IPTPB2/415-728/13-4/Akr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku (data wpływu 27 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 listopada 2013 r. (data wpływu 2 grudnia 2013 r.) oraz pismem z dnia 6 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu umorzenia dobrowolnego akcji w spółce komandytowo-akcyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 27 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu umorzenia dobrowolnego akcji w spółce komandytowo-akcyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną o nieograniczonym obowiązku podatkowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, otrzyma przychód z tytułu dobrowolnego umorzenia akcji w spółce komandytowo-akcyjnej ("SKA"). W przyszłości, w związku z procedurą dobrowolnego umorzenia akcji, zostanie zawarta z SKA umowa o zbyciu akcji na rzecz SKA celem ich umorzenia (umorzenie dobrowolne). Wynagrodzenie za zbyte na rzecz SKA akcje w celu ich umorzenia zostanie wypłacone akcjonariuszowi w terminie późniejszym niż data zawarcia umowy, tj. w umowie zbycia akcji na rzecz SKA zostaną wskazane inne terminy płatności za zbyte akcje niż dzień zawarcia umowy. Z tytułu zbycia akcji w celu ich umorzenia powstanie u Wnioskodawcy przychód.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychód z tytułu umorzenia dobrowolnego akcji SKA powinien zostać wykazany przez Wnioskodawcę w momencie, w którym wynagrodzenie z tytułu zbycia akcji na rzecz SKA celem ich umorzenia stanie się u Wnioskodawcy należne, tj. w dniu zawarcia umowy o zbyciu akcji na rzecz SKA celem ich umorzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu dobrowolnego umorzenia akcji SKA powinien zostać wykazany w momencie, w którym wynagrodzenie z tytułu zbycia akcji na rzecz SKA celem ich umorzenia stanie się u Wnioskodawcy należne. Dniem powstania przychodu będzie zatem dzień zawarcia umowy o zbyciu akcji na rzecz SKA celem ich umorzenia.

Przychody z umorzenia dobrowolnego akcji, a więc przychody z odpłatnego zbycia akcji na rzecz SKA w celu ich umorzenia będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychody z kapitałów pieniężnych i będą opodatkowane stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a w związku z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7, 9 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powołany wyżej przepis art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia udziałów w spółce kapitałowej będzie przychód należny, choćby nie został faktycznie otrzymany. Jednakże przepisy prawa podatkowego nie wprowadzają definicji legalnej pojęcia "przychody należne".

Realizując zatem założenia wykładni prawa nakazującej poszukiwanie znaczenia interpretowanego terminu w powszechnym języku polskim wskazać należy na rozumienie znaczeniowe pojęcia "należny" według "Słownika języka polskiego" pod redakcją prof. M. Szymczaka (Wydawnictwo Naukowe PWN - 1998 r., wydanie I, tom II, str. 253), który wskazuje znaczenie wyrazu "należny" jako "przysługujący, należący się komuś lub czemuś". Tak więc "przychód należny" oznacza przychód przysługujący, który się należy i nie ma znaczenia, że nie został otrzymany.

Określając więc moment podatkowy, w którym Wnioskodawca uzyska przychód z kapitałów pieniężnych z tytułu odpłatnego zbycia akcji w spółce komandytowo-akcyjnej należy kierować się literalnym brzmieniem art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń oraz art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy stanowiący, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych. Artykuł ten wyraźnie odróżnia przychód należny od jego "faktycznego otrzymania" czyli "zapłacenia".

Ustawodawca w art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadził więc wyjątek od określonej w art. 11 ust. 1 ww. ustawy "kasowej" definicji przychodu - w tym przypadku są nim przychody należne, a nie otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika.

W związku z powyższym należy uznać, iż przychód z tytułu zbycia akcji celem ich umorzenia powstanie po stronie Wnioskodawcy niezależnie od daty faktycznej zapłaty na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenia przez SKA. Przychód u Wnioskodawcy powstanie w momencie, w którym wynagrodzenie za zbycie akcji celem umorzenia będzie Wnioskodawcy należne od SKA. Dniem powstania przychodu będzie zatem dzień zawarcia umowy zbycia akcji na rzecz SKA celem ich umorzenia.

Wnioskodawca wskazuje, że Jego stanowisko znajduje potwierdzenie w wydanych interpretacjach indywidualnych, np. w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 lutego 2013 r. sygnatura IBPBII/2/415-1510/12/ŁCz: "Mając na uwadze powyższe w kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że wnioskodawca uzyskał przychód w momencie zbycia udziałów w spółce z o.o. Wtedy to przychody z odpłatnego zbycia udziałów stanowiły przychody należne czyli przysługujące, należące się wnioskodawcy. Zatem bez znaczenia dla momentu wystąpienia obowiązku podatkowego jest czy środki pieniężne za udziały zostały wypłacone wnioskodawcy zgodnie z ustalonym terminem. Opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30b podlega kwota należna wynikająca z umowy nabycia udziałów przez spółkę. Podatek z ww. tytułu winien zostać zapłacony do końca kwietnia roku następującego po roku, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, tj. do 30 kwietnia 2012 r.".

