IPTPB2/415-274/11-4/KR - Możliwość powstania przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych w przypadku udziału pracowników powiatowych urzędów pracy i innych wojewódzkich urzędów pracy, akademickich biur karier oraz organizacji pozarządowych, w szkoleniu, spotkaniu informacyjnym oraz konferencji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wojewódzkiego Urzędu Pracy przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia świadczeń otrzymanych przez pracowników powiatowych urzędów pracy i innych wojewódzkich urzędów pracy, Akademickich Biur Karier oraz organizacji pozarządowych w związku z udziałem w szkoleniu (jednodniowym), spotkaniu informacyjnym, konferencji - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia świadczeń otrzymanych przez członków Rady Zatrudnienia, pracowników: powiatowych urzędów pracy i innych wojewódzkich urzędów pracy, Akademickich Biur Karier, organizacji pozarządowych w związku z udziałem w szkoleniu, oraz świadczeń otrzymanych przez młodzież, studentów w związku z udziałem w konkursie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną samorządu województwa, prowadzoną w formie jednostki budżetowej, nie posiadającą osobowości prawnej. Wykonuje zadania określone w art. 8 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm. - dalej ustawa o promocji zatrudnienia (...)).

Na podstawie art. 8 ust. 1:

na realizację przez wojewódzkie urzędy pracy ustawowych zadań samorządu województwa w zakresie polityki rynku pracy Minister Pracy i Polityki Społecznej przyznaje środki: Funduszu Pracy, Grantu EURES (Porozumienie zawarte pomiędzy Ministrem Pracy a samorządem województwa, zasady określone w dokumencie Komisji Europejskiej), przeznaczone m.in. na finansowanie organizacji szkoleń (kilkudniowych) kadr publicznych służb zatrudnienia (pracowników: powiatowych i innych wojewódzkich urzędów pracy) oraz członków wojewódzkich rad zatrudnienia.

Wnioskodawca zamierza w ramach realizacji zadań swojej działalności organizować szkolenia w oparciu o przytoczone na wstępie przepisy ustawy o promocji zatrudnienia odpowiednio:

Organizacja szkoleń może obejmować koszty: zakwaterowania, wyżywienia (cateringu), wynajmu sali, transportu dla grupy uczestników oraz ubezpieczenia, przy czym nie od wszystkich składników kosztów istnieje możliwość precyzyjnego ustalenia indywidualnego przychodu uczestnika.

Na podstawie art. 8 ust. 1:

na realizację przez wojewódzkie urzędy pracy ustawowych zadań samorządu województwa w zakresie polityki rynku pracy Minister Pracy i Polityki Społecznej przyznaje środki: Funduszu Pracy, Grantu EURES (Porozumienie zawarte pomiędzy Ministrem Pracy a samorządem województwa, zasady określone w dokumencie Komisji Europejskiej), przeznaczone m.in. na finansowanie organizacji: szkoleń (jednodniowych), spotkań informacyjnych, konferencji dla pracowników powiatowych urzędów pracy i innych wojewódzkich urzędów pracy, a także Akademickich Biur Karier czy też organizacji pozarządowych.

Organizacja wspomnianych przedsięwzięć może dotyczyć m.in.: wynajmu Sali, usług gastronomicznych i cateringu lub zakupionych artykułów spożywczych, przy czym nie istnieje możliwość precyzyjnego ustalenia indywidualnego przychodu uczestnika od wspomnianych składników kosztów.

