IPTPB2/415-689/13-4/KKu - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków poniesionych w związku z podejmowaniem działań na rynku Forex, dotyczących zakupu sprzętu komputerowego, biurowego, publikacji książkowych, prasowych, elektronicznych, wyposażenia biurowego, usługi łącza internetowego, a także wydatków związanych z udziałem w konferencjach i szkoleniach.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych transakcji na rynku Forex:

* w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów sprzętu komputerowego, biurowego, publikacji książkowych, prasowych, elektronicznych, wyposażenia biurowego, ciągłego łącza internetowego, serwis sprzętu komputerowego i biurowego, udział w seminariach i szkoleniach tematycznych, paliwa związanego z dojazdem na szkolenia i zakwaterowania (pobytu) na tych szkoleniach - jest nieprawidłowe

* w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów oprogramowania do handlu - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2013. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych transakcji na rynku Forex.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.). Pismem z dnia 8 stycznia 2014 r., znak IPTPB2/415-689/13-2/KKu, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 9 stycznia 2014 r. (skutecznie doręczono 14 stycznia 2014 r.). W dniu 17 stycznia 2014 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 16 stycznia 2014 r.).

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od kilku lat zajmuje się obrotem papierami wartościowymi, instrumentami finansowymi oraz gra na rynku Forex, przy czym to właśnie Forex dominuje w Jego działalności. Wnioskodawca swoje działania wykonuje za pośrednictwem domów maklerskich. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z ww. czynnościami, a one same do tej pory traktowane były jako hobby. Jednak w sierpniu 2013 r. Wnioskodawca postanowił, że gra na rynku Forex oraz pozostały obrót inwestycyjny, będą stanowić główne źródło utrzymania i dochodu Wnioskodawcy. Działalność Wnioskodawcy jest obciążona 19% podatkiem. Przychody, które Wnioskodawca uzyskuje, są pomniejszane o koszty uzyskania i wykazywane przez domy maklerskie na formularzu PIT 8C. Koszty uzyskania przychodu, wykazane w PIT 8C, są to jedynie prowizje i opłaty domu maklerskiego. Wnioskodawca ponosi również inne koszty, związane z Jego działalnością i niezbędne do jej poprawnego funkcjonowania i odnoszenia sukcesów, o których dom maklerski nie jest w stanie wiedzieć.

Koszty te nie są nigdzie wykazywane. Są to m.in.:

1. Sprzęt komputerowy

2. Sprzęt biurowy (drukarka, skaner, itp.)

3. Oprogramowanie do handlu

4. Publikacje książkowe, prasowe, elektroniczne itp.

5. Wyposażenie biurowe (art. papiernicze)

6. Ciągłe (stałe lub mobilne) łącze internetowe

7. Serwis sprzętu komputerowego i biurowego

8. Udział w seminariach i szkoleniach tematycznych

9. Paliwo związane z dojazdem na szkolenia lub inne koszty dojazdu

10. Zakwaterowanie

Koszty te i im podobne ponoszone są przez Wnioskodawcę, niektóre często, inne sporadycznie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca przedstawił następująco stan faktyczny:

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z obrotem na rynku Forex. Wnioskodawca dodał, ze w pierwszej wersji wniosku używał terminu działalność jako słowa (części mowy) wyrażającej wykonywanie czynności związanych z obrotem na rynku Forex.

Wnioskodawca swoje działania na rynku finansowym realizuje w sposób ciągły i strategiczny, wykonuje je na własny rachunek i we własnym imieniu, na podstawie umów z domami maklerskimi, świadczącymi usługi dostępu do transakcji na rynkach finansowych. Konsekwencje finansowe poczynań Wnioskodawcy bywają różne (zysk/strata kapitału początkowego), jednak realizując ciągłą strategię Wnioskodawca pragnie przewyższać transakcje zyskowne nad stratnymi. Jako, że inwestycje na rynkach finansowych obarczone są ryzykiem (Wnioskodawcy może przynieść zysk lub stratę), jest On ciągle narażony na ryzyko w postaci utraty kapitału początkowego. Koszty związane z działaniami Wnioskodawcy można podzielić na dwie grupy, takie, o których wiedzą domy maklerskie prowadzące rachunek inwestycyjny (prowizje, opłaty itp.) i takie, o których domy maklerskie nie wiedzą. Na koniec roku inwestor rozliczany jest na podstawie PIT 8C, który dom maklerski wystawia zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą (czyli uwzględniając przychody inwestora oraz koszty - jednak tylko te koszty, które są mu znane - prowizje, opłaty pobierane od inwestora). Koszty, o których pisze Wnioskodawca są ponoszone, jednak nie są w żaden sposób rozliczone z dochodem, dlatego Wnioskodawca chciałby mieć taką możliwość. Wnioskodawca nie prosi o zezwolenie na odliczanie kosztów od dochodu, tylko o wydanie opinii na ten temat, uwzględniając Jego rozważania i przychylenie się do nich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może odliczać od dochodu na koniec roku podatkowego wyżej wymienione koszty.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany przez Niego stan faktyczny, w którym się znajduje, pozwala na odliczanie od dochodu kosztów, które wymienił Wnioskodawca i im podobnych. Są to rzeczy bądź czynności, które bezpośrednio są związane z odnoszeniem sukcesów finansowych na rynkach kapitałowych.

Ad. 1 i 2.

Komputery i sprzęt biurowy stanowią główne narzędzia pracy oraz dokumentacji podjętych działań.

Ad. 3.

Istnieją płatne systemy transakcyjne wspomagające i usprawniające działalność.

Ad. 4.

Publikacje tematyczne w formie elektronicznej, broszurowej, gazetowej, książkowej bywają często zupełnie darmowe, ale równie często dość kosztowne.

Ad. 6.

Do tego typu działalności, konieczne jest wykupienie miejsca na serwerze zewnętrznym lub stałe szybkie łącze internetowe.

Ad. 8, 9, 10.

Zdarzają się organizowane seminaria i spotkania podnoszące kwalifikacje. Przybierają one postać odpłatnych lub darmowych. Ale nawet jeśli samo spotkanie jest darmowe, rzadko (a do tej pory nigdy się nie trafiło) organizowane jest blisko miejsca zamieszkania Wnioskodawcy. Wszystkie koszty, o których mowa Wnioskodawca jest w stanie i będzie rzetelnie dokumentował i na koniec roku, na prośbę Urzędu Skarbowego Wnioskodawca będzie w stanie przedstawić dowody zakupów oraz wyjaśnić dlaczego dany koszt został poniesiony.

Wnioskodawca, stwierdzając, że ponoszone przez Niego koszty są związane z działalnością Wnioskodawca powołuje się na zapis prawny: art. 22 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mówi: cyt."Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23". Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, zdaniem Wnioskodawcy bez wątpienia są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów, bowiem według Wnioskodawcy komputery i sprzęt biurowy stanowią główne narzędzia pracy i służą do dokumentowania transakcji, niektóre systemy transakcyjne pomagające przeprowadzać działania są płatne. Publikacje tematyczne, miejsca na serwerach internetowych lub spotkania naukowe często bywają kosztowne oraz trzeba na nie dojechać, a to właśnie dzięki nim możliwe jest zdobywanie stosownej wiedzy i umiejętności do osiągania przychodów na rynkach finansowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie skutków podatkowych transakcji na rynku Forex:

* w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów sprzętu komputerowego, biurowego, publikacji książkowych, prasowych, elektronicznych, wyposażenia biurowego, ciągłego łącza internetowego, serwis sprzętu komputerowego i biurowego, udział w seminariach i szkoleniach tematycznych, paliwo związane z dojazdem na szkolenia i zakwaterowania (pobytu) na tych szkoleniach - jest nieprawidłowe

* w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów oprogramowania do handlu - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Przychód w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych powstaje w momencie realizacji praw wynikających z tych instrumentów, o czym stanowi art. 17 ust. 1b ustawy.

Przez pochodne instrumenty finansowe zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ww. ustawy, rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy - instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

W związku z powyższym przychód z transakcji na rynku Forex uznać należy za przychód ze źródła przychodów określonego w powołanym wyżej przepisie art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych t.j. z kapitałów pieniężnych.

Sposób opodatkowania dochodów z tego źródła został regulowany w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 3 tej ustawy dochód ten ustala się jako różnicę między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy, osiągnięta w roku podatkowym.

Jednocześnie w myśl art. 30b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 art. 30b stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 30b ust. 5 ww. ustawy dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ustawy rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, t.j. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m.in. z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Aby móc zrealizować ten obowiązek, podatnik winien dysponować stosownymi informacjami dotyczącymi uzyskanych przychodów i poniesionych tytułem ich uzyskania kosztów. Zgromadzenie tych danych powinno następować w oparciu o informacje roczne sporządzane i wysyłane podatnikowi przez podmioty, za pośrednictwem których uzyskuje on te dochody.

