IPTPB1/415-658/12-4/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2012 r. (data wpływu 29 października 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lutego 2013 r. (data wpływu 8 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od lokat terminowych:

* w części dotyczącej zakwalifikowania odsetek od lokat terminowych do źródła przychodów, sposobu opodatkowania ww. odsetek i wykazania ich w zeznaniu rocznym - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej terminu wpłaty podatku od odsetek od lokat terminowych oraz obowiązku uiszczania w trakcie roku podatkowego odsetek za nieterminową wpłatę podatku od odsetek od lokat bankowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 oraz w art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym, pismem z dnia 22 stycznia 2013 r., Nr IPTPB1/415-658/12-2/DS, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 4 lutego 2013 r., natomiast w dniu 8 lutego 2013 r. (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego 6 lutego 2013 r.), Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, ewidencjonowaną za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zaliczki na podatek ustala miesięcznie i opłaca podatek liniowy według stawki 19%. Dla tej działalności założyła rachunek bankowy podstawowy, na którym dokonywane były wszelkie operacje związane z wpływami środków z tytułu pożyczek i darowizny na rozpoczęcie działalności, a później z płatnościami za faktury dotyczące prowadzonej działalności gospodarczej. W ramach dodatkowej umowy z bankiem, wolne środki z rachunku podstawowego lokowane były na rachunku lokacyjnym, na krótkie miesięczne lokaty. Po upływie terminu, na który były zawarte, środki te przekazywane były na rachunek podstawowy wraz z należnymi odsetkami. Według informacji banku, bank nie pobierał podatku dochodowego od naliczonych odsetek. W związku z tym, że uzyskane odsetki z lokat Wnioskodawczyni zaliczyła do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ciągu roku 2010, 2011 samodzielnie obliczała zryczałtowany podatek w wysokości 19%, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 i wpłacała na rachunek Urzędu Skarbowego do 20 następnego miesiąca po miesiącu, w którym uzyskała przychód z odsetek z lokat. W przypadku przekroczenia tego terminu naliczyła odsetki od nieterminowej zapłaty podatku. Do 30 kwietnia następnego roku Wnioskodawczyni złożyła zeznanie PIT-36L, wpisując kwotę należnego zryczałtowanego podatku dochodowego w części J, wiersz 61 zeznania za 2010 r. i w części J, wiersz 60 zeznania za 2011 r. Jednocześnie wykazała w części J, wierszu 59 zeznania za 2010 r. i w części J, wierszu 58 zeznania za 2011 r. zapłaconą w ciągu roku zaliczkę, z powodu braku odpowiednio innej pozycji do wykazania wpłaconych miesięcznie zaliczek z tytułu zryczałtowanego podatku od odsetek z lokat.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 lutego 2013 r. Wnioskodawczyni wskazała, że wniosek dotyczy lat 2010 i 2011.

Dodała również, iż powodem niepobierania podatku od odsetek przez bank, było uznanie wypłacanych odsetek za przychód z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, z którego winna rozliczać się we własnym zakresie. Wnioskodawczyni podała, iż niepobieranie podatku od odsetek nie było spowodowane dziennym naliczaniem tych odsetek, od których podatek wynosiłby poniżej 50 gr, tj. zaokrąglany w dół do zera.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji są wskazane wyżej zagadnienia na tle stanu faktycznego dotyczącego skutków podatkowych zaistniałych w 2010 r. Natomiast odnośnie stanu faktycznego obejmującego 2011 r. zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, obowiązek zaliczenia do przychodów z działalności gospodarczej dotyczy uzyskiwanych wynagrodzeń w postaci odsetek od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością i według Niej należy przyjąć, że w art. 14 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chodzi o te rachunki, za pośrednictwem których przyjmowane są, i z których dokonywane są wszelkiego rodzaju płatności. Wolne środki pieniężne przechowywane na lokatach bankowych nie stanowią środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Zatem, odsetek od odrębnych lokat terminowych utworzonych dla lokowania wolnych środków pieniężnych pochodzących z działalności gospodarczej, nawet przez bank prowadzący rachunek podstawowy, nie można utożsamiać z odsetkami od środków na rachunkach bankowych, utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą, gdyż lokaty te nie dotyczą rachunków związanych z bieżącą działalnością firmy, nie dokonuje się na nich operacji gospodarczych, tj. nie dokonuje się z nich płatności za zakupione towary, usługi, czy też na rachunki te nie spływają środki za sprzedane towary, usługi.

