IPTPB2/415-687/13-5/KSM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 grudnia 2013 r. (data wpływu 24 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) - PIT-39 oraz jego ewentualnej korekty (pytanie nr 3) - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 12 grudnia 2013 r., Nr IPTPB2/415-687/13-2/KSM, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, wystąpił do Wnioskodawczyni o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 19 grudnia 2013 r., natomiast w dniu 24 grudnia 2013 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 22 grudnia 2013 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku.

Stan faktyczny:

W dniu 29 lipca 2006 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. Między małżonkami istnieje ustawowa majątkowa wspólność małżeńska.

W dniu 17 marca 2009 r. Wnioskodawczyni dostała w darowiźnie od rodziców działkę w W. Następnie w dniu 19 marca 2009 r. Wnioskodawczyni darowała mężowi połowę przedmiotowej działki, w konsekwencji czego, małżonkowie mieli po #189; udziału we współwłasności. Na wspomnianej działce wybudowali dom. Aby uniknąć sytuacji, w której małżonkowie mają po #189; udziału we współwłasności, w dniu 13 sierpnia 2013 r. rozszerzyli z mężem wspólność majątkową na składniki majątków odrębnych, polegającą na włączeniu ich do majątku wspólnego. Wnioskodawczyni wskazała, że chodziło o to, aby mieć wspólność majątkową małżeńską (takie też było zamierzenie darowizny dla męża).

W dniu 30 sierpnia 2013 r. małżonkowie sprzedali dom. Nie była to sprzedaż z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Sprzedaż nastąpiła przed upływem okresu 5 lat i jest opodatkowana podatkiem 19% (dochód). Wnioskodawczyni wskazała, że będzie korzystała z ulgi mieszkaniowej, aby uniknąć zapłaty 19% podatku od dochodu ze sprzedaży nieruchomości w W.

Dodatkowo podała, że poniosła następujące wydatki na własne cele mieszkaniowe (środki pochodziły z odpłatnego zbycia nieruchomości w W., o której pisała na wstępie):

* w dniu 9 września 2013 r. wraz z mężem Wnioskodawczyni kupiła działkę budowlaną w B., na podstawie aktu notarialnego, na której małżonkowie wybudują dom. Działkę kupiono na zasadzie współwłasności małżeńskiej;

* zakup projektu budowlanego domu;

* zakup materiałów budowlanych, które zostaną wykorzystane pod budowę domu w B., takich jak: (bloczki betonowe, cegły do budowy ścian zewnętrznych i wewnętrznych, stal zbrojeniową, okna dachowe, rynny dachowe, dachówkę ceramiczną, akcesoria dachowe, materiały do wykonania instalacji elektrycznej w domu: kable, skrzynka elektryczna z osprzętem, kominy, palne i wentylacyjne).

Zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wskazała, że wydatki na własne cele mieszkaniowe poniesione do tej pory nie pokrywają w pełni połowy kwoty przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości w W. W związku z czym będzie Ona ponosiła kolejne wydatki na własne cele mieszkaniowe, z pieniędzy pochodzących ze sprzedaży domu w W. Aby uzyskać tą kwotę Wnioskodawczyni wskazała, że wydatki będą ponoszone na budowę domu w B. i będą to:

* zapłata za usługi budowlane (wykonanie fundamentów, wymurowanie ścian i wykonanie stropów, wykonanie pokrycia dachowego, wykonanie instalacji elektrycznej w domu, wykonanie instalacji hydraulicznej w domu, wykonanie tynków, wykonanie wylewek, wykonanie gładzi ścian wewnętrznych domu, malowanie, montaż okien, montaż drzwi, kładzenie płytek, wykonanie schodów, położenie podłóg, wykonanie ocieplenia domu);

