IPTPB2/415-516/11-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2011 r. (data wpływu 24 sierpnia 2011 r.) uzupełnionego pismem z dnia 1 grudnia 2011 r. (data wpływu 5 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu przy sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość jest:

* prawidłowe - w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodu wpłaty tytułem wkładu mieszkaniowego na nabycie lokatorskiego prawa do lokalu, które zostało przekształcone w prawo odrębnej własności lokalu mieszkaniowego,

* nieprawidłowe - w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodu pozostałych wydatków wskazanych we wniosku.

W dniu 24 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu przy sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), pismem z dnia 22 listopada 2011 r., Nr IPTPB2/415-516/11-2/MP, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Wezwanie wysłano w dniu 22 listopada 2011 r., natomiast w dniu 5 grudnia 2011 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź złożona na piśmie z dnia 1 grudnia 2011 r. (data nadania 2 grudnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 29 listopada 1999 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zawarli w drodze aktu notarialnego repertorium umowę sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego powierzchni za kwotę 55.000 zł. Wnioskodawca podaje, iż cyt. "w ramach rozliczenia tej sprzedaży uzyskaliśmy wraz z żoną od jego nabywców prawo do spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszczącego się przy ul. H. W wykonaniu wspomnianego aktu notarialnego nastąpiła wzajemna zamiana mieszkań. Wstępnym warunkiem tej zamiany, było uregulowanie zadłużenia w kwocie 8.724,63 zł zamieniających się z nami poprzednich lokatorów wobec Spółdzielni. Zostało to, dokonane w drodze wpłaty przez poprzednich lokatorów na konto Spółdzielni, przekazanych przez nas im pieniędzy. Fakt ten, potwierdza oświadczenie Spółdzielni oraz treść wspomnianego wyżej aktu notarialnego. Nie była możliwa wpłata przez nas bezpośrednio, gdyż jako osoby niemające prawa do lokalu przy ul. H, nie byliśmy uprawnieni do wpłat na konto służące do rozliczenia zadłużenia. Spółdzielnia odmówiłaby przyjęcia od nas takiej wpłaty".

Po otrzymaniu przydziału lokalu przy ul. H. w drodze uchwały Spółdzielni Mieszkaniowej, Wnioskodawca wraz z żoną zamieszkali w tym mieszkaniu lokatorskim.

Oczywistym obowiązkiem, było wniesienie wkładu budowlanego, co zostało dokonane przez Wnioskodawcę wraz z żoną, wpłatą własną w kwocie 2.6645,65 zł, dnia 7 grudnia 1999 r. na konto Spółdzielni.

W dniu 26 stycznia 2009 r., w związku z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach, w drodze aktu notarialnego repertorium dokonano ustanowienia odrębnej własności lokalu przy ul. H. i przeniesienia na rzecz Wnioskodawcy i małżonki. W ten sposób ich prawo lokatorskie do lokalu stało się odrębnym prawem własności.

W dniu 26 czerwca 2009 r. prawo do lokalu przy ul. H, zostało przez Wnioskodawcę (wraz z żoną), zbyte w drodze sprzedaży za kwotę 219.000 zł W związku przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który formułuje generalną zasadę, iż odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, ta ostatnia transakcja rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podaje, iż wpłata do Spółdzielni Mieszkaniowej, kwoty zadłużenia poprzedniego lokatora dotyczącej lokalu przy ul. H., została dokonana bezpośrednio przez Wnioskodawcę w dniu 19 października 1999 r. Fakt ten, potwierdza zaświadczenie ze Spółdzielni Mieszkaniowej. Przedstawiony cyt. "przeze mnie nieco inny stan we wniosku o wydanie interpretacji wynikał z nieporozumienia dotyczącego informacji z okresu ponad 10 lat temu. Kwota spłaty zadłużenia poprzedniego lokatora w wysokości 8.724,63 zł, pochodziła z majątku mojego i żony (wspólnota majątkowa) i została wpłacona przeze mnie w dniu 19 października 1999 r. Informuję, że ani ja, ani moja żona nie otrzymaliśmy nigdy kwoty 55.000 zł, ani żadnych innych kwot pieniężnych od poprzedniego lokatora lokalu przy ul. H. Wartość 55.000 zł, określała w akcie notarialnym z dnia 29 listopada 1999 r. ówczesną rynkową cenę wydawanego przez nas mieszkania przy ul. U, w celu uzyskania w zamian spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego przy ul. H. Zgodnie ze wspomnianym aktem notarialnym na poczet tej ceny, zostało zaliczone roszczenie do otrzymania przeze mnie i małżonkę decyzji przydziału lokalu przy ul. H. i w konsekwencji zamieszkania w nim". Ponadto, w akcie notarialnym znajduje się stwierdzenie, iż strony nie mają do siebie żadnych roszczeń finansowych, co potwierdza fakt braku otrzymania przez Wnioskodawcę (i małżonkę) kwoty 55.000 zł. Poprzedni lokator lokalu mieszkalnego przy ul. H, nie posiadał środków pieniężnych w odpowiedniej wysokości, o czym świadczyło jego zadłużenie w Spółdzielni Mieszkaniowej.

