IPTPB2/415-636/11-4/KO - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku bez daty (data wpływu 19 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2011 r. (data wpływu 2 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 19 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 22 listopada 2011 r., Nr IPTPB2/415-636/11-2/KO, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 25 listopada 2011 r., natomiast w dniu 2 grudnia 2011 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 26 listopada 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 5 grudnia 1996 r. w drodze darowizny Wnioskodawca otrzymał wraz z żoną od Jej matki do wspólności ustawowej, nieruchomość o obszarze 4,38 ha (cztery hektary trzydzieści osiem arów) wraz z zabudowaniami: budynkiem mieszkalnym murowanym parterowym o pow. 80 m ^2, oborą murowaną i stodołą drewnianą.

W dniu 29 kwietnia 2005 r. Sąd Okręgowy wydał wyrok, mocą którego rozwiązał przez rozwód związek małżeński Wnioskodawcy.

W dniu 26 listopada 2010 r. na podstawie aktu notarialnego Repetytorium A Wnioskodawca wraz z żoną dokonał darowizny na rzecz syna, małoletniego wydzieloną część o pow. 1,3845 ha z nieruchomości otrzymanej w drodze darowizny, pozostałą część w dniu 26 listopada 2010 r. na podstawie aktu notarialnego Repetytorium A dokonano podziału majątku dorobkowego w następujący sposób: Wnioskodawca na wyłączną własność otrzymał niezabudowaną nieruchomość gruntową o pow. 1,9648 ha, zaś żona na wyłączną własność nabyła zabudowaną nieruchomość gruntową o pow. działki 1,0213 ha wraz z zabudowaniami: budynkiem mieszkalnym murowanym parterowym o powierzchni 80 m ^2, oborą murowaną i stodołą drewnianą.

W najbliższym czasie Wnioskodawca chciałby dokonać sprzedaży części swojej działki. W związku z tym, czy w przypadku wyżej opisanej sprzedaży będzie zobowiązany odprowadzić podatek dochodowy od sprzedanej działki.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 25 listopada 2011 r., Wnioskodawca wskazał, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość otrzymanej nieruchomości w momencie podziału majątku mieści się w wartości udziału przysługującego we wspólnym majątku małżeńskim przed podziałem. Nieruchomość stanowiła w całości nieruchomość wchodzącą w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym i w związku ze sprzedażą nie utraciła charakteru rolnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży w 2011 r. bądź 2012 r. działki lub jej części wydzielonej Wnioskodawca będzie mógł zastosować zwolnienie z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, można zastosować zwolnienie z zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych wynikające z faktu, iż właścicielem nieruchomości jest od dnia 5 lutego 1996 r. to jest powyżej pięciu lat. Z przepisów wynika, że tylko zbycie przed upływem pięciu lat od nabycia zobowiązuje do odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Według opisanej sytuacji, Wnioskodawca był właścicielem nieruchomości powyżej pięciu lat, a fakt rozwodu i podziału majątku nie zmienił Jego statusu właściciela.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie ma właściwe ustalenie daty od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, tj. czy od końca roku kiedy nastąpiło pierwotne nabycie zbywanej nieruchomości, tj. od końca 1996 r., czy też od końca 2010 r., czyli od końca roku kiedy nastąpił podział majątku wspólnego.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność ustawowa ma charakter współwłasności łącznej (bezudziałowej). Ustanie współwłasności małżeńskiej powoduje przekształcenie współwłasności bezudziałowej we współwłasność w częściach ułamkowych i od tego momentu dopuszczalne jest zniesienie współwłasności.

Zgodnie z ogólną zasadą uregulowaną w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 42 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w dniu 5 grudnia 1996 r. w drodze darowizny Wnioskodawca otrzymał wraz z żoną od Jej matki do wspólności ustawowej, nieruchomość o obszarze 4,38 ha wraz z zabudowaniami: budynkiem mieszkalnym murowanym parterowym o pow. 80 m ^2, oborą murowaną i stodołą drewnianą. W dniu 29 kwietnia 2005 r. Sąd Okręgowy wydał wyrok, mocą którego rozwiązał przez rozwód związek małżeński Wnioskodawcy. W dniu 26 listopada 2010 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca wraz z żoną dokonał darowizny na rzecz małoletniego syna, wydzieloną część o pow. 1,3845 ha. Pozostałą część w dniu 26 listopada 2010 r. na podstawie aktu notarialnego, dokonano podziału majątku dorobkowego w następujący sposób: Wnioskodawca na wyłączną własność otrzymał niezabudowaną nieruchomość gruntową o pow. 1,9648 ha, zaś żona na wyłączną własność nabyła zabudowaną nieruchomość gruntową o pow. działki 1,0213 ha wraz z zabudowaniami: budynkiem mieszkalnym murowanym parterowym o pow. 80 m ^2, oborą murowaną i stodołą drewnianą. Wnioskodawca zamierza sprzedać działkę lub jej część. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej. Wartość otrzymanej nieruchomości w momencie podziału majątku wspólnego mieści się w wartości udziału przysługującego we wspólnym majątku małżeńskim przed podziałem. Podział ten był ekwiwalentny w naturze.

Mając na względzie przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, z którego wynika, że podział majątku był ekwiwalentny, za datę nabycia nieruchomości należy przyjąć 1996 r., tj. rok jej nabycia przez Wnioskodawcę w trakcie trwania wspólności ustawowej małżonków. Wobec powyższego bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, winien być liczony od końca 1996 r. Termin ten upłynął więc z dniem 31 grudnia 2001 r.

Zatem, biorąc pod uwagę obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, iż w związku z faktem, że sprzedaż nieruchomości, nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, sprzedaż ta nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie będzie rodzić obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywistego zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie tut. organ zauważa że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają zatem analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.