IPTPB1/415-88/14-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów pracownika, poniesionych przez pracodawcę kosztów jego uczestnictwa w branżowych imprezach sportowych - jest prawidłowe.

W dniu 17 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Nadleśnictwo.... jest jednostką organizacyjną Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe nadzorowaną przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w K.... Nadleśnictwem jednoosobowo kieruje Nadleśniczy. Pracownicy Nadleśnictwa biorą udział w:

* branżowych zawodach strzeleckich,

* innych branżowych imprezach sportowych.

Powyższe imprezy sportowe organizowane są przez Generalną lub Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych. Udział w zawodach, turniejach, itp. bierze wyznaczona grupa pracowników (reprezentacja Nadleśnictwa). Imprezy mają charakter typowo sportowy. Zawodnicy występują w strojach z logo Nadleśnictwa. Nadleśnictwo ponosi koszty w postaci:

* wpisowego i organizacji imprezy,

* wyżywienia i noclegów,

* przewozu pracowników na te imprezy,

* ubiorów sportowych z logo Nadleśnictwa,

* zakupu sprzętu sportowego, np. naboi do ćwiczeń, itp.

Udział pracowników w takich zawodach odbywa się po godzinach pracy jak i w dniach wolnych od pracy. Wydatki te pokrywane są ze środków Zakładowego Funduszu Socjalnego jak i z środków bieżącej działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki poniesione przez pracodawcę z bieżącej działalności na uczestnictwo w branżowych zawodach są dochodem pracownika podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym osób fizycznych.

2. Czy poniesione wydatki, niepokryte z ZFŚS z tytułu udziału pracowników w branżowych zawodach sportowych są kosztem uzyskania przychodów Nadleśnictwa i powinny być traktowane jako koszty pośrednie zaliczane w ciężar kosztów w momencie ich poniesienia.

Przedmiotem niniejszej interpretacji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1. W zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z uczestnictwem w branżowych zawodach sportowych nie są dochodem pracownika podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wyjazd każdorazowo odbywa się na polecenie Nadleśniczego. Pracownicy reprezentują Nadleśnictwo i przez to kształtują wizerunek jednostki. Pracownik w tym przypadku nie uzyska żadnej realnej korzyści, nie dojdzie też do przysporzenia majątku, który ma konkretny wymiar finansowy. W świetle postanowień art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem koniecznym do rozpoznania przychodu po stronie pracownika jest faktyczne otrzymanie świadczenia przez pracownika, tj. uzyskanie przez daną osobę realnej korzyści majątkowej. Nie można także tych wydatków uznać za świadczenie nieodpłatne otrzymane przez pracownika. Świadczenie nieodpłatne to takie, które pracownik otrzymuje pod tytułem darmowym, co oznacza, że w zamian za to świadczenie nic nie świadczy, ani też nie zobowiązuje się do przyszłych świadczeń.

Świadczenia nieodpłatne mogą być uznane za przychód jedynie po otrzymaniu tych świadczeń przez podatnika. Działanie pracodawcy nie jest w tym przypadku nakierowane na pracownika, to wyznaczeni pracownicy #61485; najlepsi w danej dziedzinie sportowej podejmują działania na rzecz pracodawcy promując jego wizerunek. Celem udziału pracownika w tych imprezach nie jest rekreacja pracownika, ale lepsza motywacja do pracy i względy marketingowe, czyli promowanie pochlebnych informacji o jednostce, zaletach oferowanych towarów bądź usług, informacji o miejscach i możliwościach ich nabycia #61485; w celu zwrócenia uwagi na towar lub usługę.

Celem tych imprez jest stworzenie oczekiwanego i pozytywnego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji"obraz" przedsiębiorcy spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne i temu służy reklama.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, podobne stanowisko można znaleźć w interpretacjach indywidualnych:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 25 października 2011 r., Nr IPTPB2/415-487/11-2/ASZ,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 września 2012 r., Nr IPTPB1/415-379/12-2/ASZ,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 września 2010 r., Nr ILPB2/415-152/09/10-S/TR,

oraz wyroku WSA w Krakowie z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 471/12.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią przepisów art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), wyrażających zasadę powszechności opodatkowania, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei, zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast stosownie do postanowień art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W związku z powyższym, przychodami ze stosunku pracy lub stosunków pokrewnych, są wszystkie świadczenia, które konkretny pracownik otrzymuje ze środków pracodawcy z tytułu pozostawania w stosunku pracy lub pokrewnym. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość otrzymanych świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych poniesionych za pracownika.

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia "nieodpłatnego świadczenia" zasadne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia ukształtowanego w orzecznictwie sądowym, w tym zwłaszcza w uchwale NSA z dnia 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06, w której wskazano, że ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Zgodnie zatem z utrwalonym w orzecznictwie poglądem, nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, jest każde zdarzenie prawne i zjawisko gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

W myśl przepisów art. 12 ust. 3 cyt. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

W świetle powyższego przychód ze stosunku pracy powstaje zatem w każdym przypadku, w którym pracownik uzyskuje realną korzyść.

Należy jednak pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Z treści wniosku wynika, że pracownicy Nadleśnictwa biorą udział w: branżowych zawodach strzeleckich oraz innych branżowych zawodach sportowych. Udział w zawodach, turniejach, itp. bierze wyznaczona grupa pracowników (reprezentacja Nadleśnictwa). Imprezy mają charakter typowo sportowy. Zawodnicy występują w strojach z logo Nadleśnictwa. Udział pracowników w takich zawodach odbywa się po godzinach pracy, jak i w dniach wolnych od pracy. Nadleśnictwo pokrywa koszty udziału w zawodach sportowych swoich pracowników w postaci: wpisowego i organizacji imprezy, wyżywienia i noclegów, przewozu pracowników na te imprezy, ubiorów sportowych z logo Nadleśnictwa, zakupu sprzętu sportowego, np. naboi do ćwiczeń, itp. Wydatki te pokrywane są ze środków bieżącej działalności.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt dokonania oceny stanowiska Wnioskodawcy w świetle zaprezentowanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że pracownicy Wnioskodawcy uczestnicząc w branżowych imprezach sportowych występują w imieniu i na rzecz swojego pracodawcy. Przez uczestnictwo w zawodach branżowych utrwalają, promują wizerunek firmy, co w konsekwencji może spowodować oczekiwane zainteresowanie oferowanymi przez Nadleśnictwo towarami i usługami. Trudno w takiej sytuacji przyjąć, że wysyłając drużynę sportową, składającą się z pracowników Wnioskodawcy i ponosząc koszty jej udziału w branżowej imprezie sportowej działanie Wnioskodawcy jest nakierowane na rzecz pracowników. W takim przypadku występuje wręcz sytuacja odwrotna, a mianowicie #61485; to pracownicy najlepsi w danej dziedzinie sportowej, oddelegowani przez Wnioskodawcę, podejmują działania na Jego rzecz w ten sposób promując Wnioskodawcę na rynku handlowym. W związku z tym, wydatki poniesione na rzecz pracowników reprezentujących Wnioskodawcę w branżowych imprezach sportowych nie stanowią dla pracowników przychodu (nieodpłatnego świadczenia) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, tym samym na Wnioskodawcy, jako płatniku, nie będzie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do wskazanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, interpretacji indywidualnych oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące przy wydaniu przedmiotowej interpretacji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.