Wpłacona przez Wnioskodawcę (i małżonkę) do kasy Spółdzielni Mieszkaniowej w dniu 7 grudnia 1999 r., kwota 26.645,65 zł stanowiła wniesienie wkładu mieszkaniowego za lokal przy ul. H, co potwierdza załącznik nr 3 do złożonego wniosku o interpretację. Wnioskodawca przydział dla siebie i małżonki lokalu mieszkalnego przy ul. H, otrzymał w dniu 7 grudnia 1999 r., po wpłaceniu kwoty 26.645,65 zł wkładu mieszkaniowego. Uprzednie dokonanie, tej wpłaty było warunkiem wydania dokumentu przydziału lokalu przy ul. H, przez Spółdzielnię Mieszkaniową. Potwierdzenie daty odbioru tego dokumentu: 7 grudnia 1999 r., znajduje się na odwrotnej stronie dokumentu przydziału (załącznik nr 2 do niniejszego uzupełnienia wniosku).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest odpowiedź na pytania dotyczące kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, tj. na pytania nr 1, nr, 2 i nr 3. Natomiast, w zakresie pytania nr 4 dotyczącego zwolnienia przedmiotowego, zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytań nr 1, nr 2 i nr 3), stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, można zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty zbycia nieruchomości (udziału) lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku.

W przypadku, gdy transakcja zbycia jest oddalona w czasie od momentu wejścia w posiadanie sprzedawanej nieruchomości, należy wziąć pod uwagę wszelkie wydatki i koszty, które zostały wtedy poniesione, a w praktyce w ogóle umożliwiły wejście w posiadanie sprzedawanej nieruchomości.

W związku z faktem, iż powierzchnia zamienianych lokali była nieadekwatna koniecznym było poniesienie przez Wnioskodawcę wydatków, które mogły uczynić zamianę ekwiwalentną. Wartość wydanego przez Wnioskodawcę lokalu przy ul. U, stanowiła ówczesną wartość rynkową przekazywanego przez Wnioskodawcę lokalu i jako taka, jasno określa podstawowy poniesiony przez Wnioskodawcę koszt transakcji. Przekazanie przez Wnioskodawcę (wraz z żoną) lokalu w formie fizycznej zamiany na inny, a nie otrzymania przez Wnioskodawcę gotówki wynikało z faktu, iż cyt. "zamieniający się" nie posiadał środków pieniężnych w odpowiedniej wysokości. Jedyną możliwą formą wejścia w posiadanie lokalu przy ul. H, była zamiana na dotychczasowy lokal przy ul. U. Ewidentnym kosztem, który w ogóle umożliwiał wejście przez Wnioskodawcę (wraz z żoną) w prawo do posiadania lokalu przy ul. H., była właśnie wartość wydanego przez Wnioskodawcę lokalu.

Według Wnioskodawcy, innym niezbędnym do poniesienia kosztem było uregulowanie zadłużenia dotychczasowego lokatora lokalu przy ul. H wobec Spółdzielni z tytułu czynszu. Lokator ten, ze względu na wysokie zadłużenie utracił członkostwo w spółdzielni mieszkaniowej. Spłata zadłużenia, była warunkiem postawionym przez Spółdzielnię, aby w ogóle zamiana mogła dojść do skutku. Po spłacie, możliwe było wydanie uchwały o przywróceniu członkostwa oddłużonego lokatora oraz umożliwienie dokonania zamiany.

