IPTPB2/415-236/12-4/MP - Skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2012 r. (data wpływu 2 kwietnia 2012 r.), uzupełnionego pismem z dnia 25 czerwca 2012 r. (data wpływu 26 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym odpłatnego zbycia nieruchomości w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2012 r., został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym odpłatnego zbycia nieruchomości w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), pismem z dnia 14 czerwca 2012 r., Nr IPTPB2/415-236/12-2/MP, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Wezwanie wysłano w dniu 4 czerwca 2012 r., natomiast w dniu 26 czerwca 2012 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź złożona na piśmie z dnia 25 czerwca 2012 r. (data nadania 25 czerwca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W złożonym wniosku oraz w uzupełnieniu Wnioskodawczyni podaje, iż w 1968 r. na podstawie aktu notarialnego, została zawarta umowa kupna działki nr 430/2, pod budowę przez małżeństwo M. i J. XX oraz na podstawie aktu notarialnego zawarta umowa kupna działki nr 430/3 pod budowę przez małżeństwo Z. (Wnioskodawczynię) i W. YY.

Po wymierzeniu działek przez geodetę, uzyskaniu pozwoleń na budowę, zatwierdzeniu projektów wybudowano dwa domy, jeden na działce nr 430/2, drugi na działce nr 430/3. Po upływie 40 lat na podstawie sporządzania nowych map kartograficznych wsi xx okazało się, że geodeta w 1968 r., źle wytyczył działki i budynek mieszkalny wybudowany przez Wnioskodawczynię i męża W. YY w roku 1971, znajduje się na działce nr 430/6 należącej do Skarbu Państwa, natomiast budynek wybudowany przez małżeństwo M. i J. XX znajduje się na działce nr 430/3 należącej do Wnioskodawczyni i męża W. YY.

Urząd Gminy, ani Wydział Geodezji i Katastru "nie poczuwał się do sprostowania zaistniałego stanu prawnego, a całość problemu scedował na właścicieli domów".

Małżonkowie Wnioskodawczyni i W. YY, chcąc wyprostować zaistniałą sytuację złożyli stosowne dokumenty i uzyskali w 2009 r., prawo własności działki nr 430/6 poprzez zasiedzenie na podstawie orzeczenia sądowego. Tak więc, w tym momencie stali się właścicielami działki nr 430/6, na której był usytuowany budynek mieszkalny wybudowany przez nich w 1971 r. oraz byli właścicielami działki o nr 430/3, na której został wybudowany w 1971 r., budynek mieszkalny należący do małżonków M. i J. XX.

W 2007 r. zmarł Pan J. XX. Sąd Rejonowy Wydział Cywilny w dniu xx sierpnia 2007 r. Sygn., wydał postanowienie o stwierdzeniu nabycia praw do spadku po J. XX. Prawa do spadku nabyli w części #188; AA, BB., CC., DD.

W dniu xx kwietnia 2011 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni W. YY. Sąd Rejonowy Wydział Cywilny w dniu xx czerwca 2011 r. Sygn., wydał postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po W. YY, tj. "prawa do spadku nabyli w części 1/3 Wnioskodawczyni, PP, GG".

Pani M. XX wraz ze spadkobiercami (po zmarłym J. XX), wniosła żądanie, aby właściciele działki nr 430/3 na której znajdował się (znajduje się) budynek mieszkalny wybudowany przez małżonków M. J. XX, przenieśli na nich na podstawie art. 231 Kodeksu cywilnego własność gruntu, działki za odpowiednim wynagrodzeniem.

Zawarto więc, aktem notarialnym z dnia xx listopada 2011 r. Rep. xx umowę przeniesienia własności działki, gruntu na podstawie art. 231 § 1 Kodeksu cywilnego. Wysokość wynagrodzenia za działkę nr 430/3 (grunty), ustalono na kwotę 12.700 zł.

