IPTPB2/415-491/12-2/JR - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, wydatkowanego na spłatę kredytu refinansującego kredyt hipoteczny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2012 r. (data wpływu 27 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu _listopada 2008 r., na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca wraz z żoną, sprzedał mieszkanie, które zostało zakupione w dniu _stycznia 2003 r. Wnioskodawca podaje, że zgodnie z przepisami podatkowymi nie minęło 5 lat, tak więc powinien z żoną zapłacić 10% podatek od przychodu ze sprzedaży tego mieszkania. Wnioskodawca wraz z żoną zobligował się przeznaczyć środki ze sprzedaży nieruchomości na inny cel mieszkaniowy, składając odpowiednie oświadczenie w Urzędzie Skarbowym.

Mieszkanie zostało sprzedane za sumę 365.000 zł. Zgodnie z aktem notarialnym ze sprzedaży wyżej wymienionego mieszkania, większa część kwoty została przeznaczona na spłatę dwóch kredytów hipotecznych, które były zabezpieczone tą nieruchomością. Pierwszy kredyt hipoteczny (umowa Nr X/2006 zawarta _kwietnia 2006 r. z...Bank na sumę 142.000 zł walutowany CHF) był kredytem refinansowym przeznaczonym w całości na spłatę kredytu mieszkaniowego, który to oryginalnie został zaciągnięty na zakup owego mieszkania w walucie euro w...Bank w dniu _stycznia 2003 r. Drugi kredyt hipoteczny na sumę 80.001 zł w walucie PLN był przeznaczony na remont owego mieszkania (umowa nr Y/2008 z...Bank).

Wnioskodawca wskazuje, że w Urzędzie Skarbowym przedstawił również zaświadczenia z dnia _października 2008 r. wystawione przez...Bank o całkowitej spłacie ww. kredytów, odpowiednio na sumę 136.885,24 zł oraz 79.445,29 zł.

Pozostała kwota ze sprzedaży mieszkania w kwocie 133.669,47 zł, została przeznaczona na remont nowo zakupionego mieszkania oraz spłatę rat kredytu zaciągniętego na nowe mieszkanie w okresie dwóch lat od daty sprzedaży tj. od _listopada 2008 r.

Obecnie Wnioskodawca wraz z żoną chcą dokonać korekty złożonych PIT-23, ponieważ jak się okazało nie posiadają dokumentów na całość sumy do odliczenia po wykonanym remoncie w okresie dwóch lat (większość to paragony oraz część zaginęła podczas przeprowadzki). Urząd Skarbowy nie chce jednak uznać kwoty przeznaczonej na spłatę pierwszego z kredytów tj. kredytu refinansowego na sumę 136.885,24 zł jako wydatku na cele mieszkaniowe, który to zmniejsza przychód ze sprzedaży ww. nieruchomości.

W akcie notarialnym sprzedaży mieszkania jest jednoznacznie określone iż ww. suma jest przeznaczona w całości na spłatę kredytu refinansującego kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup tej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Pytanie dotyczy spłaty aktem notarialnym kredytu refinansowego w wysokości 136.885,24 zł.

Czy przychody ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przed upływem 5 lat od jego nabycia przeznaczone i faktycznie wydatkowane na spłatę kredytu refinansującego kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup tej nieruchomości podlegają zwolnieniu z opodatkowania 10% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, Urząd Skarbowy w niewłaściwy sposób interpretuje przepisy dotyczące wydatków na "cele mieszkaniowe", nie uznając spłaty kredytu refinansowego. Ww. kredyt refinansowy został zaciągnięty na spłatę w całości poprzedniego kredytu hipotecznego pobranego na zakup tego mieszkania (jest to jasno i jednoznacznie określone w umowie kredytu refinansowego) i tylko na ten cel był on przeznaczony. Wnioskodawca wraz z żoną zdecydowali się w owym czasie na zmianę waluty kredytu z euro na franka szwajcarskiego, ponieważ zmniejszało to obciążenia finansowe ich rodziny.

Jedyną metodą na realizację tego faktu było zaciągniecie kredytu refinansowego w innym banku. Wnioskodawca wskazuje, iż w tamtym czasie był jedynym żywicielem Jego powiększającej się rodziny.

Zdaniem Wnioskodawcy przychody ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przed upływem 5 lat od jej nabycia przeznaczone i faktycznie wydatkowane na spłatę kredytu refinansującego kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup tej nieruchomości korzystają ze zwolnienia z opodatkowania 10% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e. Zaciągnięcie bowiem kredytu refinansującego kredyt hipoteczny nie zmieniło celu inwestycyjnego, jakim był zakup nieruchomości. Zmiana bowiem instytucji kredytowej (banku) w trakcie trwania tej inwestycji co miało miejsce - nie spowodowała w najmniejszym stopniu zmiany tego celu. Nadal spłata kredytu w całości dotyczyła zakupionej nieruchomości, a nie inny celów (np. konsumpcyjnych).

Wnioskodawca wskazuje, że korzystne wyroki dla podatników w takich sprawach wydały następujące sądy:

* WSA Wrocław (wyrok z 28 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 992/10),

* WSA Warszawa (wyrok z 30 grudnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2679/10),

* WSA Wrocław (wyrok z 19 października 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 819/10),

* WSA Łódź (wyrok z 28 września 2010 r., sygn. akt I SA/Łd 668/10),

* WSA Gdańsk (wyrok z 10 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 237/10),

* WSA Kielcach (wyrok z 22 grudnia 2009 sygn. akt I SA/Ke 515/09).

