IPTPB1/415-62/13-4/MAP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2013 r. (data wpływu 22 stycznia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 kwietnia 2013 r. (data wpływu 5 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych opodatkowania przychodów z tytułu najmu i dzierżawy - jest prawidłowe

W dniu 22 stycznia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu najmu i dzierżawy.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 29 marca 2013 r., Nr IPTPB1/415-62/13-2/MAP, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 29 marca 2013 r. skutecznie doręczono w dniu 4 kwietnia 2013 r., następnie w dniu 5 kwietnia 2013 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 4 kwietnia 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od 2005 r. wynajmuje swój lokal użytkowy poza działalnością gospodarczą. Ponadto w okresie od listopada 2010 r. do grudnia 2011 r. wynajmował swoje mieszkanie na cele mieszkaniowe, a od lipca 2012 r. wydzierżawił na okres 20 lat apartament firmie prowadzącej działalność hotelową. Wnioskodawca wskazuje, iż do grudnia 2012 r. wynajmował jednocześnie jeden lub dwa lokale. Natomiast od 2013 r. dodatkowo wydzierżawił na 20 lat kolejny lokal firmie prowadzącej działalność hotelową.

Wnioskodawca podkreśla, iż nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie najmu lub dzierżawy, lecz prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w innej branży. Nie wykorzystuje również tych nieruchomości w działalności gospodarczej oraz nie są one składnikiem działalności gospodarczej. Nieruchomości nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Prywatny najem do grudnia 2010 r. opodatkowywał na zasadach ogólnych, a w 2011 r. złożył oświadczenie o wyborze opodatkowania najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy opodatkowana była inaczej niż prywatny najem - do grudnia 2010 r. podatkiem liniowym 19%, a później na zasadach ogólnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż prowadził działalność gospodarczą w zakresie handlu kosmetykami, a od listopada 2012 r. prowadzi agencję turystyczną. Stwierdził, iż nie zamierza rozpoczynać działalności gospodarczej w zakresie najmu lub dzierżawy. Z najemcami lub dzierżawcami zawierane były długoterminowe umowy (w 2012 r. dwóch najemców doprowadziło do rozwiązania umowy po kilku miesiącach). Wnioskodawca praktycznie nie wykonywał żadnych czynności związanych z najmem oprócz podpisania umów i wypisania faktur. Przychody z najmu i dzierżawy wszystkich wynajmowanych i wydzierżawianych lokali Wnioskodawca zaliczał oraz nadal zalicza do przychodów z najmu, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto doprecyzował, iż wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy wszystkich lokali. Do końca 2012 r. Wnioskodawca wynajmował jednocześnie jeden lub dwa lokale (od 2005 r. lokal użytkowy, w okresie od listopada 2010 r. do grudnia 2011 r. mieszkanie, a od lipca 2012 r. apartament). Od 2013 r. wynajmowane oraz dzierżawione są łącznie trzy lokale. Wnioskodawca nie planuje wynajmować lub wydzierżawiać kolejnych lokali. W wymienionych powyżej lokalach Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej, ani lokale te nie były składnikiem działalności gospodarczej. Nieruchomości te nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę firmy. Wnioskodawca założył odrębną ewidencję środków trwałych na potrzeby najmu prywatnego, amortyzując w latach 2005-2010 lokal użytkowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychody uzyskane z najmu i dzierżawy mogą być opodatkowane zgodnie z wolą podatnika, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% przychodów z tytułu najmu poza działalnością gospodarczą.

Uzupełniając wniosek, Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo postępował zaliczając przychody z najmu lub dzierżawy wymienionych wcześniej lokali do przychodów z najmu poza działalnością gospodarczą, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 i art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatnika zależy, czy najem potraktuje jako działalność gospodarczą, czy też jako prywatny najem oraz jaką formę opodatkowania wybierze. Wnioskodawca podkreśla, iż nabycia lokali traktował jako inwestycje długoterminowe, takie jak lokaty, czy papiery wartościowe, wymagające jedynie wkładu finansowego, natomiast nie wymagające zaangażowania. Podkreśla, iż ograniczał się jedynie do podpisania umów oraz wypisania faktur.