Na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 14 w związku z art. 108 ust. 1 pkt 33 ustawy o promocji zatrudnienia (...) wojewódzkie urzędy pracy przeprowadzają konkursy wiedzy nt. rynku pracy adresowane m.in. do młodzieży uczącej się w tym także do osób niepełnoletnich oraz studentów. Wnioskodawca ze środków Funduszu Pracy dokonuje zakupu nagród dla uczestników konkursu m.in. w postaci akcesoriów komputerowych np.: odtwarzaczy MP3, pamięci USB (PenDrive) o wartości jednostkowej ok. 200,00 zł. Praktykuje się przekazywanie nagród bezpośrednio laureatom lub za pośrednictwem współorganizatora, z którym Wnioskodawca stosownie do przepisów ustawy o promocji zatrudnienia (...) zawarł stosowne porozumienie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 3, natomiast wniosek w zakresie pytania oznaczonego nr 1, 2 i 4 zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania nr 3, w następstwie uznania kosztów przedmiotowych przedsięwzięć - niezbędnych z punktu widzenia realizacji przez samorząd województwa ustawowych zadań, jako źródeł przychodu, a następnie konieczności przekazania zaliczki od ich wartości - zainteresowanie podnoszeniem kwalifikacji zawodowych (przez pracowników powiatowych urzędów pracy i innych wojewódzkich urzędów pracy) oraz współpracy na rzecz aktywizacji zawodowej (z udziałem przedstawicieli Akademickich Biur Karier czy też organizacji pozarządowych) znacznie się obniży. Wobec powyższego alternatywą będzie udział w szkoleniu oferowanym przez zewnętrzne instytucje szkoleniowe i bezpośrednio finansowanym przez pracodawcę (np. Dyrektora PUP/ WUP), co z kolei spowoduje dodatkowe zaangażowanie znacznie większych środków publicznych.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż koszty szkolenia (jednodniowego), spotkania informacyjnego, konferencji, finansowanych ze środków Funduszu Pracy, Grantu EURES dla pracowników powiatowych urzędów pracy i innych wojewódzkich urzędów pracy także Akademickich Biur Karier czy też organizacji pozarządowych nie stanowią źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, i tym samym nie będą rodziły obowiązku wystawienia deklaracji PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak wynika z powyższego przepisu, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się wszystkie otrzymywane przez pracownika świadczenia, wynikające z zawartej umowy, bądź mające związek z wykonywaniem przez niego pracy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca, w ramach realizacji swoich zadań, zamierza organizować jednodniowe szkolenia, spotkania informacyjne lub konferencje, finansowane ze środków Funduszu Pracy i Grantu EURES dla pracowników powiatowych urzędów pracy i innych wojewódzkich urzędów pracy, a także Akademickich Biur Karier czy też organizacji pozarządowych.

Akademickie Biura Karier są to jednostki organizacyjne uczelni wyższych, działające na rzecz aktywizacji zawodowej studentów i absolwentów szkół wyższych. Celem działania biur karier jest udzielanie studentom i absolwentom wszechstronnej i profesjonalnej pomocy w zakresie wchodzenia na rynek pracy oraz poruszania się po nim w celu znalezienia odpowiedniego zatrudnienia. Ramy prawne dla działalności Akademickich Biur Karier stanowi powołana już wyżej ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w której określone zostały cele i sposoby realizacji aktywnej polityki rynku pracy, jak również wskazane instytucje, które mogą uczestniczyć w ich realizacji.

Akademickie Biura Karier obsługiwane mogą być przez osoby pracujące w ramach różnych form zatrudnienia, np. pracownicy stali, stażyści, wolontariusze oraz praktykanci.

Zgodnie z art. 17 i 94 pkt 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), pracodawca obowiązany jest ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

Z dniem 16 lipca 2010 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 105, poz. 655). Ustawa ta w Kodeksie pracy dodaje art. 1031 - 1036 oraz zmienia dotychczasowe brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który określa zakres świadczeń zwolnionych od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl art. 103 ¹ § 1 Kodeksu pracy przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą. Natomiast z § 2 tego artykułu wynika, iż pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe przysługują:

Za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia (art. 103 ¹ § 3 Kodeksu pracy).

Przepisy prawa pracy nie zawierają definicji kwalifikacji zawodowych. Jednak należy przyjąć, że przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych należy rozumieć wszelkie formy mające na celu zdobywanie wiedzy lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności, np. studia w szkołach wyższych, studia podyplomowe, formy pozaszkolne, szkolenia, kursy, konferencje, seminaria.

Kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku mogą być ustalane w układzie zbiorowym lub regulaminie wynagradzania, w wielu przypadkach rodzaj kwalifikacji, które musi posiadać pracownik, wykonując dany zawód lub rodzaj pracy, określają wprost przepisy szczególne.

