IPTPB2/415-755/13-5/TS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2014 r. (data wpływu 19 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego:

* w części dotyczącej przeznaczenia przychodu na zakup lokalu mieszkalnego na własne potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej przeznaczenia przychodu na zakup lokalu mieszkalnego przeznaczonego do dożywotniego użytkowania przez rodziców - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2013 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 10 lutego 2014 r., Nr IPTPB2/415-755/13-3/TS, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 13 lutego 2014 r., natomiast w dniu 19 lutego 2014 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 18 lutego 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 30 listopada 2010 r. Aktem Notarialnym A. nr XXX w Kancelarii Notarialnej dokonano darowizny nieruchomości, składającej się z działki, domu mieszkalnego i budynku gospodarczego. Darowizny dokonali rodzice. W akcie notarialnym ustanowiono dożywotnią służebność osobistą mieszkania na rzecz rodziców. Rodzice wraz z Wnioskodawcą nadal zamieszkują ww. nieruchomość, będąc zameldowanymi na pobyt stały począwszy od stycznia 1995 r. Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatku od darowizny nie pobrano. Wnioskodawca ukończył studia medyczne, przed nim dalsza działalność zawodowa, poprzedzona rezydenturą i specjalizacją lekarską, które to zapewne, nie będzie realizowane w mieście XXX, dotychczasowym miejscu zamieszkania. Pojawienie się tych nowych okoliczności, skłaniają Wnioskodawcę do sprzedaży darowanej Mu nieruchomości i zakupu innego mieszkania w mieście, w którym będzie mógł w pełni realizować dalszą pracę zawodową. Wnioskodawca chciałby również mieć pewność, że rodzice będą mieć zapewnione godne warunki dalszego życia. Dlatego też, zamierza sprzedać darowaną Mu nieruchomość, a uzyskane środki, przeznaczyć na zakup dwóch mieszkań, jednego dla własnych potrzeb oraz drugiego przekazanego do dożywotniego użytkowania przez rodziców.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że do nabytych mieszkań będzie posiadał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego albo prawo odrębnej własności. W jednym z mieszkań będzie zamieszkiwał sam i będzie wykorzystywał go jako własne centrum życiowe, a drugie mieszkanie zamierza w drodze ustnej lub pisemnej umowy użyczyć swoim rodzicom na czas oznaczony, do dnia ich śmierci, lub ustanowi służebność dożywotniego użytkowania lokalu przez swoich rodziców. Drugi z lokali, który będzie stanowił również bezspornie własność Wnioskodawcy, tym samym będzie stanowił centrum życiowe jego rodziców. Rodzice będą w nim stale zamieszkiwać a Wnioskodawca może zamieszkiwać okresowo w zależności od potrzeb własnych, czy potrzeb rodziców np. ze względu na ich stany zdrowia i potrzebę zagwarantowania opieki. Wnioskodawca zamierza przeznaczyć w okresie 2 lat od dnia zbycia (od końca roku podatkowego) przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, którą nabył 30 listopada 2010 r. na cele tj. na zakup dwóch lokali, których będzie jedynym właścicielem, z czego w jednym będzie zamieszkiwał samodzielnie, a w drugim zaś zamieszkiwać będą Jego rodzice. Zdaniem Wnioskodawcy zakup 2 lokali stanowić będzie własne cele mieszkaniowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Wnioskodawcy okoliczność wykorzystania przychodu ze sprzedaży nieruchomości z dnia 30 listopada 2010 r. na kilka nieruchomości w przypadku Wnioskodawcy dwie nieruchomości nadal stanowi przesłankę tzw. własnych celów mieszkaniowych. Wnioskodawca dodaje, że z drugiego lokalu przeznaczonego do użytkowania dla rodziców Wnioskodawca nie będzie czerpał jakichkolwiek zysków.

Odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości przez Wnioskodawcę, nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy obdarowany w przypadku sprzedaży ww. nieruchomości, będzie mógł skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 pkt 131 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli za całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży nieruchomości, dokona zakupu dwóch odrębnych mieszkań, przeznaczając jedno dla własnych potrzeb, natomiast drugie oddając do dożywotniego użytkowania swoim rodzicom.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie On mógł skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 pkt 131 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zachowując 2-letni okres rozliczenia się z uzyskanych środków finansowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej jest:

* prawidłowe w części dotyczącej przeznaczenia przychodu na zakup lokalu mieszkalnego, na własne potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy,

* nieprawidłowe w części dotyczącej przeznaczenia przychodu na zakup lokalu mieszkalnego, który zostanie przeznaczony do dożywotniego użytkowania przez rodziców.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- j eżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a - c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Natomiast, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył w dniu 30 listopada 2010 r. w drodze darowizny, na podstawie aktu notarialnego, od swoich rodziców nieruchomość, składającą się z działki, domu mieszkalnego i budynku gospodarczego. Nieruchomość tą Wnioskodawca zamierza odpłatnie zbyć przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Uzyskany przychód w ciągu dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpi odpłatne zbycie Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe, tzn. nabyć spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego albo odrębną własność do dwóch lokali mieszkalnych. W jednym z nabytych lokali mieszkalnych Wnioskodawca będzie zamieszkiwał i tam będzie posiadał swoje centrum życiowe, natomiast w drugim lokalu będą zamieszkiwali rodzice Wnioskodawcy, którzy będą tam posiadali swoje centrum życiowe.

Biorąc pod uwagę treść wyżej wymienionego przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy odpłatne zbycie nabytej w drodze darowizny w 2010 r. nieruchomości będzie stanowiło źródło przychodu, z którego przychód podlega opodatkowaniu według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Należy bowiem wyjaśnić, że ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.), zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z zapisem art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (m.in. sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) rzeczy lub praw nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie z treścią art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 cyt. ustawy).

Na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 27 ww. ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Uwzględniając treść zacytowanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie otrzymanego przychodu w ustawowym terminie i wyłącznie na własne cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania, ma charakter wyczerpujący (enumeratywny), które powinny zaspokajać własne potrzeby mieszkaniowe podatnika a nie innych osób, np. członków rodziny czy najemców.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przychód który Wnioskodawca uzyska z odpłatnego zbycia ww. nieruchomości Wnioskodawca zamierza w ciągu dwóch lat przeznaczyć na zakup dwóch lokali mieszkalnych. W jednym z lokali mieszkalnych Wnioskodawca zamierza zamieszkać, natomiast drugi lokal mieszkalny przeznaczy do dożywotniego użytkowania przez swoich rodziców.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że okolicznością decydującą o możliwości skorzystania ze zwolnienia wynikającego z powołanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest przeznaczenie przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na własne cele mieszkaniowe, które zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy obejmują m.in. nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego a także remont własnego lokalu mieszkalnego.

Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez Wnioskodawcę, że byłyby to jego własne cele mieszkaniowe. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem Wnioskodawcy jest dążenie, aby w tym nowym lokalu zamieszkać. Wyrażenie własne cele mieszkaniowe należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu na nabycie lokalu mieszkalnego w znaczeniu przedmiotowym. Zatem wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia ww. nieruchomości na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nie w celu zamieszkania, lecz w celu przekazania do dożywotniego użytkowania przez rodziców Wnioskodawcy, nie spełnia warunku zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takim wypadku celem działania Wnioskodawcy nie jest bowiem dążenie do zrealizowania Jego potrzeby mieszkaniowej.

Natomiast wydatkowanie części przychodu z odpłatnego zbycia ww. nieruchomości na nabycie lokalu mieszkalnego w ciągu dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpi odpłatne zbycie ww. nieruchomości, w którym to lokalu Wnioskodawca zamierza zamieszkać będzie dążeniem do realizacji potrzeb mieszkaniowych, w związku z czym uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tutejszy Organ podkreśla, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa. Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Zauważyć należy również, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). A zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, nie dotyczy rodziców. Uwzględniając powyższe wskazać należy, że interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla rodziców. W konsekwencji, regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla rodziców.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.