IPTPB2/415-163/12-4/JR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2012 r. (data wpływu 7 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2012 r. (data wpływu 28 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

W dniu 7 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 18 maja 2012 r., Nr IPTPB2/415-163/12-2/JR, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów wystąpił do Wnioskodawcy o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 22 maja 2012 r., natomiast w dniu 28 maja 2012 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 26 maja 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od września 2000 r. prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych (art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Rozlicza się z uzyskanych dochodów składając w urzędzie skarbowym corocznie zeznania podatkowe PIT-36.

W 2004 r., Sąd Okręgowy orzekł rozwód pomiędzy Wnioskodawcą a Jego byłą żoną, z którą Zainteresowany pozostawał w związku małżeńskim od 1996 r. Z tego małżeństwa Wnioskodawca posiada dwoje dzieci w wieku szkolnym: syna 14 lat i córkę 11 lat. Zainteresowany wskazuje, że w sentencji wyroku rozwodowego Sąd orzekł cyt. "wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron powierza obojgu rodzicom pozostawiając ojcu, prawo do współdecydowania o istotnych sprawach dzieci takich jak leczenie, kształcenie". W dalszej części wyroku Sąd uregulował kontakty Zainteresowanego z dziećmi oraz ustalił alimenty na małoletnie dzieci.

Zdaniem Wnioskodawcy, oznacza to, iż nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej. Zainteresowany podaje, że bierze czynny udział w życiu i wychowywaniu dzieci - zabiera je tak często, jak tylko dzieci chcą przebywać w Jego miejscu zamieszkania, również na weekendy i święta. W okresie wakacyjnym zabiera dzieci na wczasy, odwozi je do szkoły, uczestniczy w wywiadówkach szkolnych, chodzi z dziećmi do logopedy i lekarzy. Regularnie, bez opóźnień, płaci byłej żonie alimenty na dzieci. Wnioskodawca uważa, iż władzę rodzicielską nad dziećmi sprawuje nadal, choć w ograniczonym zakresie. Zainteresowany wskazuje, że nie ma możliwości porozumienia się z małżonką w żadnej praktycznie kwestii i nie jest możliwe wspólne ustalenie proporcji w jakiej może skorzystać ze wspomnianej ulgi (Jego była żona twierdzi, że to jej należy się ulga prorodzinna na obydwoje dzieci).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca składając zeznanie podatkowe za 2011 r., może skorzystać z ulgi prorodzinnej z tytułu wychowywania dzieci.

2. Czy Wnioskodawca na podstawie opisanego stanu faktycznego (braku porozumienia z matką dzieci), ma prawo do skorzystania z ww. ulgi w wysokości 50%.

3. Jeżeli na pytanie nr 1 odpowiedź jest twierdząca o prawie do odliczenia ulgi, to czy w związku z tym, iż w rozliczeniach za poprzednie lata Wnioskodawca nie korzystał z tej ulgi, to czy przysługuje Mu prawo do wniesienia korekt do zeznań podatkowych mających na celu uwzględnienie tej ulgi za lata 2009, 2010.

Zdaniem Wnioskodawcy, (przedstawionym we wniosku oraz jego uzupełnieniu), nie został On pozbawiony władzy rodzicielskiej i w związku z faktem, iż nadal ją wykonuję (m.in. zabiera dzieci do swojego miejsca zamieszkania tak często, jak tylko dzieci chcą u Niego przebywać, spełnia obowiązek alimentacyjny, czynnie uczestniczy w życiu i wychowywaniu dzieci) Zainteresowany uważa, iż przysługuje Jemu prawo do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

Z przepisów ustawy o podatku dochodowym tj. z art. 27f ust. 1 wynika bowiem, iż od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym wykonywał władzę rodzicielską. Zainteresowany wskazuje, że pomimo orzeczenia rozwodu przez Sąd, władzę rodzicielską nad dwójką dzieci, nadal sprawuje choć w ograniczonym zakresie. Nie został przez Sąd Opiekuńczy (ani w jakikolwiek inny sposób) pozbawiony władzy rodzicielskiej oraz władza ta nie została również zawieszona. Zainteresowany uważa, że w stosunku do obojga dzieci wykonuję ją w sposób ciągły, a to pozwala na skorzystanie z powyższego odliczenia w zeznaniu podatkowym za 2011 r. Wnioskodawca pisze, że również w latach 2009 - 2010 sprawował władzę rodzicielską w stosunku do swoich dzieci w sposób ciągły (stale).

