IPTPB1/4511-753/15-3/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2015 r. (data wpływu 10 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lutego 2016 r. (data wpływu 12 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2015 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pismem z dnia 17 listopada 2015 r., Nr IBPB-2-1/4511-508/15/KrB, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, działający na podstawie art. 170 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) przekazał wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, celem załatwienia według właściwości, stosownie do § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643). Jednocześnie w piśmie tym poinformowano, że opłata od wniosku wpłynęła na konto Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 5 listopada 2015 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim 23 listopada 2015 r.).

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 27 stycznia 2016 r., Nr IPTPB1/4511-753/15-2/MD, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 27 stycznia 2016 r. (data doręczenia 2 lutego 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 8 lutego 2016 r. (data wpływu 12 lutego 2016 r.), nadanym za pośrednictwem Poczty...dnia 9 lutego 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca -.... (dalej "LP") zajmuje się kuciem matrycowym i obróbką mechaniczną aluminium. LP posiada doświadczenie w produkcji dla branży automotive. Personel LP jest wykwalifikowany w zakresie obsługi i realizacji procesów obróbki aluminium oraz wytwarzania elementów z metali lekkich.

Podobną działalność na terenie Niemiec prowadzi powiązana kapitałowo Spółka..... GmbH Co. KG (dalej "LE"). LE zatrudnia własnych pracowników, jednak ze względu na okresowe wzmożone zapotrzebowanie na siłę roboczą, korzysta z usług produkcyjnych LP. LE w celu uniknięcia niewykorzystania mocy produkcyjnych część produkcji powierza LP.

Dokumentem regulującym warunki współpracy jest Umowa o świadczenie usług produkcyjnych. Na mocy tego porozumienia LE zlecił, a LP zobowiązał się do obsługi procesu produkcyjnego w zakładzie LE znajdującym się w Emmingen w Niemczech. Usługi te mają być świadczone według zapotrzebowania LE, zgłaszanego co najmniej z 2 - tygodniowym wyprzedzeniem. LE zobowiązany jest podać okres zapotrzebowania na usługę oraz liczbę stanowisk pracy, na których występują niedobory kadrowe, wraz ze wskazaniem ich nazwy lub charakterystyki. Pracownicy skierowani do wykonywania zleceń na rzecz LE podlegają formalnie kierownictwu LP, są jednak zobowiązani respektować wnioski i uwagi LE w zakresie, w jakim jest to konieczne dla prawidłowego wykonania zlecenia. Wynagrodzenie LP za świadczenie usług produkcyjnych ustalane jest na podstawie stawki godzinowej skalkulowanej na podstawie stawki godzinowej wypłacanej pracownikowi oraz kosztów dodatkowych związanych z zatrudnieniem oddelegowanych pracowników.

LE zapewnia miejsce i narzędzia pracy, angażuje aktywa materialne, takie jak budynki, maszyny, urządzenia, magazyny, zapasy surowców i inne zasoby produkcyjne niezbędne do realizacji zleceń. Po jego stronie jest także obowiązek zakwaterowania pracowników wykonujących usługi oraz organizacji środków transportu.

Funkcje pełnione przez LP można podzielić następująco:

* wykonywanie obsługi procesu produkcyjnego za pośrednictwem wykwalifikowanych pracowników, gwarantujących zachowanie wysokich standardów jakościowych,

* wyznaczenie osoby ds. kontaktów, która włada językiem niemieckim w stopniu umożliwiającym prawidłową komunikację z Usługobiorcą,

* przestrzeganie zasad organizacji zakładu w Emmingen,

* pozostawanie w gotowości do świadczenia usług obsługi procesu produkcyjnego,

* zapewnienie zachowania w tajemnicy informacji poufnych pozyskanych w trakcie realizacji zlecenia,

* wystawienie faktury za świadczone usługi, obsługa administracyjna transakcji.

Funkcje LE można scharakteryzować następująco:

* sporządzanie planów produkcyjnych,

* informowanie LP o zapotrzebowaniu na usługi realizacji procesu produkcyjnego,

* udostępnienie LP wszelkich środków technicznych niezbędnych do wykonania umowy,

* koordynacja procesu produkcyjnego,

* zapewnienie zakwaterowania dla pracowników LP,

* zapewnienie transportu na trasach Polska - Niemcy oraz na terenie Niemiec,

* zapewnienie środków komunikacji i łączności na terenie Niemiec,

* przeszkolenie pracowników LP z zakresu zasad bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujących w zakładzie LE,

* zachowanie poufności co do postanowień Umowy oraz informacji związanych z jej wykonaniem,

* zapłata wynagrodzenia za usługi LP.

