IPTPB2/415-422/12-4/KSM - Opodatkowanie przychodów uzyskanych z umowy zlecenia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2012 r. (data wpływu 18 czerwca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 lipca 2012 r. (data wpływu 5 lipca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z umowy zlecenia - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z umowy zlecenia.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), pismem z dnia 25 czerwca 2012 r., Nr IPTPB2/415-422/12-2/KSM, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia tego pisma pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 25 czerwca 2012 r., które skutecznie zostało doręczone w dniu 29 czerwca 2012 r. W dniu 5 lipca 2012 r. do tut. Organu wpłynęło uzupełnienie złożone na druku ORD-IN (data nadania 4 lipca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza podjąć pracę na umowę o pracę lub umowę zlecenie w firmie, która ma siedzibę na Gibraltarze. Szef firmy poinformował Wnioskodawcę, że od wynagrodzenia Wnioskodawcy nie będzie pobierany podatek, ponieważ na Gibraltarze jest tzw. raj podatkowy. Wnioskodawca prosi o wyjaśnienie czy od wynagrodzenia przekazanego na Jego konto będzie On miał obowiązek odprowadzenia podatku od wynagrodzeń według polskiego prawa.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 lipca 2012 r. (data wpływu 5 lipca 2012 r.) Wnioskodawca uściślił, iż firma, dla której będzie pracował mieści się na Gibraltarze. Nie posiada filii, oddziału, ani przedstawicielstwa na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Podejmując pracę zostałaby podpisana umowa zlecenie za pośrednictwem korespondencji. Usługi wykonywane dla firmy będą realizowane za pośrednictwem Internetu z miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Umowa byłaby podpisana na czas nieokreślony z możliwością odstąpienia od niej w dowolnym czasie.

Uzyskane wynagrodzenie Wnioskodawca otrzymywałby przelewem na konto bankowe w Polsce. Praca polegałaby na wykonywaniu dla firmy zamówień na giełdzie amerykańskiej.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) oraz art. 30a ust. 2 oraz ust. 1 pkt 1-5 ww. ustawy, nie będzie On odprowadzał podatku. Wnioskodawca uważa również, iż podatek powinna odprowadzić firma na Gibraltarze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Nałożenie przez ustawodawcę takiego obowiązku oznacza, że każdy podatnik mający w Polsce miejsce zamieszkania zobowiązany jest uwzględnić w rozliczeniu podatkowym zarówno przychody uzyskane w kraju, jak i za granicą.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza podjąć pracę w firmie, której siedziba mieści się na Gibraltarze. Nie posiada ona filii, oddziału ani przedstawicielstwa na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Praca wykonywana byłaby na podstawie umowy zlecenia, podpisanej za pośrednictwem korespondencji, na czas nieokreślony. Usługi wykonywane dla firmy będą realizowane za pośrednictwem Internetu z miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 4a powołanej wyżej ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do postanowień z art. 3 ust. 1 lit. a) Konwencji zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840) - określenie "Zjednoczone Królestwo" oznacza Wielką Brytanię i Irlandię Północną, włącznie z jakimkolwiek obszarem poza wodami terytorialnymi Zjednoczonego Królestwa, na których na mocy jego prawa dotyczącego Szelfu Kontynentalnego i zgodnie z prawem międzynarodowym, Zjednoczone Królestwo może sprawować suwerenne prawa w odniesieniu do dna morskiego i podglebia oraz ich zasobów naturalnych.

Gibraltar jako oficjalna kolonia brytyjska, posiada jednak wewnętrzną autonomię. Poza tym - stosownie do § 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 maja 2005 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Nr 94, poz. 790) - Gibraltar jako terytorium znajduje się na liście krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w systemach podatkowych.

Mają powyższe na uwadze, umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania podpisana ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii nie będzie miała zastosowania do dochodów, które Wnioskodawca osiągnie z tytułu umowy zlecenia wykonywanej dla Zleceniodawcy mającego siedzibę na Gibraltarze.

