialnym Rep A Nr E Wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości oznaczonej numerami działek: 165, 157, 162, 167, 166, 168 o pow. 1,0274 ha i działki nr 172 o pow. 0,0398 ha na rzecz Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego w Z. Cena sprzedaży wynosiła 1.109.888,00 zł.

Początkowo zamiarem Wnioskodawcy było wykorzystanie zakupionych działek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie pozaszkolnych form edukacji z zakresu nauki jazdy i pilotażu.

Jednakże z uwagi na niezbyt korzystną lokalizację przedmiotowych gruntów Wnioskodawca podjął decyzję, że przedmiotowych gruntów nie wykorzysta w prowadzonej działalności gospodarczej, pomimo zapisu przy ich zakupie w aktach notarialnych o ich przeznaczeniu na działalność gospodarczą.

Grunty te nigdy nie były ujęte w ewidencji środków trwałych, koszty związane z ich nabyciem m.in faktury dotyczące wyceny nie były zaewidencjonowane jako koszty działalności gospodarczej. Grunty te nigdy nie były wykorzystane w żaden sposób w działalności gospodarczej, również odsetki od kredytu inwestycyjnego zaciągniętego na zakup jednej z działek nie były potraktowane jako koszty działalności gospodarczej. Przedmiotem powyższej działalności nie jest obrót nieruchomościami, wiec nie można stwierdzić że sprzedaż przedmiotowych działek - nieruchomości nastąpiła w wyniku jej wykonywania.

W dniu 29 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym w Z. zeznanie PIT-36L dot. roku 2009, w poz. 60 wykazał obliczony podatek z odpłatnego zbycia nieruchomości przychód ze sprzedaży nieruchomości minus koszty ich zakupu razy 19%, w kwocie 138.626 zł, który uiścił w ustawowym terminie.

W dniu 29 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca złożył również do Urzędu Skarbowego w Z. PIT-39, który dotyczył rozliczenia przychodu ze sprzedaży w roku 2009, działki zakupionej również w roku 2009 Aktem Notarialnym Rep A Nr D, nr działki 172.

Uzyskany dochód z jej sprzedaży w kwocie 30.941 zł w całości został wydany przez Wnioskodawcę, w roku 2010 na własne cele mieszkaniowe.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 lutego 2013 r. Wnioskodawca wskazał, iż działki gruntowe nabył jako przedsiębiorca. Przedmiotowe działki o numerach: 157, 162, 165, 166, 167, 168, 172 nie zostały nabyte jako towary handlowe w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej i nigdy nie były ujęte w prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ pomimo zapisu w akcie notarialnym, iż Wnioskodawca ma zamiar przeznaczyć te działki na działalność gospodarczą, to wykorzystał je poza działalnością.

Dodatkowo Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z dnia 22 lutego 2013 r. wskazał, iż prowadząc działalność gospodarczą rozlicza się na tzw. zasadach ogólnych, a rodzajem dokumentacji jaką prowadzi jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Przyznany przez bank kredyt inwestycyjny został zaciągnięty przez Wnioskodawcę na cele działalności gospodarczej, jednakże odsetki jak i inne opłaty związane z tym kredytem nie zostały przez Niego potraktowane jako koszty działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej niezabudowanej i nieujętej w ewidencji środków trwałych, niewykorzystanych w działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i wobec tego prawidłowym jest wykazanie podatku należnego ze sprzedaży w poz. 60 zeznania PI7-36L za rok 2009.

Zapis w akcie notarialnym, iż zakup działki nastąpił na potrzeby działalności gospodarczej nie zabrania zmiany zamysłu, co do wykorzystania tych nieruchomości w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą i przychodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowych nieruchomości nie można zakwalifikować, iż jest to przychód, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, źródło tego przychodu w żaden sposób nie było wiązane z działalnością gospodarczą.

Natomiast nieruchomość gruntowa zakupiona Aktem Notarialnym Rep A Nr D w 2009 r. i zbyta w roku 2009, jako że również nigdy nie była wykorzystana w działalności gospodarczej również stanowi źródło przychodu z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zasadnym jest wykazanie dochodu ze zbycia przedmiotowego gruntu w PIT-39 w poz. 24 i 26.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu pogrupowanie tych źródeł według podobnego charakteru, co następnie skutkuje zróżnicowanym traktowaniem tychże źródeł. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla ustalenia m.in. takich kwestii, jak: ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów uzyskania przychodów, możliwości zastosowania zwolnień podatkowych przewidzianych dla danego źródła przychodu, itp. Zgodnie zaś z zasadą autonomii poszczególnych źródeł przychodów, przychody przyporządkowane są do poszczególnych źródeł - jeden przychód może stanowić przychód wyłącznie z jednego źródła.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

* spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

* prawa wieczystego użytkowania gruntów,

* innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (pkt 8).