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 25 stycznia 2012 r. sygnatura IPTPB2/415-667/11-5/Kr: "Mając powyższe na względzie należy zauważyć, że w momencie odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną (umorzenia dobrowolnego) przez spółkę komandytowo-akcyjną, wypłacone wynagrodzenie zwiększa majątek tej spółki, a więc również wspólników spółki komandytowo-akcyjnej. Zatem momentem, w którym wskazane wyżej dochody (przychody) powstaną po stronie wspólników spółki komandytowo-akcyjnej jest moment odpłatnego zbycia (umorzenia udziałów) przez spółkę komandytowo-akcyjną".

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi sygnatura IPTPB2/415-686/11-7/AKr: "Organ podatkowy nie może zatem zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, iż przychód po Jego stronie - jako akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej - niezależnie od rodzaju dochodów otrzymywanych przez tę spółkę - powstanie jedynie w momentach faktycznego otrzymania przez niego Dywidendy ze spółki komandytowo-akcyjnej. Dochód (przychód) po stronie Wnioskodawcy powstanie bowiem już w momencie, w którym spółka komandytowo-akcyjna zbędzie odpłatnie udziały spółek kapitałowych".

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 grudnia 2013 r. Wnioskodawca stwierdza, że Jego stanowisko przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 27 listopada 2013 r. potwierdzają Dyrektorzy Izb Skarbowych w wydanych przez siebie interpretacjach przepisów prawa podatkowego:

* interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak: IPPB1/415-939/13-3/EC,

* interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak: IPPB1/415-940/13-3/EC,

* interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak: IPPB1/415-941/13-3/EC,

* interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak: IPPB1/415-942/13-3/EC,

* interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak: IPPB1/415-943/13-3/EC,

* interpretacja indywidualna z dnia 2 grudnia 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, znak: ILPB2/415-868/13-3/JK,

* interpretacja indywidualna z dnia 2 grudnia 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, znak: ILPB2/415-869/13-3/JK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Spółka komandytowo-akcyjna zaliczana jest do osobowych spółek handlowych, których ustrój i zasady funkcjonowania określają przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030).

Zgodnie z art. 125 Kodeksu spółek handlowych spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Stosownie do art. 126 § 1 ww. Kodeksu - w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się:

Z powyższego odwołania wynika, że do umorzenia akcji spółki komandytowo-akcyjnej należy odpowiednio zastosować przepisy art. 359 oraz art. 360 Kodeksu spółek handlowych dotyczące umorzenia akcji w spółce akcyjnej.

Zgodnie z przepisem art. 359 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych akcje mogą być umorzone w przypadku, gdy statut spółki tak stanowi. Akcja może być umorzona albo za zgodą akcjonariusza w drodze jej nabycia przez spółkę (umorzenie dobrowolne), albo bez zgody akcjonariusza (umorzenie przymusowe). Umorzenie dobrowolne nie może być dokonane częściej niż raz w roku obrotowym. Przesłanki trybu przymusowego umorzenia określa statut. Umorzenie akcji wymaga uchwały walnego zgromadzenia. Uchwała powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia, wysokość wynagrodzenia przysługującego akcjonariuszowi akcji umorzonych bądź uzasadnienie umorzenia akcji bez wynagrodzenia oraz sposób obniżenia kapitału zakładowego. Umorzenie przymusowe następuje za wynagrodzeniem, które nie może być niższe od wartości przypadających na akcję aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między akcjonariuszy.

Tryb umorzenia ma istotne znaczenie dla podatku dochodowego od osób fizycznych. Na gruncie tego podatku umorzenie dobrowolne i przymusowe traktowane są odmiennie. W przypadku umorzenia dobrowolnego akcji dochodzi najpierw do zbycia tychże akcji przez akcjonariusza, a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę. Kluczowe znaczenie ma zatem ustalenie momentu faktycznego przeniesienia własności akcji.

Stosownie do art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umowa sprzedaży jest umową dwustronnie zobowiązującą, w której sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność przedmiotu sprzedaży i wydać mu ten przedmiot, a kupujący zobowiązuje się przedmiot ten odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Zatem umowa zbycia akcji skutkuje powstaniem po stronie sprzedającego zobowiązania przeniesienia na rzecz nabywcy własności papierów wartościowych, natomiast po stronie kupującego zapłaty ceny wynikającej z umowy. Te dwa elementy świadczą o powstaniu stosunku zobowiązaniowego pomiędzy obiema stronami transakcji. Nie budzi zatem wątpliwości, że po stronie kupującego powstaje wynikające z umowy sprzedaży akcji zobowiązanie w wysokości kwoty wskazanej w umowie (ceny za akcje). Fakt zawarcia dodatkowego postanowienia w umowie o sposobie i terminach płatności nie ma znaczenia dla wielkości powstania tego zobowiązania. Tym samym po stronie sprzedającego powstaje należność w wysokości ceny sprzedaży akcji.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm., w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.) zauważyć należy, że art. 10 ust. 1 tej ustawy rozróżnia poszczególne źródła przychodów. Źródłem takim - zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy - są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o spółce - oznacza to będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych:

Natomiast stosownie do art. 5a pkt 29 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o udziale (akcji) - oznacza to również ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce, o której mowa w pkt 28 lit. c) i d).