Jako, że ww. Konwencja polsko - brytyjska nie ma zastosowania do dochodów uzyskiwanych z Gibraltaru, jak również z uwagi na fakt, że Polska nie zawarła z Gibraltarem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania do dochodów, które Wnioskodawca uzyska, będą miały zastosowanie przepisy art. 27 ust. 9 i ust. 9a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (metoda odliczania proporcjonalnego).

Zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym. Przepisy art. 11 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 27 ust. 9a ww. ustawy w przypadku podatnika, mającego miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż podejmując pracę zostałaby podpisana umowa zlecenie, dlatego odnieść się należy również do przepisów Kodeksu cywilnego, który reguluje stosunki cywilnoprawne między osobami fizycznymi i osobami prawnymi.

W związku z powyższym, zgodnie z art. 734 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Stosownie do art. 750 ww. ustawy przepisy o zleceniu stosuje się odpowiednio do umów o świadczenie usług. Powoduje to, że powszechnie umowami zleceniami nazywane są również umowy o świadczenie usług. Tak też postąpił ustawodawca, konstruując przepis art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są przychodami z działalności wykonywanej osobiście. Powoduje to, że jednym z warunków zaliczenia uzyskiwanych przychodów do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy jest, aby zleconą usługę podatnik wykonał osobiście, tj. bez udziału osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło, które wykonywałyby czynności związane z istotą tej usługi.

Przychody osiągane przez osoby fizyczne ze świadczenia usług na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, mogą być zaliczane nawet do trzech źródeł przychodów. W przypadku dwóch z nich konieczne jest wykazanie zaliczki na podatek w trakcie roku. Przy trzecim przychód ten wykazuje się dopiero w zeznaniu rocznym, jednakże podatnik może postanowić o jego opodatkowaniu już w trakcie roku.

Wspomniane powyżej źródła, o których mowa wyżej, to:

* działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,)

* pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy)

* inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się m.in. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

Do źródła "inne przychody", o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zalicza się natomiast m.in. przychody uzyskiwane z tytułu zawierania innych umów cywilnoprawnych, np. z osobami niebędącymi przedsiębiorcami. W źródle tym mieszczą się przychody z zawieranych umów cywilnoprawnych, których nie da się przyporządkować do działalności wykonywanej osobiście bądź pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wskazany przez Wnioskodawcę we wniosku potencjalny przychód traktowany winien być jako przychód z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9). Podatnik uzyskujący przychody z innych źródeł, o których mowa w ww. artykule, na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło, może w ciągu roku podatkowego wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 za dochód podlegający opodatkowaniu uważa się przychód uzyskany w danym miesiącu pomniejszony o koszty uzyskania określone w art. 22 ust. 9 pkt 6.

Stosownie do art. 44 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podatnik uzyskujący przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło, może w ciągu roku podatkowego wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Należy również pamiętać o tym, iż zgodnie z treścią art. 44 ust. 1d ww. ustawy podatnik, o którym mowa w ust. 1c, jeżeli dokonał w trakcie roku podatkowego wpłaty zaliczki jest obowiązany do wpłacania kolejnych zaliczek od dochodów uzyskanych z tego tytułu w następnych miesiącach, aż do końca tego roku podatkowego. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1c zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika.

Jak wskazuje art. 44 ust. 1f podatnik jest obowiązany wpłacać zaliczki miesięczne obliczone w sposób określony w ust. 1c i 1e, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskał dochód, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego.

Reasumując, Wnioskodawca ma obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodów uzyskanych z umowy zlecenia. Dodatkowo Wnioskodawca ma możliwość wyboru sposobu wykazania i opodatkowania dochodów. Wnioskodawca ma wybór, czy przychód taki wykazać i opodatkować jedynie w zeznaniu rocznym, czy też wpłacić zaliczkę z tego tytułu już w trakcie roku. Podatnik, który zdecyduje się na wpłacenie takiej zaliczki w trakcie roku, jest obowiązany do wpłacania także kolejnych zaliczek od dochodów uzyskanych z tego tytułu w następnych miesiącach, aż do końca roku podatkowego (art. 44 ust. 1d ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.