IPTPB2/415-366/12-4/AKr - Możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia części nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2012 r. (data wpływu 18 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2012 r. (data wpływu 8 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia części nieruchomości-jest nieprawidłowe.

W dniu 18 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia części nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), w związku z powyższym, pismem z dnia 26 lipca 2012 r., nr IPTPB2/415-366/12-2/AKr, IPTPP2/443-442/12-2/IR wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 27 lipca 2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 31 lipca 2012 r.). W dniu 8 sierpnia 2012 r. (data nadania 6 sierpnia 2012 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą, oraz podatnikiem podatku od towarów i usług.

W drodze licytacji ułamkowych, od Komornika Sądowego nabył nieruchomość składającą się: z lokalu użytkowego znajdującego się na parterze, trzech kondygnacji oraz poddasza (łącznie ok. 640 m ²). Nieruchomość została nabyta przez osobę fizyczną - nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lecz wyłącznie w celach mieszkaniowych - po dwóch obwieszczeniach z dnia 12 sierpnia 2008 r. o licytacji ułamkowej części nieruchomości ogłoszonych przez Komornika Sądowego, który prowadził egzekucję wobec dwóch współwłaścicieli ww. nieruchomości. Po wygraniu przetargu, Sąd postanowił dokonać przybicia na rzecz Wnioskodawcy, który następnie uiścił cenę związaną z nieruchomością. Zapłacona kwota należności za nieruchomość, pochodziła z kredytu bankowego zaciągniętego przez Wnioskodawcę na zakup domu jednorodzinnego. W dniu 17 października 2008 r. Sąd Rejonowy wydał dwa postanowienia: sygn. akt X/06 oraz sygn. akt Y/06 w sprawach egzekucyjnych dwóch różnych wierzycieli przeciwko byłym współwłaścicielom ww. nieruchomości, przy czym pierwsze z nich uprawomocniło się w dniu 17 listopada 2008 r., a drugie - po wniesieniu i rozpatrzeniu przez Sąd Okręgowy zażalenia - w dniu 13 stycznia 2009 r. Sąd, w każdym z ww. aktów, postanowił przysądzić po 1/2 udziału w nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta pod jednym numerem, na rzecz Wnioskodawcy oraz nakazał wydanie nieruchomości nabywcy. Podczas zakupu nieruchomości przez Wnioskodawcę, zarówno Komornik jak i Sąd nie określili wartości choćby poszczególnych kondygnacji znajdujących się w nieruchomości z podziałem na daty nabycia.

W chwili obecnej Wnioskodawca planuje zająć co najmniej jedną kondygnację na własne cele mieszkaniowe, drugą kondygnację - po wydzieleniu lokali mieszkalnych - sprzedać przed upływem 5 lat od nabycia, natomiast nie ma jeszcze sprecyzowanych planów odnośnie pozostałej części nieruchomości. Należy nadmienić, że na piętrze przeznaczonym do sprzedaży będą znajdować się dwa lub trzy lokale mieszkalne, ponieważ Wnioskodawca obawia się, że jeden lokal o tak dużym metrażu nie znajdzie nabywcy na lokalnym rynku. Sprzedaż lokali po ich wydzieleniu związana jest z koniecznością spłaty kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na zakup nieruchomości, którego wysokość, oprocentowanie i koszty zaczynają przerastać możliwości finansowe Wnioskodawcy.

Po sprzedaży ww. mieszkań Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi wynikającej z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przeznaczając przynajmniej część kwoty uzyskanej ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawca nie był zameldowany na pobyt stały w ww. nieruchomości, sprzedaż mieszkań nie będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej i nie jest to pierwsze zasiedlenie.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż sprzedaż poszczególnych lokali mieszkalnych wydzielonych z nieruchomości najprawdopodobniej odbywać się będzie odrębnie. Na sumę kosztów zakupu nieruchomości, o której mowa w pytaniu nr 1 składają się koszty nabycia każdej z części ułamkowej nieruchomości, powiększone o ułamkowe nakłady. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży wydzielonych z nieruchomości lokali jako wyodrębnione części nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2. Natomiast w zakresie pytania oznaczonego nr 1 wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania nr 2), przepisy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla nieruchomości nabytych od 1 stycznia 2009 r., przewidują zwolnienie od podatku dochodowego m.in. dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

Wnioskodawca podkreśla, że nieruchomość została nabyta w dwóch równych częściach ułamkowych na przestrzeni dwóch lat, w których obowiązywały dwie różne normy prawne związane z ulgami podatkowymi, natomiast przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują wprost sytuacji opisanej we wniosku.

