IPTPB2/415-744/13-5/AKr

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB2/415-744/13-5/AKr

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2013 r. (data wpływu 10 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2014 r. (data wpływu 26 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego otrzymywanego z Niemiec - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury oraz świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego otrzymywanych z Niemiec.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 18 lutego 2014 r., Nr IPTPB2/415-744/13-2/AKr, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 18 lutego 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 21 lutego 2014 r.). W dniu 26 lutego 2014 r. (data nadania 25 lutego 2014 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 1 marca 2008 r. Wnioskodawca otrzymuje świadczenie (emeryturę) wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Deutsche Rentenversicherung Bund, które to świadczenie podlega opodatkowaniu w Niemczech. Również od dnia 1 marca 2008 r. Wnioskodawca otrzymuje świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst, które to świadczenie również podlega opodatkowaniu w Niemczech. Do dnia 28 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca mieszkał w Niemczech. Od dnia 29 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca przeprowadził się na stałe (pobyt stały) do Polski i Polska jest centrum Jego interesów osobistych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że ma obywatelstwo niemieckie. Od 7 kwietnia 1981 r. do 29 sierpnia 2013 r. zamieszkiwał na stałe w Niemczech (meldunek na pobyt stały). W dniu 23 sierpnia 2005 r. wziął ślub w Niemczech z Polką i przeprowadził się na stałe do Polski, gdzie ma jedyne miejsce zamieszkania. W dniu 7 lutego 2013 r. otrzymał od Prezydenta RP polskie obywatelstwo. Od dnia 13 lipca 1981 r. do 30 czerwca 2004 r. Wnioskodawca pracował w Niemczech na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w jednym zakładzie pracy. Przez cały czas zatrudnienia pracodawca zatrzymywał z wynagrodzenia miesięcznie składki na emeryturę z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Deutsche Rentenversicherung Bund (Niemiecka Federalna Instytucja Ubezpieczeń Rentowych, niemiecki odpowiednik polskiego ZUS) oraz na pracowniczy program emerytalny. Obie emerytury miały być wypłacane po przekroczeniu 60-tego roku życia (wcześniejsza emerytura) lub po ukończeniu 65 lat. Podatnik miesięcznie opłacał dobrowolne składki na pracowniczy program emerytalny (PPER) Pensionskasse Hoechst, do którego to programu przystępował każdy z zatrudnionych w tym zakładzie pracy. Zgodnie z regulaminem pracowniczego programu emerytalnego, składkę na fundusz w części finansował pracodawca, zaś część składki podatnika była potrącana z wynagrodzenia. Pracownicze programy emerytalne są formą zorganizowanego, grupowego oszczędzania na przyszłą emeryturę, są tworzone dobrowolnie przez pracodawcę, który chce zapewnić swoim pracownikom wyższą emeryturę. Po ukończeniu 60 lat, od dnia 1 marca 2008 r. Wnioskodawca otrzymuje obydwie emerytury na konto bankowe w Niemczech a następnie pobiera środki z tych świadczeń przez bankomat w Polsce na potrzeby zabezpieczenia codziennych potrzeb życiowych. Emerytura z Deutsche Rentenversicherung Bund stanowi płatność z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech. Świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst wynika z przepisów określających funkcjonowanie pracowniczych programów emerytalnych w państwach Unii Europejskiej, czyli stosowane były i są przepisy określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 21 ust. 33 oraz ustawie o pracowniczych programach emerytalnych z dnia 20 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 116, poz. 1207 ze późn. zm. art. 2 pkt 18. Składki pobierane były dobrowolnie, ale w tym celu, żeby po spełnieniu warunków określonych w art. 42 ust. 1 ustawy o pracowniczych programach emerytalnych następowała comiesięczna wypłata na konto bankowe, do tego zobowiązany jest PPER Pensionskasse Hoechst. To świadczenie emerytalne nie jest świadczeniem z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych takich jak emerytura z Deutsche Rentenversicherung Bund. Świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst jest w tej wysokości, że Wnioskodawca nie płacił i nie płaci również od 29 sierpnia podatku od tego świadczenia w Niemczech. Świadczenie to jest poniżej progu podatkowego i w związku z tym niemiecki urząd skarbowy Finanzamt, nie wymaga od Wnioskodawcy składania zeznania podatkowego dotyczącego tego świadczenia.

Wnioskodawca zamieszkiwał na terenie Niemiec na stałe od 7 kwietnia 1981 r. aż do 28 sierpnia 2013 r. i dlatego w tym czasie jego ośrodek interesów życiowych był w Niemczech. W związku z tym w okresie od 1 stycznia 2013 r. do 28 sierpnia 2013 r. ośrodek interesów życiowych Wnioskodawcy znajdował się na terytorium Niemiec.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy świadczenia emerytalne z Deutsche Rentenversicherung Bund i Pensionskasse Hoechst będą opodatkowane w Polsce podatkiem dochodowym osób fizycznych, czy będą zwolnione od tego podatku.