Zdaniem Wnioskodawczyni, odsetki od lokat stanowią przychody z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowane są 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 lutego 2013 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż Jej zdaniem nie stanowi zaległości podatkowej podatek niepobrany czy nieodprowadzony do organu podatkowego nie z Jej winy, zatem odsetki od podatku mogą Ją obciążać wyłącznie, gdyby podatek nie został zapłacony przez Nią w terminie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe w części dotyczącej zakwalifikowania odsetek od lokat terminowych do źródła przychodów, sposobu opodatkowania ww. odsetek i wykazania ich w zeznaniu rocznym,

* nieprawidłowe w części dotyczącej terminu wpłaty podatku od odsetek od lokat terminowych oraz obowiązku uiszczania w trakcie roku podatkowego odsetek za nieterminową wpłatę podatku od odsetek od lokat bankowych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in.:

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w art. 5a pkt 6 cyt. ustawy, jako działalność zarobkowa:

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie zawarte w ww. art. 5a pkt 6 obejmuje m.in. kapitały pieniężne, zdefiniowane jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, których poszczególne kategorie wymieniono w art. 17 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością.

Jak wynika z powyższego, odsetki od lokat bankowych mogą, co do zasady, stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z kapitałów pieniężnych. Przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą być tylko odsetki z takich rachunków bankowych, które utrzymywane są w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą. Odsetki od środków zgromadzonych na pozostałych rachunkach (w tym lokatach bankowych), stanowić będą zawsze przychód z kapitałów pieniężnych.

Za rachunki bankowe związane z wykonywaną działalnością gospodarczą uznać należy takie rachunki, za pośrednictwem których przyjmowane są, i z których dokonywane są wszelkiego rodzaju płatności. Zatem, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej można uznać jedynie te odsetki, które uzyskiwane są z tytułu przetrzymywania środków pieniężnych na tych rachunkach. Natomiast wolne środki pieniężne przechowywane na lokatach bankowych nie stanowią środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, odsetki od takich lokat stanowią przychód z kapitałów pieniężnych. Konsekwencją powyższego jest brak możliwości zaliczenia przychodu z odsetek od lokat bankowych do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychód ten podlega opodatkowaniu wg zasad określonych w art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a i 5d (art. 30a ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30a ust. 7 ww. ustawy, dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.

W myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Na mocy art. 42 ust. 1 tej ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Natomiast stosownie do ust. 3b tego przepisu, w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

Obowiązek wykazania powyższych odsetek w zeznaniu rocznym i odprowadzenie podatku z tego tytułu powstaje więc jedynie w sytuacji, gdyby podatek ten nie został pobrany przez bank. Powyższy przepis nie dotyczy sytuacji kiedy płatnik podatku nie potrącił zasadnie.

Jak wskazano w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jeśli zatem przepisy prawa podatkowego określają, że w konkretnym przypadku, powodującym powstanie obowiązku podatkowego, pobór podatku jest obowiązkiem płatnika, to prawidłowy pobór podatku następuje w ten sposób, że płatnik oblicza podatek, pobiera go od podatnika i przekazuje do kasy właściwego urzędu skarbowego.

W przypadku lokat terminowych założonych w banku, pełni on funkcję płatnika i to na nim zgodnie z powyższym przepisem, ciąży obowiązek poboru powyższego podatku.

Obliczając i pobierając zryczałtowany podatek dochodowy płatnik jest zobligowany do stosowania przepisu art. 63 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym podstawy opodatkowania, kwoty podatków, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom lub inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera szczególnych regulacji dotyczących zaokrąglania. Z tego względu w tym zakresie należy stosować przepisy ogólne zawarte w ustawie - Ordynacja podatkowa.

W sytuacji, gdy bank, stosownie do treści art. 63 ustawy - Ordynacja podatkowa, nie pobierze zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu odsetek od lokaty z uwagi na fakt, iż kwota obliczonego podatku od odsetek z lokaty jest niższa niż 50 groszy, to podatnik nie ma obowiązku zapłaty podatku dochodowego od tych dochodów w ciągu roku podatkowego, ani po jego zakończeniu i uwzględnienia ww. dochodów w zeznaniu rocznym. Bez znaczenia pozostaje przy tym ilość posiadanych przez podatnika lokat.

Należy zauważyć, iż odpowiedzialność majątkowa płatnika i inkasenta jest odpowiedzialnością samoistną i odrębną od odpowiedzialności podatkowej podatnika. To oznacza, że podatnik nie ma podstaw aby uchylić się od zastosowania art. 45 ust. 3b tej ustawy. Z przepisu tego wynika, że w zeznaniu rocznym, w zależności które z nich podatnik składa, podatnik wykazuje należny podatek dochodowy m.in. z tytułu odsetek od lokat terminowych, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika. Innymi słowy, kiedy podatnik otrzymuje kwotę przychodu w całości, bez pomniejszenia go o podatek dochodowy przez płatnika, to będzie obowiązany do wykazania go w składanym zeznaniu rocznym i wykazania należnego, acz niepobranego wcześniej podatku. Brak poboru podatku przez płatnika nie zmienia bowiem faktu, że obowiązek podatkowy z tytułu przychodu z tytułu odsetek od lokat terminowych ciąży na podatniku.