Cyt. "oczywistym, a niezbędnym do poniesienia kosztem była wpłata przez nas wkładu mieszkaniowego, który umożliwiał mnie i małżonce przydział lokalu przy ul. H. Bez tego, nie moglibyśmy wykonywać praw do tego lokalu". Ponadto, było to podstawowym warunkiem umożliwiającym ustanowienie odrębnej własności lokalu przy ul. H. Przeniesienie własności lokalu uzależnione zostało więc od spełnienia przez członka spółdzielni określonych warunków finansowych, tj. został on zobowiązany do spłaty przypadającej na ten lokal części zobowiązań związanych z budową lokalu.

Wobec powyższego, w opinii Wnioskodawcy poniesione przez niego koszty związane z wejściem w posiadanie lokalu przy ul.H, stanowią koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży tego lokalu w roku 2009.

Wnioskodawca nadmienił, że nie prowadził w ww. latach działalności gospodarczej i żadna z ww. transakcji nie nastąpiła w jej wykonaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodu wpłaty tytułem wkładu mieszkaniowego na nabycie lokatorskiego prawa do lokalu, które zostało przekształcone w prawo odrębnej własności lokalu mieszkaniowego,

* nieprawidłowe - w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodu pozostałych wydatków wskazanych we wniosku.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Jak zatem wynika z powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 7 grudnia 1999 r., dokonał wniesienia do Spółdzielni Mieszkaniowej wkładu mieszkaniowego, poprzez uiszczenie na konto Spółdzielni Mieszkaniowej wpłaty w wysokości 26.645,65 zł. Po dokonaniu wpłaty do Spółdzielni Mieszkaniowej wkładu mieszkaniowego, Wnioskodawca (wraz z żoną), otrzymał w dniu 7 grudnia 1999 r. przydział (w drodze uchwały Spółdzielni Mieszkaniowej), spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego przy ul. H.

W dniu 26 stycznia 2009 r. w związku z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, dokonano w drodze aktu notarialnego ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego przy ul. H. i przeniesienia własności na rzecz Wnioskodawcy (i żony). W ten sposób, przysługujące Wnioskodawcy spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, przekształcono w odrębne prawo własności lokalu mieszkalnego (wraz z udziałem w gruncie).

W dniu 26 czerwca 2009 r. Wnioskodawca (wraz z żoną), sprzedał lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość przy ul. H, za kwotę 219.000 zł. Sprzedaż nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż datą nabycia przez Wnioskodawcę lokalu mieszkalnego przy ul. H. jest data ustanowienia odrębnej własności tego lokalu mieszkalnego, czyli dzień 26 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Przychodem ze sprzedaży jest, jak wskazano powyżej, cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej zarówno z zawarciem umowy przedwstępnej, jak i umowy przeniesienia własności, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ww. ustawy, ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (art. 22 ust. 6f ww. ustawy).

W przedmiotowej sprawie wskazać należy, iż spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego obowiązywało zarówno na gruncie ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848 z późn. zm.), oraz w przepisach ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.).

Jak wynika z treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal mieszkalny do używania, a członek zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 3 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji.

Podkreślić należy, że spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest jedną ze specyficznych, właściwych jedynie prawu spółdzielczemu, instytucji prawnych. Jest prawem niezbywalnym, niepodlegającym dziedziczeniu i egzekucji, prawem tak ściśle powiązanym z członkostwem w spółdzielni, że bez niego nie może powstać, ani istnieć. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego może powstać tylko w jeden sposób, w wyniku czynności prawnej - umowy o jego ustanowienie, zawieranej miedzy Spółdzielnią i członkiem spółdzielni. Poza, tym wyznaczonym przez ustawę zdarzeniem, nie może istnieć, żadne inne źródło jego powstania. Nabycie ma zatem zawsze charakter konstytutywny i pochodny, wykluczone są wszelkie inne sposoby nabycia tego prawa np. rozliczenie w ramach umowy sprzedaży. Tym samym podkreślić należy, że żaden element tego prawa tj. spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego nie podlega obrotowi, którego stroną nie jest Spółdzielnia Mieszkaniowa. Powstałe w ten sposób prawo jest, tak ściśle związane z osobą uprawnionego, że nie jest możliwe dokonanie żadnej czynności prawnej, prowadzącej do zmiany podmiotu uprawnionego. Obok uprawnienia do korzystania z lokalu, które jest głównym elementem treści spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, w skład jego treści wchodzi również prawo do żądania przekształcenia go w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub ustanowienia odrębnej własności.

