IPTPB1/415-86/13-5/MAP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2013 r. (data wpływu 1 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych otrzymanych w drodze darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od spadków i darowizn oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 8 kwietnia 2013 r., Nr IPTPB1/415-86/13-2/MAP, IPTPB2/436-18/13-2/k.k., IPTPP2/443-78/13-2/PR, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 8 kwietnia 2013 r. skutecznie doręczono w dniu 11 kwietnia 2013 r., następnie w dniu 22 kwietnia 2013 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 18 kwietnia 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku po jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2008 r. pod nazwą "A". Siedziba firmy znajduje się pod adresem ul. X. Natomiast głównym miejscem prowadzenia działalności jest adres ul. Y. Wnioskodawca nie posiada rozdzielności majątkowej. W miejscu prowadzenia działalności wykonywana jest działalność produkcyjna PKD 16.10.Z, 16.23.Z. Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Ewidencję księgową rozlicza w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT w pełnym zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. W przyszłości chciałby otrzymać od ojca w formie darowizny hurtownię materiałów budowlanych i hydraulicznych, mieszczącą się pod adresem ul. X.

Przedmiotem darowizny mają być następujące składniki majątkowe:

* materiały budowlane i hydrauliczne,

* budynek hurtowni,

* budynek magazynu,

* wiata,

* wiata stanowiąca inwestycję niezakończoną,

* grunty pod budynkami,

* grunty stanowiące plac manewrowy,

* wózek widłowy,

* samochód ciężarowy Volkswagen z HDS-em,

* komputery z oprogramowaniem - 2 szt., wraz z drukarką igłową,

* biurka, regały, wyposażenie.

Darujący (ojciec Wnioskodawcy) prowadzi działalność gospodarczą od 1996 r. pod nazwą "B" z siedzibą przy ul. X. Darczyńca prowadzi działalność gospodarczą w dwóch miejscach:

* ul. X,

* ul. Y.

Darujący nie posiada rozdzielności majątkowej. W pierwszym z miejsc prowadzona jest obecnie działalność produkcyjna (PKD 16.23.Z, 16.10.Z) oraz działalność handlowa materiałami budowlanymi i hydraulicznymi (PKD 46.73.Z, 46.72.Z, 46.74.Z, 47.52.Z). W drugim z miejsc darujący prowadzi działalność produkcyjną (PKD 16.23.Z, 16.10.Z, 43.32.Z, 16.24.Z). Darczyńca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym. Od dnia 1 stycznia 2013 r. ewidencje księgową prowadzi w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W latach poprzednich prowadził księgi rachunkowe. Darujący jest czynnym podatnikiem VAT w pełnym zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Składniki, które chce podarować synowi, stanowią majątek darującego wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej.

W firmie Darczyńcy prowadzone są odrębne ewidencji sprzedaży i zakupów towarów handlowych, co umożliwia wydzielenie części handlowej i produkcyjnej. Przychód ewidencjonowany jest łącznie z przychodami z produkcji wyrobów i usług w pozycji "Wartość sprzedanych towarów i usług" w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Natomiast zakup towarów handlowych ewidencjonowany jest łącznie z zakupami do produkcji w pozycji "Zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu". Dzięki prowadzonym rejestrom możliwe jest określenie należności i zobowiązań dotyczących tylko hurtowni. Wartość zakupywanych towarów handlowych w 2013 r. ewidencjonowana jest w kosztach bezpośrednio po zakupie, natomiast stan magazynu na dzień 1 stycznia 2013 r. wynoszący 216.042,30 zł nie jest ujęty do kosztów, ponieważ stanowił on zapas, zgodnie z ustawą o rachunkowości. Komputery z oprogramowaniem i drukarka igłowa, meble oraz wyposażenie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Budynki oraz samochód ciężarowy są amortyzowane, natomiast wiaty i wózek nie są amortyzowane. Na potrzeby hurtowni został założony dodatkowy rachunek bankowy do ewidencji wpływów i wydatków dotyczących hurtowni, lecz trafia tam tylko część wpływów.

Darujący na terenie zakładu znajdującego się przy ul. X prowadzi jednocześnie działalność handlową i produkcyjną. Część z budynków, wiat wykorzystywana jest tylko na potrzeby działalności handlowej, pozostałe budynki, wiaty wykorzystywane są do działalności produkcyjnej, a także mieści się tam siedziba biura, pomieszczenia socjalne. Wspólne jest korzystanie z placu. Obecnie nie jest możliwe dokładne wydzielenie kosztów energii dotyczących handlu i produkcji, ze względu na wspólny licznik energii. Koszty telefonów są możliwe do określenia na podstawie otrzymanych faktur.

Po dokonaniu darowizny Darujący zamierza zaprzestać prowadzenie działalności handlowej, a kontynuować działalność produkcyjną w obydwu lokalizacjach: przy ul. X oraz przy ul. Y. Natomiast Wnioskodawca po otrzymaniu darowizny zamierza prowadzić (kontynuować) działalność produkcyjną na terenie zakładu Darczyńcy (umową dzierżawy terenu - kontynuacja) przy ul. Y oraz działalność handlową przy ul. X.

W związku z powyższym zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone Nr 6. Natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, będzie On mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, których wartość początkowa będzie określona w cenach rynkowych. Amortyzacja będzie kosztem podatkowym. Wnioskodawca wskazuje, iż w powyższej sprawie zastosowanie znajdą art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a oraz art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

* są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

* są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie są wydatkami wymienionymi w art. 23 ust. 1 ustawy.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie, czy też zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 cyt. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, amortyzacji podlegają nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.) - o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencyjnej) (...) zwanymi dalej wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W świetle art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych) ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1-3 cyt. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, która jest uzależniona m.in od sposobu nabycia z uwzględnieniem ust. 2-18 uważa się:

1. w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia;

1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b;

Przy czym w świetle art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż wartość początkową środków trwałych nabytych w drodze darowizny przedsiębiorstwa, należy ustalić wg wartości rynkowej z dnia nabycia, z zastosowaniem cytowanego wyżej przepisu art. 19 cyt. ustawy.

W konsekwencji, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 w związku z art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkowa, dla każdego z osobna składnika majątku nie może być wyższa niż wartość rynkowa tych składników przekazanych w formie darowizny (suma wartości początkowej wszystkich składników majątku nie może być wyższa niż suma jednostkowych wartości rynkowych tychże składników).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Ewidencję księgową rozlicza w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W przyszłości chciałby otrzymać od ojca w formie darowizny hurtownię materiałów budowlanych i hydraulicznych. Przedmiotem darowizny mają być m.in. środki trwałe. Wnioskodawca po otrzymaniu darowizny zamierza prowadzić (kontynuować) działalność produkcyjną na terenie zakładu Darczyńcy.

Reasumując, amortyzacja od wartości rynkowej poszczególnych środków trwałych wchodzących w skład przedsiębiorstwa nabytego w drodze darowizny jest u Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów, z tym że łączną wartość początkową środków trwałych stanowi suma ich wartości rynkowej z dnia nabycia darowizny, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa, a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.