Zdaniem Wnioskodawcy, identyczne stanowisko wyrażone jest w wielu interpretacjach indywidualnych Dyrektorów Izb Skarbowych:

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 września 2012 r., Nr ITPB1/415-753/12/IG,

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 stycznia 2012 r., Nr IPPB1/415-952/11-2/IF,

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 stycznia 2012 r., Nr ILPB1/415-1225/11-2/AMN,

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 października 2010 r., Nr IBPBII/2/415-842/10/MM,

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2011 r., Nr IPPB1/415-1143/10-2/EC,

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 24 stycznia 2012 r., Nr ITPB1/415-1080/11/AD.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował swoje stanowisko wskazując, iż postąpił prawidłowo zaliczając przychody z najmu oraz dzierżawy wymienionych wcześniej lokali do przychodów z najmu poza działalnością gospodarczą, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreśla, iż w odniesieniu do lokali wydzierżawionych firmie hotelarskiej sam nie świadczy usług hotelarskich, lecz osiąga przychody z tytułu dzierżawy.

Wskazuje, że powyżej prezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 24 stycznia 2012 r., Nr ITPB1/415-1080/11/AD, który stwierdził: "najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy). Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza. (...) Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2011 r. nabył Pan lokal użytkowy, który następnie na podstawie zawartej umowy dzierżawy oddał w dzierżawę firmie zajmującej się hotelarstwem. Ponadto jak wskazano we wniosku, nie prowadzi Pan i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej w zakresie najmu. Dla celów podatku dochodowego w 2011 r. złożył Pan oświadczenie o opodatkowaniu swych dochodów z dzierżawy ryczałtem. Z treści wniosku nie wynika, by dzierżawa była dla Pana działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły."

Końcowo Wnioskodawca stwierdza, iż wynajmowanie opisanych lokali nie musi odbywać się w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychód uzyskany z tego wynajmu może stanowić przychód ze źródła określonego art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), wyraźnie rozróżnia się źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się m.in. na trzech przesłankach:

* zarobkowym celu działalności,

* wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

* prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, a ponadto wymaga, by był to jeden z rodzajów działalności wymienionych w lit. a-c) ww. przepisu.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem (dzierżawa), wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem (dzierżawa) stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu - art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, choć może także istnieć najem (dzierżawa), który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej - art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu (dzierżawy) ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem (dzierżawę). Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu (dzierżawy) są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem (dzierżawa) jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie (dzierżawa) nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 9a ust. 6 tejże ustawy, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach ogólnych z zastosowaniem skali podatkowej zawartej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatnicy osiągający przychody z ww. źródła mają również możliwość złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne, w tym: osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z treści art. 6 ust. 1b ww. ustawy wynika, iż przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a tej ustawy, dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Jednakże warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że do grudnia 2012 r. Wnioskodawca wynajmował jednocześnie jeden lub dwa lokale (od 2005 r. lokal użytkowy, w okresie od listopada 2010 r. do grudnia 2011 r. mieszkanie, a od lipca 2012 r. apartament). Od 2013 r. wynajmowane lub dzierżawione są łącznie trzy lokale. Wnioskodawca nie planuje wynajmować lub wydzierżawiać kolejnych lokali. Wymienione powyżej lokale nie były wykorzystywane w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie handlu kosmetykami, a od listopada 2012 r. prowadzi agencję turystyczną. Nie zamierza rozpoczynać działalności gospodarczej w zakresie najmu lub dzierżawy. Wskazuje, iż praktycznie nie wykonywał żadnych czynności związanych z najmem oprócz podpisania umów i wypisania faktur. Przychody z najmu i dzierżawy wszystkich wynajmowanych i wydzierżawianych lokali Wnioskodawca zaliczał i nadal zalicza do przychodów z najmu, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis stanu faktycznego oraz przepisy prawne w tym zakresie, należy stwierdzić, że w związku z tym, iż Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie zamierza także rozpoczynać prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu lub dzierżawy, to zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z tytułu:

* najmu - jest najem,

* dzierżawy - jest dzierżawa.

Przychody uzyskiwane z najmu (dzierżawy) mogą być opodatkowane, zgodnie z wyborem Wnioskodawcy - na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a tej ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów z tytułu najmu poza działalnością gospodarczą, jednakże warunkiem zastosowania takiej formy opodatkowania jest złożenie naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika stosowanego oświadczenia, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ stwierdza, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od zaistniałego w rzeczywistości, wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.