IPTPB2/415-188/14-4/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2014 r. (data wpływu 21 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 czerwca 2014 r. (data wpływu 23 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Niemiec (stan faktyczny) - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury oraz świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego otrzymywanych z Niemiec.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 12 czerwca 2014 r., Nr IPTPB2/415-188/14-2/AKr, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 13 czerwca 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 17 czerwca 2014 r.). W dniu 23 czerwca 2014 r. (data nadania 20 czerwca 2014 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamieszkiwał na stałe (meldunek na pobyt stały) od dnia 7 kwietnia 1981 r. do dnia 28 sierpnia 2013 r. w Niemczech. Od dnia 29 sierpnia 2013 r. mieszka w Polsce. Posiada obywatelstwo niemieckie. Od dnia 13 lipca 1981 r. do dnia 30 czerwca 2004 r. Wnioskodawca pracował w Niemczech na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w jednym zakładzie pracy. Przez cały czas zatrudnienia pracodawca zatrzymywał z wynagrodzenia miesięcznie składki na emeryturę z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Deutsche Rentenversicherung Bund (Niemiecka Federalna Instytucja Ubezpieczeń Rentowych, niemiecki odpowiednik polskiego ZUS) oraz na pracowniczy program emerytalny (PPER) Pensionskasse Hoechst, do którego to programu przystępował każdy z zatrudnionych w tym zakładzie pracy. Zgodnie z regulaminem pracowniczego programu emerytalnego, składkę na fundusz w części finansował pracodawca, zaś część składki podatnika była potrącana z wynagrodzenia. Pracownicze programy emerytalne są formą zorganizowanego, grupowego oszczędzania na przyszłą emeryturę, są tworzone dobrowolnie przez pracodawcę, który chce zapewnić swoim pracownikom wyższą emeryturę. To świadczenie emerytalne nie jest świadczeniem z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych takich jak emerytura z Deutsche Rentenversicherung Bund. Obie emerytury miały być wypłacane po przekroczeniu 60-tego roku życia (wcześniejsza emerytura) lub po ukończeniu 65 lat.

Od dnia 1 marca 2008 r., po ukończeniu 60 lat, Wnioskodawca otrzymuje obydwie emerytury na konto bankowe w Niemczech a następnie pobiera środki z tych świadczeń przez bankomat w Polsce na zabezpieczenie codziennych potrzeb życiowych. Obydwie emerytury podlegają opodatkowaniu w Niemczech. Świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst jest w tej wysokości, że Wnioskodawca nie płaci podatku od tego świadczenia w Niemczech, gdyż świadczenie to jest poniżej progu podatkowego i w związku z tym niemiecki urząd skarbowy Finanzamt, nie wymaga od Wnioskodawcy składania zeznania podatkowego dotyczącego tego świadczenia.

W dniu 23 sierpnia 2005 r. Wnioskodawca wziął ślub w Niemczech z Polką i przeprowadził się na stałe do Polski, gdzie ma jedyne miejsce zamieszkania. W dniu 7 lutego 2013 r. otrzymał polskie obywatelstwo. Od dnia 29 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej i Polska jest Jego centrum interesów osobistych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że od dnia 29 sierpnia 2013 r. ma stałe (i jedyne) miejsce zamieszkania w Polsce. W okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 28 sierpnia 2013 r. na terytorium Niemiec Wnioskodawca posiadał centrum interesów osobistych lub gospodarczych czyli Niemcy były Jego ośrodkiem interesów życiowych w czasie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 28 sierpnia 2013 r. W 2013 r. całkowite dochody Wnioskodawcy pochodziły wyłącznie z emerytur Deutsche Rentenversicherung Bund oraz pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy świadczenia emerytalne z Deutsche Rentenversicherung Bund i Pensionskasse Hoechst będą opodatkowane w Polsce podatkiem dochodowym osób fizycznych, czy będą zwolnione od tego podatku.