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z powyższymi wyrokami można stwierdzić, iż orzecznictwo sądów administracyjnych potwierdza Jego stanowisko przedstawione w niniejszym wniosku. Ponadto obecnie obowiązujące przepisy podatkowe jednoznacznie zrównują kredyt refinansowy z hipotecznym w tego typu przypadkach.

W wyrokach sądy uznają, iż to czy kredyt, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, został zaciągnięty w celu nabycia lokalu, należy wiązać wyłącznie z faktycznym sposobem rozdysponowania środków finansowych pochodzących z tego kredytu.

Zdaniem Wnioskodawcy oraz Jego żony, przychody ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przed upływem 5 lat od nabycia, przeznaczone i faktycznie wydatkowane na spłatę kredytu refinansującego kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup tej nieruchomości korzystają ze zwolnienia z opodatkowania 10% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. Zaciągnięcie bowiem kredytu refinansującego kredyt hipoteczny nie zmieniło celu inwestycyjnego, jakim był zakup nieruchomości. Zmiana instytucji kredytowej (banku) w trakcie trwania tej inwestycji co miało miejsce - nie spowodowała w najmniejszym stopniu zmiany tego celu. Nadal spłata kredytu w całości dotyczyła zakupionej nieruchomości, a nie innych celów (np. konsumpcyjnych). Należy również stwierdzić, że celem ustawodawcy było zwolnienie podatników z obciążeń podatkowych w przypadku wydatków faktycznie poniesionych na cele mieszkaniowe. Dlatego Wnioskodawca nie zgadza się z narzuconą przy składaniu deklaracji PIT-23 interpretacją pracowników urzędu skarbowego, według której zaciągnięty przez Wnioskodawcę i Jego żonę kredyt refinansowy nie realizuje wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e celu mieszkaniowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

W myśl art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych związanych z nieruchomościami, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zatem, w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., ponieważ przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nabył wspólnie z żoną w roku 2003.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł. Podatek od przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Na podstawie art. 28 ust. 2a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasada, o której mowa w ust. 2, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

Jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub lit. e, podatek, co wynika z art. 28 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

Zgodnie z art. 28 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie płatności podatku podatnik jest obowiązany złożyć deklarację według ustalonego wzoru.

Stosownie zaś do treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży na:

* nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

* nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

* budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak wskazano w art. 21 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 pkt 32 nie mają zastosowania, jeżeli:

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e nie ma zastosowania do podatników, którzy odsetki od kredytu lub pożyczki odliczali lub odliczają na podstawie art. 26b (art. 21 ust. 2a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wolny od podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy podatkowej jest przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, w części wydatkowanej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo - kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, w szczególności z treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, iż okolicznością decydującą o prawie do zwolnienia z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, jest wydatkowanie przychodu m.in. na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a). Jednocześnie wskazać również należy, iż zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania ma charakter wyczerpujący (enumeratywny).

Z treści przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że 2008 r. Wnioskodawca wspólnie z żoną sprzedał mieszkanie, które zostało zakupione w 2003 r.

Jak wskazuje Wnioskodawca, w związku z tym, że nie minęło 5 lat powinien zapłacić 10% podatek od przychodu ze sprzedaży tego mieszkania. Jednakże On zobligował się przeznaczyć środki ze sprzedaży nieruchomości na inny cel mieszkaniowy. Odpowiednie oświadczenie złożył w Urzędzie Skarbowym.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z aktem notarialnym, kwota ze sprzedaży ww. mieszkania została w części przeznaczona na spłatę min. kredytu hipotecznego z 2006 r., który był kredytem refinansowym przeznaczonym w całości na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego w 2003 r. na zakup ww. mieszkania.

Jak wskazano powyżej katalog zawierający cele, na które musi być zaciągnięty kredyt lub pożyczka, aby podatnikowi przysługiwało z mocy ustawy przedmiotowe zwolnienie, wymieniony w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. ma charakter zamknięty. Należy, zatem uznać, że zwolnienie to nie dotyczy przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), a wydatkowanych na spłatę kredytu czy pożyczki zaciągniętych na inne cele, niż wymienione w tym przepisie, w tym również na spłatę kredytu refinansowego, czyli kredytu, który został zaciągnięty na spłatę kredytu hipotecznego. W tym przypadku bez znaczenia pozostaje również fakt, że kredyt refinansowy zaciągnięty został na spłatę kredytu zaciągniętego wcześniej na cele mieszkaniowe. Wnioskodawca nie dokonał bowiem spłaty kredytu zaciągniętego na sfinansowanie samej inwestycji mieszkaniowej, lecz spłaty kredytu zaciągniętego na spłatę innego zobowiązania (kredytu). Takiego zaś przeznaczenia środków nie przewiduje art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, odnosząc stan faktyczny na grunt powołanych w niniejszej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego uznać należy, iż spłata kredytu refinansowego nie stanowi wydatku na cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu ustawy obowiązującym do końca 2006 r., co powoduje, że od podstawy opodatkowania przychodu osiągniętego ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nie może odliczyć kwoty przeznaczonej na spłatę kredytu refinansowego.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń sądów administracyjnych stwierdzić należy, że stanowiska w nich zawarte dotyczą indywidualnych spraw i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację, gdyż nie stanowią przepisów prawa materialnego.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, iż interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) - niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawcy, nie wywołuje skutków prawnych dla Jego małżonki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.