Z orzeczenia rozwodu wynika, iż miejsce stałego pobytu dzieci zostało ustalone u matki. Oboje rodzice zostali zobowiązani do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowywania małoletnich dzieci. Od Zainteresowanego zasądzone zostały na rzecz małoletnich dzieci alimenty płatne do 10-go każdego miesiąca do rąk matki dzieci wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat. Ustalony został również sposób kontaktowania się Zainteresowanego z małoletnimi dziećmi w ten sposób, że będzie On widywał się z dziećmi w każdy pierwszy i trzeci tydzień miesiąca od czwartku do niedzieli w godzinach od 16.00 w czwartek, do 19.00 w niedzielę oraz w każdy wtorek miesiąca od 16.00 do 20.00, z odbieraniem i przyprowadzaniem dzieci do matki, która została zobowiązana do przygotowania dzieci i nie utrudniania tych kontaktów.

Wnioskodawca wskazuje, że bierze czynny udział w życiu i wychowywaniu dzieci. Uczestniczy w wywiadówkach szkolnych, chodzi z dziećmi do logopedy i lekarzy. Regularnie płaci byłej żonie alimenty na dzieci. Dzieci spędzają czas u Wnioskodawcy w weekendy i każde święta. Często dzieci, jak tylko chcą to przebywają u Zainteresowanego przez cały tydzień. W tym czasie odwozi je do szkoły i je odbiera. W okresie wakacyjnym zabiera dzieci na wczasy nad morze, jezioro a weekendy jak jest ładna pogoda chodzi na basen i spędza czas nad rzeką. W okresie zimowym jeździ na basen kryty. Podczas organizacji imprez i festynów w miejscu zamieszkania dzieci spędzają ten czas z Zainteresowanym.

Wnioskodawca wskazuje, że pokrywa koszty związane z korepetycjami dla syna i córki, jeżeli jest taka potrzeba. Dokłada się do kupna książek do szkoły jak również do kosztów związanych z pokryciem częściowej kwoty gorsetu rehabilitacyjnego dla córki. W czasie choroby wykupuje dzieciom potrzebne leki. Zawozi syna na wizyty kontrolne do lekarza do Ł. Zawozi i przywozi oraz odwiedza córkę podczas pobytu w szpitalu na rehabilitacji w jednym z ł. szpitali.

Pokrywa również koszty związane z ubiorem dzieci, wymianą szkieł i oprawek do okularów syna i zaspakajaniem bieżących ich potrzeb takich jak doładowanie telefonu, urządzenie pokoju w sposób umożliwiający dzieciom swobodne odrabianie lekcji i spędzanie wolnego czasu w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, itp.

Zawozi syna na treningi akrobatyczne, zgodnie z jego zainteresowaniami, do Ośrodka Sportowego w zależności jak syn chce (dwa razy w tygodniu w poniedziałek i czwartek) lub w jeden z tych dni.

Zainteresowany podaje, że miał również wkład finansowy w organizację przyjęć komunijnych u obojga z dzieci.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe świadczy o fakcie sprawowania władzy rodzicielskiej w stosunku do swoich dzieci przez cały rok.

Wnioskodawca wskazuje, że w stosunku do Jego osoby nie miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Dochody z prowadzonej działalności gospodarczej w ww. okresie były opodatkowane na zasadach ogólnych - na podstawie art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (skala podatkowa).

Odnośnie drugiego pytania, Zainteresowany uważa, iż w sytuacji niewypracowania porozumienia z byłą żoną w kwestii ustalenia proporcji skorzystania z cytowanej ulgi, ma prawo do odliczenia od podatku ulgi w wysokości 50% rocznego limitu ulgi na 2 dzieci, tj. 50% z kwoty 2.224,08 zł czyli 1.112,04 zł.

Artykuł 27f ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikająca z art. 27f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska - zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) - przysługuje obojgu rodzicom, a stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Ograniczenie tej władzy wynikające z orzeczenia sądowego powierzającego jednemu z rodziców wykonywanie władzy rodzicielskiej nie wpływa na możliwość korzystania z ulgi, ponieważ drugiemu z rodziców również przysługuje władza rodzicielska, nawet jeżeli została ograniczona. Tak więc ulga ta przysługuje także rodzicowi, który ma ograniczoną władzę rodzicielską.

Wnioskodawca uważa, że pomimo rozwodu nadal wykonuje wobec swoich dzieci władzę rodzicielską i ma prawo do skorzystania z powyższej ulgi. Ponieważ władzę rodzicielską pełni zarówno Zainteresowany jak i Jego była żona, z którą nie może się porozumieć co do tego w jakiej kwocie (w jakiej proporcji) skorzystają z odliczenia ulgi na dzieci, Wnioskodawca uważa, iż w takim przypadku każdemu z rodziców przysługuje odliczenie ulgi w częściach równych.

Odnośnie trzeciego pytania, Wnioskodawca twierdzi, iż przysługuje Mu również prawo złożenia korekty do zeznań podatkowych za rok 2009 i 2010 w celu uwzględnienia powyższej ulgi, ponieważ przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa dopuszczają możliwość złożenia korekty zeznania podatkowego (do 5 lat wstecz).

Zgodnie bowiem z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji, w myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej, następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Ponadto z dniem 1 stycznia 2009 r. - uregulowaniami art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) - zostały zmienione zasady odliczania ulgi z tytułu wychowywania dzieci, określone w treści art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym wykonywał władzę rodzicielską. Biorąc powyższe pod uwagę, Zainteresowany uważa, że jest uprawniony do skorzystania z ulgi za 2009 r. i 2010 r., ponieważ w okresie tym osiągnął dochody opodatkowane wg skali podatkowej, wykonywał władzę rodzicielską w stosunku do swoich małoletnich dzieci, ma prawo do złożenia korekty zeznań podatkowych za ww. lata zgodnie z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, w złożonych za te lata podatkowe zeznaniach wykazał podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne). Poza tym po zmianie od 1 stycznia 2009 r. zasad odliczania ulgi z tytułu wychowywania dzieci wynika, iż dziecko nie musi zamieszkiwać z rodzicem by rodzic tenże mógł skorzystać z odliczenia. Przesłanką bowiem do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 27f ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest sprawowanie nad małoletnim dzieckiem władzy rodzicielskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. cytowanej ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest ojcem dwójki małoletnich dzieci. Zainteresowany wskazuje, iż władzę rodzicielską w stosunku do swoich dzieci w latach 2009 - 2011, wykonywał w sposób ciągły (stale), wspólnie z byłą żoną. W wyroku rozwodowym z 2004 r., Sąd Okręgowy, powierzył władzę rodzicielską obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu dzieci u matki. Rodzice zostali zobowiązani do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci.

Zgodnie z ogólna zasadą wynikająca z art. 27f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Władza rodzicielska zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym przysługuje obojgu rodzicom, a każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Ograniczenie tej władzy wynikające z orzeczenia sądowego powierzającego jednemu z rodziców wykonywanie władzy rodzicielskiej nie wpływa na możliwość korzystania z ulgi, ponieważ drugiemu z rodziców również przysługuje władza rodzicielska, nawet jeżeli została ograniczona. Tak więc ulga ta przysługuje także rodzicowi, który ma ograniczoną władzę rodzicielską. Z odliczenia nie może natomiast skorzystać ten z rodziców, który na skutek interwencji sądu opiekuńczego został pozbawiony tej władzy, jak również rodzic, w stosunku do którego została ona zawieszona.