Według Wnioskodawcy, należy nadmienić, że sprzedaż nieruchomości nabytych do 31 grudnia 2008 r. nie podlega uldze związanej z nabyciem kolejnej nieruchomości przeznaczonej na własne cele mieszkaniowe, natomiast sprzedaż nieruchomości nabytych od 1 stycznia 2009 r. podlega takiej uldze. Wnioskodawca wskazuje ponadto, że nieruchomość została nabyta bez podziału na lokale mieszkalne, a obecnie przewidywana jest sprzedaż kilku lokali znajdujących się w nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, dla celów zastosowania ulgi ustanowionej przez art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy o podatku dochodowym, zasadne jest zastosowanie proporcji w wysokości 1/2 wartości każdego sprzedanego mieszkania z podziałem na lata zakupu nieruchomości, tzn. 1/2 wartości przychodów ze sprzedaży mieszkania pomniejszona o koszty nabycia całej nieruchomości dotyczące 2008 r. (czyli 1/2 łącznych kosztów nabycia nieruchomości) powiększone o 1/2 udokumentowanych nakładów, stanowić będzie dochód ze sprzedaży mieszkania, który podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 30e ww. ustawy o podatku dochodowym. Z kolei 1/2 wartości przychodów ze sprzedaży mieszkania pomniejszona o koszty nabycia całej nieruchomości w 2009 r. (czyli również 1/2 łącznych kosztów nabycia nieruchomości) powiększone o 1/2 udokumentowanych nakładów, stanowić będzie dochód ze sprzedaży mieszkania, który podlega zwolnieniu z opodatkowania przy zachowaniu warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Zgodnie z art. 998 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.), po uprawomocnieniu się przybicia i wykonaniu przez nabywcę warunków licytacyjnych lub postanowieniu o ustaleniu ceny nabycia i wpłaceniu całej ceny przez Skarb Państwa sąd wydaje postanowienie o przysądzeniu własności (§ 1).

Na postanowienie co do przysądzenia własności przysługuje zażalenie. Podstawą zażalenia nie mogą być uchybienia sprzed uprawomocnienia się przybicia (§ 2).

Natomiast stosownie do art. 999 ww. ustawy, prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest tytułem wykonawczym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości i opróżnienia znajdujących się na tej nieruchomości pomieszczeń bez potrzeby nadania mu klauzuli wykonalności. Przepis art. 791 stosuje się odpowiednio (§ 1).