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Wymieniony wyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zalicza się stosownie do treści art. 14 ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Dokonując wykładni przepisów ustawy należy mieć na względzie, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Przepis art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej (w tym przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi). Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych), wykorzystywanego w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania.

Treść art. 22d ust. 2 ww. ustawy nie pozostawia wątpliwości, że podatnik ma obowiązek wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych składników majątku stanowiących środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy pozostaje okoliczność, że Wnioskodawca przedmiotowych składników majątku (działek gruntu) w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie wprowadził, skoro miał taki obowiązek. Natomiast prawem podatnika, a nie obowiązkiem jest korzystanie z instytucji amortyzacji. Wnioskodawca nie może zatem wywodzić korzystnych dla siebie skutków podatkowych z faktu, iż nie wypełnił ciążącego na nim obowiązku wprowadzenia użytkowanego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej składnika majątku do ewidencji środków trwałych. Trzeba bowiem pamiętać, że wprowadzeniu do ewidencji podlegają środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zarówno podlegające amortyzacji, jak i te, których nie można amortyzować (a więc również grunty). Wyjątkowo tylko wprowadzeniu do ewidencji nie podlegają środki trwałe (wartości niematerialne i prawne), których wartość początkowa nie przekracza 3.500 zł.

W konsekwencji wszystkie składniki majątku, w tym grunty, spełniające definicję środków trwałych (niezależnie od rodzaju prowadzonych przez Wnioskodawcę ksiąg podatkowych) powinny być wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z informacji zawartych we wniosku oraz jego uzupełnień wynika, iż Wnioskodawca jako przedsiębiorca nabył w dniu 29 kwietnia 2008 r. nieruchomość składającą się z 5 działek, stanowiących grunty orne, które zgodnie z treścią aktu notarialnego zakupione zostały na cele działalności gospodarczej (Przedsiębiorstwo Wielobranżowe Wnioskodawcy). Większa część kwoty, z której Wnioskodawca zapłacił za ww. działki pochodziła z inwestycyjnego kredytu bankowego. Następnie 21 maja 2008 r. oraz 4 marca 2009 r. aktami notarialnymi Wnioskodawca nabył dwie kolejne działki z funduszów pochodzących z majątku osobistego na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast 15 października 2009 r. aktem notarialnym Wnioskodawca dokonał sprzedaży wszystkich działek. Wnioskodawca początkowo zamierzał wykorzystać zakupione działki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie pozaszkolnych form edukacji z zakresu nauki jazdy i pilotażu. Jednak ze względu na niekorzystna lokalizację, podjął decyzję, że przedmiotowych gruntów nie wykorzysta w działalności gospodarczej, mimo zapisu przy ich zakupie w aktach notarialnych o ich przeznaczeniu na działalność gospodarcza.

Zakupione grunty nigdy nie były ujęte w ewidencji środków trwałych, koszty związane z ich nabyciem m.in. faktury dotyczące wyceny nie były zaewidencjonowane jako koszty działalności gospodarczej. Wnioskodawca zaznaczył, że grunty te nigdy nie były wykorzystane w żaden sposób w działalności gospodarczej. Przyznany przez bank kredyt inwestycyjny został zaciągnięty przez Wnioskodawcę na cele działalności gospodarczej, jednakże odsetki jak i inne opłaty związane z tym kredytem nie zostały przez Niego potraktowane jako koszty działalności gospodarczej. Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem Jego działalności nie jest obrót nieruchomościami, wiec nie można stwierdzić że sprzedaż przedmiotowych działek - nieruchomości nastąpiła w wyniku jej wykonywania.

Zatem przedmiotowe działki gruntu jako zakupione na cele prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jako takie były z tą działalnością związane.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości (działek gruntu), które były wykorzystywane w działalności gospodarczej, choć nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, należy potraktować jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe działki gruntu Wnioskodawca wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, uznać należy, iż przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (działek o nr: 157, 162, 165, 166, 167, 168, 172) zakupionych na cele prowadzonej działalności gospodarczej, nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stosowanie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest przychodem z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, a nie jak twierdzi Wnioskodawca, iż jest to przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości niezwiązanych z działalnością gospodarczą, tj. ze źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

W związku z tym, iż przychód z odpłatnego zbycia ww. nieruchomości jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, w myśl którego wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Ww. zwolnienie ma zastosowanie do przychodów/dochodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, a więc przychodów/dochodów niezwiązanych z pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Biorąc powyższe pod uwagę, wszystkie przychody uzyskane z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca winien wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2009 - PIT-36L, według wybranej formy opodatkowania z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.