Ponieważ, od czasu nabycia masy spadkowej (nieruchomości) do czasu jej zbycia nie minął okres 5 lat, osoby zbywające nieruchomość zobowiązane są zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych, tak więc spadkobiercy: Wnioskodawczyni, PP, GG, zgodnie z aktem notarialnym i postanowieniem spadkowym złożyli w dniu xx marca 2012 r., trzy egzemplarze zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2011 (PIT-39), tylko od wartości działki ujętej w akcie notarialnym.

W Urzędzie Skarbowym poinformowano Wnioskodawczynię, że cyt. "powinnam wraz z dziećmi zapłacić podatek również od budynku mieszkalnego, który przecież nie stanowił przedmiotu umowy przekazania własności oraz nigdy nie stanowił własności mojej i męża".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo naliczono podatek dochodowy od 1/2 wartości działki.

Czy należało również naliczyć podatek od wartości domu M. XX i spadkobierców.

Czy Urząd może podwyższyć wartość przejętej działki.

Natomiast uzupełniając wniosek pismem z dnia Wnioskodawczyni przedstawiła pytanie:

Czy prawidłowo został naliczony i zapłacony podatek dochodowy od osób fizycznych od #189; wartości samej działki nr 430/3 bez budynku mieszkalnego, który nigdy nie stanowił własności Wnioskodawczyni, ani męża.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w § xx aktu notarialnego z dnia xx listopada 2011 r. Rep. stwierdza się: "Wnioskodawczyni, PP oraz GG oświadczają, że w wykonaniu zobowiązania wynikającego z art. 231 § 1 Kodeksu cywilnego wobec M. XX oraz pozostałych spadkobierców, a wynikającego z wybudowania przez M. i J. małżonków XX, budynku przenoszą na ich rzecz zgodnie z ich udziałami spadkowymi, za wynagrodzeniem w kwocie łącznej 12.700 zł, własność nieruchomości o powierzchni 1.423 m ² ".

Według Wnioskodawczyni umowę tą, należy odróżnić od zwykłej umowy sprzedaży, gdyż przedmiotem sprzedaży byłby grunt wraz z budynkiem, zgodnie z zasadą, że to co jest z działką trwale związane jest własnością właściciela działki.

Natomiast, w umowie notarialnej zawartej w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego, przedmiotem jest sama działka pod budynkiem. Rozróżnienie to, ma istotne znaczenie dla określenia wartości przedmiotu umowy, a zatem dla opłat i podatków z nią związanych. Notariusz w § xx aktu notarialnego stwierdza, że niniejsza umowa (przeniesienia własności działki gruntu), jako niewymieniona w katalogu czynności, nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.). Nie jest to więc umowa sprzedaży i Urząd nie może żądać podatku od domu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni przedstawia następujące stanowisko: ponieważ na mocy aktu notarialnego Rep. z dnia xx listopada 2011 r., dokonano przeniesienia własności działki gruntu nr 430/3 na podstawie art. 231 § 1 Kodeksu cywilnego, musiał być spełniony następujący warunek, czyli na działce nr 430/3 znajduje się budynek mieszkalny wybudowany w dobrej wierze przez osobę, która wystąpiła o przeniesienie własności wraz ze spadkobiercami, a jego wartość znacznie przewyższa wartość zajętej na tej cel działki.

Według Wnioskodawczyni, jasno z tego wynika, że nie jest Ona właścicielką budynku mieszkalnego wybudowanego na Jej działce o nr 430/3, więc nie może płacić podatku dochodowego od osób fizycznych od tego budynku, który nie jest przedmiotem przeniesienia własności.

Wnioskodawczyni prosi o możliwie szybką odpowiedź, gdyż nie chcę narazić się na płacenie odsetek, jest wdową w wieku xx lat i utrzymuje się z niskiej emerytury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Jak zatem wynika z powyższego przepisu, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia nieruchomości.

Należy podkreślić, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Jeżeli więc, odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 231 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), samoistny posiadacz gruntu w dobrej wierze, który wzniósł na powierzchni lub pod powierzchnią gruntu budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby właściciel przeniósł na niego własność zajętej działki za odpowiednim wynagrodzeniem.