3. Czy jeżeli w 2013 r. i latach następnych dochody Wnioskodawcy ograniczą się tylko do emerytur z Deutsche Rentenvericherung Bund oraz pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst, Wnioskodawca będzie miał obowiązek składania rocznych zeznań podatkowych, jeżeli tak, to jakiego rodzaju.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie w zakresie świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst. W zakresie emerytury z Deutsche Rentenvericherung Bund wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) oraz w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy określającej osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca ma jedyne i stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z powyższym podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej (ad. 1).

Zgodnie z art. 3 ust. 1, la, 2a, 2b oraz art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy dotyczące świadczeń emerytalnych z Niemiec stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, w których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Na podstawie art. 18 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w umawiającym się Państwie z drugiego umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie czyli podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech.

Natomiast stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika - z zastrzeżeniem ust. 33, który określa co oznaczają pracownicze programy emerytalne.

Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach członkowskich należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej (art. 21 ust. 33 ww. ustawy).

Na podstawie art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1207, z późn. zm.) przez wypłatę rozumie się dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy - na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie.

Warunki te określone są w art. 42 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym wypłata następuje:

1.

na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat;

2.

w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków;

3.

na wniosek osoby uprawnionej, w wypadku śmierci uczestnika.

Z powyższego wynika, ze zamiarem ustawodawcy było, aby określenie wypłata dotyczyło świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego, tj. zabezpieczenie źródła utrzymania osobie otrzymującej wypłatę z pracowniczego programu emerytalnego, po przejściu na emeryturę.

Emerytura z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst nie podlega podatkowi dochodowemu w Rzeczypospolitej Polskiej, lecz wyłącznie w Niemczech.

W ocenie Wnioskodawcy prezentowane przez niego stanowisko potwierdzają:

* interpretacje indywidualne:

* ITPB2/415-334/13/IB wydana w dniu 20 czerwca 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy,

* IBPBII/1/415-138/13/BJ wydana w dniu 2 maja 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,

* IPTPB2/415-208/II-12/13-S/KO wydana w dniu 21 maja 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi,

* ILPB2/415-239/09/10-S/AJ wydana w dniu 1 kwietnia 2010 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu,

* ILPB2/415-635/11-2/WS wydana w dniu 19 sierpnia 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu,

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, III SA/Wa 1826/09 z dnia 23 kwietnia 2010 r. (ad. 2)

Wnioskodawca stwierdza, że jeżeli poza ww. świadczeniami (emerytura z Deutsche Rentenversicherung Bund i świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst) nie ma innych dodatkowych dochodów nie ma obowiązku składania rocznych zeznań podatkowych. Ponadto opierając się o ww. przepisy w szczególności dotyczące ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca uważa, że w związku z tym, że obydwa świadczenia nie podlegają podatkowi dochodowemu w Rzeczypospolitej Polskiej podatnik nie będzie składał zeznań podatkowych dotyczących tych świadczeń ani dotyczących 2013 r. ani w latach następnych. (ad. 3)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Powołane wyżej przepisy - w myśl art. 4a ww. ustawy - stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że od 7 kwietnia 1981 r. do dnia 28 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca mieszkał w Niemczech i tam znajdował się Jego ośrodek interesów życiowych. Od dnia 29 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca przeprowadził się na stałe do Polski i w Polsce posiada centrum interesów osobistych. Od dnia 1 marca 2008 r. Wnioskodawca otrzymuje świadczenie (emeryturę) wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Deutsche Rentenversicherung Bund oraz świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst (świadczenie z ubezpieczenia dobrowolnego).

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że w 2013 r. do 28 sierpnia Wnioskodawca miał miejsce zamieszkania w Niemczech i posiadał w związku z tym w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy. Natomiast od 29 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Umowa nie definiuje co należy rozumieć poprzez sformułowanie "emerytury i podobne świadczenia", jednakże należy przyjąć, że oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej.

W świetle powyższego, uznać należy, że świadczenie otrzymane z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce w myśl art. 18 ust. 1 ww. umowy podlega opodatkowaniu tylko w miejscu zamieszkania.

Zatem w przypadku Wnioskodawcy w okresie od 29 sierpnia 2013 r. świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst podlega opodatkowaniu tylko w Polsce (od 29 sierpnia 2013 r. miejsce zamieszkania Wnioskodawcy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika, z zastrzeżeniem ust. 33.

W myśl art. 21 ust. 33 ww. ustawy przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Reasumując stwierdzić należy, że otrzymywane przez Wnioskodawcę świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec - które są członkiem Unii Europejskiej - podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Wnioskodawca nie jest zobowiązany do opodatkowania ww. świadczenia podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli Wnioskodawca nie uzyska w 2013 r. oraz w latach następnych innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce nie będzie ciążył na Nim wynikający z art. 45 ww. ustawy obowiązek składania zeznań podatkowych.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe ponieważ stwierdził w nim, że "Emerytura z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst nie podlega podatkowi dochodowemu w Rzeczypospolitej Polskiej, lecz wyłącznie w Niemczech". Art. 18 ust. 1 ww. Umowy. wskazuje, że przedmiotowe świadczenie podlega opodatkowaniu tylko w miejscu zamieszkania. Ponieważ od 29 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce, zatem zgodnie z wyżej powołanym przepisem ww. świadczenie od tej daty nie podlega opodatkowaniu w Niemczech.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl