IPTPB1/4511-4/15-5/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2014 r. (data wpływu 2 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 marca 2015 r. (data wpływu 25 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z otrzymaniem dotacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 12 marca 2015 r., Nr IPTPB1/4511-4/15-2/MR, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 13 lutego 2015 r. (data doręczenia 17 marca 2015 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 23 marca 2015 r. (data wpływu 25 marca 2015 r.), nadanym za pośrednictwem Poczty Polskiej dnia 24 marca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku.

Zakład Usługowo-Handlowy... prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG od 1994 r., w zakresie napraw odmierzaczy paliw płynnych na stacjach paliw. W 2004 r. Zakład rozszerzył działalność o sprzedaż detaliczną paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw. W 2009 r. w związku z planowaną inwestycją polegającą na budowie i oddaniu do użytku elektrowni wiatrowych działalność została rozszerzona o wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję i handel energią elektryczną. Zakład jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (forma opodatkowania: podatek liniowy) oraz podatku VAT. Dokumentacja księgowa jest prowadzona poprzez zapisy w księgach rachunkowych. Dla potrzeb działalności gospodarczej jest prowadzona ewidencja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W 2012 r. Zakład rozpoczął inwestycję polegającą na budowie elektrowni wiatrowej. W tym celu zostało zakupione w Niemczech używane, kompletne urządzenie, służące do wytwarzania energii elektrycznej, które zostało zainstalowane i uruchomione w listopadzie 2012 r. W celu zainstalowania urządzenia (turbiny) Zakład poniósł wydatki inwestycyjne na wykonanie części naziemnej (wieża, gondola z generatorami, oprzyrządowanie) oraz części podziemnej (fundament, przewody elektryczne) oraz inne wydatki. Całość inwestycji została sfinansowana ze środków własnych (w tym ze środków pochodzących z kredytu zaciągniętego na ten cel). Od grudnia 2012 r. Zakład dokonuje odpisów amortyzacyjnych od ww. inwestycji: turbina - metodą degresywną z zastosowaniem 7% stawki amortyzacyjnej właściwej dla środka trwałego zgrupowanego w rodzaju 346 KŚT, podwyższonej o współczynnik 2,0 (tekst jedn.: stawką amortyzacyjną 14%), fundament i wieża w rodzaju 201 KŚT - 4,5%.

W dniu 6 listopada 2012 r. Wnioskodawca złożył wniosek do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zastosowania odpowiedniej stawki amortyzacyjnej zespołu wiatrowo-elektrycznego. Zakład dokonuje amortyzacji ww. środka trwałego zgodnie z otrzymaną interpretacją Nr IPTPB1/415-670/12-2/MD. Odpisy amortyzacyjne od ww. inwestycji są w 100% zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

W dniu... maja 2010 r. Zakład złożył do Ministerstwa Gospodarki wniosek o dofinansowanie projektu "Budowa elektrowni wiatrowej o mocy 4,5 MW w miejscowości..., gmina..., woj...." w ramach działania 9.4 "Wytwarzanie energii ze źródeł odnawialnych" priorytetu IX, "Infrastruktura energetyczna przyjazna środowisku i efektywność energetyczna" Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, 2007-2013. Wniosek rozpatrzono pozytywnie i w konsekwencji w dniu... marca 2013 r.w... została zawarta umowa pomiędzy Zakładem a Ministrem Gospodarki o dofinansowanie nr..., zgodnie z którą przyznano Zakładowi dofinansowanie (dotację) na ww. projekt w kwocie... zł, płatną w trzech transzach:

* I transza w kwocie... zł wpłynęła na konto Zakładu... lipca 2013 r.;

* II transza w kwocie... zł wpłynęła... marca 2014 r.;

* III transza w kwocie... zł wpłynęła... grudnia 2014 r. (nastąpiło to już po oddaniu inwestycji do użytkowania).

W 2014 r. Zakład rozpoczął budowę inwestycji (dwie elektrownie wiatrowe), która częściowo została sfinansowana ze środków dotacji przeznaczonej na ten cel, a częściowo ze środków z otrzymanego kredytu inwestycyjnego.