* zakup kolejnych materiałów koniecznych do wykonania wyżej wymienionych usług (piasek, cement, wapno, beton do fundamentów i stropów, materiały ochronne do fundamentów, więźba dachowa, materiały do ocieplenia domu: styropian, kleje, siatki, struktura; wełna do ocieplenia poddasza, materiały i urządzenia niezbędne do wykonania instalacji hydraulicznej i OC: piec, rury, CO, grzejniki, zawory, głowice termostatyczne, pompy, rozdzielacze, stacja uzdatniania wody; okna, drzwi wejściowe do domu, drzwi wewnętrzne, płyty gipsowo-kartonowe, stelaże do płyt gipsowo-kartonowych, gładzie do ścian, farby, płytki, panele, deski podłogowe, tynki strukturalne parapety zewnętrzne i wewnętrzne, deska elewacyjna, kamień elewacyjny, balustrady balkonowe, wanny, kabiny prysznicowe, ceramikę łazienkową: zlew, wc, materiały do wykonania instalacji alarmowej, wkład kominkowy).

Wnioskodawczyni wskazała, że faktury/rachunki na materiały/usługi wymienione powyżej będą ponoszone z majątku wspólnego pochodzącego ze sprzedaży nieruchomości w W. i wystawione będą następująco:

* tylko na imię i nazwisko Wnioskodawczyni;

* tylko na imię i nazwisko męża Wnioskodawczyni;

* wspólnie na Wnioskodawczynię i Jej męża.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

1. Czy zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można uznać, że zgodnie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, cały przychód ze sprzedaży nieruchomości w W. w wysokości połowy ceny sprzedaży, przeznaczając na wspólny cel mieszkaniowy z mężem, tj. zakup działki budowlanej na zasadzie współwłasności małżeńskiej wB. i budowę domu na tej działce (zakup materiałów i usług wymienionych w części G, poz. 68), będzie mógł w pełni skorzystać ze zwolnienia w ramach ww. artykułów.

2. Czy zgodnie z opisanym stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym, potwierdzeniem wydatków na własne cele mieszkaniowe (wymienionych w części G, poz. 68) ze środków pochodzących z odpłatnego zbycia nieruchomości w W. są/będą:

* akt notarialny, z którego wynika kwota równa wartości połowy działki, którą Wnioskodawczyni zakupiła pod budowę domu w B. na zasadzie współwłasności małżeńskiej;

* faktury/rachunki wystawione na materiały i usługi (wymienione w części G, poz. 68) na imię i nazwisko Wnioskodawczyni;

* faktury/rachunki wystawione na materiały i usługi (wymienione w części G, poz. 68) na imię i nazwisko Wnioskodawczyni i Jej męża;

* faktury/rachunki wystawione na materiały i usługi (wymienione w części G, poz. 68) na imię i nazwisko męża Wnioskodawczyni

oraz jaką część wartości faktur/rachunków Wnioskodawczyni będzie mogła zaliczyć do swojej kwoty wydanej na własny cel mieszkaniowy.

* Czy zgodnie z opisanym stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym, w PIT-39 Wnioskodawczyni może zadeklarować kwotę niższą (kwotę którą przeznaczy na cele mieszkaniowe), niż połowa ceny sprzedaży nieruchomości w W., aby od reszty kwoty niezadeklarowanej w PIT-39 od razu zapłacić 19% podatek, tak aby po 2 latach nie trzeba było płacić odsetek, gdyby Wnioskodawczyni nie uzyskała jednak całej kwoty równej połowie ceny sprzedaży nieruchomości w W.... Czy gdyby okazało się, że wyda i udokumentuje pełną kwotę, równą połowie ceny sprzedaży nieruchomości w W., a zapłaciłaby podatek, w związku z zadeklarowaniem niższej kwoty to czy będzie mogła złożyć korektę i odzyskać pieniądze.

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie nr 3. Natomiast wniosek w zakresie odpowiedź na pytań nr 1 i 2 zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, może Ona zadeklarować kwotę niższą, niż połowa ceny sprzedaży nieruchomości w W. i od reszty od razu zapłacić podatek. Formularz PIT-39 daje taką możliwość. Uważa również, że gdyby jednak okazało się po 2 latach, że uda się Wnioskodawczyni wydać całą kwotę i ją udokumentować, a pieniądze będą pochodziły tylko ze sprzedaży domu to będzie Ona mogła złożyć korektę i odzyskać zapłacony wcześniej podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i forma ich nabycia.

Wyjaśnić należy, że ustawodawca w cytowanym powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posługuje się terminem nabycie. Termin "nabycie" oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Tak więc nabycie rozumiane jest jako uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa). Zatem, należy stwierdzić, że przez pojęcie "nabycie" użyte w ww. artykule, należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 29 lipca 2006 r. Wnioskodawczyni zwarła związek małżeński. Między małżonkami istnieje ustawowa wspólność majątkowa. W dniu 17 marca 2009 r. Wnioskodawczyni dostała w darowiźnie od rodziców działkę w W. Następnie w dniu 19 marca 2009 r. Wnioskodawczyni darowała mężowi połowę przedmiotowej działki, w konsekwencji czego małżonkowie mieli po #189; udziału we współwłasności. Na wspomnianej działce wybudowali dom. Następnie w dniu 13 sierpnia 2013 r. rozszerzyli z mężem wspólność majątkową na składniki majątków odrębnych, polegającą na włączeniu ich do majątku wspólnego. W dniu 30 sierpnia 2013 r. małżonkowie sprzedali dom. Nie była to sprzedaż z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni wskazała, że będzie korzystała z ulgi mieszkaniowej aby uniknąć zapłaty 19% podatku od dochodu ze sprzedaży nieruchomości w W. Dodatkowo podała, że poniosła wydatki na własne cele mieszkaniowe (środki pochodziły z odpłatnego zbycia nieruchomości w W.). Ponadto wskazała, że poniesione do tej pory wydatki nie pokrywają połowy kwoty przychodu, uzyskanej z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w W. W związku z czym będzie Ona ponosiła kolejne wydatki na własne cele mieszkaniowe ze środków uzyskanych z ww. tytułu.

Przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), w szczególności zaś Działu III, Tytułu I Księgi drugiej tej ustawy wskazują, że nabycie własności może nastąpić m.in. poprzez jej przeniesienie w wyniku umowy, zasiedzenie bądź też w wyniku innych zdarzeń.

Stosownie do art. 888 § 1 ww. ustawy, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności winna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu a obdarowany darowiznę przyjmuje. Z tą datą darczyńca traci własność nieruchomości.

Zauważyć również należy, że zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 2 ww. ustawy). Ponadto ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego, nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzenia udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Istotne jest przy tym ustalenie, czy włączenie działki stanowiącej majątek osobisty małżonka do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową stanowiło jej nabycie przez drugiego małżonka. Zgodnie z art. 47 § 1 zd. 1 ww. ustawy, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa), przy czym do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów art. 49-511 (art. 48 ww. ustawy). Wynika z tego, że na podstawie umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonkowie mogą włączyć do majątku wspólnego nieruchomość, która została wcześniej (w przeszłości) nabyta do majątku osobistego jednego z małżonków - jak miało to miejsce w niniejszej sprawie.

Wyjaśnić należy, że w chwili otrzymania darowizny - w dniu 19 marca 2009 r. - Wnioskodawczyni dysponowała całą nieruchomością, która wchodziła w skład Jej majątku odrębnego. Z uwagi jednak na fakt przekazania mężowi darowizny, której przedmiotem był udział #189; w nieruchomości mieszącej się w W., doszło do zbycia ww. udziału w nieruchomości, który od tej chwili wszedł do majątku osobistego (odrębnego) małżonka Wnioskodawczyni. Natomiast rozszerzenie w dniu 13 sierpnia 2013 r. wspólności majątkowej małżeńskiej doprowadziło w konsekwencji do nabycia przez Wnioskodawczynię udziału w części nieruchomości, który został wcześniej nabyty przez męża Wnioskodawczyni do jego majątku osobistego.

Zatem stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość w dwóch datach, tj.:

Z uwagi na powyższe, w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzemieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosowanie do art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy lub praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30 ust. 5 ww. ustawy).

Podkreślić trzeba, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania (nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa) dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa wyłącznie na wskazane w ustawie (art. 21 ust. 25 ww. ustawy) cele mieszkaniowe. Ustawodawca formułując przedmiotowe zwolnienie w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania przychodu.

Należy wyjaśnić też, że zwolnienie obejmować może taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych na własne cele mieszkaniowe wydatków w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. Jeżeli przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Dochód ze sprzedaży mieszkania winien być więc opodatkowany 19% podatkiem dochodowym, chyba że spełnione zostaną przesłanki do skorzystania ze zwolnienia o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131, gdy wnioskodawca wydatkuje uzyskane środki na własne cele mieszkaniowe.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Z powyższego wynika więc konieczność złożenia zeznania oraz uwzględnienia w nim nie tylko dochodów podlegających opodatkowaniu, ale również dochodów zwolnionych od podatku. Zatem, zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-39 obowiązany jest złożyć nawet ten podatnik, który w całości przeznaczy środki uzyskane z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw, o których mowa, na cele mieszkaniowe uprawniające do skorzystania ze zwolnienia od podatku.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni planuje zadeklarować na własne cele mieszkaniowe kwotę niższą niż ta, którą uzyskała z odpłatnego zbycia nieruchomości, a od pozostałej części zapłacić podatek.

Mając jednak na uwadze powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni ma możliwość zadeklarowania niepełnej kwoty uzyskanej z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, na własne cele mieszkaniowe, przy czym od pozostałej kwoty powinna odprowadzić 19% podatek dochodowy płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy (w przedmiotowej sprawie za 2013 r.), w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Ponadto, Wnioskodawczyni wskazała, że może zaistnieć sytuacja, w której po złożeniu ww. zeznania podatkowego wydatkuje Ona na własne cele mieszkaniowe pozostałą kwotę przychodu uzyskaną z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy regulujące zasady uprawniające do skorygowania deklaracji oraz jej wymogi formalne zawarte są w art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.).

Z treści § 1 ww. artykułu wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 ww. ustawy).

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji oraz z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty. Korektę zeznania podatkowego należy składać wyłącznie na odpowiednich formularzach tj. obwiązujących przy rozliczaniu podatku za dany rok.

Podkreślić trzeba, że przy korekcie deklaracji należy uwzględnić przepisy dotyczące przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zgodnie z art. 70 § 1 ww. ustawy, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. To oznacza, że nie można skutecznie złożyć korekty zeznania, z którego wynikające zobowiązanie podatkowe już się przedawniło.

Z kolei stosownie do art. 75 § 1 powyższej ustawy, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1 lit. a powyższego przepisu wynika, że uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej.

Natomiast na podstawie art. 77 § 1 pkt 6 ww. ustawy, nadpłata podlega zwrotowi w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wraz ze skorygowanym zeznaniem, w przypadkach o których mowa w art. 75 § 3, lecz nie wcześniej niż w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania rocznego. Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 cyt. ustawy, podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że istnieje możliwość złożenia korekty zeznania podatkowego PIT-39 wraz z wnioskiem o stwierdzeniu nadpłaty. Wskazać trzeba, że skoro podatnik ma obowiązek złożenia korekty zeznania jeśli skorzystał ze zwolnienia z opodatkowania dochodu, a następnie nie dopełnił warunków zwolnienia, to tym bardziej ma prawo złożyć korektę, jeśli zapłacił podatek a w ustawowym terminie wydatkował jednak cały przychód na własne cele mieszkaniowe pomimo wskazania niższej kwoty, przeznaczonej na własne cele mieszkaniowe, którą zawarł wcześniej w pierwotnej deklaracji.

Zatem, w przypadku przeznaczenia przez Wnioskodawczynię pozostałej kwoty przychodu uzyskanej z odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe, Wnioskodawczyni będzie miała prawo wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, składając równocześnie korektę zeznania podatkowego (PIT-39). Podkreślić jednak należy, że zwrot będzie zasadny tylko wtedy, gdy Wnioskodawczyni rzeczywiście w ciągu dwóch lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie tj. do końca 2015 r. wydatkuje środki uzyskane z odpłatnego zbycia nieruchomości mieszącej się w W., na cele wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.