IPTPB2/415-7/12-2/AK - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, ustalonego w decyzji administracyjnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2012 r. (data wpływu 3 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 20 września 1971 r. Wnioskodawca kupił działkę budowlaną o powierzchni 588 m ² na umowę za XXX zł W dniu 21 września 2001 r. na podstawie postanowienia Sąd Rejonowy Wydział Cywilny stwierdził, że Wnioskodawca nabył przez zasiedzenie własność nieruchomości. W 2008 r. zostało wszczęte postępowanie wywłaszczeniowe. W wyniku tego postępowania w 2011 r. została wydana decyzja o wywłaszczeniu części działki o powierzchni 77 m ² pod drogę publiczną. Kolejną decyzją ustalono kwotę odszkodowania na XXX zł, w tym: za grunt XXX zł, składniki budowlane XXX zł i rośliny XXX zł. Pieniądze wpłynęły na rachunek bankowy Wnioskodawcy w grudniu 2011 r. Ww. kwotę odszkodowania Wnioskodawca jest zmuszony przeznaczyć na wykonanie ogrodzenia części działki, podłączenia się do wodociągu miejskiego i kanalizacji (miał własne szambo) oraz odtworzenia pasa zieleni chroniącego przed spalinami i zanieczyszczeniami z drogi publicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana przez Wnioskodawcę kwota za wywłaszczenie części nieruchomości pod drogę publiczną w formie odszkodowania podlega zwolnieniu podatkowemu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych muszą być spełnione łącznie oba warunki tj. okres użytkowania krótszy niż 2 lata i odszkodowanie wyższe o określony procent od ceny nabycia, by zwolnienie nie przysługiwało. W przypadku gdy spełniony będzie tylko jeden warunek wówczas zwolnienie wg Wnioskodawcy będzie przysługiwało.

W Jego przypadku okres użytkowania nieruchomości jest dłuższy niż 2 lata, a zatem przysługuje zwolnienie podatkowe, które ma uzasadnione podstawy prawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione z opodatkowania są przychody z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości nabył jej własność w okresie dwóch lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Analiza zacytowanego przepisu prowadzi do wniosku, że przedmiotowe zwolnienie nie będzie przysługiwało jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo żaden z nich, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Zasady dotyczące ograniczenia lub pozbawienia praw do nieruchomości oraz przekazywania nieruchomości na cele publiczne, reguluje ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651).

W myśl art. 112 ust. 1 ww. ustawy, przepisy rozdziału 4 tej ustawy (wywłaszczanie nieruchomości) stosuje się do nieruchomości położonych, z zastrzeżeniem art. 122a, art. 124b, art. 125 i art. 126, na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele publiczne albo do nieruchomości, dla których wydana została decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Zgodnie z art. 112 ust. 2 cyt. ustawy wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości. Wywłaszczenie nieruchomości może być dokonane, jeżeli cele publiczne nie mogą być zrealizowane w inny sposób niż przez pozbawienie albo ograniczenie praw do nieruchomości, a prawa te nie mogą być nabyte w drodze umowy (art. 112 ust. 3 ww. ustawy). Celami publicznymi, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, jest wydzielanie gruntów pod drogi publiczne i drogi wodne, budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji.

W analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca w 2001 r. nabył w drodze zasiedzenia nieruchomość, której część w 2011 r. została wywłaszczona pod budowę drogi publicznej.

W grudniu 2011 r. Wnioskodawca otrzymał ustalone w drodze decyzji odszkodowanie.

Skoro zatem od nabycia w drodze zasiedzenia (2001 r.), do dnia wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego (2008 r.), upłynęło ponad 2 lata, nie będzie spełniony pierwszy warunek wyłączający zastosowanie przedmiotowego zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, na podstawie przestawionego stanu faktycznego i brzmienia przepisu art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać, że przychód Wnioskodawcy uzyskany z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.