IPTPB1/415-579/14-4/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2014 r. (data wpływu 13 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 stycznia 2015 r. (data wpływu 9 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 13 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 29 grudnia 2014 r., Nr IPTPB1/415-579/14-2/SJ, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 29 grudnia 2014 r. (data doręczenia 2 stycznia 2015 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 7 stycznia 2015 r. (data wpływu 9 stycznia 2015 r.), nadanym za pośrednictwem polskiej placówki operatora wyznaczonego w dniu 8 stycznia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą - sklep spożywczo - przemysłowy od 1994 r. Z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w budynku użytkowym (niemieszkalnym), który początkowo był dzierżawiony, natomiast w 1995 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu tejże nieruchomości. Budynek ten był i jest ciągle wykorzystywany przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej. Nigdy jednak nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nigdy nie był amortyzowany.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 7 stycznia 2015 r. Wnioskodawczyni wskazała, że z końcem 2014 r. zakończyła prowadzenie działalności gospodarczej. Dodała, że przedmiotowy budynek zakupiła w 1995 r., wraz z gruntem, na którym jest posadowiony a sprzedała w 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy przychód ze sprzedaży nieruchomości uzyskany w trakcie działalności gospodarczej będzie przychodem z tejże działalności w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czy też transakcja ta będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, przychód ze sprzedaży nieruchomości nie będzie przychodem z działalności gospodarczej i cała transakcja będzie zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych. Budynek ten owszem był wykorzystywany w działalności gospodarczej - nigdy jednak nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i nie był amortyzowany. Ponadto od zakupu nieruchomości upłynęło już 5 lat.

Stanowisko takie zawarte jest również w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 lutego 2014 r. (II FPS 8/13). Zgodnie z jej treścią, w stanie prawnym od 1 stycznia 2014 r., nie jest przychodem z działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie nieruchomości, wykorzystywanej na potrzeby z nią związane, która nie była ujęta w ewidencji środków trwałych. Z uchwały wynika, że wykładnia językowa art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazuje, że do uznania przychodu ze sprzedaży za przychód z działalności gospodarczej niezbędne jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek: sprzedaż musi dotyczyć środka trwałego i musi to dotyczyć składnika ujętego w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (...).

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

* nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.

Odrębnym źródłem przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określeniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 pkt 19 stosuje się odpowiednio.

Użycie w treści tego przepisu słowa "również" wskazuje, że chociaż przychód w nim wymieniony jest przychodem z działalności gospodarczej, to jednak jest to przychód innego rodzaju niż ujęty (wymieniony) w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy określił przy tym sprzedaż jakich konkretnie składników majątkowych stanowi przychód z działalności gospodarczej. Wskazał ich wspólną cechę, tj. ujęcie w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W przepisie tym ustawodawca wskazał również dodatkowo te składniki majątkowe, których zbycie powoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej nawet wtedy, gdy podatnik nie ujął ich w ewidencji. Oznacza to, że przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi kompletną regulację co do przedmiotowego zakresu opodatkowania zbycia składników majątkowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą - sklep spożywczo - przemysłowy od 1994 r. do 2014 r. Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą w budynku użytkowym (niemieszkalnym), który początkowo był dzierżawiony, natomiast w 1995 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu tejże nieruchomości wraz z gruntem, na którym jest posadowiony. Budynek ten był wykorzystywany w działalności gospodarczej. Nigdy jednak nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych i nigdy nie były dokonywane odpisy amortyzacyjne. W 2014 r., Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży ww. nieruchomości wraz z gruntem, na którym budynek się znajduje.

Mając na względzie literalne brzmienie art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie wskazanej we wniosku nieruchomości (budynku użytkowego) wraz z gruntem na którym budynek się znajduje, nie będzie generowało przychodu z działalności gospodarczej. Z wniosku wynika, że ww. nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, jednakże nie stanowiła ona środka trwałego oraz nie była ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz nigdy nie były dokonywane odpisy amortyzacyjne. Zatem przychód z tytułu jej odpłatnego zbycia należy zaliczyć do źródła przychodów, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Przy czym, z uwagi na okres jaki upłynął od nabycia tego składnika majątku (nabycie w 1995 r.) nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego z tytułu tej sprzedaży.

Skoro zatem w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, ustawodawca posłużył się zwrotem "ujęte w ewidencji...", nie zaś "podlegające wprowadzeniu do ewidencji", jak również przewidział możliwość opodatkowania przychodu ze zbycia składników majątku nieujętych w ewidencji, uznać należy, że opisana we wniosku nieruchomość nie mieści się wśród składników, których sprzedaż podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie została ona bowiem ujęta przez Wnioskodawczynię w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Podsumowując, co do zasady należy zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawczyni, że w przypadku odpłatnego zbycia wskazanej we wniosku nieruchomości po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ od daty nabycia do dnia odpłatnego zbycia nieruchomości upłynęło ponad 5 lat.

Ponadto, tutejszy Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu faktycznego, który wystąpił w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.