Regulacje zawarte w art. 103 ¹ -103 ⁶ Kodeksu pracy, różnicują zakres świadczeń przysługujących pracownikom w zależności od tego, czy pracownik:

* podnosi kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą bądź

* zdobywa lub uzupełnia wiedzę i umiejętności z własnej inicjatywy.

Pracownikowi, który podnosi kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą przysługuje urlop szkoleniowy i zwolnienie z całości lub z części dnia pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, które nie korzysta ze zwolnienia.

Ponadto pracodawca może mu przyznać dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie (art. 103 ³ Kodeksu pracy), które w takich okolicznościach korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe uregulowania stwierdzić należy, że niezależnie od formy, w jakiej pracownik podnosi kwalifikacje zawodowe, ich wartość stanowi przychód ze stosunku pracy, korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że koszty szkolenia (jednodniowego), spotkania informacyjnego, konferencji, finansowanego ze środków Funduszu Pracy i Grantu EURES dla pracowników powiatowych urzędów pracy i innych wojewódzkich urzędów pracy, a także Akademickich Biur Karier czy też organizacji pozarządowych nie stanowią źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, i tym samym nie będą rodziły obowiązku wystawienia deklaracji PIT - uznaje się za nieprawidłowe.

Gdyby bowiem ustawodawca wartość tego rodzaju świadczeń nie uznawał za przychód otrzymany przez pracownika, to nie zawarłby w katalogu zwolnień (art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, zgodnie z odrębnymi przepisami (tut. Kodeks pracy). Oznacza to, że przyznane przez pracodawcę świadczenia związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych stanowią dla niego przychód.

W przypadku jednak, gdy szkolenia będą organizowane z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą, a jednocześnie związane będą z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, przychód z ww. tytułu będzie podlegał zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie tego przepisu ze zwolnienia korzystać również będą dodatkowe świadczenia, np.: zakwaterowanie, wyżywienie, transport itp. Zauważyć bowiem należy, iż brzmienie art. 103 ³ Kodeksu pracy wskazuje, że zawiera on jedynie przykładowy katalog dodatkowych świadczeń, jakie pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe. Stosownie do jego treści pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie. Zatem pracodawca, na podstawie ww. przepisu, może przyznać pracownikowi także dodatkowe świadczenia, np.: w postaci zakwaterowania lub wyżywienia. Jednakże przyznanie dodatkowego świadczenia powinno pozostawać w związku z podnoszeniem przez pracownika kwalifikacji zawodowych.

Podkreślić należy, iż omawiane zwolnienia mają zastosowanie tylko i wyłącznie do pracowników, tj.: osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyty we wskazanym przepisie zwrot "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i należy do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy bowiem mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż zorganizowane przez Wnioskodawcę jednodniowe szkolenie, spotkanie informacyjne, konferencja, finansowane ze środków Funduszy Pracy i Grantu EURES dla pracowników powiatowych urzędów pracy i innych wojewódzkich urzędów pracy a także Akademickich Biur Karier czy też organizacji pozarządowych, będzie miało dla tych osób konkretny wymiar finansowy, gdyż nie spowoduje uszczuplenia ich majątku. Skoro zatem osoby szkolone osiągną określoną korzyść majątkową, to powstanie przychód podatkowy. Przychodem podatkowym dla podatników, którym Wnioskodawca zorganizuje szkolenia, spotkania informacyjne czy konferencje, będzie korzyść majątkowa, którą podatnicy ci osiągną nie pokrywając tych kosztów. Przychód ten będzie stanowił świadczenie, którego nie zawiera katalog zwolnień przedmiotowych, tj. art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz od dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Reasumując, koszty jednodniowego szkolenia, spotkania informacyjnego, konferencji, sfinansowanego ze środków Funduszu Pracy i Grantu EURES, stanowią dla pracowników powiatowych urzędów pracy i innych wojewódzkich urzędów pracy a także Akademickich Biur Karier czy też organizacji pozarządowych, przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 przytoczonej ustawy. Tym samym Wnioskodawca będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.