IPTPB1/415-768/13-4/AG - Opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości objętej wspólnością majątkową małżeńską, wykorzystywanej w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadzie użyczenia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zbycia nieruchomości wykorzystywanej dla celów pozarolniczej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2013 r. wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 4 marca 2014 r., Nr...., na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 4 marca 2014 r. (data doręczenia 6 marca 2014 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.), nadanym w placówce pocztowej operatora wyznaczonego w dniu 13 marca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wspólnie z żoną prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego przędzą dziewiarską. Działalność jest prowadzona w formie spółki cywilnej, w której Wnioskodawca i Jego żona są jedynymi wspólnikami z udziałami po 50%. Spółka cywilna jest czynnym podatnikiem w podatku od towarów i usług. Natomiast podatek dochodowy opłacany jest na zasadach ogólnych, wg skali podatkowej.

W sierpniu 2005 r., jako osoby prywatne, Wnioskodawca wspólnie z żoną zakupili, na przetargu prowadzonym przez Komornika Sądowego, nieruchomość składającą się z dwóch działek gruntowych. Transakcja zakupu tej nieruchomości nie była objęta podatkiem od towarów i usług. Na powyższej nieruchomości, jako osoby prywatne, wybudowali budynek magazynowy z dyżurką i garażem.

Od przekazania budynku z zabudowaniami do użytkowania minęło już pięć lat. W budynku tym, spółka cywilna prowadzi hurtownię przędzy.

Z uwagi na fakt, iż żaden przepis prawny nie nakazuje przeniesienia prywatnego majątku wspólników do majątku spółki cywilnej, wspólnicy postanowili pozostawić ww. nieruchomość wraz z zabudowaniami jako swoją prywatną własność. W związku z powyższym, nieruchomość ta nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i Spółka nie dokonywała żadnych odpisów amortyzacyjnych.

Ponadto dodano, że w związku z budową budynku magazynowego z dyżurką i garażem, spółka nie dokonywała żadnych odliczeń podatku VAT, nie dokonywała także żadnych ulepszeń tych zabudowań.

W chwili składania wniosku, z uwagi na złą koniunkturę w branży i konieczność spłaty znacznych kredytów bankowych, Wnioskodawca wraz z żoną będą najprawdopodobniej zmuszeni do sprzedaży tej nieruchomości. Sprzedaży planują dokonać w przyszłym roku. Sprzedaży dokonają jako osoby prywatne. Będzie to więc jednorazowa sprzedaż ich majątku prywatnego, która nie wchodzi w zakres prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, a podyktowana jest trudną sytuacją życiową.

W piśmie z dnia 12 marca 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca wskazał, że:

* spółka cywilna została utworzona w kwietniu 1999 r.,

* budynek magazynowy z dyżurką i garażem został wybudowany w latach 2006-2008 i oddany do użytkowania w maju 2008 r.,

* nakłady na wybudowanie budynku magazynowego z dyżurką i garażem nie zostały poniesione przez spółkę cywilną,

* Spółka cywilna wykorzystywała budynek magazynowy z dyżurką i garażem na zasadzie użyczenia,

* do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawych nie wprowadzono gruntu ani budynku magazynowego z dyżurką i garażem.

W związku z powyższym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i podatkiem od towarów i usług sprzedaż prywatnej nieruchomości stanowiącej współwłasność małżeńską, która nie została wprowadzona aportem do majątku spółki cywilnej.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania odnoszącego się do podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku spółki cywilnej, przepisy dotyczące amortyzacji stosuje się w odniesieniu do spółki cywilnej, a nie do wspólników tejże spółki, bowiem odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje spółka, a nie poszczególni jej wspólnicy. Dlatego też, aby środek trwały mógł podlegać amortyzacji w spółce cywilnej, musi wchodzić on w skład majątku tejże spółki.

Takie też stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów z dnia 5 listopada 2001 r., sygn. akt....., gdzie orzekł, że nie jest dopuszczalne dokonywanie w ciężar kosztów uzyskania przychodów z działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej - odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, których współwłaścicielami są wspólnicy tejże spółki w sytuacji, w której środki te nie zostały wniesione jako wkład do spółki. Aby środek trwały podlegał amortyzacji w spółce cywilnej, musi wchodzić w skład majątku spółki.

Skoro nie nastąpiło wniesienie nieruchomości do majątku spółki, tym samym nie można jej było wprowadzić do ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Zatem nie została wypełniona dyspozycja z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro zatem ujęcie składnika majątku w ewidencji środków trwałych jest warunkiem zaliczenia przychodu z jego zbycia do przychodów z działalności gospodarczej, to w razie niespełnienia tego warunku, nie ma podstaw do takiej klasyfikacji uzyskanego przychodu.

Mając na uwadze przedstawione wcześniej zdarzenie przyszłe, Wnioskodawca wraz z żoną uważa, że sprzedaż nieruchomości, której chcą dokonać, należy zakwalifikować do źródeł przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to z faktu, że przedmiotowa nieruchomość przez cały czas stanowi ich współwłasność małżeńską.

Natomiast z uwagi na okoliczność, że od daty kupna tej nieruchomości minęło już 8 lat, a od daty wybudowania budynku magazynowego minęło już 5 lat, to na mocy wcześniej powołanego przepisu należy uznać, że sprzedaż tej nieruchomości wraz z zabudowaniami nie będzie już podlegała podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Jak wynika z treści przytoczonych uprzednio przepisów, kryterium zaliczenia przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest fakt jego wykorzystywania w ramach tej działalności.

Należy zauważyć, iż cyt. powyżej przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wspólnie z żoną, jako osoby prywatne, nabyli w 2005 r. nieruchomość gruntową, a następnie w latach 2006-2008 wybudowali na niej budynek magazynowy z dyżurką i garażem. Nieruchomość tą przekazali, na zasadzie użyczenia, Spółce cywilnej, której byli wspólnikami. Spółka w ww. budynku posadowionym na ww. nieruchomości prowadziła hurtownię przędzy. Spółka cywilna ww. nieruchomości, tj. gruntu i budynku, nie wprowadziła do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie amortyzowała. Obecnie wspólnicy Spółki zamierzają sprzedać ww. nieruchomość.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro nieruchomość zabudowana budynkiem magazynowym z dyżurką, wykorzystywana była na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, to przychód z jej odpłatnego zbycia stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód uzyskany z tego tytułu podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Ponadto należy nadmienić, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do drugiego wspólnika spółki cywilnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.