Elektrownia składa się z:

Zakład zakupił nowe urządzenia służące do wytwarzania energii elektrycznej w celu zainstalowania i uruchomienia. W związku z tym Zakład poniósł wydatki inwestycyjne na wykonanie części naziemnej (wieża, gondola z generatorem i oprzyrządowaniem, łopaty, szafa sterująca licznikami, transformator, okablowanie), części podziemnej (fundament, przewody elektryczne) oraz inne wydatki (koncesje na wytwarzanie energii, pozwolenia na budowę, itp.).

Wnioskodawca przedstawił również zasady funkcjonowania elektrowni wiatrowej: wirnik dokonuje konwersji energii wiatru na energię mechaniczną, przekształcaną dalej za pomocą generatora w energię elektryczną, która jest przesyłana z gondoli do stacji kompaktowej stojącej obok wieży. Przesył odbywa się przy pomocy oraz wykorzystaniu kombinacji złożonej z kabli i szyny doprowadzającej prąd. Kabel odchodzi od prostownika generatora w elemencie wiatrowym i przesyła prąd do szyny doprowadzającej prąd, która to szyna przebiega przez wieżę. Przy cokole wieży prąd jest ponownie przesyłany do kabla połączonego ze stacją kompaktową, która przetwarza prąd stały na prąd i zmienny zasilający sieć elektryczną urządzeń energii wiatrowej.

Całkowita wartość inwestycji to... zł (netto).

Oddanie do użytkowania inwestycji nastąpiło w sierpniu 2014 r. Udział całości dotacji w kosztach inwestycji wynosi 66,74%. I i II transzę dotacji otrzymano przed oddaniem do użytkowania inwestycji. Po przyjęciu na stan inwestycji, tj. turbiny symbol KŚT 346 oraz wieży symbol KŚT 201, od września 2014 r., Zakład dokonuje odpisów amortyzacyjnych od ww. inwestycji: turbina - metodą degresywną z zastosowaniem 7% stawki amortyzacyjnej właściwej dla środka trwałego zgrupowanego w rodzaju 346 KŚT, podwyższonej o współczynnik 2,0 (tekst jedn.: stawką amortyzacyjną 14%), wieża zgrupowana w rodzaju 2 KŚT - stawka amortyzacyjna 4,5%. Do kosztów uzyskania przychodów zaliczono wartość inwestycji pomniejszonej o wartość dotacji I i II transzy. III transzę (stanowiącą 20,15% wartości inwestycji) Zakład otrzymał po pozytywnym wyniku kontroli, co nastąpiło już po oddaniu inwestycji do użytkowania. Po otrzymaniu III transzy dotacji skorygowano wartość inwestycji zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów - od grudnia 2014 r., tj. od miesiąca, w którym otrzymano ostatnią transzę dotacji, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wartość inwestycji pomniejszonej o wartość całej dotacji, tj. do kosztów uzyskania przychodów zaliczono 66,73% amortyzacji, 33,27% nie stanowi kosztów uzyskania przychodów.

Korekty kosztów uzyskania przychodów za wrzesień - listopad 2014 r. dokonano w grudniu 2014 r. - w miesiącu otrzymania dotacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

1. Czy po otrzymaniu dotacji (III transzy) należy dokonać korekty odpisów amortyzacyjnych w części zaliczanej do kosztów uzyskania przychodu wstecz za miesiące od oddania inwestycji do użytkowania do otrzymania dotacji, korygując tym samym deklarację PIT-5L za powyższe miesiące, czy można dokonać korekty kosztów jednorazowo za okresy poprzednie (miesiące wrzesień - listopad) jednorazowo w miesiącu otrzymania dotacji, czyli w grudniu 2014 r.

