IPTPB2/415-509/13-4/TS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 października 2013 r. (data wpływu 25 października 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego odnośnie kredytu zaciągniętego przez Spółdzielnie Mieszkaniową - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego odnośnie kredytu zaciągniętego przez Spółdzielnie Mieszkaniową.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.). Pismem z dnia 15 października 2013 r., znak IPTPB2/415-509/13-2/TS, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 15 października 2013 r. (skutecznie doręczono 18 października 2013 r.). W dniu 25 października 2013 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 23 października 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 10 listopada 2010 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem, na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej, odrębną własność lokalu mieszkalnego w XX przy ul. XX. Nastąpiło to na zasadzie przekształcenia lokatorskiego prawa spółdzielczego do tego mieszkania w odrębną własność.

Środki na ten cel Wnioskodawczyni uzyskała ze sprzedaży w dniu 14 lipca 2010 r. nieruchomości gruntowej za cenę XX zł. Nieruchomość tę uprzednio nabyła na własność w dniu 24 czerwca 2010 r. Ani nabycie tej nieruchomości gruntowej, ani jej zbycie nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej, o jakiej mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uzyskanych środków: XX zł. Wnioskodawczyni przeznaczyła na remont, XX zł wyniosły koszty aktu notarialnego związane z przekształceniem prawa lokatorskiego w odrębną własność, a XX zł na spłatę kredytu mieszkaniowego, obciążającego ten lokal, zaciągniętego przez Spółdzielnię Mieszkaniową na budowę bloku mieszkalnego, w którym to mieszkanie się znajduje. Środki ze sprzedaży nieruchomości gruntowej, w części przeznaczonej na spłatę kredytu zaciągniętego przez Spółdzielnię, Wnioskodawczyni wydatkowała na własne cele mieszkaniowe w dniu 6 października 2010 r., a więc w okresie nie późniejszym, niż 2 lata od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Warunkiem nabycia odrębnej własności lokalu (przystąpienia do aktu notarialnego ze Spółdzielnią) było uprzednie pokrycie kwoty kredytu Spółdzielni, jaka przypadała na ten lokal. Dlatego w dniu 6 października 2010 r., Wnioskodawczyni wpłaciła do Spółdzielni kwotę XX zł.

Spłata tego kredytu była bezwzględnym warunkiem uzależniającym przekształcenie prawa lokatorskiego w odrębną własność.

Wnioskodawczyni dodała, że według pracownika Urzędu Skarbowego w XX, spłaty kwoty kredytu Spółdzielni nie można było uznać za wydatek na własne cele mieszkaniowe i dlatego podatek od tej kwoty Wnioskodawczyni musiała zapłacić. Nigdy nie otrzymała postanowienia o wszczęciu postępowania podatkowego, zawiadomienia o zamiarze kontroli podatkowej, nie było wobec Niej prowadzone postępowanie organu kontroli skarbowej ani sprawa nie była rozstrzygnięta co do istoty w postanowieniu albo decyzji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spłata kredytu mieszkaniowego zaciągniętego przez Spółdzielnię Mieszkaniową XX w XX na budowę bloku wielorodzinnego, w części obciążającej nabyty na odrębną własność lokal, stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe i korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wynika, że warunkiem przeniesienia własności lokalu na członka, któremu przysługuje lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, jest spłata przypadającej na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, w tym części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami (art. 12 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych - Dz. U. z 2001 r. Nr 4, poz. 27 z późn. zm.).

W tym stanie rzeczy Wnioskodawczyni uważa, że spłata części kredytu jest ustawowym warunkiem niezbędnym do przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu w odrębną własność. Koszt tego przekształcenia jest wydatkiem na własne cele mieszkaniowe podatnika i korzysta ze zwolnienia z podatku zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wydatek nastąpił z zachowaniem określonego tam terminu. Skoro spłata kredytu mieszkaniowego, w części przypadającej na ten lokal jest ustawowym warunkiem przekształcenia (warunek sine qua non), to konsekwencją jest uznanie jej za wydatek na własne cele mieszkaniowe. Jaki sens miałby przepis o prawie do zwolnienia z podatku w sytuacji przewidywanej z góry niemożliwości z jego skorzystania z powodu niespełnienia ustawowego warunku przekształcenia.

