IPTPB2/415-228/11-2/KO - Opodatkowanie dochodów finansowanych w 85% ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2011 r. (data wpływu 20 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów finansowanych w 85% ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 maja 2011 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów finansowanych w 85% ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.

Pismem z dnia 25 maja 2011 r., (data wpływu 30 maja 2011 r.) na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), ww. wniosek został przekazany przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku do załatwienia zgodnie z właściwością przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest pracownikiem Firmy będącej państwową jednostką budżetową, utworzoną na podstawie Zarządzenia nr 5 Ministra Transportu z dnia 29 marca 2007 r. Zgodnie z Zarządzeniem nr 5, przedmiotem działalności Firmy jest m.in. wdrażanie programów i projektów rozwoju infrastruktury transportowej, w szczególności programów i projektów współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej. Zgodnie z brzmieniem statutu Firmy, jednostka ta jest instytucją pośredniczącą II stopnia (tj. instytucją wdrażającą), której statutowym zadaniem jest m.in. organizacja systemu wyboru projektów infrastrukturalnych w trybie indywidualnym oraz konkursowym, w tym dokonywanie oceny merytorycznej oraz formalnej wniosków o przyznanie dofinansowania na realizację projektów infrastrukturalnych składanych w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.

Stanowisko pracy Wnioskodawczyni zostało utworzone do wykonywania zadań związanych z realizacją okresu programowania 2007-2013 w ramach Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia i jest współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. Wnioskodawczyni wykonuje zadania w ramach obowiązków pracowniczych na rzecz Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. Wynagrodzenie Wnioskodawczyni jest kosztem kwalifikowanym w wysokości 100% jego wysokości, a stopa dofinansowania Jej wynagrodzenia z bezzwrotnych środków Unii Europejskiej (tj. z Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko) do stanowiska pracy wynosi 85%.

Wnioskodawczyni pełni funkcję starszego specjalisty ds. analiz finansowych. W ramach wykonywania swoich obowiązków pracowniczych, weryfikuje analizy finansowe i ekonomiczne projektów transportowych w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, bezpośrednio związanych z realizacją celów poszczególnych programów finansowanych z bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie Wnioskodawczyni uzyskiwane z tytułu wykonywania obowiązków pracowniczych w Firmie, w części objętej dofinansowaniem z bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej, tj. w wysokości 85%, jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu wykonywania obowiązków pracowniczych w Firmie, w części objętej dofinansowaniem z bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej, tj. w wysokości 85%, jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnione z podatku są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli m.in. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy. Zgodnie ze zdaniem drugim tego przepisu, zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu - zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

Tym samym, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody podatników korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego w sytuacji, gdy spełnione są łącznie następujące przesłanki:

W szczególności, nie ulega wątpliwości, iż środki finansowe z których wypłacane jest 85% wynagrodzenia Wnioskodawczyni pochodzą ze środków Unii Europejskiej. Tym samym, należy uznać, iż pierwsza z przestanek zwolnienia 85% wynagrodzenia z podatku dochodowego od osób fizycznych jest spełniona.

Zdaniem Wnioskodawczyni, również druga ze wskazanych powyżej przesłanek zwolnienia jest spełniona. W szczególności, Wnioskodawczyni w ramach wykonywania obowiązków pracowniczych zajmuje się głównie finansową i ekonomiczną analizą wniosków o dofinansowanie składanych do Firmy przez beneficjentów Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, które to analizy są częścią procesu decyzyjnego w zakresie przyznawania dofinansowania dla potencjalnych beneficjentów tego programu operacyjnego. W konsekwencji, należy uznać, iż prace wykonywane przez Nią służą bezpośredniej realizacji celu określonego programem finansowanym z bezzwrotnej pomocy.

