IPTPB2/415-70/13-2/TS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu 30 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 11 października 2012 r. na mocy aktu notarialnego nr XXX Wnioskodawczyni sprzedała wraz z mężem nieruchomość (działka wraz z domem i garażem w stanie surowym zamkniętym).

Działkę Wnioskodawczyni zakupiła wraz z mężem w 2007 r. od osób fizycznych. Na zakup działki zaciągnęła kredyt hipoteczny wspólnie z mężem w wysokości XXX CHF w banku XX z siedzibą XX, Oddział I XX. Od momentu zaciągnięcia ww. kredytu do dnia sprzedaży spłaciła wspólnie z mężem ten kredyt wraz z odsetkami.

Na budowę domu zaciągnęła w marcu 2009 r. kredyt hipoteczny w wysokości XX zł w tym samym banku. Kredyt spłaciła wspólnie z mężem wraz z odsetkami.

Nieruchomość sprzedała za kwotę XX zł. Cała ta kwota została natychmiast zabrana przez bank - na spłatę obu kredytów wraz z odsetkami, prowizjami od wcześniejszej spłaty i pozostałymi kosztami związanymi z zaciągniętymi kredytami. Powyższa kwota XX zł nie wystarczyła na pokrycie kredytu wraz z wszystkimi kosztami i musiała dołożyć z własnych oszczędności, aby sfinalizować transakcję.

Koszty związane z kredytem w dniu sprzedaży wyniosły odpowiednio (kurs 1 CHF= XX PLN):

* za działkę: XX CHF (XXzł), w tym:

* kapitał niezapadły: XX CHF

* odsetki, opłaty, prowizje i koszty bieżące: XX CHF

* prowizja za wcześniejszą spłatę: XX CHF

* Za dom: XX zł, w tym:

* kapitał niezapadły: XX zł

* odsetki skapitalizowane niezapadłe: XX zł

odsetki, opłaty, prowizje i koszty bieżące: XX zł

* prowizja za wcześniejszą spłatę: XX zł

Razem po przeliczeniu CHF na zł koszt kredytu wraz z odsetkami wyniósł: XX zł, czyli ponad XX zł więcej niż zapłacił kupujący.

Na powyższej transakcji Wnioskodawczyni nie zarobiła żadnych pieniędzy - wręcz przeciwnie - transakcja sprzedaży nieruchomości przyniosła stratę - musiała wraz z mężem dołożyć z własnych oszczędności, aby spłacić oba kredyty zaciągnięte w banku na kupno i budowę ww. nieruchomości.

Dokonana sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiła w wyniku wykonania działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni oraz Jej mąż nigdy nie byli zameldowani na pobyt stały w przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni, odnośnie pytania 1, stosownie do art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości to cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia, a w Jej przypadku koszty (w szczególności kredyt) przewyższają cenę sprzedaży i tym samym jest strata w rozumieniu art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W zakresie pytania nr 2, nie powstanie obowiązek zapłaty podatku z odpłatnego zbycia, ponieważ stosownie do art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód to cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia, a w Jej przypadku koszty (w szczególności kredyt) przewyższają cenę sprzedaży i tym samym mamy do czynienia ze stratą w rozumieniu art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie z przychodem z odpłatnej sprzedaży nieruchomości.

W zakresie pytania nr 3, przy prawidłowym wypełnieniu deklaracji podatkowej nie ma potrzeby składania żadnych dodatkowych dokumentów, natomiast Wnioskodawczyni zobowiązana jest przez 5 lat podatkowych posiadać dokumenty wskazujące na okoliczność poniesionej straty, czyli w Jej przypadku rozliczenie z bankiem i umowę sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem w 2007 r. kupiła działkę, na zakup której zaciągnęła kredyt hipoteczny, następnie w marcu 2009 r. Wnioskodawczyni zaciągnęła drugi kredyt hipoteczny na budowę domu. W dniu 11 października 2012 r. Wnioskodawczyni sprzedała wraz z mężem nieruchomość, w skład której wchodziła działka wraz z domem i garażem w stanie surowym zamkniętym. Wnioskodawczyni nie była zameldowana na pobyt stały w ww. domu.