2. Czy w odniesieniu do zespołu wiatrowo-elektrycznego Zakład ma prawo dokonywać odpisów amortyzacyjnych metodą degresywną i zastosować 7% stawkę amortyzacyjną, właściwą dla środka trwałego zgrupowanego w rodzaju 346 KŚT, podwyższoną o współczynnik równy 2,0, tj. stawkę amortyzacyjną 14%.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1, natomiast wniosek w zakresie pytania Nr 2 zostanie rozstrzygnięty odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, kosztami podatkowymi, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie są odpisy amortyzacyjne naliczone od tej części wartości środków trwałych, która została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub odliczona od podstawy opodatkowania, jednak dopiero zwrot (refundacja) przedmiotowych wydatków będzie miał wpływ na wysokość kosztów podatkowych. Dlatego Wnioskodawca dokonał korekty kosztów o wartość odpisów amortyzacyjnych, która odpowiada wartości III transzy dotacji z chwilą faktycznego jej otrzymania, tj. w grudniu 2014 r. Ponadto użyte w ww. art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowanie "zwrócone podatnikowi wydatki" sugeruje, że przepis ten ma zastosowanie jedynie do tych dotacji (dofinansowań), które zostały faktycznie otrzymane, nie ma natomiast zastosowania do dotacji należnych (spodziewanych, ale nieotrzymanych faktycznie przez podatnika). W konsekwencji środek trwały po zakupie (ulepszeniu) może być amortyzowany od pełnej wartości początkowej, nawet jeśli podatnik spodziewa się, że otrzyma dotację (dofinansowanie) na zakup (ulepszenie) środka trwałego.

WSA we Wrocławiu w wyroku z 13 kwietnia 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 166/12, stwierdził, że otrzymanie dotacji stanowiącej zwrot wydatków na nabycie środka trwałego powoduje obowiązek dokonania korekty części dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych, lecz korekty tej należy dokonać w miesiącu otrzymania tych środków poprzez bieżące zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów. Nie jest zatem konieczne wsteczne korygowanie kosztów. W uzasadnieniu Sąd wskazuje: "Jeżeli (...) zwrot wydatków na nabycie lub wytworzenie środka trwałego powoduje wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów odpowiedniej części odpisów amortyzacyjnych, to skutek w postaci obowiązku wyłączenia (korekty kosztów) powstaje z chwilą zwrotu wydatków (w rozliczeniu za okres, w którym zwrot wydatków został otrzymany). Bez tego (zwrotu) podatnik nie miał i nie ma obowiązku zmniejszenia kosztów z tytułu amortyzacji. Należy zwrócić uwagę, że akceptacja stanowiska organu interpretującego prowadziłaby do sytuacji, że spółka korygując wstecz koszty z tytułu amortyzacji, doprowadziłaby do powstania zaległości podatkowych i odsetek od tych zaległości, tak jakby koszty uzyskania przychodu w poszczególnych okresach były ustalane nieprawidłowo (niezgodnie z prawem). Wniosek taki jest nie do zaakceptowania".

Wnioskodawca dodał, że podobnie orzekł WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Gl 322/13, WSA w Kielcach w wyroku z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Ke 385/13 oraz WSA w Lublinie w wyroku z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 640/12.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dopiero po faktycznym otrzymaniu dotacji (w postaci zwrotu części wydatków na nabycie, przebudowę lub modernizację środka trwałego) należy wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów odpowiednią część odpisów amortyzacyjnych na bieżąco, nie cofając się wstecz.

Jeżeli podatnik amortyzuje środek trwały i zalicza do kosztów uzyskania przychodów całą wartość odpisu amortyzacyjnego, a dopiero później otrzyma dotację, to jest zobowiązany zmniejszyć koszty podatkowe o wartość ujętych w nich odpisów - w części odpowiadającej otrzymanej dotacji. Przepisy nie określają, w którym momencie należy dokonać zmniejszenia. Dopiero po otrzymaniu dotacji należy określić jaka wartość odpisów dotychczas zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów powinna być z tych kosztów wyłączona (z racji zwrócenia części wydatków na zakup środka trwałego). Następnie o tę kwotę należałoby zmniejszyć koszty bieżące, a nie dokonywać wstecznej korekty kosztów z tytułu odpisów amortyzacyjnych - wyrok WSA w Gdańsku z 26 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 41/14.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy zauważyć, że z zacytowanego wyżej art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została zwrócona w jakiejkolwiek formie, a zatem również poprzez refundację. Dokonany w jakiejkolwiek formie, a więc w tym również w formie pomocy finansowej zwrot określonej części nakładów poniesionych na cele inwestycyjne powoduje, że wartość odpisów od tej części wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Przy tym, w zakres postanowień tego artykułu wchodzą wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot podatnikowi poniesionych wydatków na nabycie środków trwałych.