W opinii Wnioskodawczyni, w jej przypadku zostaje spełniona również trzecia przesłanka zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. nie realizuje celu programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy na podstawie zlecenia wykonania określonych czynności związanych z danym programem, otrzymanego od podatnika bezpośrednio realizującego cel programu. Wprawdzie Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie w ramach wykonywania umowy o pracę, jednakże możliwość zastosowania zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych do osób zatrudnionych na umowę o pracę została potwierdzona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 stycznia 2009 r., sygn. akt II FSK 1457/07. W przedmiotowym wyroku, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż "Zauważyć w związku z tym należy, że to ostatnie znaczenie zwrotu "zlecać" jest najbliższe znaczeniu, a wręcz odpowiada treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznaczałoby, że chodzi w nim o umowę zlecenia, umowę o świadczenie usług, ewentualnie umowę o dzieło, umowę o roboty budowlane, a nie umowę o pracę. Taką wykładnię powołanego przepisu wspiera także wykładnia funkcjonalna i celowościowa. Otóż gdyby ustawodawca chciał, by zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odnosiło się do pracowników podatnika bezpośrednio realizującego cel programu, to przepis ten otrzymałby również inne brzmienie, a mianowicie takie, że "zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, będących pracownikami oraz podmiotów, którym podatnik ten zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem". Poza tym przyjmowanie poglądu, że podatnik, czyli w rozpoznawanej sprawie Fundacja, sam niejako realizuje bezpośrednio cel programu nie jest do pogodzenia z istotą działalności gospodarczej rozumianej szeroko. Firma musi przecież wykonywać te zadania posługując się choćby tylko i wyłącznie, ale zawsze zatrudnionymi pracownikami. Nie sposób więc przyjąć, by pracownicy Fundacji podlegali wyjątkowi z art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podobne poglądy wyraził, jak się wydaje, także Naczelny Sąd Administracyjny w sprawach zakończonych wyrokami z dnia 29 lipca 2008 r., sygn. akt II FSK 717/07 niepubl. z dnia 15 października 2008 r., sygn. akt II FSK 1167/08 niepubl. Co więcej, zdaniem Wnioskodawczyni, za akceptacją stanowiska przez Nią prezentowanego przemawia fakt, iż intencją wprowadzenia przez ustawodawcę art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było zapewnienie, aby środki przyznane podatnikom realizującym bezpośrednio cele programu finansowego z bezzwrotnej pomocy, w całości docierały do tych podatników i to niezależnie od sposobu przekazywania tych środków. Brak bowiem takiego zwolnienia skutkowałby sytuacją, w której środki finansowe otrzymywane z programów UE, służyłyby do sfinansowania wynagrodzenia podatnika realizującego cele programu oraz podatku dochodowego pobieranego od tego wynagrodzenia. W ten sposób budżet Polski, w sposób niezamierzony przez Unię Europejską, uzyskiwałby dofinansowanie, co stałoby w sprzeczności z celami, jakie przyświecają przekazywaniu środków pochodzących z funduszy unijnych. Zobowiązanie to wynikało z postanowień Porozumienia Ramowego z dnia 31 maja 1990 r. zawartego pomiędzy Komisją Wspólnot Europejskich a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, określającego ogólne zasady, na jakich Polska otrzymuje środki z budżetu Wspólnot Europejskich. Biorąc to pod uwagę, interpretacja art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odrywana od intencji ustawodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż 85% Jej wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu wykonywania obowiązków pracowniczych w Firmie, w części objętej dofinansowaniem z bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej, tj. w wysokości 85% podstawy opodatkowania, jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r., wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

W związku z powyższym, warunkiem skorzystania ze zwolnienia dochodów od podatku na podstawie powyższego przepisu musi być spełnienie łącznie obu przesłanek, tj.:

Powyższe oznacza, że niedopełnienie któregokolwiek z warunków uniemożliwia skorzystanie ze zwolnienia. Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolnieniem o charakterze przedmiotowym, gdyż związane jest z przychodem ze środków pomocowych płynących z zagranicy. Przesłankami warunkującymi przedmiotowe zwolnienie jest zagraniczne pochodzenie i bezzwrotny charakter środków finansowych, z których podatnik jest wynagradzany oraz ustalenie podmiotu, któremu przyznano pomoc zagraniczną i który bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy.

