IPTPB2/415-143/11-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2011 r. (data wpływu 2 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na obsługę prawną - jest prawidłowe.

W dniu 2 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na obsługę prawną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem prywatnej 150-letniej kamienicy, w której posiada 5/16 udziałów. Przychody z najmu rozlicza na zasadach ogólnych. Lokale w kamienicy wynajmowane są w trybie szczególnego najmu z czasów PRL - dla osób prywatnych I i II piętro, natomiast parter dla prowadzących działalność gospodarczą. Cały budynek był zakwalifikowany do remontu generalnego, który miał być przeprowadzony przez Urząd Miasta już w 1975 r., nie został on jednak wykonany. Stare stropy drewniane są przegniłe, strop strychowy grozi zawaleniem, schody stalowe są skorodowane. Wszystko znajduje się w stanie awaryjnym grożącym zawaleniem. Nieruchomości tej grozi katastrofa budowlana, której następstwem może być zagrożenie dla życia mieszkańców. W związku z tym podjęto kroki prawne dotyczące wyłączenia I i II piętra nieruchomości z użytkowania w celu wykonania remontu. Parter nieruchomości został wyremontowany i generuje przychody.

Na podstawie ekspertyz budowlanych i przy pomocy radcy prawnego Nadzór Budowlany wydał decyzję o zakazie użytkowania ww. pięter ze względów bezpieczeństwa lokatorów i podjęciu stosownych remontów. Za sporządzone pisma i odwołania do Nadzoru Budowlanego kancelaria adwokacka wystawiła fakturę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy faktury od adwokata za porady prawne do Nadzoru Budowlanego dotyczące kamienicy, której grozi zawalenie są kosztem uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, faktury te są kosztem uzyskania przychodu, gdyż wydatki poniesione za czynności adwokata i radcy prawnego służą zachowaniu i zabezpieczeniu już istniejącego źródła przychodów, a więc pośrednio są powiązane z konkretnym przychodem, a nie zostały wymienione w art. 23 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), źródłem przychodu jest m.in. najem (z wyjątkiem najmu składników majątku związanych z działalnością gospodarczą).

Dochodem z tego źródła jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. W odniesieniu do przychodów z najmu ma zastosowanie ogólna definicja kosztu podatkowego, zawarta w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów) nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zatem, aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem, czyli musi zostać poniesiony w celu jego osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 powyższej ustawy, a także

* być prawidłowo udokumentowany.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, jako współwłaściciel prywatnej kamienicy, uzyskuje przychody z najmu rozliczanego na zasadach ogólnych. Cały budynek już w 1975 r. był zakwalifikowany do remontu generalnego, który miał być przeprowadzony przez Urząd Miasta, nie został jednak wykonany. Stare stropy drewniane są przegniłe, strop strychowy grozi zawaleniem, schody stalowe są skorodowane. Wszystko znajduje się w stanie awaryjnym grożącym zawaleniem. Nieruchomości grozi katastrofa budowlana, której następstwem może być zagrożenie dla życia mieszkańców. W związku z tym Wnioskodawca podjął kroki prawne dotyczące wyłączenia I i II piętra nieruchomości z użytkowania w celu wykonania remontu. Na podstawie ekspertyz budowlanych i przy udziale radcy prawnego Nadzór Budowlany, wydał decyzję o zakazie użytkowania ww. pięter ze względów bezpieczeństwa lokatorów i podjęciu stosownych remontów. Za sporządzone pisma i odwołania do Nadzoru Budowlanego kancelaria adwokacka wystawiła Wnioskodawcy fakturę.

Wydatki poniesione na usługi prawnicze nie mogą być powiązane z konkretnym przychodem uzyskanym przez Wnioskodawcę. Niewątpliwie jednak działania Wnioskodawcy związane z remontem wynajmowanej kamienicy, do których zaliczyć należy również uzyskanie niezbędnych decyzji Nadzoru Budowlanego i wiążące się z tym koszty obsługi prawnej, są związane z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę przychodu z najmu i służą zabezpieczeniu i zachowaniu źródła przychodów, tzn. koszty te mają na celu ochronę źródła przychodu.

Należy przy tym zauważyć, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody ze wspólnej własności u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego udziału, a zgodnie z ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasadę tę stosuje się również do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu i strat.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem wynajmowanej kamienicy, a wielkość jego udziału we współwłasności wynosi 5/16. Zatem koszty związane z najmem, w tym koszty usług prawniczych, powinien rozliczać z uwzględnieniem posiadanego udziału we współwłasności.

Reasumując, wydatki na obsługę prawną (np. porada prawna adwokata w sprawie wystąpienia do nadzoru budowlanego), jako służące zabezpieczeniu i zachowaniu źródła przychodów, będą mogły, zgodnie z art. 8 ust. 2 i art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu stosownie do posiadanego przez Wnioskodawcę udziału we współwłasności wynajmowanej nieruchomości. Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.