IPTPB2/415-283/11-4/AKr - Możliwość skorzystania z preferencyjnych zasad opodatkowania dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.), uzupełnionego pismem z dnia 22 sierpnia 2011 r. (data wpływu 24 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnych zasad opodatkowania dla osoby samotnie wychowującej dziecko - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnych zasad opodatkowania dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 16 sierpnia 2011 r., nr IPTPB2/415-283/11-2/AKr, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d ustawy - Ordynacja podatkowa, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 16 sierpnia 2011 r. (skutecznie doręczono dnia 18 sierpnia 2011 r.), zaś w dniu 24 sierpnia 2011 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania 23 sierpnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni złożyła za 2009 r. PIT-37 jako matka samotnie wychowująca dziecko. Natomiast w kwietniu 2010 r. zawarła związek małżeński, w którym pozostaje do dnia dzisiejszego. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazuje, iż Jej dziecko urodziło się 18 listopada 2002 r. i aktualnie, rocznikowo ma 9 lat. Zeznanie podatkowe za 2010 r. złożyła w terminie, bez preferencyjnego opodatkowania osoby samotnie wychowującej dziecko. Stwierdza, iż prawo podatkowe uwzględnia tylko całoroczne okresy rozliczeniowe. I tak, według Wnioskodawczyni, może się Ona rozliczać z dzieckiem, jedynie wtedy, gdy okres jego życia przypada od początku do końca roku. Jeśli urodziłoby się w lutym, nie przysługuje Jej możliwość uwzględnienie go w zeznaniu podatkowym, w którym dochody opodatkowane są w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Wnioskodawczyni uważa, iż może skorzystać z ww. preferencyjnego opodatkowania, ponieważ utrzymywała dziecko przez cały 2010 r. Nie może natomiast skorzystać z rozliczenia się z mężem za 2010 r., ponieważ małżeństwo nie trwało cały 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów podatkowych, rozliczając PIT-37 za 2010 r., Wnioskodawczyni może nadal korzystać z ulgi w podatku dochodowym jako rodzic samotnie wychowujący dziecko.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przysługuje Jej prawo skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dla osoby samotnie wychowującej dziecko, ponieważ utrzymywała dziecko przez cały 2010 r., a związek małżeński zawarła w kwietniu 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2010 r., (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

Stosownie do art. 6 ust. 5 ww. ustawy, za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Powyższy przepis stanowi zarówno o cywilnoprawnym statusie osoby wychowującej dzieci, jak i o tym, że osoba ta musi wychowywać dzieci samotnie. O samotnym wychowywaniu dziecka nie musi przesądzać orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej przez jedno z rodziców. W sytuacji bowiem, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, a oboje są stanu wolnego, zarówno jedno, jak i drugie może samotnie wychowywać dziecko. Jednak prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, opiekunów prawnych, które faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, zamieszkuje z nim.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 omawianej ustawy stanowi, iż sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy.

Stosownie natomiast do art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest, aby taki stan zaistniał w ciągu roku.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest matką małoletniego dziecka. Za 2009 r. złożyła zeznanie podatkowe PIT-37 jako matka samotnie wychowująca dziecko. Natomiast w kwietniu 2010 r. zawarła związek małżeński, w którym pozostaje do dnia dzisiejszego. Zeznanie podatkowe za 2010 r. złożyła w terminie, nie korzystając z preferencyjnego opodatkowania przysługującego osobie samotnie wychowującej dziecko.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż z preferencyjnego sposobu opodatkowania przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dzieci można skorzystać po spełnieniu wszystkich przesłanek określonych przez ustawodawcę. W przypadku Wnioskodawczyni niespełniony został wymóg złożenia, w obowiązującym terminie, rocznego zeznania podatkowego, w którym wyrażona została wola skorzystania z ww. preferencyjnego opodatkowania, wynikający z art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto podkreśla się, iż Wnioskodawczyni zawierając związek małżeński w kwietniu 2010 r. straciła prawo do preferencyjnego rozliczenia przysługującego osobie samotnie wychowującej dziecko. W związku z tym, począwszy od roku 2011, nie może rozliczać się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Reasumując, Wnioskodawczyni za 2010 r. nie może skorzystać z preferencyjnego sposobu opodatkowania przysługującego osobie samotnie wychowującej dziecko, ponieważ nie złożyła w obowiązującym terminie (tj. do 30 kwietnia 2011 r.) rocznego zeznania podatkowego, w którym wyraziła wolę rozliczenia się w ww. sposób, bowiem na podstawie art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sposób opodatkowania przysługujący osobie samotnie wychowującej dziecko, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.