W myśl natomiast art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137 ustawy.

Zaznaczyć przy tym należy, że zawarte w powołanym przepisie sformułowanie "bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)" dotyczy także wydatków, które zostały najpierw przez podatnika poniesione, a dopiero później zrefundowane, np. z dotacji.

W związku z powyższym, wydatki bezpośrednio sfinansowane przychodami zwolnionymi od podatku na podstawie ww. przepisów nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem, po otrzymaniu dotacji poniesionych wydatków podatnik jest zobowiązany do skorygowania (zmniejszenia) kosztów uzyskania przychodów, a tym samym skorygowania (zwiększenia) podatku dochodowego (zaliczek za okresy rozliczeniowe), w których wykazał te koszty w wysokości zawyżonej.

Podkreślenia wymaga, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określają szczególnych zasad dokonywania korekty kosztów uzyskania przychodów, jednakże należy zauważyć, że otrzymanie refundacji nie zmienia momentu poniesienia i potrącenia kosztu, a jedynie wpływa na wysokość kosztu, bądź też całkowite wykluczenie wydatku z kosztów podatkowych. Zatem, korekta kosztów powinna odnosić się do tych okresów rozliczeniowych, w których koszty te były ujęte w rachunku podatkowym. Nie powinno mieć znaczenia, czy zostały one poniesione przed, czy po przyznaniu dotacji, bo nie ma przepisu, który uzależniałby zaliczanie tych wydatków do kosztów od tego rodzaju okoliczności.

Tak więc otrzymanie dotacji poniesionych wydatków, przeznaczonych na zakup (wytworzenie) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obliguje do skorygowania (zmniejszenia) kosztów uzyskania przychodów, a tym samym skorygowania (zwiększenia) podatku dochodowego (zaliczek za okresy rozliczeniowe), w których wykazano te koszty w wysokości zawyżonej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wytwarzania, przesyłania, dystrybucji i handlu energią elektryczną. W 2014 r. Wnioskodawca rozpoczął budowę inwestycji (dwie elektrownie wiatrowe), która częściowo została sfinansowana ze środków dotacji przeznaczonej na ten cel (płatną w III transzach), a częściowo ze środków z otrzymanego kredytu inwestycyjnego.

Oddanie inwestycji do użytkowania nastąpiło w sierpniu 2014 r. Udział całości dotacji w kosztach inwestycji wynosi 66,74%. I i II transzę dotacji Wnioskodawca otrzymał przed oddaniem inwestycji do użytkowania. Po przyjęciu na stan inwestycji, tj. od września 2014 r., Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych od ww. inwestycji, pomniejszonych o wartość dotacji I i II transzy. III transzę (stanowiącą 20,15% wartości inwestycji) Wnioskodawca otrzymał po oddaniu inwestycji do użytkowania. Po otrzymaniu III transzy dotacji skorygowano wartość inwestycji zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów. Korekty kosztów uzyskania przychodów za wrzesień - listopad 2014 r. dokonano w grudniu 2014 r.

Mając na uwadze powołane przepisy prawne oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że po otrzymaniu dotacji poniesionych wydatków, Wnioskodawca winien dokonać korekty odpisów amortyzacyjnych w tych miesiącach (okresach), w których zostały one wykazane w wysokości zawyżonej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że prawidłowym było zmniejszenie bieżących kosztów uzyskania przychodów z chwilą otrzymania III transzy dotacji należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy podkreślić, że przywołane przez Wnioskodawcę wyroki sądów administracyjnych dotyczące przepisów prawa wydane zostały w indywidualnej sprawie i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Z uwagi na powyższe przywołany wyrok sądu administracyjnego, nie jest wiążący dla tutejszego Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.