Stosownie do powyższego zauważyć należy, iż odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło przed upływem 5 lat, a zatem licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, przychód uzyskany będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dokonując oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, podatek od czynności cywilnoprawnych. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

W świetle powyższego, definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, iż koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości oraz udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Koszt nabycia, co do zasady określa umowa notarialna sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia bez wątpienia będzie zatem cena jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość będącą przedmiotem sprzedaży, niezależnie od tego czy zakup nieruchomości jest sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodzą z oszczędności nabywcy. Kosztem nabycia oprócz ceny nabycia są również wydatki notarialne, czyli wydatki związane ze sporządzeniem aktu notarialnego związanego z nabyciem nieruchomości.

Natomiast kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nie mogą być w żadnym wypadku odsetki od kredytu, są to bowiem wydatki związane z pozyskaniem środków pieniężnych na nabycie nieruchomości i mają związek ze spłatą kredytu. Odsetki są kosztem pozyskania kapitału na zakup nieruchomości, a więc niejako "ceną" jaką podatnik musi zapłacić w związku z pożyczeniem przez bank pieniędzy. Odsetki to koszt kredytobiorcy ponoszony za pożyczone przez niego środki, a więc związany z obsługą kredytu i tego kredytu dotyczący.

Sytuacja, w której podatnik kupujący nieruchomość za środki z kredytu w przypadku sprzedaży nieruchomości mógłby zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodu prowadziłaby do nierównego traktowania podatników. Bowiem podatnicy, którzy zakupili nieruchomość ze środków własnych nie mieliby możliwości pomniejszenia przychodu o żadne koszty poniesione w związku z nagromadzeniem tych własnych środków na nabycie nieruchomości - jej zakupu dokonali wszak z własnych oszczędności, natomiast podatnik, który środki na zakup nieruchomości pożyczył mógłby do kosztów zaliczyć wydatki zapłacone kredytodawcy za pożyczone pieniądze. Tymczasem ceną nabycia jest kwota należna zbywcy z tytułu sprzedaży, a nie bankowi za udostępnienie kapitału. Zatem, odsetki w żaden sposób nie mieszczą się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu, zawartych w art. 22 ust. 6c ustawy i wydatek na spłatę odsetek nie może być przyjęty jako koszt obniżający podstawę opodatkowania ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Ustawodawca w sposób niebudzący wątpliwości wskazał w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, które z poniesionych przez podatnika wydatków mogą stanowić koszt uzyskania przychodu przy odpłatnym zbyciu nieruchomości lub praw, nie pozostawiając podatnikowi dowolności w tym względzie.

Zapisy określające jakie wydatki w przypadku odpłatnego zbycia (sprzedaży) nieruchomości lub praw nabytych odpłatnie stanowią koszt uzyskania przychodu zawiera cytowany art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powołany przepis art. 22 ust. 6c ustawy jednoznacznie wskazuje, że kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia mogą być tylko udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia powiększone o udokumentowane nakłady zwiększające wartość nieruchomości. Przepis ten formułuje katalog zamknięty, który w żadnym wypadku nie dopuszcza zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu innych wydatków niż wymienione. W związku z powyższym należy powtórzyć za sądami powszechnie akceptowaną zasadę, że nie każdy "rzeczywiście" poniesiony przez podatnika wydatek może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu pomniejszając tym samym przychód. Zatem, sam fakt poniesienia przez podatnika wydatku nie upoważnia go jeszcze do zaliczenia tego wydatku do kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy. Pojęcie kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy dotyczy zatem jedynie tych wydatków, które zbywca musiał ponieść aby nabyć zbywaną przez siebie nieruchomość lub prawo. Tylko w taki sposób wolno pomniejszyć przychód z odpłatnego zbycia - odejmując tym samym wydatki poniesione uprzednio na nabycie zbywanej nieruchomości lub prawa.

W niniejszej sprawie, kosztem jaki Wnioskodawczyni musiała ponieść, aby nabyć nieruchomość była cena jaką musiała zapłacić za tę nieruchomość zbywcy. Nieprawdą jest, że kosztem nabycia nieruchomości były odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości. Odsetki były bowiem kosztem zaciągnięcia kredytu, na którego poniesienie na rzecz banku zgodził się wnioskodawca w umowie.

