IPTPB1/415-717/12-5/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2012 r. (data wpływu 22 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lutego 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym, pismem z dnia 1 lutego 2013 r., Nr IPTPB1/415-717/12-2/KO, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 1 lutego 2013 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 4 lutego 2013 r.), Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 8 lutego 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.), które nadane zostało w polskiej placówce pocztowej w dniu 8 lutego 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Z dniem 1 września 2010 r. S.A. przejęła, zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), kilkanaście Spółek działających w obszarze wydobycia węgla brunatnego i wytwarzania energii elektrycznej i ciepła (dalej: Spółki przejmowane, Oddziały). Proces konsolidacji został zakończony w momencie przejęcia S.A. w dniu 12 marca 2012 r. Z dniem połączenia S.A. zmieniła nazwę na S.A. (dalej: Spółka) i wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki Spółek przejmowanych (sukcesja generalna), które stały się Oddziałami Spółki. Spółki przejęte z dniem połączenia utraciły zatem osobowość prawną, ale jako Oddziały utrzymały status pracodawcy w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Obecnie Spółka składa się z Centrali i 12 Oddziałów.

W 2011 r. i 2012 r. w Spółce oraz w każdym z jej Oddziałów zostały wdrożone Programy Dobrowolnych Odejść (dalej PDO, Programy). Istotą tych Programów jest rozwiązanie, na wniosek uprawnionego pracownika, umowy o pracę za porozumieniem stron, w zamian za wypłatę przez pracodawcę dobrowolnego odszkodowania, na zasadach i w wysokości określonych w Regulaminach PDO zatwierdzonych uchwałami Zarządu Spółki. Programy te są kierowane do wszystkich obszarów działalności Spółki, w których występują nadwyżki zatrudnienia, a w szczególności do zakresów działania Wnioskodawcy objętych standaryzacją i centralizacją procesów biznesowych oraz procesów wsparcia, a także w których występuje zmiana technologii procesów lub doskonalenie technologiczne procesów skutkujące zmniejszeniem pracochłonności czynności i/lub zwiększeniem wydajności pracy oraz jej efektywności. Przy opracowaniu PDO uwzględniono postanowienia obowiązujących u pracodawców (w Oddziałach) w Spółce S.A. Umów Społecznych (tzw. Pakietów socjalnych). Wdrożenie PDO poprzedzone zostało konsultacjami z działającymi u pracodawców organizacjami związkowymi.

Pierwszy Program został uruchomiony na podstawie Zarządzenia Dyrektora Naczelnego Nr 8/2011 z dnia 17 listopada 2011 r. i obowiązuje od dnia 20 listopada 2011 r., drugi Program uruchomiono na podstawie polecenia Dyrektora Oddziału Nr 15/2012 z dnia 16 lipca 2012 r. i obowiązuje od dnia 16 lipca 2012 r.

W Regulaminach PDO zapisano, że oprócz dobrowolnego odszkodowania uprawnionemu Pracownikowi, z którym nastąpi rozwiązanie stosunku pracy w ramach Programu, pracodawca (w tym Wnioskodawca) zrefunduje koszty szkoleń w zakresie doskonalenia zawodowego do kwoty 2.000 zł, o ile przedłożenie faktur dokumentujących poniesiony koszt nastąpi w ciągu 3 miesięcy (pierwszy Program), 6 miesięcy (drugi Program) od daty rozwiązania stosunku pracy. Zasady refundacji, inne informacje i formy pomocy dla pracowników, z którymi będą rozwiązane umowy o pracę (w szczególności w zakresie pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, szkoleń oraz pomocy w aktywnym poszukiwaniu pracy, dotyczące pomocy pracodawcy w zakresie poradnictwa zawodowego), uregulowane zostały w dokumencie stanowiącym załącznik do Regulaminu PDO pt. "Wsparcie pracowników objętych procesami restrukturyzacyjnymi i optymalizacyjnymi w S.A."

Ponadto pracownik, który po dniu rozwiązania umowy o pracę w ramach Programu nie podejmie nowego zatrudnienia, zachowuje prawo do uprawnień należnych emerytom i rencistom wynikającym z obowiązujących w Oddziale (w tym u Wnioskodawcy) Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy (np. ekwiwalent pieniężny za energię elektryczną) oraz Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dofinansowanie do wypoczynku, sanatorium itp.), jeżeli spełniony zostanie jeden z następujących warunków:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W uzupełnieniu wniosku z dnia 8 lutego 2013 r. Wnioskodawca przeformułował pytania, nadając im treść:

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie Nr 2. Pytanie Nr 1 będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynikające z PDO świadczenia przekazane byłym pracownikom, którzy po okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych uzyskali prawo do świadczenia przedemerytalnego w rozumieniu ustawy o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jedn.: ekwiwalent pieniężny za energię, dofinansowanie do wypoczynku, sanatorium itp.) stanowią przychody byłego pracownika w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Źródłami przychodów w myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 oraz art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmująca się produkcją rolną praca nakładcza, emerytura lub renta oraz inne.

Z kolei art. 12 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Należy w tym miejscu zauważyć, że definicja przychodów ze stosunku pracy, zawarta w przytoczonym wyżej przepisie ustawy o PIT, jest bardzo szeroka i stanowią one przychody bez względu na źródło finansowania i bez względu na to, czy ich wysokość była z góry ustalona w umowie o pracę czy też nie, jednakże dotyczą przychodów wyłącznie ze stosunku pracy.

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm., dalej k.p.), stosunek pracy to stosunek zobowiązaniowy, w którym pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Przy czym za pracownika w rozumieniu ustawy o PIT uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ustawy o PIT).

Również zgodnie z art. 2 k.p., pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. W analizowanym zdarzeniu przyszłym stosunek pracy już nie istnieje, został rozwiązany, a osoby, którym świadczenie będzie wypłacane nie są już pracownikami, gdyż nie pozostają w stosunku pracy. Właściwym zatem będzie zakwalifikowanie tych przychodów do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stosownie do art. 42a ww. ustawy, Wnioskodawca dokonując wypłat z tego tytułu nie jest obowiązany do poboru zaliczek na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, a jest obowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego do przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników o których mowa w art. 3 ust, 2a urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wypłacone na podstawie PDO byłym pracownikom świadczenia wynikające z obowiązujących w Oddziale: Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy (ekwiwalent pieniężny za energię) oraz Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dofinansowanie do wypoczynku, sanatorium itp.) będą stanowiły przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT i zobowiązany będzie do sporządzenia informacji PIT-8C o wysokości wypłaconych świadczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Organ podatkowy informuje ponadto, iż mocą ustawy z dnia 25 marca 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem systemu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 75, poz. 398), z dniem 1 stycznia 2012 r. cytowany wyżej art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymał brzmienie: "za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach".

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.