Pracownicy otrzymują wynagrodzenie w oparciu o umowę o pracę z LP. Od stycznia 2015 r. pracownicy otrzymują wynagrodzenie nie niższe od płacy minimalnej w Niemczech. Podstawę prawną stanowią przepisy niemieckiej ustawy o płacy minimalnej (Gesetz zur Regelung eines allgemeinen Mindestlohns) z dnia 11 sierpnia 2014 r. Wypłata wynagrodzenia na rzecz pracowników następuje z konta Spółki LP (formalnego pracodawcy). Pracownicy są rezydentami polskimi. Czas oddelegowania nie przekracza 183 dni. Pracownicy przebywają na terenie Niemiec w ramach podróży służbowej, na podstawie polecenia delegacji oraz regulaminu podroży służbowych obowiązującego w LP. Celem potwierdzenia przynależności pracowników i osób pozostających na ich utrzymaniu do polskiego systemu ubezpieczeń społecznych pracownicy otrzymują dokument A1. Zgodnie z posiadanymi informacjami niemieckie władze skarbowe stoją na stanowisku, że wynagrodzenie uzyskiwane przez oddelegowanych pracowników za pracę w Niemczech podlega tam opodatkowaniu niezależnie od rodzaju i długości oddelegowania. Zdaniem niemieckich władz skarbowych za zastosowaniem takiego podejścia przemawia fakt, że ekonomicznym pracodawcą osób oddelegowanych w trakcie oddelegowań jest LE.

W piśmie z dnia 8 lutego 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że

1. Ryzyko ekonomiczne i odpowiedzialność za wyniki pracy w zakresie produkcji w Niemczech ponosi głównie LE.

2. Z § 4 pkt 3 umowy zawartej między LP a LE wynika, że pracownicy skierowani do wykonywania zleceń na rzecz LE podlegają formalnie kierownictwu LP, są jednak zobowiązani respektować wnioski i uwagi LE w zakresie, w jakim jest to konieczne dla prawidłowego wykonania zlecenia. LE odpowiada za planowanie i koordynację produkcji i w tym zakresie przestrzeganie procedur obowiązujących w zakładzie w Niemczech przez pracowników jest konieczne. LE odpowiedzialny jest również za przeszkolenie pracowników. Podczas szkolenia LE informuje o zakresie prac na poszczególnych stanowiskach i przebiegu procesu produkcyjnego, co można uznać za udzielanie instrukcji.

3. Odpowiedzialność i ryzyko za prace wykonane na terenie niemieckiego zakładu spoczywa częściowo na każdej ze stron umowy. Ryzyko i odpowiedzialność mogą dotyczyć różnych obszarów. Właścicielem zakładu w Niemczech jest LE i to ten podmiot planuje, organizuje, koordynuje proces produkcyjny i sprawuje kontrolę nad pracami zakładu w Niemczech. Również LE jest odpowiedzialny wobec osób trzecich za wyniki prac i ostateczne efekty procesów produkcyjnych.

4. Wynagrodzenie pracowników oddelegowanych do pracy w Niemczech wypłacane jest przez LP.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wynagrodzenie pracowników Wnioskodawcy uzyskane przez nich z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Niemiec w ramach opisanej w stanie faktycznym umowy o świadczenie usług produkcyjnych, podlega stosownie do art. 15 ust. 1 i ust. 2 pkt b) Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, opodatkowaniu w tym kraju niezależnie od długości i rodzaju oddelegowania.