Rodzice po rozwodzie lub separacji, jeśli obydwoje mają władzę rodzicielską, będą musieli ustalić, w jakiej kwocie i które z nich korzysta z odliczenia ulgi na dziecko. Konieczne jest zatem porozumienie w tym względzie, co oznacza, że rodzice dziecka powinni wspólnie uzgodnić sposób obliczenia okresów wykonywania przez nich władzy rodzicielskiej, które będą stanowiły podstawę do skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Odliczenie ulgi będzie wymagało uzgodnienia przez byłych małżonków proporcji, w jakiej dokonają odliczenia za okresy, w których wspólnie wykonywali władzę rodzicielską nad dziećmi. Wynika to z faktu, iż brak takiego uzgodnienia może spowodować, iż suma odliczeń dokonanych przez rodziców - w ich zeznaniach podatkowych - przekroczy kwotę 1.112,04 zł rocznie na każde dziecko. Ustawodawca natomiast jednoznacznie określił limit odliczenia tytułem omawianej ulgi i wskazał, w jakich przypadkach ulga winna być dzielona wg klucza 1/30 kwoty miesięcznej za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. W przypadku, gdy władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, tejże proporcji nie można ściśle zastosować. Ulga bowiem przysługuje im wspólnie i podlega wykazaniu w zeznaniu w częściach równych lub wg proporcji przez Nich przyjętej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że jeżeli oboje rodzice wykonują władzę rodzicielską, wówczas ulga prorodzinna przysługuje każdemu z rodziców w proporcjach przez nich ustalonych, z tym, że łączna kwota odliczeń, przez nich dokonana nie może przekroczyć kwoty odliczeń przysługujących względem danego dziecka, a jeżeli takich proporcji nie ustalili, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z rodziców w częściach równych. Istotne jest, aby nie dochodziło do dublowania ulgi.

Decyzję o sposobie podziału tej kwoty ustawodawca pozostawił rodzicom dziecka, zaznaczając jedynie, iż kwota ulgi na dziecko dotyczy łącznie obojga rodziców. Natomiast, jeżeli rodzice takich proporcji nie ustalili, bądź nie są w stanie dojść do porozumienia w tej kwestii, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, iż jeżeli Wnioskodawca oraz Jego była żona przez cały rok wykonywali władzę rodzicielską w stosunku do swoich małoletnich dzieci, a Wnioskodawca nie ma możliwości ustalenia z matką dzieci kwoty odliczeń w odpowiednich proporcjach, to ewentualnie należy przyjąć że ulga przysługuje Mu w połowie wysokości, przy spełnieniu wszystkich ustawowych przesłanek określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślenia wymaga bowiem fakt, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Jednocześnie tutejszy Organ zastrzega, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy dzieci są faktycznie wychowywane przez rodzica; stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto należy zauważyć, iż organ interpretacyjny jest jedynie uprawniony do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, nie ma natomiast uprawnień do rozstrzygania sporów pomiędzy osobami uprawnionymi do ulgi w zakresie wielkości, w jakiej ulgę tę winna każda z nich zastosować.

Odnosząc się do kwestii, czy w związku z tym, iż w rozliczeniach za poprzednie lata Wnioskodawca nie korzystał z ulgi prorodzinnej przysługuje Mu prawo do wniesienia korekt do zeznań podatkowych za 2009 r. i 2010 r., mających na celu uwzględnienie tej ulgi, tut. organ wyjaśnia, iż przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), dopuszczają możliwość złożenia korekt zeznań podatkowych.

Zgodnie bowiem z art. 81 § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji, w myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej, następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został złożony przez jednego z rodziców małoletnich dzieci, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z rodziców. Drugi z rodziców małoletnich dzieci, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.