W myśl art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego, właściciel gruntu, na którym wzniesiono budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby ten, kto wzniósł budynek lub inne urządzenie, nabył od niego własność działki za odpowiednim wynagrodzeniem.

Powyższy przepis nie określa jednakże, w jaki sposób i w jakim trybie własność ta winna być przeniesiona. Kwestia ta, została uregulowania w przepisach Kodeksu cywilnego dotyczących nabycia i utraty własności, w tym przeniesienia własności (Rozdz. I, Dział III, Tytuł I ks. II k.c.).

Przepisy art. 155 Kodeksu cywilnego i dalsze ww. ustawy, wyraźnie określają, iż własność rzeczy możliwa jest do przeniesienia m.in. w drodze umów zobowiązujących do jej przeniesienia.

Jedną z takich umów jest umowa sprzedaży, która ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie z uwagi na treść art. 231 Kodeksu cywilnego, w świetle którego własność budynku lub urządzenia wybudowanego na warunkach w nim określonych może być przeniesiona jedynie za odpowiednim wynagrodzeniem (ceną).

W świetle powyższego czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie (za uzyskaniem ceny) nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w 1968 r., umową kupna - sprzedaży zawartą w formie aktu notarialnego Rep., nabyła wraz z mężem W. YY, działkę pod budowę o nr 430/3.

W 1968 r. na podstawie aktu notarialnego Rep., została zawarta przez małżeństwo M. i J. XX, umowa kupna - sprzedaży działki pod budowę o nr 430/2.

Po wymierzeniu działek przez geodetę, uzyskaniu pozwoleń na budowę, zatwierdzeniu projektów wybudowano dwa domy, jeden na działce nr 430/2, drugi na działce nr 430/3. Po upływie 40 lat na podstawie sporządzania nowych map kartograficznych wsi xx okazało się, że geodeta w 1968 r., źle wytyczył działki i budynek mieszkalny wybudowany przez Wnioskodawczynię i męża W. YY, znajduje się na działce nr 430/6 należącej do Skarbu Państwa, natomiast budynek wybudowany przez małżonków M. i J. XX, znajduje się na działce o nr 430/3, należącej do Wnioskodawczyni i męża W. YY.

W dniu xx kwietnia 2011 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni W. YY. Sąd Rejonowy Wydział Cywilny wydał w dniu xx czerwca 2011 r., postanowienie Sygn. o stwierdzeniu nabycia spadku po W. YY, prawa do spadku nabyli w części 1/3: Wnioskodawczyni, PP, GG.

Natomiast, Pani M. XX wraz ze spadkobiercami po zmarłym mężu J. YY, wniosła żądanie, aby właściciele działki nr 430/3, na której znajdował się budynek mieszkalny wybudowany przez małżonków YY, przenieśli na nich - na podstawie art. 231 Kodeksu cywilnego - własność gruntu, działki o nr 430/3, za odpowiednim wynagrodzeniem.

W tej sytuacji zawarto aktem notarialnym z dnia xx listopada 2011 r., Rep. umowę przeniesienia własności działki gruntu o nr 430/3, na podstawie art. 231 § 1 Kodeksu cywilnego. Wysokość wynagrodzenia za działkę o nr 430/3 (grunt), ustalono na kwotę 12.700 zł.

Wobec powyższego podkreślić należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji poprzez pytanie zadane przez Wnioskodawczynię w piśmie z dnia 25 czerwca 2012 r., jest działka o nr 430/3, którą to działkę Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem W. YY w drodze umowy kupna sprzedaży w 1968 r. Zatem w 1968 r., Wnioskodawczyni nabyła #189; udziału własności działki gruntu o nr 430/3.

Mąż Wnioskodawczyni, zmarł w dniu xx kwietnia 2011 r., a prawa do spadku oprócz Wnioskodawczyni nabyli w części 1/3 również PP i GG.

Zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego, spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia przez Wnioskodawczynię spadku po mężu jest data śmierci spadkodawcy.

Wobec powyższego, Wnioskodawczyni #189; udziału własności działki gruntu o nr 430/3 nabyła w 1968 r., a część nabytą w drodze spadku po zmarłym mężu, Wnioskodawczyni nabyła w dacie śmierci spadkodawcy.

W sytuacji więc, gdy odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię działki o nr 430/3 - w drodze umowy przeniesienia własności działki gruntu nr 430/3, w trybie art. 231 § 1 Kodeksu cywilnego - nastąpiło w dniu xx listopada 2011 r., to w wyniku dokonania tego odpłatnego zbycia, w odniesieniu do #189; udziału Wnioskodawczyni nabytego w roku 1968 r., minął już 5 - letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, uzyskany z tego tytułu przychód Wnioskodawczyni, proporcjonalnie do #189; udziału we współwłasności działki gruntu nr 430/3, nie stanowi źródła przychodów i w tej części nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, co wynika z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, uzyskany przez Wnioskodawczynię w dacie śmierci męża w drodze spadku, udział prawa we współwłasności działki gruntu o nr 430/3, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ od daty nabycia (tj. xx kwietnia 2011 r.), do daty odpłatnego zbycia w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego tj. umowy przeniesienia własności działki gruntu nr 430/3 (tj. xx listopada 2011 r.), nie upłynął 5 - letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.), od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jak wyżej wskazano, przeniesienie własności nieruchomości w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego, powoduje powstanie przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż dotychczasowy współwłaściciel nieruchomości (działki gruntu nr 430/3), czyli Wnioskodawczyni otrzyma w zamian wynagrodzenie (cena).

Należy jednak wskazać na wyjątkowość cytowanego uregulowania art. 231 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, co nakazuje odstąpić przy określaniu wartości sprzedanej nieruchomości na potrzeby podatku dochodowego, od reguł rządzących obrotem nieruchomościami - w tym od zasady, że własność nieruchomości gruntowej rozciąga się także na jej części składowe (art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego), a więc i na budynki, co - zgodnie z ogólną zasadą - powoduje określenie wartości nieruchomości z uwzględnieniem wartości jej części składowych.

Natomiast w niniejszej sprawie podkreślić należy, iż przedmiotem obrotu była nieruchomość gruntowa stanowiąca od 1968 r., własność małżonków Wnioskodawczyni i W. YY, na której to nieruchomości gruntowej (działce o nr 430/3), małżonkowie M. i J. XX wybudowali w dobrej wierze budynek mieszkalny. Z treści stanu faktycznego przedstawionego we wniosku nie ma wątpliwości, kto był właścicielem nakładów poniesionych na wybudowanie budynku mieszkalnego na działce gruntu o nr 430/3 - Małżonkowie M. i J. XX, byli właścicielami nakładów poniesionych na wybudowanie budynku mieszkalnego na przedmiotowej działce gruntu o nr 430/3.

Zatem przedmiotem odpłatnego zbycia w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego, dokonanego przez Wnioskodawczynię w dniu xx listopada 2011 r., była nieruchomość gruntowa tj. udział Wnioskodawczyni we współwłasności działki gruntu o nr 430/3. W tej sytuacji stwierdzić należy, że przychodem (dochodem) podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym, będzie kwota uzyskana wyłącznie z tytułu zbycia działki gruntu o nr 430/3, na której został wybudowany budynek mieszkalny. Tym samym, w wyniku dokonania w dniu xx listopada 2011 r., odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej, poprzez umowę przeniesienia własności działki gruntu nr 430/3 w trybie art. 231 Kodeksu cywilnego, dla Wnioskodawczyni podstawą obliczenia podatku będzie wartość działki gruntu o nr 430/3, proporcjonalnie do udziału Wnioskodawczyni we współwłasności tej działki o nr 430/3, nabytego w 2011 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W myśl art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wobec powyższego, z uwagi na fakt, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości, zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli, którzy chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinni wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.