IPTPB1/415-741/12-2/MAP - Zaliczenie wydatków na studia do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2012 r. (data wpływu 7 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania wydatków ponoszonych w związku ze studiami za koszty uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania wydatków ponoszonych w związku ze studiami za koszty uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni od dnia 15 grudnia 2011 r. rozpoczęła działalność gospodarczą w charakterze podmiotu wykonującego działalność leczniczą pod nazwą A.

Wnioskodawczyni działalność leczniczą wykonuje w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, zatrudniając lekarzy stomatologów oraz personel pomocniczy. Sama wykonuje czynności pomocy stomatologicznej oraz sprawozdawczo - zarządcze. Wnioskodawczyni posiada podpisaną umowę z NFZ na świadczenie usług stomatologiczno - protetycznych. Rozlicza się na zasadach ogólnych w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni zamierza wykonywać zawód stomatologa i w związku z powyższym od października 2012 r. rozpoczęła studia w systemie zaocznym na Wydziale Lekarsko - Dentystycznym. Zajęcia programowe w postaci wykładów i seminariów realizowane są na terenie Uczelni, natomiast obowiązkowe praktyki zawodowe - w placówkach służby zdrowia (szpitale, przychodnie). W związku z powyższym Wnioskodawczyni ponosi koszty z tytułu czesnego za studia, koszty dojazdów i koszty związane z zakupem podręczników i innych materiałów dydaktycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadząc działalność gospodarczą Wnioskodawczyni może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów: koszty ponoszone z tytułu opłat czesnego za studia, koszty ponoszone na dojazdy do uczelni, koszty związane z dojazdem do placówek medycznych w związku z realizacją obowiązkowych praktyk w ramach studiów, koszty ponoszone na pozyskiwanie pomocy naukowych w ramach studiów (książek, czasopism specjalistycznych, materiałów eksploatacyjnych).

Zdaniem Wnioskodawczyni, w celu utrzymania ww. działalności gospodarczej w dziedzinie stomatologii i protetyki oraz chcąc uzyskiwać coraz wyższe przychody, mając na uwadze rosnącą w tym aspekcie konkurencję zawodową, konieczne jest ponoszenie kosztów kształcenia i stałe podnoszenie swoich kwalifikacji zawodowych.

Koszty te są zgodne z definicją wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie są wyszczególnione w art. 23 przedmiotowej ustawy.

Program studiów jest bezpośrednio związany z zakresem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, a zdobyta wiedza będzie miała odzwierciedlenie w powstaniu lub wzroście przychodu (np. poprzez wpływ na zakres oraz jakość świadczonych usług), ewentualnie w zachowaniu źródła tego przychodu.

W świetle powyższego, Wnioskodawczyni uważa, że rozpoczęte studia są integralną częścią charakteru wykonywanej działalności gospodarczej, a poniesione koszty z tytułu opłat czesnego, koszty dojazdu oraz koszty poniesione na zakup pomocy naukowych, jako przydatne do prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej stanowią koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Konieczne jest również wykazanie związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości, leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię w związku z podjęciem studiów, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotne jest ustalenie:

* czy takie wydatki związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,

* czy takie wydatki służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc, które co do zasady mają charakter osobisty.

Zatem, za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy takie wydatki na kształcenie, które pozwolą Wnioskodawczyni nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Złożony wniosek dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu odbywania przez Wnioskodawczynię studiów. Wprawdzie we wniosku wskazano, że wykształcenie będzie przydatne w celu utrzymania prowadzonej działalności gospodarczej w dziedzinie stomatologii i protetyki, biorąc pod uwagę rosnącą w tym aspekcie konkurencję zawodową, jednakże w ocenie tutejszego Organu, w przedstawionej sytuacji opisane wydatki (czesne za studia, dojazdy do uczelni i placówek medycznych w związku z realizacją praktyk oraz pomoce naukowe w ramach studiów) nie spełniają kryterium celowości wynikającego z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług stomatologiczno - protetycznych, zatrudniając lekarzy stomatologów oraz personel pomocniczy a sama wykonuje czynności pomocy stomatologicznej oraz sprawozdawczo - zarządcze. Opisane we wniosku wydatki na studia należy więc ocenić jako poniesione w celu zdobycia przez Wnioskodawczynię kwalifikacji w postaci ukończonych studiów. Wydatki te służą podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia, a więc mają charakter osobisty.

Reasumując, mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy prawa, wydatki związane z tokiem studiów Wnioskodawczyni - należy ocenić jako wydatki mające charakter osobisty, niespełniające kryterium celowości, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie mogą one stanowić kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.