IPTPB1/415-580/13-2/DS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2013 r. (data wpływu 9 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w przypadku korzystania przez Nadleśniczego z samochodu służbowego w celu dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania przez Niego obowiązków wynikających ze stosunku pracy - jest prawidłowe.

W dniu 9 września 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w przypadku korzystania przez Nadleśniczego z samochodu służbowego w celu dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania przez Niego obowiązków wynikających ze stosunku pracy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Nadleśnictwo jest państwową jednostką organizacyjną, nieposiadającą osobowości prawnej, o której mowa w art. 32 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2011 r. poz. 59 z późn. zm.), wchodzącą w skład Lasów Państwowych.

Nadleśnictwo zarządza gruntami Skarbu Państwa o pow. 17.422,89 ha, w tym powierzchnia leśna wynosi 17.266,32 ha, położonymi w 1004 kompleksach na terenie czterech powiatów.

Nadleśniczy jest powołany do Służby Leśnej i zgodnie z ustawą o lasach bezpośrednio zarządza lasami, gruntami i innymi nieruchomościami, stanowiącymi majątek Skarbu Państwa, na terenie całego Nadleśnictwa. Miejscem pracy Nadleśniczego jest biuro oraz teren Nadleśnictwa.

Nadleśniczy wykorzystuje samochód służbowy do przejazdów pomiędzy miejscem zamieszkania a siedzibą Nadleśnictwa, na co posiada zgodę Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych. Odległość ta wynosi 12 km, a dojazd środkami komunikacji publicznej nie jest możliwy ze względu na brak bezpośredniego połączenia. Samochód jest garażowany w miejscu zamieszkania i jest należycie zabezpieczony przed kradzieżą i zniszczeniem.

Zgodnie z Zarządzeniem Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych, Nadleśniczy jako kierownik jednostki organizacyjnej jest uprawniony do korzystania z samochodu służbowego. Na podstawie § 18 ust. 2 PUZP dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, w przypadku, gdy codzienny dojazd do pracy publicznymi środkami lokomocji jest utrudniony, kierownikom jednostek organizacyjnych oraz osobom przez nich upoważnionym, przysługuje prawo do bezpłatnego używania samochodów służbowych do tego celu.

Stanowisko Nadleśniczego wymaga pełnej dyspozycyjności w wykonywaniu powierzonego zarządu majątkiem Skarbu Państwa, zwłaszcza w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia, np. pożary, kradzieże, huragany itp. Możliwość szybkiego dotarcia na miejsce zdarzenia i natychmiastowa reakcja może znacząco obniżyć straty. W razie potrzeby, wyjazdy odbywają się po godzinach pracy lub w dni ustawowo wolne. Często wyjazdy samochodem służbowym, np. do kompleksów leśnych, w delegacje, odbywają się bezpośrednio z miejsca zamieszkania, bez wcześniejszego przyjazdu do siedziby Nadleśnictwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Nadleśniczemu korzystającemu z samochodu służbowego na podstawie zgody przełożonego, należy doliczyć do przychodu ze stosunku pracy wartość dojazdów z miejsca zamieszkania do siedziby Nadleśnictwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, dojazdy Nadleśniczego z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania pracy będącego siedzibą Nadleśnictwa i z powrotem, są konsekwencją wykonywania przez Niego obowiązków służbowych. Samochód służbowy wykorzystywany jest do celów służbowych, a nie osobistych. Nadleśniczy zobowiązany jest do stałej dyspozycyjności związanej z ciążącym nad Nim obowiązkiem nadzoru nad powierzoną jednostką, np. w przypadku pożarów lasu, szkodnictwa leśnego, bądź innych zagrożeń.

Dojazdy Nadleśniczego z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania pracy i z powrotem nie stanowią zatem nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie powinny być doliczane do przychodu ze stosunku pracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Przepisy dotyczące określania przychodu ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące innych nieodpłatnych świadczeń, należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących pracowników określających m.in. zasady użytkowania i dbania o powierzone pracownikom mienie. Jak bowiem wynika z dyspozycji art. 124 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się. Z powyższego wynika, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy.

Z wniosku wynika, iż Nadleśniczy za zgodą Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych, wykorzystuje samochód służbowy do przejazdów pomiędzy miejscem pracy a miejscem zamieszkania. Uprawnienie do korzystania z samochodu służbowego przez Nadleśniczego, jako kierownika jednostki organizacyjnej, wynika z zarządzenia Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych. Stanowisko Nadleśniczego wymaga pełnej dyspozycyjności w wykonywaniu powierzonego zarządu majątkiem Skarbu Państwa.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że przydzielenie samochodu służbowego wynikające z charakteru pracy na danym stanowisku nie stanowi przychodu pracownika ze stosunku pracy, o ile samochód ten jest wykorzystywany w celach służbowych. Przychód ze stosunku pracy nie powstaje bowiem w sytuacji, gdy przejazdy z oraz do miejsca zamieszkania, stanowią realizację celu służbowego, jakim jest dbałość o powierzone mienie Nadleśnictwa. W konsekwencji, przejazdy z miejsca zamieszkania do siedziby Nadleśnictwa nie generują przychodu ze stosunku pracy.

Reasumując, należy stwierdzić, że przejazdy Nadleśniczego samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do siedziby Nadleśnictwa #61485; o ile nie służą osobistym celom pracownika lecz wykorzystywane są w ramach realizacji zadań służbowych - nie stanowią nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem ich wartości nie można uznawać za przychód pracownika ze stosunku pracy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma obowiązku doliczania do przychodu ze stosunku pracy wartości dojazdu Nadleśniczego samochodem służbowym, z miejsca zamieszkania do siedziby Nadleśnictwa. Zatem, świadczenie to nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.