Również w doktrynie podkreśla się, że wydatki na nabycie to wyłącznie wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie, a nie koszty pośrednio związane z tym nabyciem. Wynika to wprost z literalnego brzmienia art. 22 ust. 6c ustawy, który posługuje się pojęciem "kosztów nabycia" a nie "kosztów związanych z nabyciem".

Podsumowując należy stwierdzić, że zaciągnięcie kredytu jest wyłącznie sposobem na pozyskanie pieniędzy na zapłatę ceny za nabycie nieruchomości. Do kosztów uzyskania przychodu nie mogą być zaliczone wydatki związane z zaciągnięciem kredytu bankowego. Wnioskodawczyni nie ma zatem możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu wymienionego powyżej.

Kosztem uzyskania przychodu są w świetle art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącznie koszty nabycia tej nieruchomości. Koszty nabycia zaś określają umowy notarialne sprzedaży, na podstawie których podatnicy stają się właścicielami lub współwłaścicielami nieruchomości. Wydatki związane z kredytem bankowym nie mogą być także potraktowane jako nakłady, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy, ponieważ w żaden sposób nie wpływają na podwyższenie wartości samej nieruchomości.

Warto zauważyć, że skoro zaciągnięcie kredytu i uzyskanie pieniędzy od banku nie jest w świetle prawa podatkowego traktowane jako osiągnięcie przez podatnika przychodu do opodatkowania, a tym samym od kwoty kredytu nie płaci się w momencie jego uzyskania podatku dochodowego, to oczywistym jest fakt, że wydatki na spłatę kredytu nie mogą być kosztem uzyskania przychodu. W niniejszej sprawie dotyczy to również odsetek, gdyż nie są one wydatkiem na nabycie o którym mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Reasumując stwierdzić należy, że art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób jednoznaczny stanowi co może być uznane za koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości ich części lub udziału w nieruchomości. Przepis ten posługuje się pojęciem kosztu nabycia oraz udokumentowanych nakładów. Zatem, wyłącznie ww. koszty mogą zostać uznane przez Wnioskodawczynię za koszt uzyskania przychodu. Koszt nabycia, co do zasady określa umowa notarialna sprzedaży, na podstawie której stała się współwłaścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia bez wątpienia jest zatem cena jaką Wnioskodawczyni zapłaciła zbywcy za nieruchomość będącą przedmiotem sprzedaży, niezależnie od tego czy zakup nieruchomości jest sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodziły z oszczędności nabywcy. Ponadto kosztem nabycia mogą być koszty notarialne, czyli wydatki związane ze sporządzeniem aktu notarialnego związanego z nabyciem nieruchomości, w tym również wydatek na zapłatę podatku od czynności cywilnoprawnych. Do kosztów uzyskania przychodów możemy zaliczyć udokumentowane nakłady zwiększające wartość nieruchomości. Kosztem nabycia nie jest natomiast kwota odsetek od kredytu zaciągniętego na nabycie sprzedanej nieruchomości.

Dochodem podlegającym opodatkowaniu będzie różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia nieruchomości ustalona zgodnie z art. 19 ww. ustawy a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

Dochód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Powyższe oznacza, że na Wnioskodawczyni spoczywa obowiązek rozliczenia transakcji odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w 2012 r., poprzez złożenie zeznania PIT-36 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2012 r., które należy złożyć do końca kwietnia 2013 r. Wnioskodawczyni będzie obowiązana wykazać zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu odpłatnego zbycia w pozycji 193 lub 194 formularza PIT-36.

Dodatkowo należy wyjaśnić, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wydając interpretację w trybie ww. przepisu tut. organ nie dokonuje wyliczenia kwoty podatku z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ich części lub udziału w nieruchomości. W związku z tym Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów nie ustosunkował się do przedstawionych przez Wnioskodawczynię obliczeń.

Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Końcowo należy wyjaśnić, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, a zatem wywierają skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni współmałżonka.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.