IPTPB1/4511-712/15-5/KLK - Zwolnienia przedmiotowe.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa

(Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2015 r. (data wpływu 9 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2015 r. (data wpływu 11 grudnia 2015 r.) oraz pismem, które wpłynęło w dniu 4 stycznia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 24 listopada 2015 r., Nr IPTPB1/4511-712/15-2/KLK, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 24 listopada 2015 r. (data doręczenia 1 grudnia 2015 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek pismem z dnia 7 grudnia 2015 r. (data wpływu 11 grudnia 2015 r.), nadanym dnia 7 grudnia 2015 r.

Następnie, z uwagi na niepodpisanie złożonego uzupełnienia wniosku, pismem z dnia 17 grudnia 2015 r., Nr IPTPB1/4511 712/15 4/KLK, ponownie wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 17 grudnia 2015 r. (data doręczenia 28 grudnia 2015 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem, które wpłynęło w dniu 4 stycznia 2016 r., nadanym za pośrednictwem polskiej placówki operatora wyznaczonego w dniu 29 grudnia 2015 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny, ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku:

Biuro rachunkowe, z którym Wnioskodawczyni ma podpisaną umowę na prowadzenie rozliczeń podatkowych i ubezpieczeniowych, popełniło błąd. Podczas kontroli ZUS stwierdzono nieprawidłowości i zarządzono wypłatę zaległych zobowiązań. Ponieważ biuro posiadało obowiązkową polisę OC zawodu, ubezpieczyciel zobowiązał się do zapłaty określonych zaległości. Przelał kwotę zasądzoną przez ZUS bezpośrednio na konto Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni pieniądze te w całości przelała na pokrycie zaległości wobec ZUS.

W piśmie z dnia 7 grudnia 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano, że:

1. Do zakresu działalności prowadzonej przez Wnioskodawczynię wchodzą szkolenia dla kierowców. Niektóre z nich kończą się egzaminem, wówczas przyjeżdżają przedstawiciele Urzędu Wojewódzkiego.

2. Wnioskodawczyni przychody z działalności gospodarczej opodatkowuje na zasadach ogólnych - podatek liniowy (19%).

3. Wnioskodawczyni dla potrzeb dokumentacji podatkowej prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

4. Biuro rachunkowe źle zinterpretowało umowy cywilnoprawne. Przyjęło, że przeegzaminowanie kursantów i prowadzenie wykładów jest umową o dzieło. ZUS podważył ww. umowy i przekwalifikował je na umowy zlecenie.

5. Źle zinterpretowane umowy przez biuro spowodowały powstanie zaległości wobec ZUS. Od umowy o dzieło nie opłaca się składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, natomiast od umowy zlecenia odprowadza się wszystkie składki. Wobec powyższego ZUS przekwalifikowując umowy naliczył składki na ubezpieczenie.

6. Odszkodowanie wpłynęło w dniu 27 maja 2015 r.

7. Przelew na pokrycie zaległości został wysłany przez Wnioskodawczynię w dniach: 28 maja 2015 r. i 1 czerwca 2015 r. (w dwóch transzach).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wypłacone odszkodowanie z OC biura rachunkowego stanowi przychód działalności Wnioskodawczyni, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, odszkodowanie jest wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ubezpieczenie OC zawodu wykupione przez biuro rachunkowe było ubezpieczeniem majątkowym i nie dotyczy składników majątku związanego z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawczynię.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Jak stanowi art. 821 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), przedmiotem ubezpieczenia majątkowego może być każdy interes majątkowy, który nie jest sprzeczny z prawem i daje się ocenić w pieniądzu.

Ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej jest szczególnym rodzajem ubezpieczenia majątkowego, jako ubezpieczenie obejmujące ochronę pasywów.

Z art. 822 § 1 ww. Kodeksu wynika, że przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

W myśl § 2 powołanego przepisu, jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia majątkowe, uzyskane w związku z tą działalnością, o ile ustawa nie wyłącza ich z tej kategorii.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Zatem otrzymane odszkodowania, jeżeli dotyczą składników majątku związanego z prowadzoną przez podatnika pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowią przychód z tej działalności.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c.

A zatem odszkodowania, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy, nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie szkoleń dla kierowców. Prowadzeniem rozliczeń podatkowych i ubezpieczeniowych Wnioskodawczyni zajmuję się biuro rachunkowe, z którym Wnioskodawczyni ma podpisaną umowę. Biuro rachunkowe popełniło błąd i źle zinterpretowało umowę cywilnoprawną. Przyjęło, że przeegzaminowanie kursantów i prowadzenie wykładów jest umową o dzieło. Zakład Ubezpieczeń Społecznych podważył ww. umowy i przekwalifikował je na umowy o dzieło. Źle zinterpretowane umowy spowodowały powstanie zaległości wobec ZUS. Biuro rachunkowe posiadało obowiązkową polisę OC zawodu. Ubezpieczyciel zobowiązał się do zapłaty określonych zaległości i przelał kwotę zasądzoną przez ZUS bezpośrednio na konto Wnioskodawczyni, która to pieniądze te przelała na pokrycie zaległości.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów są inne źródła.

Przedmiotowe odszkodowanie nie dotyczy składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie stanowi więc przychodu ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza. Jest więc to przychód z innych źródeł niepodlegający ewidencjonowaniu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jednakże jest to przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a powołanej ustawy.

Mając na względzie przedstawione wyżej przepisy oraz stan faktyczny stwierdzić należy, że kwota odszkodowania otrzymanego od ubezpieczyciela biura rachunkowego, które prowadziło rozliczenia podatkowe i ubezpieczeniowe Wnioskodawczyni, będzie stanowiło przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Otrzymane odszkodowanie jednakże zwolnione jest z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a ww. ustawy. Wypłacone odszkodowanie nie odnosi się bowiem do szkód dotyczących składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.