IPTPB2/415-51/11-4/MF - Możliwość powstania przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych w przypadku pokrycia przez spółkę kosztów uczestnictwa pracowników w branżowym turnieju piłki nożnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2011 r. (data wpływu 18 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do przychodów pracowników wydatków Spółki związanych ze sfinansowaniem uczestnictwa zespołu pracowników Spółki w branżowym turnieju piłki nożnej - jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej:

* podatku dochodowego od osób prawnych,

* podatku dochodowego od osób fizycznych,

* podatku od towarów i usług.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 10 czerwca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wystąpił do Wnioskodawcy o doprecyzowanie zdarzeń przyszłych i wniesienie brakującej opłaty.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 20 czerwca 2011 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 13 kwietnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zarząd Spółki zamierza sfinansować ze środków obrotowych wydatki związane z uczestnictwem zespołu pracowników w rozgrywkach turniejowych piłki nożnej, które odbędą się w czerwcu bieżącego roku. Turniej ma charakter branżowy. Jego organizatorem jest firma zajmująca się obsługą tego rodzaju imprez na skalę ogólnopolską. W koszty uczestnictwa wliczone jest zakwaterowanie i wyżywienie, wynajęcie obiektu, ubezpieczenie zawodników, obsługa medyczna, wynagrodzenie sędziów, obsługa zawodów oraz nagrody. Zawodnicy podczas meczów występują w strojach z logo firmy.

W piśmie uzupełniającym wniosek Wnioskodawca poinformował, iż do zawodów zostali wytypowani pracownicy drogą eliminacji wewnątrzzakładowych w celu wyłonienia reprezentacji firmy o najwyższych umiejętnościach w tym zakresie. Poza wyłoniona drużyną żaden pracownik Spółki nie był uczestnikiem imprezy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na pytanie drugie.

Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań (nr 1 i nr 3) zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie można w tym przypadku zastosować art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. doliczyć wartości nieodpłatnych świadczeń z tego tytułu do przychodów pracownika z tytułu stosunku pracy, co powoduje odprowadzenie odpowiednich zaliczek na podatek dochodowy, gdyż wszystkie wymienione wydatki Spółka zakwalifikuje jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów w oparciu o art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli w tym przypadku do kosztów reprezentacji. O reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz. W przypadku zawodników występujących w strojach z logo firmy i w jej imieniu, uczestnictwo służy właśnie propagowaniu takiego wizerunku. Ewentualne zdobycie pucharu, jako nagrody również dedykowane jest dla Spółki a nie, jako wyróżnienie dla poszczególnych pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Użyty w art. 12 ww. ustawy zwrot "w szczególności" oznacza, że wskazane w przepisie kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca odmiennie określił sposób obliczenia wartości dla każdej z kategorii świadczeń wymienionych w art. 12 ust. 1 ww. ustawy, dając temu wyraz w przepisach zawartych w ust. 2 i 3 art. 12 oraz ust. 2, 2a, 2b art. 11 powołanej ustawy. Zatem dla potrzeb wykazania, iż dane świadczenie jest przychodem, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy konieczne jest jego przyporządkowanie do jednej z kategorii świadczeń wymienionych w tym przepisie, aby móc zastosować właściwą metodę obliczenia jego wartości. Trzeba podkreślić, że ustawodawca nie przewidział możliwości ustalania wartości ww. świadczeń w sposób inny niż określony w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd też, jeśli nie jest możliwe obliczenie wartości świadczenia według metod określonych przepisami tej ustawy, nie można pracownikowi przypisać przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

W myśl art. 11 ust. 2b ww. ustawy, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

W świetle art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów m.in. przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Zarząd Spółki zamierza sfinansować ze środków obrotowych wydatki związane z uczestnictwem w branżowych rozgrywkach turniejowych piłki nożnej zespołu pracowników (zawodników), występujących podczas meczów w strojach z logo firmy. W koszty uczestnictwa wliczone jest zakwaterowanie i wyżywienie, wynajęcie obiektu, ubezpieczenie zawodników, obsługa medyczna, wynagrodzenie sędziów, obsługa zawodów oraz nagrody. Wnioskodawca zamierza zakwalifikować wymienione powyżej wydatki jako koszty reprezentacji niestanowiące kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Zdaniem Wnioskodawcy, o kosztach reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, zaś występowanie zawodników w strojach z logo firmy i w jej imieniu, służy właśnie propagowaniu takiego wizerunku.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż wartość poniesionych przez Spółkę wydatków związanych z uczestnictwem zespołu jej pracowników w branżowym turnieju piłki nożnej, występujących podczas meczów w strojach z logo firmy, w imieniu i na rzecz pracodawcy, nie stanowi dla pracowników przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, pracownicy reprezentując Spółkę w branżowym turnieju piłki nożnej, podejmują działania kreujące, utrwalające i promujące wizerunek Spółki wśród podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w tożsamym zakresie lub dziedzinie.

Ustawodawca nie zdefiniował w ustawach podatkowych terminu reprezentacja, wobec czego, należy odwołać się do jego znaczenie, ustalonego w oparciu o wykładnię językową. Pojęcie reprezentacja na gruncie prawa podatkowego oznacza działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika, ułatwiającego zawarcie umowy lub stworzenie korzystnych warunków jej zawarcia, nawiązanie współpracy, utrzymywanie dobrych relacji. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu, powodujące korzystne postrzeganie przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne.

Wobec powyższego trudno przyjąć, iż wysyłając drużynę sportową składającą się z pracowników Spółki i ponosząc koszty jej udziału w branżowym turnieju piłki nożnej zakwalifikowane przez Spółkę jako koszty reprezentacji, działanie Spółki nakierowane jest na rzecz pracowników, skoro poprzez uczestnictwo w tychże rozgrywkach Spółka korzystnie oddziałuje na inne podmioty, promując własny wizerunek i podejmując działania marketingowo-reklamowe poprzez zamieszczenie na strojach zawodników logo firmy. Nie bez znaczenia dla określenia charakteru wydatków Spółki związanych z uczestnictwem pracowników w branżowych rozgrywkach sportowych pozostaje stwierdzenie Wnioskodawcy zawarte w ocenie prawnej przedmiotowego zdarzenia przyszłego, iż zawodnicy występują w imieniu Spółki, zaś ewentualne zdobycie pucharu jako nagrody dedykowane jest dla Spółki, a nie jako wyróżnienie dla poszczególnych pracowników.

Reasumując, wydatki poniesione przez Spółkę w związku z uczestnictwem zespołu pracowników w branżowym turnieju piłki nożnej nie stanowią dla pracowników przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie można ich uznać za nieodpłatne świadczenia otrzymane przez pracowników. Świadczenie nieodpłatne bowiem to takie, które pracownik otrzymuje całkowicie pod tytułem darmym, co oznacza, że w zamian za to świadczenie nic nie świadczy ani też nie zobowiązuje się do przyszłych świadczeń.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.