2. Czy w przypadku, gdy odpowiedź na powyższe pytanie jest pozytywna (a wynagrodzenie pracowników oddelegowanych faktycznie podlega opodatkowaniu w Niemczech, niezależnie od długości i rodzaju oddelegowania), Wnioskodawca jako płatnik powinien na podstawie art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaprzestać pobierania zaliczek na podatek od tego wynagrodzenia oraz po uprzednim pomniejszeniu go o stosowne koszty uzyskania przychodu, wykazać to wynagrodzenie w informacji PIT-11, jako dochód zwolniony z opodatkowania w Polsce na podstawie Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.; dalej, "u.p.d.o.f."), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a u.p.d.o.f., za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Stosownie do postanowień art. 4a u.p.d.o.f., przepisy art. 3 ust. 1, la, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 1 cyt.u.p.d.o.f.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (art. 4a u.p.d.o.f.).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W odniesieniu do dochodów uzyskanych za granicą z tytułu stosunku pracy, miejsce ich opodatkowania, zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania, uzależnione jest nie tyle od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, czy od podmiotu, z którym zawarto umowę o pracę, lecz od miejsca, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie. Wobec powyższego, zakres obowiązku podatkowego polskiego rezydenta podatkowego, wykonującego pracę za granicą, modyfikowany jest przez umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte przez Polskę z krajem, w którym praca jest rzeczywiście wykonywana.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie z uwagi na miejsce wykonywania pracy, zastosowanie znajdzie Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90; dalej: "UPO").

W celu ustalenia, czy dochody ze stosunku pracy osiągane przez pracowników oddelegowanych z Polski do pracy w Niemczech, będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, niezbędne jest przeanalizowanie treści art. 15 UPO, który reguluje zasady opodatkowania pracy najemnej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 UPO, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 niniejszej Konwencji, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jak wynika z treści art. 15 ust. 2 UPO, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

Na podstawie art. 15 ust. 3 UPO, wynagrodzenie otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, za pracę wykonywaną w drugim umawiającym się państwie może być w tym drugim państwie opodatkowane niezależnie od tego, jak długo pracownik na terenie drugiego umawiającego się państwa przebywa, jeżeli praca wykonywana jest w tym drugim Państwie, i jeżeli:

W przypadku, gdy okres pobytu pracowników oddelegowanych z Polski, w związku z wykonywaną na terytorium Niemiec pracą, nie przekroczy łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, wówczas zostanie spełniony pierwszy warunek określony w treści przepisu art. 15 ust. 2 UPO.

Oceniając drugi i trzeci warunek określony w ww. przepisie, należy ustalić podmiot, który wypłaca wynagrodzenie pracownikom wykonującym prace w Niemczech.

Artykuł 15 ust. 2 UPO należy interpretować zgodnie z Komentarzem do art. 15 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku. Pkt 8 Komentarza do tego artykułu stwierdza, że pracodawcą w tym znaczeniu jest osoba mająca prawo do prowadzenia prac oraz ponosząca związane z tym ryzyko i odpowiedzialność.

W celu ustalenia, który podmiot (zagraniczny pracodawca, czy polski podmiot) powinien być uznany za pracodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 UPO, należy poddać analizie m.in. następujące kryteria:

* uprawnienie do instruowania pracownika odnośnie do sposobu, w jaki praca powinna być wykonywana;

* kontrolowanie i ponoszenie odpowiedzialności za miejsce, w którym praca jest wykonywana;

* wynagrodzenie osoby fizycznej jest bezpośrednio fakturowane przez formalnego pracodawcę przedsiębiorstwu, na rzecz którego usługi są wykonywane;

* udostępnienie pracownikowi urządzeń i materiałów koniecznych do wykonywania pracy;

* ustalenie liczby i kwalifikacji pracowników wykonujących pracę;

* prawo do wyboru osoby fizycznej, która będzie wykonywała pracę, oraz zakończenia stosunku umownego nawiązanego z tą osobą w celu wykonania danej pracy;

* prawo do nakładania kar dyscyplinarnych związanych z pracą tej osoby fizycznej,

* ustalenie urlopów i godzin pracy tej osoby fizycznej.

W przypadku, jeśli analiza powyższych funkcji doprowadza do wniosku, że faktycznym pracodawcą jest zagraniczna spółka, należy uznać, że warunek określony w art. 15 ust. 2 pkt b) Konwencji nie jest spełniony, a zatem wynagrodzenie oddelegowanych pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 UPO (tekst jedn.: w Niemczech i w Polsce).

Zdaniem Wnioskodawcy, za wypłacającego wynagrodzenie za pracę pracodawcę - w świetle Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - należy uznać LE z siedzibą w Niemczech. Takie stanowisko wynika również z decyzji niemieckich organów skarbowych.