Stosownie z kolei do art. 12 ust. 1 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w brzmieniu obowiązującym w 2009 r., na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

Osoba, która nabywa od Spółdzielni Mieszkaniowej spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, aby nabyć od Spółdzielni własność tego lokalu, musi najpierw spłacić przypadającą na jego lokal część kosztów budowy - w tym wkład mieszkaniowy, o ile go jeszcze nie wypłaciła. Wkład ten stanowi udział w kosztach budowy lokalu. W sytuacji, kiedy przedmiotowe prawo wygaśnie, spółdzielnia zwraca zwaloryzowaną wartość wkładu. Na pisemne żądanie członka spółdzielni, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę - stosownie do wniosku - bądź o przekształcenie dotychczasowego prawa na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, bądź o przeniesienie własności lokalu.

Wskazane w art. 12 ust. 1 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, wpłaty (tytułem wkładu mieszkaniowego) są więc bezpośrednio związane z nabyciem lokalu mieszkalnego. Fakt, iż ich poniesienie jest rozłożone w czasie pozostaje bez znaczenia.

Warunkiem przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu na prawo własności jest pokrycie w całości kosztów zadania inwestycyjnego przypadającego na dany lokal w postaci wkładu mieszkaniowego. Wydatek ten jest bowiem bezpośrednio związany z nabyciem tego lokalu.

Zatem, biorąc pod uwagę treść art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na wkład mieszkaniowy wniesiony do Spółdzielni Mieszkaniowej, celem nabycia lokatorskiego prawa do lokalu, które zostało przekształcone w odrębną własność lokalu, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży tego lokalu.

Natomiast, brak jest podstaw prawnych do zaliczenia kwoty/ceny 55.000 zł, z tytułu sprzedanego wg aktu notarialnego z dnia 29 listopada 1999 r., spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przy ul. U, jako kosztu uzyskania przychodu ze sprzedaży, dokonanej w dniu 26 czerwca 2011 r., odrębnej własności lokalu mieszkalnego przy ul. H., jak również dokonanej przez Wnioskodawcę w dniu 19 października 1999 r., wpłaty kwoty 8.724,63 zł, z tytułu uregulowania za poprzedniego lokatora zadłużenia mieszkania lokatorskiego przy ul. H - nie są to bowiem, w świetle powołanych przepisów prawa - wydatki (bezpośrednio) związane z nabyciem przez Wnioskodawcę prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego przy ul. H.

Reasumując, Wnioskodawca odrębną własność lokalu mieszkalnego przy ul. H nabył w dniu 26 stycznia 2009 r., w wyniku przekształcenia przysługującego mu spółdzielczego lokatorskiego prawa do tego lokalu mieszkalnego. Zaś, przepisy prawa dopuszczają, jedyny sposób uzyskania - od Spółdzielni Mieszkaniowej - spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, poprzez wniesienie wkładu mieszkaniowego do Spółdzielni Mieszkaniowej. Tym samym, Wnioskodawca przychód uzyskany ze sprzedaży w dniu 26 czerwca 2009 r., odrębnej własności lokalu mieszkalnego przy ul. H, może pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, do których może zaliczyć wkład mieszkaniowy wpłacony w dniu 7 grudnia 1999 r. do Spółdzielni Mieszkaniowej, celem uzyskania spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego przy ul. H.

Pozostałe, wydatki wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku, nie stanowią w świetle obowiązujących przepisów prawa - kosztów uzyskania przychodu uzyskanego ze sprzedaży w dniu 26 czerwca 2009 r., odrębnej własności lokalu mieszkalnego przy ul. H.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Wnioskodawcę, jako jednego ze współwłaścicieli. Niniejsza interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współwłaściciela przedmiotowej nieruchomości - żony Wnioskodawcy.

Tut. Organ, wydając interpretację indywidualną w trybie art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, nie prowadzi postępowania podatkowego, a tym samym nie jest uprawniony do określania kwoty dochodu (przychód - koszty) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnej mogą być jedynie przepisy regulujące zasady opodatkowania.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.