Podkreślić przy tym należy, iż z przepisu tego wynika również przesłanka negatywna - nie podlegają zwolnieniu dochody osób, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

Dla oceny, czy wynagrodzenie Wnioskodawczyni spełnia tę przesłankę, znaczenie ma ustalenie źródła i sposobu finansowania tego wynagrodzenia.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawczyni jest pracownikiem Firmy, będącego państwową jednostką budżetową, którego przedmiotem działalności jest m.in. wdrażanie programów i projektów rozwoju infrastruktury transportowej, w szczególności programów i projektów współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej. Firma, jest instytucją pośredniczącą II stopnia (tj. instytucją wdrażającą), której statutowym zadaniem jest m.in. organizacja systemu wyboru projektów infrastrukturalnych w trybie indywidualnym oraz konkursowym, w tym dokonywanie oceny merytorycznej oraz formalnej wniosków o przyznanie dofinansowania na realizację projektów infrastrukturalnych składanych w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.

Wnioskodawczyni, w ramach obowiązków pracowniczych, wykonuje zadania na rzecz Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, polegające na weryfikowaniu analiz finansowych i ekonomicznych projektów transportowych w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. Jej wynagrodzenie jest kosztem kwalifikowanym w wysokości 100%, a stopa dofinansowania tego wynagrodzenia z bezzwrotnych środków Unii Europejskiej (tj. z Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko) wynosi 85%.

Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko został przygotowany na podstawie rozporządzenia Rady (WE) Nr 1083/2006 ustanawiającego przepisy ogólne, dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) Nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31 lipca 2006 r. z późn. zm.), rozporządzenia (WE) Nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylającego rozporządzenie (WE) Nr 1783/1999 (Dz. Urz. UE L 219 z 31 lipca 2006 r.) oraz rozporządzenia Rady (WE) Nr 1084/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego Fundusz Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) Nr 1164/94 (Dz. Urz. UE L 219 z 31 lipca 2006 r.), a także na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 z późn. zm.).

Natomiast zasady działania ww. programu w latach 2007-2013 zostały zatwierdzone decyzją Komisji Europejskiej z dnia 7 grudnia 2007 r. oraz przyjęte uchwałą Rady Ministrów w dniu 3 stycznia 2008 r.

Stosownie do art. 25 pkt 1 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, minister do spraw rozwoju regionalnego jest instytucją zarządzającą Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013.

System przepływów finansowych w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko uregulowany został m.in. w ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.), w ww. ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju oraz rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 7 września 2007 r. w sprawie wydatków związanych z realizacją programów operacyjnych (Dz. U. Nr 175, poz. 1232 z późn. zm.).

W myśl art. 17 ust. 3 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, sposób zapewnienia wieloletniego finansowania programu operacyjnego ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych określają przepisy o finansach publicznych.

Z dniem 1 stycznia 2010 r. wprowadzono nowe zasady systemu przepływów środków pomocowych (europejskich) przeznaczonych na finansowanie programów operacyjnych. Zmiany te wprowadzono ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Zgodnie z art. 5 ust. 3 pkt 1 i 5 lit. a) i b) ww. ustawy, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz środki przeznaczone na realizację:

Środki europejskie, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa, stanowią dochód budżetu państwa (art. 111 ust. 1 pkt 16 ustawy o finansach publicznych).

W myśl art. 117 ust. 1 i 2 powołanej ustawy, budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej.

W budżecie środków europejskich ujmuje się:

Przy czym, wydatkami budżetu państwa, w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 powyższej ustawy, są wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich, które na podstawie art. 186 cyt. ustawy o finansach publicznych mogą być przeznaczone na:

Zgodnie z art. 187 ww. ustawy, za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej "płatnościami", odpowiada Minister Finansów.

Na podstawie art. 188 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, podstawą dokonania płatności na rzecz beneficjenta jest zlecenie płatności wystawione przez instytucję, z którą beneficjent zawarł umowę o dofinansowanie projektu, oraz pisemna zgoda dysponenta części budżetowej na dokonanie płatności (...).

Nowa ustawa o finansach publicznych zmieniła również sposób dystrybucji środków finansowych na realizację programów, wprowadzając odrębny podmiot - płatnika dokonującego płatności na rzecz beneficjentów.

Zgodnie z art. 200 powyższej ustawy, obsługę bankową płatności prowadzi Bank Gospodarstwa Krajowego w ramach umowy rachunku bankowego, zawartej z Ministrem Finansów. Minister Finansów przedstawia do zaopiniowania ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego oraz ministrowi właściwemu do spraw rybołówstwa projekt umowy, o której mowa w ust. 1.

