IPTPB1/4511-831/15-4/KU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2015 r. (data wpływu 17 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu 2 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 10 lutego 2016 r., Nr IPTPB1/4511-831/15-1/KU, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 10 lutego 2016 r. (data doręczenia 22 lutego 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu 2 marca 2016 r.), nadanym dnia 29 lutego 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej i nieplanującą prowadzenia takiej działalności, nabył w listopadzie 1998 r. udział w nieruchomości gruntowej o powierzchni 24,0741 ha. Nieruchomość w dacie nabycia stanowiła grunt o przeznaczeniu rolnym i w takim charakterze była i jest w zasadniczej części faktycznie wykorzystywana. Nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Z uwagi na niską klasę bonitacyjną gleby (klasa IV i V), jak również nieużytki, część nieruchomości, w trakcie opracowywania planu zagospodarowania przestrzennego (także wskutek starań Wnioskodawcy), została uznana za nieruchomość o przeznaczeniu budowlanym. Jest to część mniejsza niż połowa dotychczasowej działki. W związku z powyższym, Wnioskodawca podjął decyzję o kontynuacji uprawiania części rolnej działki oraz sprzedaży budowlanej części działki. Z uwagi na brak możliwości sprzedaży działki w całości, koniecznym było dokonanie podziału na mniejsze działki budowlane i zaoferowanie ich do sprzedaży. Oferowanie do sprzedaży następuje poprzez ogłoszenia w internecie oraz rozpowszechnianie informacji o zamiarze sprzedaży wśród znajomych. W razie konieczności, możliwe jest także zawarcie umowy pośrednictwa w sprzedaży z biurem nieruchomości. Wnioskodawca planuje podjęcie działań polegających na doprowadzeniu do działek wodociągu oraz utwardzeniu drogi, gdyż z uwagi na położenie nieruchomości, działania takie nie są objęte planami Gminy. Działki będą sprzedawane sukcesywnie, w zależności od zainteresowania nabywców.

Ze względu na aktualne orzecznictwo w zakresie podatku od towarów i usług, w zakresie przedmiotowych czynności Wnioskodawca dokonał zgłoszenia zamiaru wykonywania czynności w charakterze podatnika podatku od towarów i usług czynnego. Wnioskodawca nie planuje jednak w przyszłości nabywania innych nieruchomości w celu ich sprzedaży.

W piśmie z dnia 29 lutego 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

* przedmiotem wniosku jest stan faktyczny, gdyż na dzień złożenia wniosku dokonał zbycia udziału w kilku działkach,

* nabył udział w prawie własności nieruchomości (Jego udział wynosi 50%),

* udział w nieruchomości nabył na podstawie umowy sprzedaży,

* udział w nieruchomości nabył w celu prowadzenia działalności rolnej. Przed datą nabycia, Wnioskodawca nieruchomość dzierżawił i prowadził na niej działalność rolną, którą kontynuował po zakupie, i która trwa do dnia złożenia uzupełnienia wniosku,

* nieruchomość została podzielona na 67 działek,

* nie dokonywał sprzedaży innych nieruchomości,

* przychód ze sprzedaży udziału w nieruchomości nie stanowi Jego jedynego źródła utrzymania, gdyż utrzymuje się z zatrudnienia w ramach stosunku pracy oraz działalności rolnej,

* na dzień składania uzupełnienia wniosku dokonał sprzedaży udziału w 7 działkach powstałych z podziału nieruchomości, w której udział został nabyty w 1998 r.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku sformułowano następujące pytanie:

Czy sprzedaż udziału w nieruchomości będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie przepisu art. 10 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), jako niewykonywana w ramach działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, sprzedaż udziału w nieruchomości nabytej w 1989 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,

* pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W konsekwencji, jeżeli sprzedaż nieruchomości następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej, to wówczas przychód z tytułu tej sprzedaży jest opodatkowany jako przychód z działalności gospodarczej, natomiast jeżeli sprzedaż nieruchomości nie następuje w wykonywaniu tej działalności, to należy ją rozpatrywać jako źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową, wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają natomiast, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia "zorganizowany" przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN, pod redakcją Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op 18/08).