Obowiązek sporządzania takich informacji został przewidziany w art. 39 ust. 3 wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej są obowiązane w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 (m.in. dochody z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających), sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od kilku lat zajmuje się obrotem papierami wartościowymi, instrumentami finansowymi oraz gra na rynku Forex, przy czym to właśnie Forex dominuje w Jego działalności. Wnioskodawca swoje działania wykonuje za pośrednictwem domów maklerskich. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z ww. czynnościami, a one same do tej pory traktowane były jako hobby. Jednak w sierpniu 2013 r. Wnioskodawca postanowił, że gra na rynku Forex oraz pozostały obrót inwestycyjny, będą stanowić główne źródło utrzymania i dochodu Wnioskodawcy. Działalność Wnioskodawcy jest obciążona 19% podatkiem. Przychody, które Wnioskodawca uzyskuje, są pomniejszane o koszty uzyskania i wykazywane przez domy maklerskie na formularzu PIT 8C. Koszty uzyskania przychodu, wykazane w PIT 8C, są to jedynie prowizje i opłaty domu maklerskiego. Wnioskodawca ponosi również inne koszty, związane z Jego działalnością i niezbędne do jej poprawnego funkcjonowania i odnoszenia sukcesów, o których dom maklerski nie jest w stanie wiedzieć.

Koszty te nie są nigdzie wykazywane. Są to m.in.:

1. Sprzęt komputerowy

2. Sprzęt biurowy (drukarka, skaner, itp.)

3. Oprogramowanie do handlu

4. Publikacje książkowe, prasowe, elektroniczne itp.

5. Wyposażenie biurowe (art. papiernicze)

6. Ciągłe (stałe lub mobilne) łącze internetowe

7. Serwis sprzętu komputerowego i biurowego

8. Udział w seminariach i szkoleniach tematycznych

9. Paliwo związane z dojazdem na szkolenia lub inne koszty dojazdu

10. Zakwaterowanie

Koszty uzyskania przychodu z tytułu transakcji na rynku Forex zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 3 Wnioskodawca winien określić na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten w sposób jednoznaczny określa jakie wydatki podatnik uzyskujący przychód z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających może zaliczyć w koszty uzyskania tychże przychodów. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zatem koszty, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy należy potrącić w momencie zbycia pochodnych instrumentów finansowych, realizacji praw z nich wynikających lub rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów.

W świetle powyższego, do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających można zaliczyć wyłącznie wydatki związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych. Zatem w rozumieniu omawianego przepisu koszty te będą stanowiły wyłącznie wydatki celowe i bezpośrednio związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych.

Brak jest natomiast powodu aby koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających ustalać w oparciu o art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a nie o przepis szczególny tj. art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy. Unormowanie art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy ma charakter szczególny w odniesieniu do przepisów ogólnych regulujących problematykę kosztów uzyskania przychodów, w tym przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przesądził o tym sam ustawodawca, jednoznacznie w art. 30b ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazując w jaki sposób i na podstawie jakich przepisów dopuszczalne jest ustalanie dochodu do opodatkowania. Tym samym w przypadku uzyskania przychodu ze źródła określonego w art. 30b ust. 2 pkt 3 kosztami mogą być tylko wydatki określone na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy. Koszty, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy należy potrącić w momencie zbycia pochodnych instrumentów finansowych, realizacji praw z nich wynikających lub rezygnacji z realizacji z praw wynikających z tych instrumentów. Wbrew zatem stanowisku Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż pierwszeństwo ma tutaj art. 23 ust. 1 pkt 38a tej ustawy.

Tak więc, za koszty uzyskania przychodów z transakcji na rynku Forex podlegające wykazaniu w zeznaniu PIT-38 uznać można na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy wyłącznie poniesione, celowe, bezpośrednie i właściwie udokumentowane wydatki związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych.

Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających można zaliczyć wydatki z tym związane a więc prowizję od zawieranych transakcji pobieraną przez dom maklerski oraz opłaty domu maklerskiego.

Nie mieszczą się zaś w pojęciu kosztów uzyskania przychodów z transakcji Forex wydatki pośrednio służące nabyciu walorów kapitałowych lub wykazujące znikomy nawet pośredni związek z nabyciem. Nie będą więc takimi wydatkami koszty materiałów edukacyjnych (np. publikacje książkowe, prasowe, elektroniczne), seminariów, szkoleń, w tym koszty dojazdu i pobytu (zakwaterowania) na tych seminariach/szkoleniach.

Istotne będą tylko te koszty które podatnik poniósł przy dokonywaniu zakupu i w trakcie tych czynności, a więc zajmowania pozycji tzn. koszty bezpośrednio związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych. Bezpośredniość związku musi być bowiem rozumiana ściśle. Należy odróżnić wydatki związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych a więc z zajmowaniem pozycji, od wydatków służących np. poszerzaniu ogólnej wiedzy podatnika w danej dziedzinie.