Na podstawie art. 202 ust. 1 tej ustawy, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych.

Na gruncie obowiązującej od 1 stycznia 2010 r. ustawy o finansach publicznych - środki pomocowe pochodzące z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, nie zostały włączone do budżetu państwa, lecz stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich w części podlegającej refundacji (z wyłączeniem środków na pomoc techniczną), jednakże wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 - w tym wydatki budżetu środków europejskich - są wydatkami budżetu państwa.

Tym samym z powyższych przyczyn nie jest możliwe stwierdzenie, iż źródłem finansowania wynagrodzenia Wnioskodawczyni są środki pochodzące z pomocy otrzymanej bezpośrednio ze środków bezzwrotnej pomocy, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podnieść należy, iż tylko takie pochodzenie warunkuje zwolnienie przedmiotowe na podstawie ww. przepisu.

Reasumując, w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nie zostało spełnione kryterium pochodzenia środków pieniężnych (źródła finansowania), o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem - jak wykazano powyżej - środki przekazane w sposób przewidziany w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, obowiązującej od 1 stycznia 2010 r. - nie są środkami pochodzącymi wprost z bezzwrotnej pomocy sfinansowanej z budżetu Unii Europejskiej.

Ponadto, konieczne jest spełnienie również drugiej przesłanki niezbędnej do zastosowania zwolnienia, określonej w treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten wymaga, by podatnik realizował cel programu bezpośrednio, przy czym należy zwrócić uwagę na drugą część tego przepisu stanowiącą, że "zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem." Oznacza to, że nie każda osoba realizująca (faktycznie) cel programu będzie korzystała z tego zwolnienia. Podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy jest osoba, która wykonując czynności z tym programem związane otrzymała na ten cel środki od podmiotu wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc jest bezpośrednim beneficjentem tychże środków. Przychody podlegają zwolnieniu z opodatkowania jeżeli są przychodami beneficjenta lub bezpośredniego wykonawcy.

W rozpatrywanym przypadku beneficjentem a więc i zarazem wykonawcą projektu, na realizację którego przyznane zostały środki pomocowe była Firma (pracodawca) a nie Wnioskodawczyni. Realizowała Ona zatem cel programu nie bezpośrednio, lecz pośrednio, poprzez wykonywanie powierzonych Jej w ramach umowy o pracę zadań. Zapłatę za wykonanie zadań Wnioskodawczyni otrzymała od pracodawcy, który za tę wypłatę odpowiadał na podstawie zawartej umowy o pracę i którą był zobowiązany zrealizować ze środków finansowych, jakim dysponował, niezależnie skąd one pochodziły.

Otrzymywane przez Wnioskodawczynię dochody były wynagrodzeniem za wykonanie określonej pracy świadczonej na podstawie umowy o pracę, a zatem pochodziły od pracodawcy, wynikały ze stosunku pracy, a nie z postanowień jednostronnej deklaracji podmiotu międzynarodowego lub umowy zawartej przez ten podmiot z organami rządu polskiego bądź z upoważnień zawartych w tych dokumentach dla podmiotów rozdzielających środki bezzwrotnej pomocy.

W świetle powyższego nie można uznać, iż to Wnioskodawczyni bezpośrednio realizowała cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy. Wykonywała Ona jedynie określone czynności w związku z programem realizowanym przez pracodawcę. Innymi słowy Wnioskodawczyni na podstawie umowy o pracę zawartej z pracodawcą wykonywała powierzone Jej czynności. Taką zaś sytuację ustawodawca wprost wyłączył ze zwolnienia, w końcowej części art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiąc, iż nie ma ono zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym została wyczerpana także przesłanka negatywna, ponieważ dochód Wnioskodawczyni został uzyskany na podstawie umowy o pracę zawartej z podmiotem bezpośrednio realizującym cel programu. Do podmiotów objętym przedmiotowym zwolnieniem nie zaliczają się osoby będące pracownikami bezpośredniego wykonawcy. Przyznane Wnioskodawczyni wynagrodzenie pochodziło zatem ze środków pracodawcy, a nie ze środków, o jakich mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż wynagrodzenie Wnioskodawczyni będącej pracownikiem Firmy współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawczynię wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego zaznaczyć należy, iż orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.