Odnośnie kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności spraw wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnych celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej, podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej. Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy wziąć pod uwagę zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o której mowa we wniosku. W świetle przedstawionych wyżej okoliczności stanu faktycznego, czynność zbycia działek gruntu, nie jest wykonywana w warunkach wskazujących na prowadzenie w tym zakresie działalności gospodarczej. W szczególności wskazać należy, że nieruchomość nabyta została w 1998 r. jako nieruchomość rolna i jako taka była wykorzystywana przez kilkanaście lat. W konsekwencji, zbycie części nieruchomości, niezdatnej do uprawy, nie może być uznane za wykonywane w ramach działalności gospodarczej, a wyłącznie za czynność optymalnego zarządzania przez Wnioskodawcę własnym majątkiem. Należy mieć na uwadze, że w przypadku gruntu zakwalifikowanego jako budowlany, jego właściciel zobowiązany jest do ponoszenia opłat i podatków, wynikających z samego faktu przysługującego mu prawa. Podjęte przez Wnioskodawcę działania mają charakter jednorazowy, nawet jeżeli obejmują zbycie 67 działek powstałych wskutek podziału gruntu. Oceny transakcji nie zmienia także podjęcie przez Wnioskodawcę działań zmierzających do uzbrojenia działki w zakresie wodociągu, gdyż z uwagi na brak planów po stronie Gminy w tym zakresie, konieczność korzystania z szamba i studni jest czynnikiem zniechęcającym potencjalnych nabywców. Wnioskodawca wskazuje także, że o charakterze prowadzonych działań nie decyduje okoliczność objęcia przedmiotowych transakcji podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z odmiennej i autonomicznej decyzji działalności gospodarczej dla celów podatku od towarów i usług, w szczególności oderwanej od kryterium ciągłości i zorganizowania, przewidzianego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych lub innych ustawach. W związku z powyższym i z uwagi na aktualne stanowisko orzecznictwa w tej kwestii, Wnioskodawca zdecydował się, z ostrożności, na objecie przedmiotowych czynności podatkiem od towarów i usług. Powyższe nie przesądza jednakże, w ocenie Wnioskodawcy, że mogą one być uznane za dokonywane w ramach działalności gospodarczej na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Okoliczności wskazane we wniosku wskazują, że nieruchomość nie została zakupiona dla celów prowadzenia działalności gospodarczej i nie była w niej wykorzystywana. Sprzedaż nieruchomości nie następuje w ramach działalności handlowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły. Zdaniem Wnioskodawcy, treść wniosku przemawia więc za tym, że sprzedaż nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, a zatem nie powoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, skutki podatkowe zbycia przedmiotowej działki należy rozpatrywać w kontekście przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, jeżeli nie jest dokonywane w wykonywaniu działalności gospodarczej i następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy. Skoro nabycie nastąpiło w 1998 r., natomiast sprzedaż nieruchomości nastąpi po upływie 5-letniego terminu, o którym mowa powyżej, to sprzedaż ta nie skutkuje powstaniem przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zmiany miejsca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zmiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zmiany;

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego w wyżej wskazanym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

* nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

* jest działalnością zarobkową,

* jest działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych;

* jest działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły;

* nie polega na wykonywaniu czynności (nie spełnia łącznie przesłanek), o których mowa jest w art. 5b ust. 1 ww. ustawy;

* generuje przychody niezaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia "zorganizowany" przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt.....). Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Przez powtarzalność rozumie się natomiast cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej, podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Zatem, każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji, czy nie, bowiem, jak już wskazano, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. Jeżeli bowiem rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, to w takim przypadku sprzedaż nieruchomości spełnia przesłanki do uznania jej za dokonywaną w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z tej sprzedaży winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tego źródła przychodu. Jedynie brak jakiegokolwiek związku określonego składnika majątku z prowadzoną działalnością gospodarczą jak i nie spełnienie wynikających z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesłanek prowadzenia działalności gospodarczej, może skutkować opodatkowaniem przechodów ze sprzedaży nieruchomości w ramach odrębnego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, źródła przychodów.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Artykuł 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi natomiast, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nawet jeśli podmiot gospodarczy, mimo takiego obowiązku nie ujął ich w stosownych ewidencjach (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych, o których mowa w art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w listopadzie 1998 r. nabył udział w nieruchomości gruntowej, która w dacie nabycia stanowiła grunt o przeznaczeniu rolnym i w takim charakterze była i jest w zasadniczej części faktycznie wykorzystywana. Nie była ona przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Z uwagi na niską klasę bonitacyjną gleby (klasa IV i V), jak również nieużytki, mniejsza część dotychczasowej działki została uznana za nieruchomość o przeznaczeniu budowlanym. Ze względu na brak możliwości sprzedaży ww. nieruchomości w całości, koniecznym było dokonanie jej podziału na mniejsze działki budowlane i zaoferowanie ich do sprzedaży (poprzez ogłoszenia w Internecie oraz rozpowszechnianie informacji o zamiarze sprzedaży ww. działek wśród znajomych Wnioskodawcy).

Wnioskodawca planuje podjęcie działań polegających na doprowadzeniu do działek wodociągu oraz utwardzeniu drogi, gdyż z uwagi na położenie nieruchomości, działania takie nie są objęte planami Gminy. Udział w działkach Wnioskodawca zamierza sprzedawać sukcesywnie, w zależności od zainteresowania nabywców. Dotychczas dokonał zbycia udziału w kilku działkach.

Biorąc powyższe pod uwagę, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia wskazanego we wniosku udziału w nieruchomości nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Skutki podatkowe sprzedaży ww. udziału w nieruchomości, rozpatrywać zaś należy na gruncie cyt. powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Przepis ten formułuje generalną zasadę, że obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego powstaje w sytuacji sprzedaży udziału w nieruchomości dokonanej przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Reasumując, skoro Wnioskodawca nabył udział w nieruchomości gruntowej w listopadzie 1998 r., zatem pięcioletni termin, określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinien być liczony od końca 1998 r. i upłynął z dniem 31 grudnia 2003 r. W konsekwencji, przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w nieruchomości (działkach) po 31 grudnia 2003 r. nie będzie stanowił źródła przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tutejszy Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu, który wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Końcowo, tutejszy Organ informuje, że opłata w wysokości 40,00 zł, stanowiąca część opłaty w kwocie 80 zł, uiszczonej w dniu 16 grudnia 2015 r. na konto bankowe Izby Skarbowej w Łodzi, stanowi nadpłatę i zostanie zwrócona przekazem pocztowym na adres wskazany w części B.3. wniosku, w terminie określonym w art. 14f § 2a ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego...., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.