Przychód jaki Wnioskodawca uzyskuje z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, opodatkowany na podstawie cyt. wyżej art. 30b ww. ustawy, może być jedynie pomniejszony o koszty wymienione w tym artykule, czyli koszty związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych rozumianych także jako ich uruchomienie. Tymczasem koszty materiałów edukacyjnych (publikacje książkowe, prasowe, elektroniczne), seminariów, szkoleń, w tym koszty dojazdu i pobytu (zakwaterowania) na tych seminariach/szkoleniach.) nie są związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych, lecz pozwalają Wnioskodawcy pogłębiać wiedzę z zakresu inwestowania, którą może wykorzystać nie tylko przy swoich inwestycjach na rynku Forex. Jest to ogólna wiedza z danej dziedziny, która służyć może Wnioskodawcy przy całej jego działalności inwestycyjnej a nie tylko przy konkretnych transakcjach na rynku Forex. Zdobyta wiedza pozwoli Wnioskodawcy na podejmowanie również innych decyzji związanych z rozwojem zawodowym i podnoszeniem atrakcyjności na rynku zatrudnienia. Pojęcia kosztów nie można wykorzystywać dla uzasadnienia rozwoju osobistego Wnioskodawcy i zdobywania ogólnej wiedzy w danej dziedzinie. Stąd ustawodawca katalog kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających zamknął w art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ograniczając go do wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych.

Do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca może zaliczyć oprogramowanie do handlu, pod warunkiem, że oprogramowanie to wykorzystywane jest wyłącznie w celu prowadzenia transakcji na rynku Forex. W przeciwnym wypadku bowiem, tj. gdyby wskazane oprogramowanie wykorzystywane było także w innych celach, przedmiotowy wydatek mógłby zostać zaliczony do kosztów podatkowych wyłącznie w części ustalonej w proporcji, w jakiej pozostaje faktyczne użytkowanie oprogramowania wykorzystywanego do zawierania transakcji walutowych. Natomiast niemożność ustalenia rzeczywistej kwoty wydatku związanego z przychodem z tych transakcji pozbawiłaby podatnika możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

W koszty uzyskania przychodów Wnioskodawca nie może zaliczyć wydatków na zakup sprzętu komputerowego i biurowego, w tym także serwis sprzętu komputerowego i biurowego, wyposażenia biurowego - odnośnie których Wnioskodawca nie zajął własnego stanowiska (ad. 5 i ad. 7), a także wydatków na ciągłe (stałe lub mobilne) łącze internetowe.

W odniesieniu do tych wydatków nie można jednoznacznie stwierdzić, że komputer, sprzęt biurowy, wyposażenie biurowe oraz łącze internetowe wykorzystywane będą przez Wnioskodawcę wyłącznie w związku z prowadzonymi transakcjami na rynku Forex.

Istotną przesłanką zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest więc zaistnienie związku przyczynowo - skutkowego między tymi wydatkami a osiągniętym przychodem.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca może pomniejszyć przychód z tytułu zawieranych transakcji na rynku Forex o następujące koszty: prowizje od zawieranych transakcji pobierane przez dom maklerski oraz opłaty domu maklerskiego a także koszt oprogramowania do handlu, pod warunkiem, że oprogramowanie to wykorzystywane jest wyłącznie w celu prowadzenia transakcji na rynku Forex. Kosztami uzyskania przychodu nie mogą być natomiast: sprzęt komputerowy i biurowy, w tym także serwis sprzętu komputerowego i biurowego, wyposażenie biurowe a także ciągłe (stałe lub mobilne) łącze internetowe oraz publikacje książkowe, prasowe, elektroniczne, udział w seminariach i szkoleniach tematycznych, paliwo związane z dojazdem na szkolenia i zakwaterowanie (pobyt) na tych szkoleniach.

Podkreślenia wymaga fakt, że ww. wydatki muszą być właściwie udokumentowane oraz, że to na podatniku spoczywa ciężar wykazania istnienia związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Jednocześnie należy nadmienić, że wykazanie związku poniesionych wydatków z działalnością inwestycyjną na rynku Forex oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Interpretację indywidualną wydaje się bowiem wyłącznie w oparciu o stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony przez wnioskodawcę, natomiast w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ prowadzi postępowanie dowodowe w celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego, który rzeczywiście zaistniał.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ wydający niniejszą interpretację podkreśla, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego, który wystąpił w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.