Odpowiedzialność podatkowa płatnika kreuje jego obowiązek spełnienia świadczenia pieniężnego obejmującego zarówno należność płatniczą, jak i odsetki. Jeżeli jednak zapłata podatku po złożeniu rocznego zeznania nastąpiła przez podatnika lub mimo odpowiedzialności płatnika należności podatkowe na nim ciążące uregulował podatnik, to zobowiązanie podatkowe wygasło. Jest tak dlatego, że po pierwsze - wygaśnięcie zobowiązania nie jest uzależnione od zapłaty zobowiązania przez płatnika, lecz "od wpłaty" a po drugie - odpowiedzialność płatnika nie uchyla odpowiedzialności podatnika. Tym samym, od płatnika nie można już dochodzić niepobranego podatku (obciążają go wyłącznie odsetki).

Przepis art. 45 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przerzuca odpowiedzialności na podatnika, a jedynie jest uregulowaniem jego obowiązków z tytułu jego zobowiązania podatkowego, za które nie przestał ponosić odpowiedzialności tylko dlatego, że w sprawie występuje płatnik. Zobowiązanie do zapłaty podatku było i pozostaje zobowiązaniem podatnika. Stąd regulacja art. 45 ust. 3b ww. ustawy, aby zapobiec sytuacji, kiedy żadna ze stron - podatnik ani płatnik - nie będzie się poczuwała do odpowiedzialności za zobowiązanie podatkowe podatnika. Obowiązek podatkowy ciąży na podatniku z mocy ustawy i nie uchyla go działanie lub zaniechanie płatnika. Ustawodawca zabezpieczył się na wypadek takiej sytuacji wprowadzając art. 45 ust. 3b do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nakładając na podatnika obowiązek wykazania podatku w zeznaniu rocznym w przypadku, kiedy podatek nie został pobrany przez płatnika. Chodzi przy tym o każdą sytuację, kiedy nie pobrano podatku, a więc zarówno kiedy miało to miejsce w związku z winą lub jej brakiem po stronie płatnika, a także, gdy obowiązek nałożony na płatnika nie został wypełniony.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni posiada rachunek bankowy podstawowy wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. W ramach dodatkowej umowy z bankiem, wolne środki powstałe na rachunku podstawowym, lokowała na rachunku lokacyjnym (lokata terminowa). Bank nie pobierał podatku dochodowego od naliczonych odsetek, uznając, że stanowią one przychód z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, z którego winna rozliczać się samodzielnie. Wnioskodawczyni uzyskane odsetki z lokat zaliczyła do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w ciągu roku obliczała i odprowadzała zryczałtowany podatek do Urzędu Skarbowego do 20-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskiwała przychód z tych odsetek. W razie przekroczenia terminu płatności naliczała odsetki od nieterminowej zapłaty podatku. Z wniosku wynika ponadto, iż Wnioskodawczyni złożyła do 30 kwietnia następnego roku zeznanie roczne PIT-36L, w którym wykazała kwotę należnego zryczałtowanego podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż odsetek od lokat terminowych utworzonych przez Wnioskodawczynię dla lokowania wolnych środków pieniężnych pochodzących z prowadzonej działalności gospodarczej nie można utożsamiać z odsetkami od środków na rachunku bankowym utrzymywanym w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą, gdyż lokaty te nie dotyczą rachunku związanego z bieżącą działalnością gospodarczą.

Odsetki te stanowią przychód z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowany 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 przedmiotowej ustawy.

Podmiotem obowiązanym do poboru podatku z tego źródła przychodów jest płatnik. Natomiast, w sytuacji gdy płatnik nie potrącił podatku (niezasadnie), obowiązek wykazania powyższych odsetek w zeznaniu rocznym PIT-36L w części J., poz. 61 i odprowadzenia podatku z tego tytułu ciąży na Wnioskodawczyni stosownie do art. 45 ust. 3b tej ustawy. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni, nie była zobowiązana do obliczania i odprowadzania podatku od ww. lokat do 20-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskała ten przychód, a w konsekwencji, nie powstała zaległość podatkowa z tytułu nieterminowej zapłaty tego podatku w ciągu roku podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.