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w sytuacji dobrowolnego umorzenia akcji spółki komandytowo-akcyjnej następuje zbycie tychże akcji na rzecz spółki, konsekwencją czego jest zaliczenie uzyskanego wynagrodzenia do przychodów z kapitałów pieniężnych, określonego w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7, 9 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Na podstawie ust. 2 pkt 4 tego artykułu dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38.

Określając moment podatkowy, w którym podatnik uzyskał przychód z kapitałów pieniężnych z tytułu odpłatnego zbycia akcji spółki komandytowo-akcyjnej, należy mieć na uwadze treść art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Norma wyrażona w art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi zatem, że przychodem są przede wszystkim pieniądze otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika oraz jednocześnie określa moment uzyskania przychodu. Ogólna reguła wynikająca z tego przepisu przewiduje, że przychód w postaci pieniędzy lub wartości pieniężnych powstaje w momencie otrzymania ich przez podatnika lub w momencie postawienia ich do dyspozycji podatnika. Jest ona wyrazem przyjęcia przez ustawodawcę tzw. metody kasowej ustalania przychodu, wiążącej jego uzyskanie z faktycznym wejściem w posiadanie określonych walorów pieniężnych lub możliwością faktycznego dysponowania nimi. Reguła ta doznaje jednak ograniczenia w kolejnych przepisach Rozdziału 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w art. 10 do art. 20 ustawy). Należy do nich m.in. przepis art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku zatem przychodów z tytułu sprzedaży akcji SKA nie jest istotny moment otrzymania pieniędzy (wartości pieniężnych), gdyż przychodem są już wartości należne, choćby faktycznie nieotrzymane. Podstawowe zatem znaczenie dla momentu powstania obowiązku podatkowego ma ustalenie znaczenia sformułowania "przychody należne". Podkreślana reguła ogólna, że przepis oznaczony mniejszą liczbą traktuje się jako sytuację bardziej ogólną od przepisu oznaczonego większą liczbą nie wyjaśnia jednak wskazanego powyżej znaczenia. Nie ulega bowiem wątpliwości, że reguła generalna z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych doznaje modyfikacji w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a tej ustawy. Wynika to już z samej redakcji pierwszego ze wskazanych przepisów, który wprost wskazuje na zastrzeżenia, czyli wyjątki od reguły ogólnej wskazane w kolejnych przepisach, w tym także w art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Realizując zatem założenia wykładni prawa - nakazującej poszukiwanie znaczenia interpretowanego terminu w powszechnym języku polskim - wskazać należy na rozumienie znaczeniowe pojęcia "należny" według "Słownika języka polskiego" pod redakcją prof. M. Szymczaka (Wydawnictwo Naukowe PWN - 1998 r., wydanie I, tom II, str. 253), który wskazuje znaczenie wyrazu "należny" - jako "przysługujący, należący się komuś lub czemuś". Tak więc "przychód należny" oznacza przychód przysługujący, który się należy i nie ma znaczenia, że nie został otrzymany.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzyma przychód z tytułu dobrowolnego umorzenia akcji w spółce komandytowo-akcyjnej. Wynagrodzenie za zbyte na rzecz SKA akcje w celu ich umorzenia zostanie wypłacone akcjonariuszowi w terminie późniejszym niż data zawarcia umowy, tj. w umowie zbycia akcji na rzecz SKA zostaną wskazane inne terminy płatności za zbyte akcje niż dzień zawarcia umowy.

Biorąc pod uwagę treść analizowanych przepisów na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wynagrodzenie z tytułu dobrowolnego umorzenia akcji w spółce komandytowo-akcyjnej stanowi dla Wnioskodawcy przychód z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten po stronie Wnioskodawcy powstaje w dacie, w której nastąpi przeniesienie prawa własności akcji na nabywcę bez względu na termin płatności - dniem powstania przychodu będzie zatem dzień zawarcia umowy o zbyciu akcji na rzecz SKA celem ich umorzenia.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto tutejszy Organ informuje, że ustawą z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1387) w art. 2 pkt 6 lit. a) tiret drugie zmieniono brzmienie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże należy zauważyć, że zmiana brzmienia ww. przepisów, nie wpływa na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.