W sytuacji istnienia ekonomicznego pracodawcy w kraju wykonywania pracy (w Niemczech), który nie jest miejscem zamieszkania pracownika dla celów podatkowych, drugi z warunków art. 15 ust. 2 ww. UPO nie zostaje spełniony. Zatem, nawet pobyt poniżej 183 dni w tym kraju skutkuje prawem do opodatkowania przez kraj, w którym praca jest wykonywana. W konsekwencji więc, wynagrodzenie pracowników z tytułu pracy wykonywanej w Niemczech, podlega opodatkowaniu zarówno w Niemczech, jak i w Polsce.

Z powyższego wynika, że bez znaczenia pozostaje fakt, czy pracownicy przebywają na terytorium Niemczech przez okres przekraczający, czy też nieprzekraczający łącznie 183 dni w danym roku podatkowym. Istotne jest natomiast to, że wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który ma siedzibę w Niemczech. W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania pracownicy oddelegowani z Polski składając zeznanie podatkowe w kraju swojej rezydencji winni zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania, zgodnie z art. 24 UPO. W przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób: Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b) taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Reasumując wskazać należy, że za faktycznego (ekonomicznego) pracodawcę - w świetle UPO - należy uznać Spółkę niemiecką. Wobec tego, wynagrodzenia pracowników świadczących pracę na rzecz Spółki niemieckiej, która jest faktycznym pracodawcą w rozumieniu art. 15 ust. 2 pkt b) polsko-niemieckiej UPO, podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 Konwencji, od pierwszego dnia pobytu pracowników za granicą zarówno w Niemczech, jak i w Polsce. Natomiast w Polsce, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, należy zastosować tzw. metodę wyłączenia z progresją, określoną w art. 24 UPO oraz w art. 27 ust. 8 u.p.d.o.f.

Ad. 2)

Zasady poboru przez płatników (zakłady pracy) zaliczek na podatek dochodowy od osób, które uzyskują przychody ze stosunku pracy i obowiązki tych płatników regulują m.in. przepisy art. 31 i art. 32 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 31 u.p.d.o.f., osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 32 ust. 6 u.p.d.o.f., zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na wniosek podatnika zakład pracy pobiera zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do przepisów ust. 1-5, z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a.

Stosownie natomiast do art. 39 ust. 1 u.p.d.o.f., w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku, gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Wzór informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 został zamieszczony w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 listopada 2014 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1634).

W informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 powinny być uwzględnione również dochody wolne od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych. Dochody, chociaż zwolnione od podatku dochodowego w Polsce, to w przypadku uzyskiwania przez podatnika innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce - zgodnie z treścią art. 27 ust. 8 u.p.d.o.f. - wpłyną na wysokość podatku w Polsce. Obowiązek ujęcia w informacji PIT-11 dochodów zagranicznych wolnych od podatku dotyczy wyłącznie dochodów, które zostały uzyskane za pośrednictwem podmiotu będącego płatnikiem sporządzającym informację roczną. Podkreślić należy, że pozostałych dochodów, zwolnionych z opodatkowania, co do zasady - z wyjątkiem zaznaczonym w treści ww. art. 39 ust. 1 u.p.d.o.f. - nie wykazuje się w informacji PIT-11. Wskazują na to uregulowania zawarte w treści pkt 4 objaśnień do informacji PIT-11, z których wynika, że w kwocie przychodów, w części E, nie uwzględnia się przychodów wolnych od podatku na podstawie przepisów ustawy oraz przychodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, jednakże w kolumnie E należy wykazać dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W związku z powyższym, w poz. 32 informacji PIT-11 (22), płatnik jest zobowiązany wykazać dochód uzyskany przez pracownika za pracę w Niemczech, po uwzględnieniu stosownych kosztów uzyskania przychodów, ustalonych zgodnie z art. 22 ust. 2 u.p.d.o.f.

Wobec tego Wnioskodawca, jako płatnik, nie ma obowiązku obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych do organu podatkowego w Polsce od wynagrodzeń wypłacanych pracownikom z tytułu pracy najemnej wykonywanej w Niemczech w sytuacji, kiedy występuje jedynie w roli formalnego pracodawcy, a pracodawcą ponoszącym koszty wynagrodzenia oraz ryzyko związane z pracą wykonywaną przez pracowników pozostaje pracodawca ekonomiczny z siedzibą w Niemczech. Jednakże, w poz. 39 informacji PIT-11 płatnik jest zobowiązany wykazać dochód zwolniony z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, uzyskany przez pracownika za pracę w Niemczech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.