Od chwili uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności na rzecz nabywcy należą do niego pożytki z nieruchomości. Powtarzające się daniny publiczne przypadające z nieruchomości od dnia prawomocności postanowienia o przysądzeniu własności ponosi nabywca. Świadczenia publiczno-prawne nie powtarzające się nabywca ponosi tylko wtedy, gdy ich płatność przypada w dniu uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności lub po tym dniu (§ 2).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w drodze licytacji ułamkowych, od Komornika Sądowego nabył nieruchomość składającą się: z lokalu użytkowego znajdującego się na parterze, trzech kondygnacji oraz poddasza (łącznie ok. 640 m ²). Nieruchomość została nabyta przez osobę fizyczną - nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lecz wyłącznie w celach mieszkaniowych - po dwóch obwieszczeniach z dnia 12 sierpnia 2008 r. o licytacji ułamkowej części nieruchomości ogłoszonych przez Komornika Sądowego, który prowadził egzekucję wobec dwóch współwłaścicieli ww. nieruchomości. Po wygraniu przetargu, Sąd postanowił dokonać przybicia na rzecz Wnioskodawcy, który następnie uiścił cenę związaną z nieruchomością. Zapłacona kwota należności za nieruchomość, pochodziła z kredytu bankowego zaciągniętego przez Wnioskodawcę na zakup domu jednorodzinnego. W dniu 17 października 2008 r. Sąd Rejonowy wydał dwa postanowienia: sygn. akt X/06 oraz sygn. akt Y/06 w sprawach egzekucyjnych dwóch różnych wierzycieli przeciwko byłym współwłaścicielom ww. nieruchomości, przy czym pierwsze z nich uprawomocniło się w dniu 17 listopada 2008 r., a drugie - po wniesieniu i rozpatrzeniu przez Sąd Okręgowy zażalenia - w dniu 13 stycznia 2009 r. Sąd, w każdym z ww. aktów, postanowił przysądzić po 1/2 udziału w nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta pod jednym numerem, na rzecz Wnioskodawcy oraz nakazał wydanie nieruchomości nabywcy. Podczas zakupu nieruchomości przez Wnioskodawcę, zarówno Komornik jak i Sąd nie określili wartości choćby poszczególnych kondygnacji znajdujących się w nieruchomości z podziałem na daty nabycia. Wnioskodawca planuje zająć co najmniej jedną kondygnację na własne cele mieszkaniowe, drugą kondygnację - po wydzieleniu lokali mieszkalnych - sprzedać przed upływem 5 lat od nabycia, natomiast nie ma jeszcze sprecyzowanych planów odnośnie pozostałej części nieruchomości. Na piętrze przeznaczonym do sprzedaży będą znajdować się dwa lub trzy lokale mieszkalne, ponieważ Wnioskodawca obawia się, że jeden lokal o tak dużym metrażu nie znajdzie nabywcy na lokalnym rynku. Sprzedaż lokali po ich wydzieleniu związana jest z koniecznością spłaty kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na zakup nieruchomości, którego wysokość, oprocentowanie i koszty zaczynają przerastać możliwości finansowe Wnioskodawcy. Po sprzedaży ww. mieszkań Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi wynikającej z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przeznaczając przynajmniej część kwoty uzyskanej ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawca nie był zameldowany na pobyt stały w ww. nieruchomości, sprzedaż mieszkań nie będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej i nie jest to pierwsze zasiedlenie. Sprzedaż poszczególnych lokali mieszkalnych wydzielonych z nieruchomości najprawdopodobniej odbywać się będzie odrębnie. Na sumę kosztów zakupu nieruchomości składają się koszty nabycia każdej z części ułamkowej nieruchomości, powiększone o ułamkowe nakłady. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży wydzielonych z nieruchomości lokali jako wyodrębnione części nieruchomości.

Zatem, nabycie ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiło w dwóch datach:

* w 2008 r. udział w wysokości 1/2,

* w 2009 r. udział w wysokości 1/2.

W odniesieniu do odpłatnego zbycia udziału w części nieruchomości (wydzielonego z tej nieruchomości lokalu mieszkalnego) nabytego w 2008 r., którego odpłatne zbycie nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć:

* koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,

* prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,

* koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,

* wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,

* koszty i opłaty sądowe.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 cyt. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Natomiast w odniesieniu do odpłatnego zbycia udziału w części nieruchomości (wydzielonego z nieruchomości lokalu mieszkalnego) nabytego w 2009 r., którego odpłatne zbycie nastąpi przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z zapisem art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z postanowień art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

Z treści art. 21 ust. 26 ww. ustawy wynika, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie natomiast z ust. 28 ww. przepisu, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

Należy również wskazać, iż przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

W zakresie przychodu, kosztów uzyskania przychodu, podstawy opodatkowania oraz podatku przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po 1 stycznia 2009 r. nie uległy zmianie w stosunku do obowiązujących w tym zakresie do dnia 31 grudnia 2008 r. Natomiast zmieniły się przepisy w zakresie możliwości skorzystania z ulgi mieszkaniowej.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż ulga określona art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po spełnieniu wszystkich wynikających z niej warunków, może mieć zastosowanie tylko do tej części kwoty przychodu uzyskanej z odpłatnego zbycia części nieruchomości (wydzielonego z tej nieruchomości lokalu mieszkalnego), która odpowiada udziałowi w nieruchomości jaki Wnioskodawca nabył w 2009 r. Zwolnieniu z opodatkowania podlegał będzie dochód w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia przedmiotowej części nieruchomości.

Jednakże należy podkreślić, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do złożenia korekty zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego.

Ponadto stwierdza się, iż tut. Organ wydając indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.