Wnioskodawczyni pragnie nadmienić, że nie uchylała się od zapłacenia podatku.

Jeśli zatem Wnioskodawczyni nabyła (wraz z mężem) na odrębną własność lokal mieszkalny, w wyniku przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, uiszczając przy tym należność odpowiadającą proporcjonalnie kosztom kredytu zaciągniętego na budowę tego lokalu, to wydatek ten jest wydatkiem mieszczącym się w kategorii wydatku na własne cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodów jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl powyższego, rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej będzie moment i forma prawna nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni nieruchomość gruntową nabyła na własność w dniu 24 czerwca 2010 r. Natomiast w dniu 14 lipca 2010 r. Wnioskodawczyni odpłatnie zbyła ww. nieruchomość za kwotę XX zł. Część środków z odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej, Wnioskodawczyni przeznaczyła w dniu 6 października 2010 r. na spłatę kredytu w kwocie XX zł zaciągniętego przez Spółdzielnię Mieszkaniową. W dniu 10 listopada 2010 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem, na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej, prawo odrębnej własność do lokalu mieszkalnego w XX przy ul. XX. Nastąpiło to na zasadzie przekształcenia lokatorskiego prawa spółdzielczego do tego mieszkania w odrębną własność. Warunkiem nabycia prawa odrębnej własności do ww. lokalu było uprzednie pokrycie kwoty kredytu Spółdzielni Mieszkaniowej, jaka przypadała na ten lokal. Dlatego w dniu 6 października 2010 r. Wnioskodawczyni wpłaciła do Spółdzielni Mieszkaniowej kwotę XX zł.

Zatem, skoro Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość gruntową na własność w 2010 r. a następnie odpłatnie zbyła jeszcze w tym samym roku, to dla oceny skutków prawnopodatkowych odpłatnego zbycia znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Wykładnia literalna przepisu art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ww. ustawy nie pozostawia wątpliwości, że do zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie, na podstawie ww. przepisu upoważnia wyłącznie wydatkowanie uzyskanego przychodu na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika. Istotnym jest zatem fakt, kto zaciągnął kredyt (pożyczkę).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej nabytej w dniu 24 czerwca 2010 r. w części wydatkowanej na spłatę kredytu zaciągniętego przez Spółdzielnię Mieszkaniową na poczet obecnie zajmowanego mieszkania nie może zostać objęty zwolnieniem przedmiotowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie sposób bowiem uznać, że w przedmiotowej sprawie spełnione zostały przesłanki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ww. ustawy, ponieważ Wnioskodawczyni nie dokonała spłaty kredytu zaciągniętego przez siebie na własne cele mieszkaniowe, lecz dokonała spłaty kredytu zaciągniętego przez Spółdzielnię Mieszkaniową na budowę budynku mieszkalnego, w którym położony jest obecnie zajmowany przez Wnioskodawczynię lokal mieszkalny. Przepis ten dotyczy kredytu oraz odsetek od tego kredytu udzielonego podatnikowi, a w przypadku Wnioskodawczyni kredyt został udzielony Spółdzielni Mieszkaniowej. W związku z czym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia skutkuje zwolnieniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W niniejszej interpretacji indywidualnej nie odniesiono się do przedstawionych wyliczeń oraz kwot z uwagi na fakt, że przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) nakłada na Ministra Finansów obowiązek wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zatem, liczbowe przykłady nie podlegają urzędowej interpretacji. Szczegółowe ustalenia w tym zakresie mogą być poczynione wyłącznie w ramach prowadzonego przez właściwy organ podatkowy postępowania podatkowego. Ponadto należy dodać, że w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu faktycznego, który wystąpił w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Nadmienia się, że dokumenty dołączone do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zgodnie bowiem z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa - niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako występującej z wnioskiem. Nie wywołuje skutków podatkowych dla męża Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.