3. Czy jeżeli w 2013 r. i latach następnych dochody Wnioskodawcy ograniczą się tylko do emerytur z Deutsche Rentenvericherung Bund oraz pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst, Wnioskodawca będzie miał obowiązek składania rocznych zeznań podatkowych, jeżeli tak, to jakiego rodzaju.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie w zakresie emerytury z Deutsche Rentenvericherung Bund w części dotyczącej stanu faktycznego oraz rozliczenia rocznego podatku dochodowego. Natomiast w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania nr 1), w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) oraz w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy określającej osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca ma jedyne i stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z powyższym podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania nr 2), zgodnie z art. 3 ust. 1, la, 2a, 2b oraz art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy dotyczące świadczeń emerytalnych z Niemiec stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, w których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Na podstawie art. 18 ust. 1 i art. 18 ust. 2 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w umawiającym się Państwie z drugiego umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie czyli podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech.

Emerytura Wnioskodawcy jest wypłacana od 1 marca 2008 r., czyli po wejściu ww. Umowy w życie, dlatego stosuje się jej ustalenia. Emerytura z Deutsche Rentenversicherung Bund nie podlega podatkowi dochodowemu w Rzeczypospolitej Polskiej, lecz wyłącznie w Niemczech. W ocenie Wnioskodawcy prezentowane przez Niego stanowisko potwierdza dotycząca emerytury z Deutsche Rentenversicherung Bund interpretacja indywidualna nr ITPB/415-496/10/IB wydana w dniu 5 sierpnia 2010 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sytuacja taka jak u Wnioskodawcy).

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania nr 3), emerytura z Deutsche Rentenversicherung Bund podlega podatkowi dochodowemu tylko w kraju wypłaty świadczenia, to jest w Republice Federalnej Niemiec. W związku z tym Wnioskodawca ma obowiązek składania zeznań podatkowych w Republice Federalnej Niemiec, bo świadczenie jest wypłacane w Niemczech. W konsekwencji Wnioskodawca nie musi składać zeznania rocznego i nie musi rozliczać sic z tych dochodów w Polsce ani w 2013 r. ani w latach następnych. Stanowisko takie prezentuje również interpretacja indywidualna nr ITPB2/415-496/10/IB wydana w dniu 5 sierpnia 2010 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Jako podstawę prawną Wnioskodawca wskazuje ustawę z 26 lipca I991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - art. 4a (uwzględnienie umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania) oraz umowę z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku - art. 18 ust. 1, art. 18 ust. 2 (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Powołane wyżej przepisy - w myśl art. 4a ww. ustawy - stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że od 7 kwietnia 1981 r. do dnia 28 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca mieszkał w Niemczech i tam znajdował się Jego ośrodek interesów życiowych. Od dnia 29 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca mieszka w Polsce i tutaj posiada centrum interesów osobistych. Od dnia 1 marca 2008 r. Wnioskodawca otrzymuje świadczenie (emeryturę) wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Deutsche Rentenversicherung Bund oraz świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst (świadczenie z ubezpieczenia dobrowolnego). W 2013 r. dochody Wnioskodawcy pochodziły wyłącznie z emerytur Deutsche Rentenversicherung Bund oraz pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że w 2013 r. do dnia 28 sierpnia tego roku Wnioskodawca miał miejsce zamieszkania w Niemczech i posiadał w związku z tym w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy. Natomiast od dnia 29 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. Umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

* ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,

* ustawowe ubezpieczenie emerytalne,

* ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,

* ustawowe ubezpieczenie od następstwa wypadków,

* ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.

Świadczenia pochodzące z tych pięciu działów mogą mieć formę zasiłków jednorazowych lub bieżących świadczeń stałych. Niemniej jednak wyłączne prawo do opodatkowania w Niemczech dotyczy zarówno bieżących stałych świadczeń, jak i jednorazowych zasiłków pochodzących z wszystkich działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

Podstawę ustawową ubezpieczenia wypadkowego - w prawie niemieckim - stanowi Kodeks Socjalny, m.in. jego Księga Siódma (SGB VII). Świadczenia pieniężne związane z niezdolnością do pracy na skutek wypadku przy pracy przyznawane i ustalane na podstawie tych przepisów są poborami pochodzącymi z działu ubezpieczeń od następstw wypadków niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wypłacana, osobom mającym miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, emerytura z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. Umowy z dnia 14 maja 2003 r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech. Tym samym, nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że otrzymywana przez Wnioskodawcę emerytura z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce. Wnioskodawca nie był zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego za 2013 r. ponieważ w 2013 r. oprócz ww. dochodów uzyskał jedynie zwolniony z opodatkowania dochód z emerytury z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.